ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Bu bae ble - เจอกันและเรื่องแปลก -.,-
2 เดือนก่อน
กี๊งก๊องๆ
ย้าฮู้!!! ไม่ต้องเรียนแล้วเว้ย >-< พักเที่ยงแสนสุขใจของท่านชิฟฟอน มาแล้ว
พออาจารย์เดินออกไปนักเรียนในห้องก็ค่อยๆทยอย เดินออกไปที่โรงอาหารของโรงเรียน แต่ว่าฉันไม่ไปหรอก ที่โรงอาหารน่ะคนเยอะ แถมยังต้องเบียดกัน กว่าจะได้กินข้าวคงเลยเวลาพักเที่ยงพอดี ( แบบว่าโรงอาหารที่โรงเรียนฉันน้อย แต่เด็กทั้งหมดของโรงเรียนเกือบพัน - _ -) ฉันก็เลยให้แม่เตรียมข้าวกล่องมาให้แทน
ฉันค่อยๆแกะ ข้าวกล่องที่แม่ทำมาให้ ว้าว!!! วันนี้ข้าวผัดหมูสุดยอดด ฉันชอบข้าวผัดที่แม่ทำที่สุดเลย แม่ฉันน่ะทำกับข้าวเก่งอย่างกับเชฟแน่ะ แถมพ่อฉันก็เป็นเชฟทำขนมชื่อดังในกรุงเทพด้วย หึหึ -^-
มื้อนี้ฉันจะกินให้ไม่เหลือซากข้าวเลย ลัลล้า ~~
ขณะที่ฉันกำลัง ลัลล้ากับข้าวกล่องที่อยู่ตรงหน้า ฉันก็สังเกตว่า ในห้องเรียนน่ะมีฉันอยู่คนเดียว ปกติแล้วจะมีพวกไม่กินข้าวกลางวัน กับ พวกที่นั่งปั่นงานอยู่ด้วยนี่นา แล้วหายไปไหนหมดล่ะเนี่ย = =
แต่ช่างเถอะฉันไม่สนขอให้กินข้าวกลางวันให้อิ่มก็พอใจ หุหุ ^ ^
ง่ำๆ แจ๊บๆ o
ครืด~
เสียงเลื่อนประตู ทำให้ฉันต้องเงยหน้ามองอย่างสอด.. เอ๊ย!! อยากรู้ฉันมองไปที่ประตูและก็มองมนุษย์คนใหม่ ว่าเป็นใครที่เข้ามาในห้องเรียน
อ๊ายๆๆ >..< แสงประกายความหล่อมันเข้าตาฉัน มนุษย์คนใหม่คือหนุ่มหน้าตาดีอันดับ 4 นายซูชิ อะไรนั้นนี่นา ผู้ชายอะไรขนาดมองไกล ยังเห็นว่าหน้าใส จมูกโด่ง ผมยาวซอยตรงเหมือนกับผู้หญิง แถมยังมัดรวบอีกต่างหาก ตาก็โตกว่าผู้หญิงอีก ต๊ายตาย... ถ้าไม่ใส่กางเกงนี้ ฉันจะนึกว่าเป็นผู้หญิง แต่ก็ เหอะน่ะหมอนี้ไม่ได้เป็น สเปก ฉันหรอก
พอฉันสำรวจหน้าตาของนายนั้นในระยะไกล สักพักก็ลงเขมือบข้าวต่อ โดยไม่สนใจแขกคนใหม่สักนิด -*-
แต่เอ๊ะ!! ฉันไม่คุ้นหน้าของนายหน้าหล่อนี่เลยสักนิด นายนั้นอยู่ห้องฉันหรอไงเนี่ย =-=^^
พอเงยหน้าดูอีกทีหนึ่ง นายซูชิก็เดินเข้ามาใกล้ฉันซะแล้ว
อ๊ากก... หมอนั้นจะทำอะไรจะจีบฉันหรอ( = =) ไม่เอาน่ะฉันยังไม่พร้อม แล้วนายก็ไม่ได้เป็นสเปกฉันด้วย ไม่อาว ไม่อ๊าวว T^T (คิดไปคนเดียว)
“เออ... นี่เธอ”
นายนั้นค่อยๆพูดช้าๆ เบาๆ เหมือนผู้ดีเลยง่ะ T^T เออ... เค้าถามฉันใช่รึเปล่า - -?
“มีอะไรหรอ - -?”
แล้วฉันก็เพิ่งเก็ทว่าเค้าถามฉัน ก็ไหนห้องจะมีแมวตัวไหนนอกจากฉันล่ะ T^T
“เธอ.. ใช่ชิฟฟอน ลูกเจ้าของร้านเค้ก บูล เบเบล ที่ดังๆ รึเปล่า ^ - ^”
ทำไมซูชิ เค้ารู้จักฉันล่ะ ?? แต่ทว่า... เมื่อคนหน้าตาดีถามฉันก็ยินดีจะตอบโดยไม่สงสัย -^-
“ใช่ มีอะไรหรอ?”
“เธอรู้จักฉันใช่มั้ย ฉัน ซูชิ น่ะ ^ ^”
“รู้จักสิ ใครไม่รู้จักนายก็เชยแล้ว (- -)”
“ฉันมีเรื่องจะขอร้องเธอนิดๆหน่อยๆนะ ^-^”
ฉันฟังนายซูชิ อะไรนั่นด้วยท่าทางอึ้งๆหน่อย ถามจริงทั้งตัวฉันเนี่ยจะไปช่วยใครได้ ขนาดช่วยตัวเองยังไม่ได้เลย T^T
“ถามจริง เราเคยรู้จักหรอ-*-”
แม้แต่เดินผ่านยังแค่ครั้งเดียวเลย ฉันจำได้น่ะ >*< ตอนเดินไปเรียนตึกวิทย์สาวๆ กรี๊ดเต็ม ., (และฉันก็เป้นหนึ่งในนั้น คุคิ)
“เดียว ต่อไปเธอก็ต้องรู้จักฉันดีแล้วล่ะ ^ ^”
และนายนั่น ยังยิ้มหวานอย่างอารมณ์ดีต่างกับฉันที่ งง จนคิ้วขมวดด้วยอารมณ์เสีย - -^^^
“แล้วไหนล่ะ เรื่องที่ขอร้อง”
ฉัน วกวน กลับมาเรื่องเดิมเพราะขี้เกียจสาวความให้เรื่องมันยาว อันที่จริงฉันยังกินข้าวไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ แงแง~~ ข้าวมันจะเย็นอยู่แล้วนะ TOT
“แม้รีบร้อนจังเลยนะ เอาล่ะ ฉันจะยืนข้อเสนอ ให้เธอฟังนะ >o<~~~”
“ว่ามา - -”
“เธอคงได้ยินข่าวมาบ้างใช่ไหมว่า ฉันน่ะตกอันดับจาก หนุ่มฮอตอันดับ 3 มาเป็นอันดับ 4 น่ะ o^^”
“ไม่เคยได้ยินสักกะนิด -0-”
ใครจะไปรู้เล่า ถึงฉันจะรู้ 5 อันดับหนุ่มฮอตก็จริง-0- แต่ว่าฉันก็ไม่ได้บ้าติดตามเหมือนพวก คลั่ง ไคล้ นี่นา -*-
“แต่ฉันก็ไม่แปลกใจหรอกนะ ที่ใครจะไม่รู้นะ เพราะเรื่องนี้แฟนคลับฉัน เป็นคนปิดเอาไว้เอง”
“เอ๊... แต่พอฉันเข้ามา ตอนม.4 นายก็ อยู่อันดับ 4 อยู่แล้วไม่ใช่หรอ”
“โธ่เอย.. ฉันน่ะอยู่ที่นี่มาตั้งแต่ ม.1-ม.5 แล้วฉันจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง ตอนม.3 ฉันน่ะเป็นถึงหนุ่มฮอตอันดับ 3 ซึ่งหมายถึงว่า ฉันน่ะ หล่อเทียบเท่ารุ่นพี่..”
“นายนี่หลงตัวเองใช่ย่อยเลยน้า~”
“อย่าเพิ่งขัดได้มั้ย” ก็มันจริงอ่ะ -0- “เวลาผ่านไป พอขึ้นม.4 นักเรียนใหม่ก็เข้ามาใช่แล้ว!!! รวมถึงไอ้บ้านั้นด้วย = =++ พอมันเข้ามา อันดับหนุ่มฮอตของฉันก็ตกลงมาเป็นอันดับ 4 พอแฟนคลับของฉันรู้ - -+ + ก็เลยปิดข่าวด้วยการบอกว่า ที่จริงแล้วอันดับเท่ากัน แต่ ว่าฉันผู้เป็นคน จิตใจ เมตตาอารี เลย ยกตำแหน่งเจ้าชายอันดับ 3 ให้อ่ะดิ”
ดะ... เดียวก่อนนะ o[]O+!! จิตใจ.. เมตตาอารี... ยกตำแหน่ง... อ๊ากกก T^T เรื่องไรฟ่ะเนี้ย มันเป็นเรื่องที่..
..โกหกได้ไม่เนียนเลยอ่ะ = {} = ..
แต่เดียวก่อนนะ ซูชิบอกว่าคนที่ได้อันดับ 3 งั้นหรือ... หรือว่าคนที่ได้อันดับ 3 จริงๆแล้ว ก็คือนายที่ชื่อ สกาย งั้นหรอฉันจำได้แล้ว -.,- ผู้ชายที่หน้าตาคมเหมือนเหยี่ยว ดูเฉยชา ไม่สนใจโลก แล้วก็หล่อแบบสุดๆ อ่ะหรอ
“อ๊อ.. ฉันรู้แล้ว คนที่ชื่อสกาย ที่หล่อๆ กว่านาย เก่งกว่านาย แล้วก็เท่กว่านายอ่ะน่ะ ^[]^.. ”
“เธอนี่มัน - -///^^
”
ฮาฮา หน้านายนั้นเป็นสีแดงเลยอ่ะ โกรธ หรือ อาย กันแน่น่ะ แต่ว่ายิ่งทำแบบนี้นายก็ยิ่งดู สวยเอ๊ย!! หล่อเข้าไปใหญ่แล้ว >///<
“เพราะฉะนั้นฉันก็เลยจะมาขอร้องเธอ”
“แล้วตกลงเรื่องอะไร- -”
“ช่วยสอนฉันทำขนมหน่อยสิ >_<”
O[]o ห๊า!!!!!!.........
-------------------------------------------------------------------
ปาล์มว่าปาล์มอัพยาวน่ะ เพราะฉนั้น มีความเห็นยังไงเม้นหน่อยนะค่ะ>.,<
-------------------------------------------------------------------
ปาล์มว่าปาล์มอัพยาวน่ะ เพราะฉนั้น มีความเห็นยังไงเม้นหน่อยนะค่ะ>.,<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น