ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Bu bae ble - บทนำ
บทนำ
“เอ้า เร่เข้ามาเที่ยงนี้มี คัพเค้กทำเองมาขายจ้า”
“พี่ซูชิค่ะ ขออันหนึ่งค่ะ”
“พี่ค่ะให้หนูก่อนเถอะค่ะ”
“อะไรของเธอนะฉันมาก่อนนะย่ะ”
“มั่วแล้ว ฉันมาตั้งแต่ตอนพักเที่ยงสิบน่ะ”
“อย่าเพิ่งเถียงกันสิครับน้อง พี่มีให้หมดทุกคนที่มาซื้อ ^ ^”
ฉันอยากจะ..อ้วก =*=
“พี่ซูชิค่ะ แนะนำเมนูวันนี้หน่อยค่ะ >///<”
“จ้ะๆๆ วันนี้พี่ทำคัพ เค้กรสส้มมา อร่อยจริงๆนะชิ้นล่ะ 20 บาทเองนะ ลองไหม?^ ^”
“เอาค่ะๆ พี่ซูชินี่น่ารักจังเลยค่ะ”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับน้อง พี่เขินนะ”
ฮึมๆๆๆ - -^^ พี่เขินนะ งั้นเหรอ ฉันอยากเอานมที่กินอยู่ไปเทราด บนหน้ากระรอก นั้นจริงๆ
“นี่ซูชิทำเองจริงๆ หรอเนี่ย”
“ใช่สิ เริ่มทำมาได้ 2 เดือนแล้ว”
“แรกๆหน้าตาก็ดูไม่จืดหรอ”
“แล้วทำมาทุกวันเลยหรอ”
“ใช่ เพราะอยากให้พวกเธอยิ้ม ^_^”
“กรี๊ดดด แค่เห็นรอยยิ้มพี่พวกเราก็ดีใจแล้วค่ะ >/////<”
หมอนั้นอยากเนื้อหอมขนาดนั้นเลยหรอ ถ้ามีโอกาสฉันจะแฉนายเรื่องนั้น55+ (เรื่องไหน??)
“ชิฟฟอน ไม่ลองกินเค้กที่ซูชิทำเหรอ อร่อยออกนะ”
เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของฉันถามขึ้น โดยที่ฉันไม่ได้หันหน้าไปดูเพราะมั่วแต่จ้องไปที่หน้าชั้นเรียน
“ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากกินของตาขี้เก๊กหรอก”
เวลาพักเที่ยงอันแสนสุขสบายของฉันต้องหมดลงไปเพราะกระรอกขี้เก๊กนี่ ชัดๆ ทำไมนะ หรอ? เพราะอยู่ๆ หนุ่มฮอตซอสพริก(? เกี่ยวไรกับซอสพริก) ของโรงเรียนเราอันดับที่ 4 เกิดบ้า อยากมาเปิดร้านขายเค้กที่โรงเรียนพอจะขายทีหนึ่งก็จะมีสาวๆ จากฝั่ง ม.ต้น ม.ปลาย แห่กันเข้ามาในห้องเรียนฉันนี่แหละ อันที่จริงโรงเรียนเราห้ามนักเรียนขายของกันเองด้วยซ้ำ แต่เพราะบารมีที่ หล่อ รวย ก็เลยไม่มีใครกล้าไปฟ้องอาจารย์
แต่ที่ฉันรู้อย่างหนึ่งคือ..... สาวๆที่มาซื้อเค้ก ไม่ได้สนใจเค้กหรอก แต่สนใจหมอนี่มากกว่า!!!! - -+++
“เหรอ อืม... แต่บ้านของชิฟฟอน เป็นร้านเปิดขนมชื่อดังนี่นา เห็นขนมบ่อยๆก็เลยเบื่อล่ะสิ”
“เธอรู้ด้วยรึไง”
ฉันค่อยๆหันหน้ากลับไปดูว่าใครเป็นคนพูด แต่กลายเป็นเพื่อนสนิทของฉันซะงั้น
“เฮ้อ!! ยังแก้นิสัยไม่ชอบหันหน้าพูดกับใครอีกหรอ”
“เหอเหอ มาถึงก็บ่นเลยนะ ชิโน่”
‘ชิโน่’เพื่อนผู้หญิงที่สนิทที่สุดของฉัน ชื่อเต็มๆของชิโน่ก็คือ คาปูชิโน่ แต่ชื่อมันยาวไป เลยเรียกสั้นๆว่าชิโน่แทน แต่กลับกลายว่าแทนที่ชื่อจะดีขึ้นดันแย่ลงก็เพราะ ‘ชิโน่’ น่ะ คล้าย ‘ชีโร่’ หมาที่ชินจังเก็บมาเลี้ยงน่ะสิ ชิโน่เลยมีฉายาที่เพื่อนๆเรียกกันว่า ชีโร่ = =* น่าสงสารจริงๆ
“ทำไมไม่ลองกินดูล่ะทำใจแข็งไปได้ แค่ไม่ชอบที่ซูชิแย่งเวลาพักกลางวันไปเนี่ยนะ”
“เปล่าหรอก แต่ทำไมชิโน่ต้องไปซื้อเค้กมันกินด้วยล่ะ ห๊ะ!!! = =++”
“แฮะแฮะ ก็เค้กที่ซูชิทำอร่อยนี่นา ลองชิมป่ะ”
ชิโน่ค่อยบิ ขนมเค้กเป็นคำเล็กๆแล้วยื่นให้ฉัน แต่ฉันส่ายไปมาแล้วทำหน้าแหยงๆ
“ไม่เอาอ่ะเบื่อจะแย่อยู่แล้ว”
“ยังไม่ทันกินก็เบื่อล่ะบ้าเปล่า”
เห็นเค้กแล้วฉันคิดถึงเมื่อ สอง เดือนก่อนมากเลย เพราะอะไรหรอ ฉันจะเล่าให้ฟัง - -
**-----------------------------------------------------------***
มาอัพตอนแรกก่อนปาลืมจะอัพตอนแรกและ 2 ก่อนนะ บอกไว้ว่าตอนสองยาวมาก
เม้นด้วยก็ดีน้า~~ T^T
**-----------------------------------------------------------***
มาอัพตอนแรกก่อนปาลืมจะอัพตอนแรกและ 2 ก่อนนะ บอกไว้ว่าตอนสองยาวมาก
เม้นด้วยก็ดีน้า~~ T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น