คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 : บทนำ
●Mine Superstar brother●
((วุ่นรักนายพี่ชายซุปเปอร์สตาร์))
บทที่1 บทนำ
~ เธอคนเดียว.... เพียงคนนี้ ที่อยู่ในหัวใจ ~ เอ๊ะๆนั้นมันเสียงเพลง only you ของพี่ว็อกก้าแห่งบ้าน เอ บี ซี อคาเดมี่ แฟนเทเซียที่ตอนนี้มีวงเป็นของตัวเองนี้ ฉันละคั่งพี่แกเอามากๆ พ่อเทพบุตรสุดหล่อขาดใจดิ้นๆของฉัน ฉันยกมือขึ้นมาทาบแก้มทั้งสองข้างและบิดตัวไปมาเหมือนหมาโดนน้ำร้อนลวก>0<
~ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะไปมีใคร เพราะมีใจไว้ให้แค่เธอคนเดียว ~ โว้ๆๆ 000 ดังอีกแล้ว หน้าก็หล่อเสียงก็ดีอีก คนอะไร ถ้าเจอตัวจริงละก็แม่จะหิ้วกลับบ้านให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ชิชิ ^^”ว่าแต่ใครกันนะมาเปิดเพลงซะดังลั่นแถวนี้ ฉันชะโงกหน้าออกไปดูนอกน่าต่างก็เห็นแต่ไอด่างหมาขี้เรื้อนนอนเกาเกลื้อนอยู่ข้างเสาไฟฟ้า =0=
ไม่เห็นมีใครเลย หรือว่าเห้ย
“หมับ”ฉันกระโจนไปคว้ามือถือที่วางอยู่บนชั้นหัวเตียงที่กำลังสั้นแง็กๆและแหกปากร้องเพลง only youอย่าบ้าคลั่งที่แท้มันก็คือเสียงเรียกเข้ามือถือฉันนี้เอง เบอะจริงเราเสียงมือถือตัวเองยังจำไม่ได้เลย =_=”
“ฮัลโร๋ ฮัลเร่”ฉันกรอกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างอารมณ์ดีตาจ้องไปที่ข้างฝามีรูปพี่ว็อกก้าใหญ่เท่าตัวจริงแปะอยู่
“กว่าแกจะรับโทรศัพท์นะยัยโนเบล ฉันถือสายรอแกจนหูขึ้นอูดแล้วรู้ไหมฮะ”ยัยหวานตะโกนแวกๆๆๆผ่านโทรศัพท์มาเสียงดังลั่น (-_-)q
“เอออรู้แล้วขอโทษละกันนะ”ก็ฉันมัวแต่เคริมเสียงหล่อๆของพี่ว็อดก้าอยู่นี่ยะ (ö0ö)
“เอออ ว่าแต่แกอะแต่งตัวยังอย่าลืมนะฉันนัดแก 6โมงไม่ใช่ตี3อย่าไปช้าเด็ดขาด”
“เออออจ๊ะๆๆคราวนี้จะไปตรงเวลาเลยฉันสัญญา”ก็คราวที่แล้วมัวแต่หลับเพลินไปสาย 2ชั่วโมงกว่าๆๆเอง=0=’
“มาเร็วๆละแค่นี้นะ”
“ยะ”ฉันวางสายแล้วเปิดตู้เสื้อผ้ายิบชุดนู่นชุดนี้ขึ้นมาทาบตัว เอาตัวไหนดีหว่าวันนี้ฉันกับหวานมีนัดไปเจอกับพวกเพื่อนๆ และรุ่นพี่พึ่งจะอายุครบ18ปีผ่านมา3วันเข้าผับได้พอดีเปะที่ VS.(ผับแถวอาซีเอ)และที่สำคัญเบิร์ดสุดหล่อของฉันเป็นคนออกปากชวนเองซะด้วยงานนี้ไม่มีพลาด อ้ากกกได้เจอพี่เขาด้วยตื่นเต้น(-/////-)
อ่าเอาตัวนี้แหละฉันหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวยาวครึ่งตัวเป็นแบบใส่ผูกเอวโชว์สะดือที่ยัยหวานเลือกให้ขึ้นมากับกางเกงผ้ายีนขาสั้น อึบอึด อ่าใส่ได้ซักทีขะเม๋วผุงตั้งนาน ฉันเดินไปที่น่ากระจกหวีผมซอยยุ่งๆๆใส่เรียบทาลิบมันอีกหน่อยโอเคะออกจากบ้านได้(^0^)//ฉันเดินตามบันไดลงไปข้างล่างคว้ากระเป๋ามาสะพายและเดินเข้าไปในครัว
“หนูไปก่อนนะค่ะแม่” (-/l\-)
“โหวันนี้แต่งตัวซะเปรี้ยวเชียวนะเรา สวยดีแต่แต่งตัวแบบนี้ระวังตัวนะลูกผู้ชายสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้หรอกอย่ากลับดึกมากละแม่ให้เคอฟิลแค่เที่ยงคืนนะ ซินเดอเรล่าน้อยๆๆของแม่”แม่ลูบหัวฉันเบาๆ
“แล้วลูกอย่าลืมล่ะอีก1อาทิตย์ลูกเพื่อนแม่เขาจะย้ายมาอยู่กับเราแล้ว รับรองลูกจะต้องตื่นเต้นเซอร์ไพร์และขอบคุณแม่ยกใหญ่แน่ๆๆ”^0^*
<<<<ย้อนอดีต 1อาทิตย์ที่แล้ว>>>>>>
“นี่ๆๆโนเบลมานี้ซิลูก”
“ค่า~”-0-
“แม่มีข่าวดีจะมาบอกจ๊ะ ฟังดีๆๆนะ”
“มีอะไรหรอค่ะ”
“อีก2อาทิตย์ลูกของเพื่อนแม่เขาจะมาอยู่กับเรานะ พอดีว่าบ้านเขาอยู่ไกลเดินทางไปเรียนที่หมาลัยไม่สะดวกจะมาอยู่กับเราซักพักเป็นไง ตื่นเต้นมั้ยลูก”
“หรอค่ะ...แม่ไม่มีไรแล้วใช่มั้ยหนูไปก่อนนะ”
“อ่าวอย่าพึงซิลูกไม่ตื่นเต้นเลยหรอ”
=_=; ßน่าฉัน
“นี้ถ้าลูกรู้ว่าเขาเป็นใครนะต้องตื่นเต้นแน่ๆ”
“แล้วเขาเป็นใครละค่ะ”
“จุ๊ๆๆๆลูกจะรู้เมื่อถึงเวลา”^Ó^
4 วันก่อน
“โนเบลลูกแม่มานี้ซิลูก”
“มีอะไรหรอค่ะ”O0O
“ลุกรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้างรึยัง”
“ตื่นเต้น-_-?เรื่องอะไรค่ะ”
“ก็เรื่อง จือดึบกิปกึบไงละ”
=_=; ßน่าฉัน
“ก็เรื่องลุกเพื่อนแม่ไง”
“ไม่อะค่ะ=0=*”
2 วันก่อน
“โนเบลลลมานี้ซิ”
“ลูกตื่น........”
“มันตื่นเต้นมากสำหรับหนูค่ะ”
“หรอจริงหรอหนูเริ่มร็สึกตื่นเต้นแล้วใช่มั้ย”^6^
“เอ่อ...ค่ะ”
<<<<จบการย้อนอดีต>>>>>
“ค่ะ”ฉันเดินเข้าไปกอดและหอมแม่ฟอดใหญ่ รูสึกตะงิดๆๆชักกลไอลูกเพื่อนแม่นี้มันเป็นใครอะทำไมฉันต้องตื่นเต้นและเซอร์ไพร์ด้วย ถามอะไรไปก็ไม่บอกซักคำ แต่ก็คงไม่มีไรหรอกชั่งมันเถอะ
“ไปนะค่ะ”ฉันเดินออกมาจากห้องครัว ไปเข่นประตูบ้านที่ดังเอียดอาด อึมมมมเมื่อไรจาไปซักทีเนี่ยเข่นไม่ไปแฮะ=0=””
“นี่พี่จะออกไปไหนเนี่ยทำไมต้องให้เสื้อขาดจนเห็นสะดือด้วยอะ-*-” ไอคุณน้องน็อบ(Nob คือตัวย่อของชื่อ Noble)น้องชายตัวดี อายุพึ่งจะ12แต่ปากมันนนี้เกินอายุไปหลายขุมพูดขึ้นขณะมือยังถือลูกฟุตบอลไว้แน่น คงไปเล่นกับเด็กข้างบ้านมาอีกแล้วซิท่า
“เขาเรียกว่าเสื้อโชว์สะดือยะไม่ใช้เสื้อขาด มาก็ดีแล้วมาช่วยพี่เข่นประตูหน่อยสิ”-0-*
“โห่ก็ได้”ว่าแล้วน็อบก็ช่วยฉันเข่นประตูอย่างโดยที บางทีนายก็เป็นน้องที่น่ารักเหมือนกันแฮะ และด้วยแรงของเรา2พี่น้องก็ทำให้ประตูบ้านเข่นออกได้สำเร็จ เย้(^0^Y)
“ไปละนะเด่วพี่จะซื้อขนมมาฝากทำตัวดีๆละ”
“คร้าบบบ คุณพี่”=_-
แล้วฉันกระโดดขึ้นรถบีเอ็มคันงามที่พ่อพึ่งทุ่มทุนถอยมาให้และพุ่งออกจากบ้านอย่างไม่ยั้ง เงียบๆๆแฮะเปิดเพลงฟังหน่อยดีกว่า แน่นอนว่าต้องเป็นเพลงของพี่ว็อกก้า
~ เธอคนเดียว.... เพียงคนนี้ ที่อยู่ในหัวใจ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะไปมีใคร เพราะมีใจไว้ให้แค่เธอคนเดียว ได้โปรดเธอจงเชื่อใจ ไม่เหลือหัวใจให้ใครอีกแล้ว.........~อึ๋ยเขินจังเหมือนพี่ว็อกก้าร้องให้เราเลย -///////-(ท่าทางจะบ้าไปแล้วนางเองฉัน)
ความคิดเห็น