รักฮ้าวของสาวเฮ้ว

ลำดับตอนที่ #1 : กลุ่มของสาวเฮ้ว

อ่า! วันนี้ช่างเป็นวันที่สดใสดีจริงๆ งงอ่ะดิ ก็ฉันสอบปลายภาคเสร็จแล้วอ่ะดิ อิอิ จะได้จบฉันม. 4 บ้าๆนี่สะที เซ็งมันเต็มทนแหล่ะ (แล้วแกจะ



เรียนไปทำซากอะไรฟะเนีย) นี่ๆ ฟังอย่างเงี่ยอย่าคิดว่าฉันเรียนไม่เก่งนะย่ะ ฉันน่ะออกจะจีเนียสนะ รู้จักป่ะที่เค้าเรียกกันธรรมดาๆว่า



อัจฉริยะ เออ..ช่าย ลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันมีนามอันไม่เหมาะกับตัวว่า ออย สรรพคุณก็คือ คนสวยฉลาดเก่ง อ๊าย ไอ้บ้าไม่ใช่ยานะเฟ้ย ช่าง



เถอะเข้าเรื่องต่อดีก่า หลังจากที่บิดขี้เกียจนิดหน่อยให้หายเมื่อยแหล่ะ ฉันก็เดินออกไปส่งข้อสอบเร้วก็ค่อยๆย่างกรายออกมาจากห้อง



สอบอย่างสวยงาม(มันคงกำลังคิดว่ามัน เป็นนางสาวไทย) มานั่งรอไอ้เพื่อนบ้าที่อยู่ในห้องสอบซึ่งแต่ละคนอ่ะหรอกำลังนั่งเหงื่อตกอยู่ในห้อง



สอบ ก็เพราะว่ามันอ่ะทำข้อสอบกันไม่ได้ โฮะๆ สมนำหน้ามัน ก่อนเข้าห้องสอบมันก็ขอร้องฉันอ่ะนะว่าส่งโพยมาให้มันหน่อย แต่เรื่องอะไรอ่ะ



ฉันนั่งอ่านเกือบตีหนึ่งนะเฟ้ยทนทรมานตั้งหลายวัน (มันเลวจิง) ล้อเล่นฉันไม่เลวขนาดนั้นหรอกน่า จะให้ฉันส่งให้พวกมันได้งัยอ่ะ ก็ครูฝ่าย



ปกครองจอมยุ่งแล้วก็โคดดุนั่งจับตามองกลุ่มฉันเนี่ย แทบจะทันทีที่กลุ่มฉันย่างก้าวเข้ามาในห้องสอบอ่ะมั้ง ก็ไม่แปลกอ่ะนะที่ครูพวกเนี่ยมัน



จะจับตาดูกลุ่มฉันก้อเพราะว่า กลุ่มฉันมัน....



\"ออย ฉันทำไม่ได้เลยอ่ะแก ซวยแน่ๆ\" เสียงแหลมอย่างเงี่ยจะเป็นใครได้ถ้าไม่ใช่ นังโบล่า ยัยนี่อยู่กลุ่มฉันแหล่ะ



\"ก็ฉันบอกแกเร้วป่ะ โบล่า  แกก็มัวแต่ จะไปหาพี่แพด จะไปหาพี่แพด เร้วพี่แพดเค้าให้ข้อสอบแกป่ะหา ไอ้บ้าผู้ชาย\" เห้ย ฉันด่ามันแรงไปป่ะ



อ่ะ ก็แบบตั้งแต่มันมีแฟนเป็นดาวโรงเรียน พี่แพดๆเนี่ยมันก็ทำตัวยังกะว่ามันขายความเฉลียวฉลาดออกไปจากหัวมันหมดเร้วงั้นแหล่ะ ฉันล่ะ



กลุ้มที่มีเพื่อนเงี่ย แต่ใช่ว่ามันจะไม่สวยนะมันคำว่าสวยอ่ะยังน้อยไปต้องเรียกว่า โคดของโคดสวยอ่านะ ไอ้นี่มันมีเชื้อเทศจากแม่มันมาด้วย



อเมริกาอ่ะ แต่ก็ยังสวยน้อยกว่าฉันนะ อิอิ ต้องชมตัวเองบ้างดิ ชมมันคนเดียวได้ไง



\"โธ่ แกอย่าด่าฉันดิว่ะ ก็ทำไงได้อ่ะก็พี่เค้าอ่ะอยากเจอฉันหนิ ถ้าเกรดเทอมเนี่ยออกมาไม่ดีอีกฉันโดนพ่อจับเรียนพิเศษเพิ่มแน่เลย\" แจงนิด



นะค่ะ คือว่ามันลูกคุณหนู๋ คุณหนูอ่ะ



\"บอกแล้วว่าให้แกเลิกกับพี่เค้าดีกว่า เห็นม่ะ\" ฉันรีบเติมเข้าให้ ทำไมอ่ะหรอ ก็เพราะว่า....



\"แกอิจฉาฉันใช่ไหมล่ะ ที่เห็นฉันมีแฟนแต่แกหาไม่ได้ซักกะคน เหอะ ก็เพราะแกฮ้าวอย่างเงี่ยเมื่อไรจะหาได้ว่ะ\" นี่แหล่ะคือเหตุผลที่ตลอด



ระยะเวลา 16 จวน 17 ปีของฉันหาแฟนไม่ได้ซักคน ฮือ คิดแล้วมันเศร้าอ่ะ มีแต่ไอ้น้องชายบ้าที่มีนามว่าไอ้เอฟนั้นแหล่ะที่คอยแต่จะก่อเรื่อง



ให้ฉันลำบาก



\"โบล่า ออย เป็นไงบ้างได้ป่ะ\" อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น แล้วไอ้พราวก็โผล่เข้ามาในฉาก



\"อ้าว เสร็จแล้วหรอพราว ทำได้ป่ะ แกเนี่ย\" ฉันเริ่มตอกมัน อิอิ คงทำไม่ได้อ่ะดิ



\"ได้ซิย่ะ แกอย่างฉันเนี่ยนะจะไม่ได้ โฮะๆ เกรด4 เทอมเนี่ยลอยมาเห็นๆ ก๊ากๆ\" ได้ไงว่ะ



\"ยัยนี่อย่ามาหัวเราะน่าเกลียดได้ม่ะ\" โบล่าเริ่มด่า ท่าทางมันคงจะหมั่นไส้ที่ไอ้พราวมันทำได้แต่มันดันทำไม่ได้



\"ใช่ๆ แกหน้าตาก็สวยนะ ทำไมเงี่ย ว่ะ\" ฉันพูดเสริม รู้สึกฉันเนี่ยชอบเป็นฝ่ายสมทบนะเนี่ย แต่ฉันก็ไม่ได้เข้าข้างพวกเดียวกันนะค่ะ ก็มันออก



จะสวย ตัวก็โคดสูง หุ่นก้อโคดเพรียว ไอ้สมบูรณ์แบบ



\"พวกแกอยู่นี่เอง ฉันกับลินหาแทบแย่\" เหอๆในที่สุดก็มากันครบสะทีนะกลุ่มฉัน



\"นี่พวกฉันก็รออยู่หน้าห้อง ไม่เข้าใจว่ามันหายากตรงไหนฟะ ไอ้ลินไอ้ดา ประสาทป่ะเนี่ย\" พราวเริ่มด่า แล้วนังสองตัวที่พึ่งมาตะกี้ก็เริ่มยิ้ม



\"โธ่ แกเวอร์นิดเวอร์หน่อย เป็นรัยไป\" ลินพูดพร้อมกับยิ้ม อย่ายิ้มนะ แกยิ้มแล้วฉันอิจฉานะ ไอ้ลักยิ้ม 2 ข้างเนี่ยเห็นแล้วหมั่นไส้เว้ย



\"ใช่ๆเวอร์นิดเวอร์หน่อย ทำเป็นบ่นนะไอ้พราว ไม่น่าน่ะ บาทากาแกเริ่มขึ้นแล้วเนี่ย\" ดาพูดต่อ แต่อยากจะบอกนะเวลามันพูดอ่ะมันต้องเงยหน้าขึ้น



ถึงจะพูดกับไอ้พราวๆได้ ทำไมอ่ะหรอ ก็เพราะว่ามันเตี่ยอ่ะดิ มันยังสูงไม่ถึงครึ่งของไอ้พราวเลยมั้ง พูดแล้วฮาอ่ะ (เร้วแกมันสูงตายอ่ะ ขอดา



แทรกนิ๊ดนะค่ะ ขอด่ามันหน่อย)อืมมแต่ว่ามันก็น่ารักอ่ะนะ ฉันที่ขนาดเป็นผู้หญิงยังยอมรับเลย เสียอย่างเดียวนะแกไม่น่าเกิดมาเตี่ยเลยอ่ะ



หลังจากพวกมันแต่ละคนรวมทั้งฉันนั่งคุยกันเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย ตะโกนโหกเหวกกันอย่างหนุกหนาน จนยายครูฝ่ายปกครองจอมยุ่งมาดุอ่ะ



แหล่ะ กลุ่มฉันจึงค่อยๆเคลื่อนทัพลงมาจากตึกสายวิทย์ งงอีกอ่ะดิ ที่กลุ่มฉันอ่ะอยู่สายวิทย์กันทุกคนไม่อยากจะคุยนะ (เนี่ยหรอไม่อยากคุย



เหอๆๆ ไอ้หลงตัวเอง)สิ่งดีอย่างเดียวที่ยังทำให้พวกเราอยู่ร.รเนี่ยต่อได้ก็เห็นจะมีแต่ไอ้เนี่ยแหล่ะ ไม่งั้นก็คงโดนไล่ออกเพราะก่อเรื่องไม่รู้จักเว้นวันหยุดราชการ



\"เฮ้ยๆ เราไปฉลองกันไหม เนี่ยงในวันสอบเสร็จและมิตรภาพของพวกเราไง\" ยัยพราวเริ่มตะโกนถามขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพ้นอาณาเขตที่ยัยครู



ฝ่ายปกครองจอมยุ่งจะได้ยิน



\"เออ ดีเหมือนกันนะ วันนี้พี่แพดไม่อยู่ งั้นไปไหนดีอ่ะ\" โบล่าพูดอย่างอารมณ์ดี พร้อมแกว่งแขนไปมา เนี่ยถ้าพี่แพดอยู่แกก็คงไม่มาใช่ไหม



ห่ะ เร้วแกคิดว่าตัวเองเป็นนางเอก MV รึงัย ถึงทำเป็นเดินแกว่งแขนไปมาเนี่ย ทำยังกับว่าตัวเองกำลังเดินในสวนงั้นแหล่ะ



\"อย่าพึ่งพูดเรื่องนั้นเลย ฉันรำคานไอ้สายตาที่จ้องพวกเราอยู่ตอนเนี่ย\" ฉันพูดขึ้น ก็ไอ้พวกที่เดินผ่านพวกฉันไปหรือว่าพวกที่นั่งอยู่ มันเอาแต่



จ้องมาที่กลุ่มฉัน น่ารำคาญชะมัด



\"หยุดจ้องสะทีได้ไหม\" ดาตวาดพวกนั้นเข้าให้จนได้สินะ



\"ใจเย็นๆนะไอ้ดา แกควรจะชินได้แล้วนะ มันเกือบปีแล้วที่เป็นอย่างเงี่ยอ่ะ\" ลินพูดปลอบไอ้ดาให้เย็นลง



\"นี่ก็เพราะใครล่ะ ไม่ใช่เพราะพวกแกหรอกหรอ ที่ทำให้กลุ่มพวกเราโดนเรียกว่า \'กลุ่มเด็กเฮ้ว\' อ่ะ ใครต่อใครก็พากันกลัวพวกเราอย่างเงี่ย



กลัวอ่ะไม่ค่อยเท่าไร แต่พวกที่จ้องจะหาเรื่องอ่ะดิ น่ารำคาญวะ\"พราวเริ่มสาธยายเหมือนคนแก่ ไอ้นี่หนิปากว่างไม่ได้เลยนะแก ต้องเริ่มบ่น



เหมือนที่ไอ้ดาพูดไม่มีผิดเลย บาทากามันต้องเริ่มขึ้นแล้วจริงๆด้วยอ่ะ เออ ใช่ลืมเล่าเลยว่า กลุ่มฉันน่ะเคยมีเรื่องกับรุ่นพี่อ่ะ เร้วไม่ใช่รุ่นพี่



ธรรมดาๆด้วย กลุ่มไอ้พี่โต้ง ที่เป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลในรร.พอสมควรแต่ก็ไม่มากหรอก เพราะยังมีกลุ่มอื่นอีก ก็เพื่อนไอ้พี่โต้ง ที่เป็นผู้หญิงชื่อ



ว่า ลิดา หรือ ลิต้าสักอย่างเนี่ย ดันมาจีบแฟนเก่าไอ้โบล่าคนก่อนตอนที่พวกเราอยู่มอ 3 ก็เลยมีเรื่องตบตีกันนิดหน่อย หลังจากนั้นกลุ่มพวก



เราก็ดังเป็นพลุแตกเพราะเรื่องเนี่ยแหล่ะ ใครต่อใครก็พากันกลัวเวลากลุ่มฉันเดินผ่านอ่ะก็จะเดินหนีรึไม่ก้อหยุดเดินให้พวกเราผ่านไป พูด



ง่ายก็คือโคดกลัวกลุ่มฉันอ่ะ แต่ชื่อเสียงของพวกเราไม่เคยหายไปเลยก็เพราะว่า... กลุ่มฉันถึงแม้ชื่อเสียงมันจะเลวสักแค่ไหน ก็ยังหาเรื่อง



ตบตีต่อยเตะ กับรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนพ้องที่มากวนใจต่อไป