ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Long&Short Fic] YAOI MAGI [Aladdin x Alebaba][AllSinbad]

    ลำดับตอนที่ #4 : [Short Fic] เงามืด (Dark Sinbad x Sinbad ft.AllSinbad) 15%

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.พ. 56


     

    [Short Fic] เงามืด (Dark Sinbad x Sinbad ft.AllSinbad)

    ค่ำคืนแห่งเงามืด ไร้ซึ่งแสงของดวงจันทร์สาดส่อง ร่างทะมึนก้าวย่างเข้าใกล้ร่างของซินแบดที่นอนหลับไหลอยู่ในห้วงนิทรา ใบหน้ายามหลับของซินแบดดูไร้ซึ่งสิ่งกังวลใดๆราวกับเด็กน้อยตัวเล็กๆที่แสนจะบริสุทธิ์ ไม่แสดงออกถึงความกล้าหาญอันแข็งแกร่ง หรือแม้กระทั่งความเจ้าเล่ห์ ร่างทะมึนเดินมาหยุดอยู่ ณ ข้างเตียง ยืนมองซินแบดที่หลับลึก จนไม่รู้สึกถึงว่ามีผู้มาเยือนยามวิกาล ร่างนั้นทรุดตัวลงนั่ง มือแกร่งยื่นไปปัดไรผมที่ลงมาปกคลุมใบหน้าของซินแบด

    แสงไฟสลัวกระทบเข้ากับใบหน้าของร่างทะมึน เผยให้เห็นใบหน้าที่ซ่อนไว้ในเงามืด ใบหน้านั้นช่างเหมือนซินแบดราวกับแกะ แต่ต่างกันตรงที่ใบหน้าของร่างทะมึนนั้นซีกซ้ายเป็นรอยช้ำสีดำเข้มซึ่งเกิดจากลูฟสีดำ มีดวงตาสีแดงฉาน และผมยาวสยายสีรัตติกาล ดวงตาสีแดงคู่นั้นจ้องมองซินแบดด้วยสายตาที่อ่อนโยน ริมฝีปากขยับเอื้อนเอ่ยออกมาเบาๆ “ต่อให้เจ้าเกลียดข้ามากแค่ไหน  ข้าก็อยากให้เจ้ารับรู้ไว้ว่าข้าอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ แม้ว่าเจ้าต้องการมันหรือไม่ก็ตาม” พูดจบร่างนั้นก็จ้องมองซินแบดอยู่นานแสนนาน ก่อนจะคล้อยฟุบหลับลงข้างซินแบด

    เช้าที่แสนจะสดใส แสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณสาดส่องลอดผ่านหน้าต่างเข้ามายังห้องบรรทมของซินแบด ปลุกให้ร่างที่หลับใหลอยู่ในห้วงนิทราของซินแบดตื่นขึ้นรับแสงสว่างยามเช้าอันสดใส พลางยืดแขนขึ้นบิดขี้เกียจ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อหันไปพบร่างสูงของใครก็ไม่รู้ฟุบหลับอยู่ข้างๆ “อ่ะ! นี้! ... นาย! ตื่น! ตื่นได้แล้ว ตื่นๆๆๆๆๆ” ซินแบดใช้มือเขย่าปลุกร่างสูงที่ฟุบหลับอยู่ใกล้ตื่นจากการหลับใหล ร่างสูงผงกหัวขึ้นพลางกวาดสายตาไปรอบๆอย่างสลึมสลือ

    “นะ...นาย เป็นใครกัน! ทำไมหน้าตาถึงเหมือนกับฉัน” เมื่อมองหน้าร่างสูงอย่างชัดๆ ซินแบดก็ยิ่งตกใจมากขึ้น ทำเอาร่างสูงที่กำลังสลึมสลืออยู่ลืมตาตื่นอย่างเต็มตา หันมองซินแบดที่มองมาตรงเขาด้วยสีหน้าท่าทีที่ตกใจ และก้มลงมองตัวเอง ใบหน้าคมถึงกับขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ “นี่! เจ้า! มองเห็นข้าด้วยเหรอ” “ก็เห็นนะสิ นายนี่ พูดอะไรแปลกๆ”

    หลังจากได้คำตอบแน่ชัดจากซินแบดร่างสูงก็ยกมือขึ้นมาตบหน้าผากตัวเอง หัวสมองพยายามคิดไปต่างๆนาๆว่าทำไมจู่ซินแบดถึงมองเห็นเขาได้ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอะไรอยู่ดี “เอ่อ... ข้าขอกระจกหน่อยได้มั้ย” ร่างสูงเอ่ยขอกระจกจากซินแบด ซึ่งดูเหมือนซินแบดจะระแวงเขาชอบกล แต่ก็ลุกขึ้นไปหยิบกระจกให้เขาแต่โดยดี แล้วเอามาให้เขา เมื่อร่างสูงได้กระจกแล้วก็นำไปส่องดูใบหน้าของตน แต่ก็อุทานขึ้นมาอย่างตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น “เฮ้ย! นี้มันอะไรกันเนี่ย!” ภาพที่เห็นบนกระจก คือ ภาพที่ใบหน้าซีกซ้ายที่เป็นรอยช้ำของเขาหายไปอย่างลึกลับ ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่ร่างสูง

    “นี้! ตกลงนายเป็นใครกันแน่” เสียงหงุดหงิดของซินแบดเรียกความสนใจให้ร่างสูงละสายตาจากกระจกหันไปมอง ดวงตาสีทองของซินแบดจ้องมองมาที่เขาอย่างต้องการคำตอบ สร้างความลำบากใจให้แก่ร่างสูงเป็นอย่างหนัก “เอ่อ... ขะ... ข้า... คือว่า... ข้า ข้าชื่อแบด! เป็นนักเดินทาง ข้าข้ามแม่น้ำ มหาสมุทร ทวีปต่างๆ จนเดินทางมาถึงประเทศซินเดรียนี้ ข้าต้องการพบท่านสักครั้ง ซึ่งการพบท่านตอนกลางวันเป็นเรื่องที่ยากนัก ข้าเลยลักลอบเข้ามาหาท่านในยามวิกาล แล้วก็เผลอหลับไปอย่างไม่รู้ตัว”

    “เฮ้อ อย่างงั้นเองเหรอ” ร่างสูงมองซินแบดที่ไม่แสดงท่าทีหวาดระแวงเขาแล้ว พลางถอดหายใจอย่างโล่งอกที่ซินแบดไม่สงสัยอะไรมาก แต่นั้นก็ไม่อาจทำให้เขาหมดกังวลได้ เพราะท่าทีที่ไม่ระวังอะไรของซินแบดนี่แหละ ที่ทำให้เขาเป็นห่วง

    “นี่ นาย ชื่อแบดใช่มั้ย” ร่างสูงพยักหน้าซินแบดที่แสดงสีหน้าท่าทางเจ้าเล่ห์ออกมา เหมือนกับว่ากำลังคิดจะทำอะไรแผลงๆอยู่ ก่อนจะส่ายหัวอย่างเอือมระอากับท่าทีเหมือนเด็กของซินแบด “ดีล่ะ ฉันอนุญาตให้นายอยู่ในวังของฉันตอดเวลาที่นายอาศัยอยู่ที่ซินเดรียนี้แล้วกันนะ”
    -----------------------------------------------------------------------------------15%--------------------------------------------------------------------------------

    มาอัพอื่นเรื่องหนึ่งฮะ
    หวังว่าจะสนุกกันนะฮะ
    แต่ว่าเสียดายชะมัดเลย
    Magi ไม่น่าโดน LC เลย
    (ยังเชียร์ซินแบดเคะตลอดไป
    )

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×