คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : มา ม่ะชั้นช่วยจัดของ
.
.
.
.
“กูไม่น่าพูดแบบนั้นเลย จริงๆนะคิวบิ”นารูโตะที่กำลังเก็บเสื้อผ้าที่นั่งอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า พูดกับตุ๊กตาจิ้งจอกตัวสีส้มขนาดกำลังน่ารัก
“ใช่ม่ะๆ ชั้นไม่น่าเสียเลยจริงๆ”นารูโตะพูดกับจิ้งจอกตัวนั้นอีกครั้งก่อนจะเอาหน้าเข้าไปถูกับตุ๊กตาตัวนั้นอย่างรักใคร่
“ป่ะ เข้าไปอยู่ในกระเป๋าได้แล้วเจ้าบ้า ฮิฮิ”นารูโตะยิ้มก่อนจะจับเจ้าตุ๊กตาจิ้งจอกยัดลงไปในกระเป๋าสีส้มขอบน้ำตาล ที่นารูโตะได้มาจากคาคาชิ
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ในขณะที่นารูโตะกำลังยัดเจ้าจิ้งจอกลงในกระเป๋าพอดี
“ใครครับ!??”นารูโตะตะโกนขานเสียงดังเพื่อให้ข้างนอกได้ยิน
“แล้วนายคิดว่าใครหละ”ปลายเสียงตอบกลับ นารูโตะขมวดคิ้วทันพลันเมื่อปลายเสียงหลังประตูตอบคำถามเชิงกวนตรีน
“ก็ ไม่รู้ไงครับถึงถาม”นารูโตะตอบกลับด้วยวาจาที่ออกจะกวนตรีนกลับเช่นกัน
แอ๊ด// เสียงเปิดประตู
“Hello how are you??”น้ำเสียงออกกวนตรีนกลับถูกพูดออกจากปากผู้มาเยือนใหม่
“… เชดเข้”นารูโตะตาโต ปากก็พลั้งพูดคำหยาบคายออกไปสะแล้ว
“ทำไมนายทักกันอย่างนี้น้า ”ปลายเสียงพูดค่อนข้างเย้าแหย่
“มาทำไมครับ คุณซาสึเกะ”นารูโตะถามกลับ ท่าทางไม่ยอมคนของนารูโตะถูกจับตามองโดยคนที่มากับซาสึเกะทางด้านหลัง
“หึ มาทำไมหรอถามได้นายบอกภายใน สิบนาทีไง ก็เนี่ยยืนเถียงกับนายก็ สิบนาทีพอดีเลย”ซาสึเกะพูดกลับ ก่อนจะค่อยๆย่อตัวลงมานั่งข้างๆนารูโตะ ก่อนจะค่อยๆยื่นมาจะสัมผัสน่าของนารูโตะแต่นารูโตะปัดออกตามสัญชาติญาณ ทำให้ซาสึเกะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“มาชั้นช่วยจัด”เมื่อพูดจบซาสึเกะก็นั่งลงดีๆในท่าขัดสมาธิ ก่อนจะรื้อตู้เสื้อผ้านารูโตะ
“ไม่ต้องเลยนะ!! ผมจัดเอง!!”นารูโตะโว้ยวายก่อนจะรีบจับมือซาสึเกะให้หยุดรื้อ
“ชั้นอยากช่วยนี้”ซาสึเกะพูด พลางทำสีหน้ากวนตรีนใส่ แต่นารูโตะไม่ยอมยังยื้อต่อไป
“ไม่เอา ผมจัดเองได้นี้ของๆผมนะ”นารูโตะเถียงกับพลางแย้งเสื้อกล้ามสีขาวจากซาสึเกะซึ่งซาสึเกะยอมที่ไหน
“แหม หน่าๆอยากช่วยนี่”ซาสึเกะพูดก่อนจะส่งยิ้มมาให้แล้วยื้อเสื้อกลับไป
“นี่ของส่วนตัวผมนะ!!”นารูโตะพูด แล้วพยายามยื้อ
“พวกนาย 2 คนออกไปก่อนนะ ชั้นจะช่วยนารูโตะ เก็บของ”ซาสึเกะหันไปหา ผู้ชายใส่สูทที่รูปร่างสูงใหญ่ สองคน
“แต่บอสครับ…”ผู้ชายคนหนึ่ง กำลังจะพูดแต่ว่าโดนซาสึเกะขัดเสียก่อน
“เข้าใจนะ”ซาสึเกะส่งยิ้มไปให้แต่ช่างต่างกับตอนที่อยู่กับนารูโตะ น้ำเสียงก็ดูเย็นยะเยือกขึ้นอย่างเห็นได้ชัดทำเอานารูโตะที่อยู่ข้างๆนั้น ช็อคไปเลยทีเดียว
“ครับบอส”ชาย สองคนโค้งตัวก่อนจะหลังหลังกลับแล้วปิดประตูให้เสร็จสรรพ
.
.
.
“ทีนี้เรามาจัดของต่อดีกว่านารูโตะ”ซาสึเกะหันมาพูดแล้วยิ้ม น้ำเสียงที่น่ากลัวเมื่อกี้กลับมากวนตรีนนารูโตะอีกครั้ง ทำเอานารูโตะที่เพิ่งจะช็อคไปแถบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง // ผู้ชายคนนี้เปลี่ยน ฟิล เร็วไปไหน//
“ผม…”นารูโตะทำท่าจะเถียงแต่ก็โดนซาสึเกะปาเสื้อใส่หน้า
“เงียบทีสิ ชั้นเสียสมาธิหมด”ซาสึเกะพูดก่อนจะลงมือรื้อเสื้อผ้านารูโตะต่อไป
“ฮึ้!!!”นารูโตะที่ชักทนไม่ไหวกับกริยากวนตรีนของคนตรงหน้า เดินดุ่มๆไปนั่งที่เตียง
“เอ้ามองทำไมหละ อยากจัดต่อไม่ใช่หรอ จัดไปสิครับ”นารูโตะนั่งกอดอกอยู่บนเตียงสั่งซาสึเกะที่นั่งอยู่หน้าเสื้อผ้าของตนเมื่อมองตนเดินไปเตียง / อยากจัดนักจัดไม่ใช่หรอจัดไปเลย//
“เอาจริงดิ”อีกฝ่ายถาม
“เออ อยากจัดนักจัดไปเลยป…”
“Underwear สีน่ารักดีนะ”ซาสึเกะหยิบกางเกงในสีส้มของนารูโตะมาดึงเล่นอย่างสนุก
“เอ้ย!!! ไอโรคจิต นึกว่าหล่อแล้วทำได้ทุกอย่างหรือไง!!!”นารูโตะพุ่งจรวดมาที่ซาสึเกะทันที ที่ซาสึเกะหยิบของโครตส่วนตัวของตนขึ้นมาดึงเล่น ในขณะที่กำลังยิ้มไปด้วย
“Thank you ที่ชมว่าหล่อนะ ”ซาสึเกะปั้นหน้ายิ้มใส่ เลยโดนนารูโตะสวนหมัดเข้าที่ใบหน้าหล่อๆนั้น หนึ่งทีเต็มแรง
“อุ เจ็บจังเลย”ซาสึเกะที่โดนเข้าไปเต็มๆยังหันหน้ามา ล้อนารูโตะ
“อ…ไอบ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”นารูโตะตะโกน
“หึหึ ยอมแล้วจ้า”ซาสึเกะคลี่ยิ้มบางๆ ให้ความรู้สึกอบอุ่นแก่นารูโตะแต่นารูโตะคงจะไม่ทันเห็นเพราะแค่แปปเดี๋ยวรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็กลับมาอีกครั้ง
“ไอบ้า!!!”
.
.
.
.
ทางด้านลูกน้องซาสึเกะ
.
.
.
“มึงว่า บอสดู…แบบอ่ะนะกับไอเด็กนั้นป่ะ”ชาย 1
“เออว่ะ แต่ก็ดีนะเว้ยไม่ได้เห็นตั้งนาน”ชาย 2
“นั้นดิ ตั้งคุณ… ไม่อยู่”ชาย 1
“เฮ้ย!! หุปปากเลยนะมึงบอสได้ยินมึงตาย”ชาย 2 ทำท่าโดนปาดคอ
“จริงนะเว้ย แถมไอเด็กนี่ห….”ชาย 1
“หุปปากสส์!!!”ชาย 2 ตบหัวชาย 1
“แต่!!!”ชาย 1 จะเถียง ชาย 2
“คุยอะไรกัน!!!!”เสียงดังทุ่มๆดังมาจากด้านหลัง ของชายทั้งสอง ชายทั้งสองหันไปมองอย่างหวาดๆ ก็พบกับ บอส ของพวกเค้ายืนถือกระเป๋าใบโตสีส้มของนารูโตะอยู่
“ป่าวครับบอส!!! ไปช่วยบอสถือสิ”ชายทั้งสองตอบ ก่อนที่ชาย 2 ก่อนที่จะด่าชาย 1 ให้ไปช่วยซาสึเกะหิ้วกระเป๋าใบโต
“หึ เดี๋ยวพ่อหักเงินเดือนสะนี่”ซาสึเกะเปรย ดูขำๆแต่ลูกน้องของซาสึเกะไม่คิดจะขำด้วยเลย
.
.
.
.
.
.
บรรยากาศภายในรถ
นารูโตะที่เพิ่งได้นั่งรถลีมูซีนเป็นครั้งแรกต้องตะลึงกับความกว้างของมันมาก เบาะนั่ง สีด้านในแต่ละทิศ มีโตะแก้วตรงกลาง พร้อมกับแจกันดอกไม้ ที่ใส่ดอกกุหาบ สีดำ มันทำให้นารูโตะงุนงงกับสีของดอกไม้ต้องแต่ขึ้นรถมา แต่ก็ไมได้สนใจอะไรเพราะบบรยากาศภายนอกนั้นน่าสนใจกว่าเยอะแยะ นารูโตะที่ไม่ค่อยจะได้ออกมาท่ามกลางเมืองในเวลาราตรีเพราะว่าทำงานอยู่แต่ในร้านแบบนั้นถึงจะตอนกลางคืนก็เถอะ คาคาชิจะขับรถมาส่งที่ห้องเช่าที่ซึนาเดะออกค่าเช่าให้นารูโตะอยู่ทุกคืนและบ้างด้วยที่ว่าความเมื่อล้าจากงานเลยผลอยหลับทุกที
“มองยังกะไม่เคยออกมายังไงยังงั้นแหละ”ซาสึเกะที่นั่งอยู่ข้างๆนารูโตะพูดขึ้น ก็นะทำท่าทางสนใจบรรกาศภายนอกยังกะไม่เคยออกมา ทั้งๆที่ทำงานก็เลิกออกจะดึก
“ก็นิดหน่อยนะ เพราะง่วงเลยหลับตอลดไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง”นารูโตะพูดแบบไม่มองซาสึเกะสักคำ เพราะตายังคงจ้อง สีสันบนท้องถนน อย่างไม่วางตา
“หึ หลับจนชอบเลยป้ายรถ หละสิ”ซาสึเกะแซวคนข้างๆ แต่นารูโตะก็หันกลับมาตอบอย่างไม่สบอารมณ์
“มั่วและ ไม่รู้อย่าพูดเลยดีกว่า แบร่ๆ”นารูโตะบู้หน้า พร้อมแลบลิ้นปริ้นตาใส่ซาสึเกะ ซาสึเกะ ก็ได้แต่ขำ ในความน่ารักของนารูโตะ ทั้งท่าทางบ๊องๆ น้ำเสียง เวลายุแล้วต้องการเอาชนะ เหมือน…เหมือนเธอจริงๆ
“เน่!! ฟังอยู่ป่ะเนี่ย”นารูโตะที่เรียกสติ ซาสึเกะกลับตาเรียก พลางโบกมือผ่านหน้าซาสึเกะ
“ห…ห๊ะ ฟังๆ”ซาสึเกะพูดตอบกลับนารูโตะ ก่อนจะปัดเรื่องอื่นๆออกไป แล้วคว้ามือนารูโตะมาจับไว้
“ปล่อยนะ”นารูโตะ พูดแล้วสะบัดมือให้หลุด แต่ซาสึเกะดำมันไว้แน่น
“นายมัน…”ซาสึเกะพูดไว้แค่นั้น ก่อนจะค่อยๆโน้ม หน้าหล่อๆ นั้นลงมาหานารูโตะ แล้วประทับจูบนารูโตะ บนริมฝีปากบางดั่งกลีบกุหลาบขงนารูโตะ
“อื้อ!!”นารูโตะที่ตกใจกับการกระทำนั้น ดิ้นทันที แต่ยิ่งดิ้นเหมือนจะยิ่งทำให้ซาสึเกะรุกหนักยิ่งกว่าเดิม ซาสึเกะโถมน้ำหนักตัวหานารูโตะ ทำให้ทั้งคู่อยู่ในท่าที่ส่อมาก
“อื้ม!! อื้อ”นารูโตะพยายามทุบซาสึเกะให้ลุกแต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย กลับยิ่งจูบหนักขึ้นๆ จนนารูโตะเริ่มหายใจไม่ออก
“อึก!! อื้อ!!”นารูโตะเริ่มประท้วงเมื่ออากาศเริ่มหมด ซาสึเกะถอนปากออกก่อนจะก้มหน้ามามองนารูโตะที่โกยอากาศเข้าปอดเต็มที่
“แฮก!! … จะฆ่ากันหรือไง!! ปล่อ…อื้อ!”เมื่อซาสึเกะปล่อยให้นารูโตะพูดยาวพอ ก็ประกบจูบต่อไป จูบอันหอมหวานยังคงบรรเลงต่อไปนานเท่าไหรไม่รู้ที่นารูโตะเริ่มเคลิ้มไปกับรสจูบที่ซาสึเกะมอบให้
.
.
.
.
“อ่า…ซาสึเกะหยุดนะ!!!”เมื่อซาสึเกะเริ่มไม่หยุดที่แค่จูบแต่เริ่มจับนู้นนี่ ลูบไล้ร่างกายนารูโตะไปเรื่อย
“ชั้นคิดถึงเธอนะ”ซาสึเกะที่อยู่ดีๆก็พูดประโยค ที่ทำให้นารูโตะงง
“ซาสึเกะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”นารูโตะตะโกนเรียกสติที่มีสตังของซาสึเกะกลับมาอีกครั้ง
ซาสึเกะตาค้างแล้วสะบัดหัวเหมือนตนเชิงตื่นจากความฝัน
“ไอบ้า!!! ลุกออกไป รถหยุดตั้งนานแล้ว!!”นารูโตะพูด แล้วผลักซาสึเกะอย่างแรงทำให้ซาสึเกะผงักตัวไปด้านหลัง
“ฮึ๋ย ขนลุก!!!! ไอเป็ดวิตถาร ”นารูโตะเอามือลูบแขนตัวเองก่อนจะถูปากของตนอย่างแรงพร้อมด่าซาสึเกะ
“วิตถารแล้วไง ได้ข่าวว่าเมื่อกี้นายก็เคลิ้มนี่”ซาสึเกะยิ้มยียวนกวนตีนบวกเจ้าเล่ห์ พร้อมเลียริมฝีกปากทำเอานารูโตะสยองไปเลยทีเดียว
“มาแข่งกัน ใครวิ่งเข้าบ้านคนแรก ทำอะไรก็ได้กับอีกคน ”ซาสึเกะตั้งเกม
“ไอ!!!”นารูโตะ ยังไม่ทันจะเถียงซาสึเกะก็เปิดประตูรถออกไป
“อย่างแรกที่ชั้นจะทำถ้าไปถึงนะ ขั้นจะจับนายนอนห้องเดียวกับชั้น”ซาสึเกะพูดแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย!! ไอขี้โกง!!!!!”นารูโตะพูดเสียงดังก่อนจะรีบลุก และวิ่งตามซาสึเกะไปทันที
________________________________________________________________
Hello อัพแล้ววววววววววววววววววว
แค่จูบๆ ไม่มีอารายยยถ้าอยากให้มีเม้นเยอะๆ
แล้วจะแต่งให้5555 อยากกินเม้น
บ๊ายบาย ลิฟฟี่!!!
ความคิดเห็น