เรื่อนวุ่นๆของเธอและฉัน

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ?

 ตอนที่ 5 ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ?

มิคุ... นายนั้นแหละ!!

มิคุโอะ... เธอนั้นแหละ!!

มิคุ... นาย!!

มิคุโอะ... เธอ!!

มิคุ... ฉันบอกว่านายก็ต้องเป็นนายเซ่!!! ย้ากกกกกกกกกกกกกก!!

มิคุโอะ... ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก // วิ่งหนี

มิคุ... จะไปไหนย่ะ!! // วิ่งตาม

เนรุ... ดูรักกันดีเนอะ= ="

ริน - เล็น - ไคเตะ... เห็นด้วย= ="

เมโกะ... ส่งเสียงอะไรกันเหอะ!!!

เล็น – เนรุ... ท...ท่านเมโกะ = [] =;;

ไคโตะ... ไง...เมโกะ^^

เมโกะ... !!! (ไคโตะนี่!!!)

ริน... ใครเหรอ??

เล็น... เค้าชื่อ...
เมโกะ... สวัดดีจ้า ฉันชื่อ เมโกะ^^ ฉันเป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนนี่จ๊ะ ^^

ริน... สวัดดีค่ะ ชื่อริน พึ่งย้ายมาใหม่ค่ะ^^

เมโกะ... จ้า ...เป็นอะไรเหรอจ้า^^

ริน... ขาแพลงนิดหน่อยน่ะค่ะ

เมโกะ... กลับห้องไปดีกว่ามั้ยจ๊ะ

ริน... กำลังจะกลับค่ะ

เมโกะ... รีบไปสิ^^

ริน... ค่ะ...ไปก่อนนะค่ะ^^

เมโกะ... จ๊ะ^^

เล็น... เธอนี่เส้นใหญ่จริงๆเลยนะ- -

ริน... ทำไมเหรอ?

เล็น... ก็ปกติท่านเมโกะเค้าโหดจะตาย-0-

ริน... ใจดีออก^^

เล็น... - -

ณ ห้องเรียน...

เล็น... ข้าวเธอน่ากินจังเลย*0*

ริน... อยากจะชิม??

เล็น... อืมๆ^^

ริน... ก็ได้//ยื่นข้าวกล่องให้

เล็น... ป้อนๆๆๆ>0<

ริน... นี่นาย!!

เล็น... ฉันอุส่าอุ้มเธอมานะ-3-มือนี่เมื่อยไปหมดแล้วนี่

ริน... อ่าๆ...ก็ได้-0-

ริน... เอ้า...อ้าม~~

เล็น... อร่อยจังเลยยย~~~~

ริน... ขอบใจ...

เล็น... เมื่อยแขนจังเลยน่า-3-~~

เล็น... รินนวดให้หน่อย

ริน... นี่นาย...

เล็น... ฉันอุ้มเธอมานะเมื่อยจะตาย~~

ริน... อ่าๆ นวดตรงไหนอ่า

เล็น... นวดตรงไหล่ให้หน่อย^^~~

ริน... - - // นวดๆ

5 นาทีต่อมา

เล็น... พอแล้วๆ^^

เล็น... รินป้อนข้าว^0^~~~~

ริน... นี่นาย...

เล็น... น่า~~

ริน... อ้าม~~

เล็น... มีอะไรติดหน้าน่ะริน^^~~

ริน... อะไรเหรอ??

เล็น... ตรงนี้ไง^^ // เล็นเอาลิ้นมาเลียเศษข้าวที่อยู่ตรงแก้มของริน

ริน... O///O นายทำอะไรของนายหะเล็น!!!! O///O

เล็น... ตอนเขินเธอก็น่ารักไม่เบานะริน~~

ริน... ถึงนายชมฉันก็ไม่ดีใจหรอกนะ ( -////-      )

ออด~~~~~~

จารลูกะ... นักเรียนนั่งที่^0^

เล็น... นี่ริน^^

ริน... มีอะไร?

เล็น... เปล่า-3-~~

ริน... ถ้าไม่มีอะไรก็อย่าเรียกสิ- -*

เลิกเรียน

เล็น... กลับบ้านเองได้มั้ย?

ริน... น่าจะได้... โอ๊ย!!

เล็น... คงไม่ได้สินะ...มาเดี๋ยวฉันพาไปส่ง // อุ้มริน

ริน... อุ้มฉันอีกแล้วแล้วเหรอยะ>[]<

เล็น... หรือจะให้ฉันลากเธอไปละ- -*

ริน... (...)

ตัดฉากมาที่บ้านรินแล้วแล้วกัน-0-

ริน... นายกลับไปได้แล้วละ

เล็น... ไม่...  ฉันจะรอพี่เธอกลับมาก่อน-0-

เล็น... แล้วพ่อกับแม่เธอไม่อยู่บ้านเหรอ??

ริน... พ่อก็อยู่ตรงนั้นไง...

เล็น... ไหนอะ...O[]O!! พ...พ่อเธอตายแล้วเหรอ!!

ริน... อืม...

เล็น... แล้วแม่ล่ะ??

ริน... แม่ฉันน่ะเหรอวันๆเอาแต่ทำงานหาเลี้ยงฉันกับพี่น่ะ....

เล็น... แล้วทำไมพี่เธอนามสลุกไม่เหมือนเธอล่ะ???

ริน... แม่ฉันแต่งงานใหม่กับพ่อของพี่มิคุโอะน่ะ...แล้วไม่นานพ่อพี่มิคุก็ตายแล้วแม่ฉันก็เลี้ยงฉันกับพี่มา           ตลอดด้วยตัวคนเดียว...

เล็น... รินนี่เธอร้องไห้เหรอ...

ริน... ป...เปล่า // เช็ดน้ำตา

เล็น... จะร้องไห้ได้นะฉันไม่ว่า... // กอดริน

ริน... ฮือ~~ ฮือ~~ T0T // กอดเล็นแน่น

จากนั้นน้ำตารินก็เต็มเสื้อเล็นไปหมดเลย (คนเขียนก็อยากให้เล็นมากอดเค้ามั่งนะเออ)

21:00 น.

เล็น... ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวนะครับ^^

ริน... พรุ่งนี้เจอกันนะ...แล้วก็ขอบใจมากนะ^^

มิคุโอะ... ขอบคุณพี่มากส่งรินนะ^^

แล้วเล็นกลับบ้านไป

ริน... เอาล่ะไปอาบน้ำดีกว่า^0^~~

ในขณะเดียวกัน...

ริน... ทำไมพอฉันอยู่กับนายมันสบายใจอย่างนี้นะรู้สึกสนุกทุกครั้งที่อยู่กับนายเลยนะเล็น...

เล็น... ทั้งๆที่ฉันไม่เคยช่วยหรือดูแลผู้หญิงคนไหนนอกจากเธอเลยนะริน... ฉันรู้สึกดีที่อยู่กับเธอและสนุกอย่างที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน...