War Of ..Got (การกลับมาของ กาเมลรัส)

         




       
             กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว นานมากกว่า 1000 ปี ก่อน คริตส์กาล ยังมีเมืองหลวงเมืองหนึ่งบนโลก

มนุษย์โดยการปกครองของพระเจ้า เอเธอร์  ซาฟาเดย์ ที่ 12 เป็นเมืองหลวงที่ปกครองทุกๆแคว้นดินแดน

ของมนุษย์ และยังกินอาณาเขตดินแดนต่อไปเรื่อยๆ และขยาย อาณาเขต ไปเรื่อยๆ ภายใต้ชื่อ ว่า พีซแลน

พวกชาวพีซแลน นับถือ พลังอำนาจ ของ เทพเจ้าโดยส่วนใหญ่  จึงให้มีการสร้างโบสถ์ขึ้นมาเพื่อ

บูชาเทพเจ้า ขึ้นในแคว้นแดนของพระองค์อยู่เหมือนกัน การปกครองของอาณาจักร พีซแลน

จึงดำรงมาอย่างมีความสุข

                    จนกระทั่งวันหนึ่ง ได้มีข่าวว่า มีเหล่า เทพเจ้า ที่หลบหนี ความผิดจากบนสวรรค์ ลงมาอาศัยอยู่

บนโลกใต้พื้นพิภพ ซึ่งทางการของสวรรค์ ได้ออกตามหาเหล่าเทวดาผู้กระทำผิดเหล่านั้น โดยการยื่น

ข้อเสนอ ให้แก่พระเจ้า ซาฟาเดย์ ให้ทำการจับตัวเหล่าเทวดาพวกนั้น กลับมาให้ทางการสวรรค์ให้ได้

มิเช่นนั้น ทางการสวรรค์จะถือว่าเป็นการให้ที่หลบซ่อนแก่ นักโทษของตน และจะทำการศึก ระหว่าง

มนุษย์ กับ เทพเจ้า ที่ร้างลาศึกกันไปนานกว่า 500 ปี  พระเจ้า ซาฟาเดย์ ห่วงแต่ประชาชนของตน จึงสั่งให้

ทางการของตน ออกตามล่าหา ผู้กระทำผิด แห่งดินแดนสวรรค์ แต่แล้วไม่นานนัก ดินแดนแห่งสวรรค์ที่เคย

ดำรงอยู่บนฟากฟ้าตั้งแต่นานกาล ก็ร่วงหล่นลงมาสู่พื้นดิน ประชากรของเทพเจ้า ในตอนนี้ ไม่มีแม้กระทั่ง

ปีก และอำนาจดั่งเช่นเดิม เหล่าเทพเจ้าถูกสาปให้ร่วงหล่นลงมาใช้ชีวิตบนพื้นดินเยี่ยงมนุษย์สามัญชน

พระเจ้า ซาฟาเดย์ ก็ต้องประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อ ในเมืองดินแดนมนุษย์ที่เคยสงบสุขของตน เกิดมี

ปีศาจร้าย อสูรกาย จำนวนมากปรากฏกายขึ้นมา พระเจ้าซาฟาเดย์จึงสั่งให้ทางการของตน ออกลาดตระเวน

เพื่อกำจัด เหล่าอสูรกาย ทั่วอาณาเขตดินแดนมนุษย์ เพื่อความสงบสุขของประชาชน  และในขณะที่กลุ่ม

ทหารกลุ่มหนึ่งของพระเจ้า ซาฟาเดย์ ได้เดินทางเข้าป่าทึบเพื่อหาร่องรอยของสัตว์ร้าย ก็ปรากฏกาย ชายร่าง

ยักษ์ขึ้นมาในความมืด

            “ใยพวกเจ้าออกเดินทางกลางป่าในยามค่ำคืนอย่างนี้เล่า พวกเจ้าไม่หวาดกลัวอสูรกายรึ...” 

            “ข้าไม่กลัวเกรงให้แก่อะไรทั้งสิ้น พวกข้าคือเหล่าทหารกล้า แห่ง ซาฟาเดย์... ว่าแต่ท่าน เป็น

เผ่าพันธุ์คนยักษ์รึ...ไม่เกรงกลัวต่อมนุษย์ หรือสัตว์ร้ายหรืออย่างไร...” ทหารหน่วยของ ซาฟาเดย์ เอ่ยถาม

กลับทำให้ชาย ร่างยักษ์เอ่ยหัวเราะขึ้นมา อย่างร่าเริง

            “ถ้าข้า...เป็นอสูรกายจริงๆ... ข้าจะละเว้นชีวิตของเจ้าไว้ เจ้าทหารกล้า... พวกเจ้ามาทางนี้สิ

พอดีว่าข้าก่อกองไฟไว้ และข้ามีอะไรที่จะเล่าให้พวกเจ้าฟัง” เหล่าบรรดาทหารของซาฟาเดย์จึงตามชาย

นิรนามผู้นั้นไปยังที่พักของเค้า

            “พวกเจ้ารู้ไหม... อะไรคือสิ่งที่นำพาพวกเจ้ามาในที่นี้”

                    “เหนือหัวของข้าไง...” ชายนิรนามผู้นั้นหัวเราะไม่หยุด ในขณะที่เหล่าบรรดาทหาร ต่างดื่ม

เหล้า และใจจดใจจ่อรอสิ่งที่ชายนิรนามผู้นั้นจะเล่า

            “พวกเจ้าเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับ เทพเจ้าบ้างไหมล่ะ ข้าจะเล่าให้ฟัง มันเป็นนิทานก่อนนอนที่

หอมหวนเชียว”

                    กาลครั้งหนึ่งก่อนที่ทุกๆสรรพสิ่งจะก่อกำเนิดขึ้นมาจากความว่างเปล่า  ในความเวิ้งว้าง

ณ.จุด หนึ่ง ได้มีแหล่งพลังงานมหาศาล ลอยมาบรรจบ กันโดยบังเอิญ จนเป็นรูปเป็นร่าง เป็นสิ่งมีชีวิต

กำเนิดขึ้นมา ในชื่อเรียกว่า เทพเจ้า  ซึ่งเทพเจ้า ที่ลอยคว้างอยู่ในความว่างเปล่า มีความรู้สึกนึกคิด

มีร่างกาย มีความสุข มีความทุกข์ มีความเหงา และว้าเหว่  จนกระทั้งในวันหนึ่ง เทพเจ้า ได้ทำการแบ่ง

ชิ้นส่วนของร่างกายตัวเอง ออกมาเพื่อสร้าง สิ่งมีชีวิตอีกสิ่งที่ ไว้บรรเทาความปรารถนาของตนเอง 

โดยการสร้าง เทพเจ้าที่เป็น ผู้หญิงขึ้นมา อีกคน เพื่อไว้เป็นเพื่อน ในยามที่ตนเหงา และเทพเจ้าก็ได้ตั้ง

ชื่อของ เขา และเธอ ว่า กาเมลรัส  และ ไซเรน จนกระทั่งยิ่งนานมากเท่าไหร่ กาเมลรัส และ ไซเรน ยิ่ง

เกิดความรัก ความพิศวาสในตัวของเค้าและเธอมากขึ้น

                    ไซเรน จึงขอพลังอำนาจจาก กาเมรัส เพื่อให้มีอำนาจเพื่อเทียบเท่ากับคนที่ตนรัก กาเมรัสจึง

สร้าง หินขึ้นมาก้อนหนึ่งไว้ เพื่อป้องกันอันตรายจากสิ่งต่างๆใน จักรวาล รวมถึง ตัวกาเมรัสเองด้วย 

ให้กับ ไซเรน โดยจะมีพลังอำนาจ ที่สามารถปกป้องจากพลังและสิ่งต่างๆที่มีอยู่ในจักรวาลนี้ ไซเรน

ชื่นชอบ และพอใจในหินก้อนนั้นมาก และได้นำมันมาทำเป็นสร้อยคอ ที่มีชื่อเรียกว่า “หยดน้ำตาแห่ง

สวรรค์”

            ไซเรน คล้องสร้อยเส้นนั้นเรื่อยมาจนกระทั่ง เธอเห็นว่า ในจักรวาลนี้ คงไม่มีอะไรจะมาทำ

อันตรายเธอได้อยู่แล้ว จึงอ้อนวอน ของพลังอำนาจที่จะสามารถ ทำลายล้างจาก กาเมรัสอีกเช่นกัน

กาเมรัส จึงได้ สร้าง พิณ ขึ้นมาเพื่อให้เธอได้บรรเลง ให้เค้าฟังก่อนนอน และมอบพลังอำนาจ

ที่จะสามารถควบคุม โชคชะตาหรือสิ่งต่างๆ ในจักรวาลนี้ได้เท่าเทียมกับตนเอง และยังมีพลังอำนาจ

“บทเพลงแห่งสวรรค์” ที่จะสามารถ ทำลายได้แม้แต่ตัวของ กาเมรัสเอง รวมถึง พลังที่จะมอบให้แก่

หิน “หยดน้ำตาแห่งสวรรค์” ที่จะสามารถ ตรึงหรือปิดผนึกให้ตัวเค้าหายไปในความว่างเปล่าได้เช่น

เดิม 

                    ไซเรน พอใจกับสิ่งที่ตนเองได้มาก และที่สำคัญที่สุด สามีของเธอมิได้เสื่อมคลายความรัก

ที่เค้าได้มีให้กับเธอเลยแม้แต่น้อย จนกระทั้งวันหนึ่ง ที่ทั้งคู่ เริ่มที่จะสร้าง  ดวงดาว และ พระอาทิตย์

เพื่อหวังที่จะได้เป็นที่อยู่อาศัย จนวันแล้ววันเล่า ก็ไม่สามารถ สร้าง ดวงดาวอย่างที่ทั้งคู่หวังได้สักที

จึงก่อเกิดเป็นระบบสุริยะ มากมาย เป็นกาแลคซี่ 

                    จนกระทั้งวันหนึ่ง ที่ กาเมรัส ได้สร้าง ดวงดาวดวงหนึ่งขึ้นมา ที่มีความเพียบพร้อมในการ

ดำรงชีวิตอยู่ได้ และเป็นดวงดาวที่ ทั้งกาเมรัส และ ไซเรน พึงพอใจเป็นอย่างมาก ขึ้นมา และให้ชื่อมัน

ว่า โลก  ไซเรน ให้กำเนิด ลูกๆ ออกมาเป็น สัตว์หลายชนิดในโลก  หากแต่ยังไม่เป็นที่เพียงพอใจแก่

กาเมรัส และ ไซเรน เพราะบรรดาสัตว์ ต่างๆไม่สามารถดำรงชีวิตโดยการพึ่งพาตนเองได้อย่างเต็มที่

ต่อมา โซเรน จึงให้กำเนิด ลูกชายคนใหม่ของเธอ เป็น คนยักษ์ ที่สามารถจะ พึ่งพาตนเองได้ในการ

ดำรงค์ชีวิตอยู่ มีพละกำลังที่มหาศาล หากแต่เผ่าพันธุ์คนยักษ์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่โง่เขลาและอัปลักษณ์

ไม่สามารถ จะดำรงค์ชีวิตได้อยู่ในระยะยาวอีกเช่นกัน จึงให้กำเนิดลูกชายคนต่อมา ที่แตกต่างจาก

ลูกชายคนก่อนอย่างสิ้นเชิง โดยเป็นคน แคระ ลูกชายไซเรนคนนี้ เป็น เผ่าพันธุ์ที่ ชาญฉลาด

มีวิวัฒนาการรวดเร็ว และมีความใฝ่รู้ หาก แต่รูปร่างเล็กและบอบบาง ไม่เหมือนกับ คนยักษ์ และ

ยังเป็นเผ่าพันธุ์ที่เจ้าเล่ห์

                    กาเมรัส เห็นว่า ไซเรน ไม่สามารถจะกำเนิดลูกชายที่มีคุณภาพให้แก่เค้าได้ เค้าจึงทำการ

สร้าง เผ่าพันธุ์ที่ มีความรู้สึกนึกคิด เผ่าพันธุ์ที่มีความชาญฉลาดและมีพละกำลังพอควรและเหมาะสม

แก่การดำรงชีวิตด้วยตัวเองขึ้นมาโดยการ แยกชิ้นส่วนของเค้าออกมา เป็น ลูกชายคนโปรด ซึ่งนั่นก็คือ

มนุษย์ 

                    ไซเรน ไม่พอใจในลูกชายของ กาเมรัส เพราะเป็นลูกชายแต่ไม่ได้ ก่อกำเนิดมาจากความรัก

ของเธอและ กาเมลรัส และหนำซ้ำ ยังเป็น เผ่าพันธุ์ ที่มีความละโมบ เจ้าเล่ห์ เห็นแก่ตัว และ อ่อนแอ

เป็นอย่างที่สุด ทุกๆข้อเสียของลูกชายของเธอ รวมอยู่ในตัวมนุษย์หมด แต่ กาเมลรัส ก็ยังเฝ้าเอ็นดู และ

รักใคร่ ในตัวลูกชายคนนี้มาก  ไซเรนจึง เกลียดชังมนุษย์เป็นอย่างมาก   เพราะเธอเห็นว่า มนุษย์ แย่งชิง

ความรักของ กาเมลรัส ไปจากเธอ ทุกๆวันเธอต้องทนทุกข์ทรมาน โดยการอยู่ตัวคนเดียว เนื่องจาก

กาเมลรัส ชอบที่จะไปคลุกคลีอยู่กับบรรดาลูกของเค้าในโลกมนุษย์ 

                    ต่อมา ไซเรน จึงให้กำเนิดลูก ชายคน ล่าสุดมา โดยการแยกส่วนของเธอขึ้นมาเช่นกัน มิได้

ก่อเกิดจากความรักของ ทั้งคู่  โดยให้ชื่อแก่ลูกชายของเธอว่า  เทพเจ้า  ซึ่งมีศักดิ์และสิทธิ์ เทียบเท่ากับ

เธอและ กาเมรัส 

                    ในหลายๆครั้ง ที่ ไซเรน จะส่งเหล่าบรรดา ลูกชายของเธอ ลงไปกลั่นแกล้งมนุษย์ เพื่อหวังที่

จะขับไล่ พวกเหล่ามนุษย์ ไปให้พ้นหูพ้นตาของเธอ  เหล่าบรรดามนุษย์ ที่เห็นแก่ตัว ฉกชิงวิ่งราว ต่างก็

พากัน เกรงกลัวต่อ อำนาจ แห่ง เทพพระเจ้าเป็นเวลาช้านาน จนเหล่าเทพเจ้า และมนุษย์ทุกๆเผ่าพันธุ์

ต่างเบื่อหน่ายกับการต่อสู้  กาเมลรัส เห็นการกระทำของ ไซเรน จึงรู้สึกไม่พอใจ และไม่ยอมที่จะกลับ

ขึ้นไปบนสวรรค์อีกเลย 

                    ไซเรน โกรธแค้นเป็นอย่างมาก ที่ถูกมนุษย์แย่งชิง ความรัก และตัว กาเมลรัสไป จึง มอบ

พลังอำนาจ ทั้งหมดที่ตนมีอยู่ ให้แก่บรรดา ลูกๆของเธอ เพื่อไปจัดการกับมนุษย์ และพาตัวสามีของ

เธอกลับคืนมา  หากแต่ เหล่าบรรดาเทพเจ้า เกิดความคิดที่จะแข็งข้อต่อ ไซเรน เพราะเบื่อหน่ายการต่อสู้

จึงใช้พลังอำนาจ “น้ำตาแห่งสวรรค์” และ “บทเพลงแห่งสวรรค์” ทำให้ ไซเรน หายไปจากจักรวาล

และตั้งตนเป็น เผ่าพันธุ์เทพเจ้าที่เหนือกว่าทุกสิ่งทุกอย่างทั้งปวง...

                    เมื่อ กาเมรัส ได้รับรู้ข่าวเรื่อง ไซเรน ก็เกิดโมโหขึ้นมา อาละวาดทำลายล้าง ทุกสิ่งทุกอย่างใน

จักรวาล รวมไปถึงมนุษย์ก็เช่นกัน  เหล่าเทพเจ้าเห็นดังนั้น เพื่อไม่ให้ กาเมรัส ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง จึง

รวมกำลัง นำ “น้ำตาแห่งสวรรค์” และ “บทเพลงแห่งสวรรค์”มากำราบกาเมลรัส  กาเมลรัสจึงสาป

และนำพลังแห่งความโกรธแค้นของตนเอง ฝังเข้าไปอยู่ใน ความ ละโมบ และความชั่วร้ายของสิ่งมีชีวิต

ทุกเผ่าพันธุ์ รวมถึงเหล่าทวยเทพทั้งหลาย และเอ่ยขึ้นมาว่า “ตราบใดที่ยังมีพวกเจ้าดำรงชีวิตอยู่ ความ

แค้นของข้า จะตามอยู่เป็นเงาของพวกเจ้า จนกระทั่งวันหนึ่งที่ความชั่วร้ายก่อกำเนิดอีกครั้ง  ข้าจะกลับ

มา จากความชั่วร้ายในส่วนลึกของจิตใจพวกเจ้า และข้าจะรวมเป็นหนึ่ง กับความเครียดแค้นของ ภรรยา

ข้า ถึงตอนนั้น ข้าจะนำพวกเจ้ากลับไปสู่ความว่างเปล่า” เมื่อพูดจบ กาเมรัส ก็จางหายไปกับความว่าง

เปล่า  ก่อนที่ทุกๆสรรพสิ่งจะกลับมา สู่ความสงบอีกครั้ง

                    จนกระทั่ง 500 ปีต่อมา  ทางเหล่าเทพเจ้าให้อำนาจในการปกครองชีวิต ของตนเองให้แก่

มนุษย์ ทุกเผ่าพันธุ์ บรรดามนุษย์ จึงซาบซึ้ง และเริ่มที่จะบูชา เทพเจ้า แต่ด้วยความที่มนุษย์มีความ

ละโมบและเห็นแก่ตัว จึงเกิดการฆ่าฟันกันเองไม่เว้น เพื่อแย่งชิงที่จะเป็นเจ้าผู้ปกครอง ในดินแดนมนุษย์

หรือแม้แต่บนสวรรค์ก็เช่นกัน

                    เทพเจ้า มิเนรอส  ผู้สืบเชื้อสาย แห่งผู้นำในการต่อกรกับ เทพเจ้ากาเมรัส มีนิสัยโหดเหี้ยม

หลงในอำนาจลาภยศ จึงนำกองทัพ ไปรังแกราษฎร บ่อยๆ หนำซ้ำทำการค้า กับมนุษย์ เพราะลุ่มหลงใน

ลาภยศเงินทอง แตกต่างจาก คาเธรอส ลูกชายของเค้า ที่มีจิตใจ โอบอ้อมอารีย์  และยังมีไมตรีต่อเพื่อน

มนุษย์

                    จนกระทั่งวันหนึ่ง ที่ มิเนรอส เนรเทศ ลูกชายของเค้าออกจากเมืองไปเพราะลุ่มหลงคำยุยง

ของนางบำเรอ จึงทำให้ บรรดา มนุษย์และทวยเทพ ที่ เห็นแก่ความดีของ คาเธรอส ลุกขึ้นสู้ เพื่อแย่งชิง

อำนาจกลับมา  โดยมี แกนนำเป็น นักรบทั้ง 3 ที่ไร้เทียมทาน ในโลกทั้ง 2 ภพ   เดทารอส   ราฟาเอล  

และ ลูซิเฟอร์ ซึ่งคนในสกุลทั้ง 3 ได้ทำการช่วงชิงบัลลังค์มาจาก  มิเนรอส  และสถาปนาสกุล 

ราฟาเอล ขึ้นเป็น กษัตริย์  ราฟาเอลต้องการที่จะขึ้นครองเป็นกษัตริย์อย่างถูกต้อง จึงทำการหาตัว

อาเฟเดีย ลูกสาวอีกคนของ มิเนรอส ผู้ที่สืบเชื้อสายอย่างถูกต้อง ขึ้นมา อภิเษก สมรส  หากแต่

อาเฟเดีย ได้ทราบข่าว จึงทำการสลับฐานะตนเองกับสาวใช้รุ่นราวคราวเดียวกัน ชื่อว่า ซาเดียด เมื่อ

ราฟาเอลตามจับ ตัว อาเฟเดีย ได้ ก็หลงอุบายอภิเษกสมรสกับ ซาเดียดไป โดยคิดว่าเป็น อาเฟเดีย เค้าจึง

ได้ขึ้นครอง นคร เอเดน อย่างถูกต้อง

                    ต่อมา เมื่อ อาเฟเดีย ได้แกล้งทำตัวเป็น ซาเดียด กลับได้ พบกับ ลูซิเฟอร์ และหลงใหลในตัว

ลูซิเฟอร์เป็นอย่างมาก ทั้งลูซิเฟอร์เอง ก็มีใจชอบพอ กับ อาเฟเดีย ไม่น้อย ทั้งคู่จึงแต่งงานกัน ในขณะที่

เดทารอส ได้แต่งงานกับ สกุลเสนาที่สูงศักดิ์  ต่อมา ได้มีการทำนายว่าหญิงสาวผู้ใด ที่ได้ยินเสียง

บทเพลง ในขณะที่หลับระหว่างตั้งครรภ์ ให้ทำการจดบันทึก บทเพลงนั้นไว้ให้กับลูกของตน เพราะ

บุคคลผู้นั้น จะเป็นผู้ขับกล่อม “บทเพลงแห่งสวรรค์”

                    ต่อมาได้มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นในนคร เอเดน เมื่อ บุคคลทั้ง 3 สกุล ได้ตั้งครรภ์ ทายาทขึ้น

มาพร้อมๆกัน อีกทั้ง ซาเดียด ที่ปลอมตัวเป็น อาเฟเดีย ยังได้ยินบทเพลงแห่งสวรรค์ และจดบันทึกอยู่

เป็นประจำ นับว่าเป็นบุญญาธิการ อย่างสูงสุด ราฟาเอลดีใจอย่างที่สุด

                    ในขณะที่ ฟอร์เรียด ภรรยา ของ เดทารอส ก็ได้ยิน บทเพลงนั้นเช่นกัน  เมื่อราฟาเอลได้

ทราบข่าว จึงบอกให้ทหาร จับตัว สกุล เดทารอส มาประหารให้หมด อย่าให้เหลือรอด เดทารอส

คับแค้นใจในความละโมบโทสันของ ราฟาเอลยิ่งนัก เพียงแต่ ราฟาเอล ยังมี ลูซิเฟอร์ ที่เค้าไม่สามารถ

จะต่อกรให้เด็ดขาดลงไปได้ อยู่เคียงข้าง เดทารอส จึงทำการ อพยพหลบหนี ลงมายังดินแดนแห่ง

มนุษย์ และหลบซ่อนตัวอยู่ภายใต้โพลงดิน พร้อมกับ บรรดาราษฎร ที่เคารพ นับถือในตัวเค้า 

                    ในขณะเดียวกัน ที่มีกลุ่มเงาดำมืดบางอย่างมุ่งตรงมายังบ้านของ ลูซิเฟอร์  ผู้เฒ่าทำนายว่า

ในวัน พระจันทร์เต็มดวง ให้นำบุตรของ ลูซิเฟอร์ มาฆ่าทิ้งซะ เพราะเค้าคือขุมพลังของ กาเมรัส

ลูซิเฟอร์ เศร้าโศกเสียใจเป็นยิ่งนักแต่ความที่เค้าเป็นทหารกล้าแห่งเทพเจ้า เค้าจำเป็นจะต้องสละชีวิต

ของลูกของเค้า เพื่อความสงบสุขของมวลมนุษย์  ราฟาเอลไว้เนื้อเชื่อใจ ลูซิเฟอร์เป็นอย่างมาก เพราะ

เค้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์ และไม่มักใหญ่ใฝ่สูง จึงนำ “น้ำตาแห่งสวรรค์” มอบให้ ลูซิเฟอร์เพื่อไปจัดการกับ

เดทารอสก่อน

                    เมื่อ ลูซิเฟอร์มาถึงที่บ้าน ก็พบว่า อาเฟเดีย นั่งอาบน้ำตาอยู่ ก่อนที่เค้าจะโอบอุ้มบุตรของเค้า

ขึ้นมาพร้อมกับน้ำตา อาเฟเดีย เอ่ยอ้อนวอนแก่ ลูซิเฟอร์ ให้เค้าละเว้นชีวิตลูกของตนเอง โดยที่เธอนำ

สมุดจด “บทเพลงแห่งสวรรค์” ที่เธอได้ยินตอนตั้งครรภ์ ปากก็พลางบอกว่า เด็กผู้นี้ตายไม่ได้เค้าคือ

ผู้สืบทอดสายเลือดที่แท้จริง  ลูซิเฟอร์ตกใจขึ้นมา เมื่อเห็นว่าภรรยาของตนเองเอ่ยขึ้นมาเช่นนั้นจึง

ทำการต่อว่า อาเฟเดีย หากแต่ว่า อาเฟเดียยังคงยืนยัน ว่าเป็นความจริง เธอให้นำกำไลข้อมือที่เธอใส่อยู่

ให้กับเพื่อ ลูซิเฟอร์ไปไถ่ถาม คาเธรอส เมื่อ ลูซิเฟอร์เห็นเป็นดังนั้น จึงมอบ “น้ำตาแห่งสวรรค์”

ไว้ให้กับ อาเฟเดีย และเดินทางลงไปยังโลกมนุษย์ ถ้าหากภรรยาของเค้าคือ อาเฟเดีย เค้าพร้อมที่จะ

ยอมรับชะตากรรม 

                    และเมื่อ คาเธรอส ได้เห็น กำไลของน้องสาว ก็หลั่งน้ำตาออกมาไม่หยุด  สงสารชะตากรรม

ของน้องสาวอย่างที่สุดพลางกับเอ่ยขึ้นมา “นี่คือการแก้แค้นของพระผู้เป็นเจ้าซินะ..มันเริ่มขึ้นแล้ว

สินะ”  ลูซิเฟอร์จึงขอตัวเดินทางต่อ เพื่อไปต่อสู้กับเดทารอส  และยอมตายในสนามรบเพื่อให้

เพื่อนและเหล่าทวยราชยังคงชีวิตอยู่ เดทารอส ร้องห่มร้องไห้ด้วยความเสียใจปะปนกับโกรธแค้น

                    ในขณะที่ อาเฟเดีย หอบอุ้ม ลูกของเธอหลบหนีออกจากเอเดน แต่โดนทหารของ ราฟาเอล

ดักทางไว้ได้สะก่อน  ราฟาเอลสั่งทหาร ยิงลูกธนู 1 หมื่นชุด ใส่ร่างของ อาเฟเดียและลูกของเธอ หากแต่

ลูกธนูจะทำร้ายได้แต่ ร่างของ อาเฟเดียเท่านั้น หาได้ทำภยันตรายเด็กน้อย ลูซิเฟอร์ไม่เนื่องจากพลัง

อำนาจของ “น้ำตาแห่งสวรรค์”  อาเฟเดีย ปล่อยลูกของตนให้ตกลงไปสู่โลกมนุษย์  ในขณะที่

ราฟาเอลจะสั่งให้ทหารตามเด็กไป อาเฟเดีย ใช้พลังแห่งผู้สืบทอด ทำให้ เมือง เอเดนที่ลอยอยู่บน

ท้องฟ้า ตกลงมายังพื้นดิน ราฟาเอล และเหล่าบรรดาประชากรในเมืองของ เอเดน แทบไม่เชื่อสายตา

ตัวเอง

                    อาเฟเดีย สาป สกุล ราฟาเอล ซึ่งไม่รู้จักกับความรัก และประชากรของเอเดน  ไม่ให้มีโอกาส

ขึ้นไปลอยบนฟากฟ้ายังชั้นของเทพได้อีก ตราบเมื่อ สกุล ราฟาเอล ยังไม่ได้รับความทุกข์ทรมานจาก

ความรัก  เมื่อลั่นวาจาจบ เธอก็สิ้นใจโดยทันทีพร้อมกับนคร เอเดน  

                    ในขณะ ที่  เดทารอส เก็บความโกรธแค้น ยกกองกำลังที่ไม่มีวันตาย หวังมาทำลาย อาณาจักร

ราฟาเอล ให้ราบ แต่กลับหลงอุบายของ พระเจ้า ซาฟาเดย์ ที่ลักพาตัว ลูกชาย และภรรยาของตนไป

จึงสั่งให้กองกำลังรุดหน้าไปก่อน ส่วนตัวเค้าจะกลับไปช่วยภรรยาและลูก เมื่อ เดทารอสเดินทางไปถึง

ก็ร่วมหลายอาทิตย์ และได้พบ ว่า พระเจ้า ซาฟาเดย์ เลี้ยงดู ภรรยาและลูกเค้าเป็นอย่างดี เนื่องจาก

พระมเหสีของ  พระเจ้า ซาฟาเดย์ก็เพิ่งตั้งครรภ์มาเช่นกัน    เหล่าทหารที่คึกศึกของ ซาฟาเดย์

วิ่งกรูเข้ามาหวังจะ ห้ำหั่น เดทารอส ด้วยความคึกคะนอง ร่วม 5 แสน คน ล้มตายกองต่อหน้า

ในพริบตา  นัยน์ตาสีแดงดุจเพลิงเนื้อตัวที่อาบเลือดของ เดทารอส สร้างความหวาดกลัวให้แก่

ราชวงศ์ ซาฟาเดย์เป็นอย่างมาก ฟอร์เรียด สั่งห้าม เดทารอส ไม่ให้ใช้กำลัง ซาฟาเดย์ และ ราชินี ไม่ใช่

คนชั่วร้าย เดทารอส จึงยอมปลดอาวุธ แต่โดยดี แต่ทันใดนั้น เสนาฯ ที่หวังจะหุบราชบัลลังเห็นท่าจะ

ไม่ดี ที่ ซาฟาเดย์ ที่แสนจะอ่อนแอจะได้คบค้า กับ เดทารอส จึงทำการรัฐประหาร และสั่งให้ ทหาร

ยิงธนูสังหาร เดทารอส ในยามที่ปลดอาวุธทิ้งซะ  ลูกธนู โปรยเป็นสายฝนใส่ร่างเดทารอส ในขณะที่

ฟอร์เรียด วิ่งเข้าไปโอบอุ้มกระสุนจำนวนหนึ่งไม่ให้พุ่งไปที่หัวใจของเดทารอส จนตัวเธอเองสิ้นใจ

ต่อหน้าสามี เดทารอสแค้นใจจน น้ำตาอาบเป็นสายเลือด เดินฝ่าดงลูกธนู และฆ่า ทหารทั้งหมดที่อยู่

ในเมืองพีซแลน และ เสนาฯ ทิ้ง และฝากฝัง  ลูกชายไว้ให้กับ ซาฟาเดย์ ก่อนที่จะสิ้นใจตามภรรยาไป...

                     “ในขณะที่ ความชั่วร้าย ความละโมบของสิ่งมีชีวิต ไม่ว่าจะ เทพ มนุษย์  รึ  สัตว์  มันจะทำให้

ความชั่วร้ายถูกปลุกขึ้นมา อย่างเช่นอสูรกายที่พวกเจ้าได้เห็นนี่ไงละ” ชายนิรนามเอ่ยขึ้นมาเพื่อจบเรื่อง

            “อ๋อ... อย่างนี้นี่เอง... แล้วเป็นอย่างไงต่อละ เจ้าคนยักษ์” ชายนิรนามไม่ตอบอะไรใดๆ

นอกจากหัวเราะออกมาดังลั่น ก่อนที่กองทหารของ ซาฟาเดย์จะเอ่ยขึ้นมา

            “แล้วเจ้ารู้เรื่องนี้ได้ยังไงละเจ้าคนยักษ์” ชายนิรนาม หัวเราะพลางเอ่ยออกมา

            “เจ้าจงหลับให้สนิทเถอะ ข้าเชื่อว่าในวันพรุ่งนี้เจ้าจะได้เดินทางกลับอย่างเร็วไว” นายทหาร

ผู้นั้นได้ยินเช่นนั้นก็ทำตาม  จนถึงในรุ่ง เช้า ที่เค้าตื่นขึ้นมาอีกทีพบว่า กองกำลังทหารของเค้าเหลือแต่

โครงกระดูก ยกเว้นแต่เค้าเพียงคนเดียว  จึงรีบวิ่งเดินทางกระหืดกระหอบ มาที่  พีซแลน   ปากพลางกับ

เอ่ยมาตลอดทาง  

            “กลับมาแล้ว...  เค้ากลับมาแล้ว... กาเมลรัส...กลับมาแล้ว...”