ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ben10's Fiction

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 : สิ่งที่หล่นจากฟากฟ้า 2

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 56


     
    นั่งประจันหน้ากันอยู่ซักพัก เควินเองก็เกิดอาการเวียนหัวเหมือนกันก่อนจะก้มลงดื่มกาแฟที่อยู่บนโต๊ะแก้เขิน แต่...

    "แหวะ!! แค่กๆ!! โอย....ร้อนๆ"
    (หมายเหตุ : ใครนึกภาพไม่ออกนึกถึงหนุนา ในกวน-มึน-โฮ ได้555+((คนเขียนไม่ได้ค่าโฆษณาแต่อย่างใด))

    ชายหนุ่มสำลักกาแฟที่ยังร้อนอยู่ก่อนจะเอาขนมยัดเข้าปากตัวเอง

    "อุ๊บ..." ติดคอจนได้ จนร่างเล็กเอาน้ำมาให้ดื่มเท่านั้นแหละ ถึงจะค่อยยังชั่วหน่อย


    "แอ่ก...โอย...ขอบใจนะ เบ็น"

    เงยหน้าขึ้นไปมอง(ตะกี๊เควินนั่งก้มตัวลง) ก็ต้องหลบหน้าอีกที เพราะ  ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาเมื่อกี๊เด็กผู้ชายตัวเล็กน่ะ 

                                           หน้าเกือบจะชิดกับเขาแล้วน่ะสิ


    ชายหนุ่มก้มหน้าลงอีกครั้งก่อนจะเหลือบมองไปที่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ กินขนมหวานที่อยู่บนโต๊ะ

    'ตัวก็แค่นั้นแต่กินอะไรเข้าไปมากมายฟระ...'

    ชายหนุ่มคิดก่อนจะเอาขนมเข้าปากและชำเลืองมองเด็กชายผมน้ำตาลที่ขำอมยิ้มอยู่คนเดียว

    "ตะกี๊ฉันเกือบตายนะเจ้าบ้าเท็นนีย์สัน  คนจะตายเนี่ยนายคิดว่ามันเป็นเรื่องขำเรอะ!?"


    ตวาดใส่คนตัวเล็กที่นั่งอยู่อีกมุม สงสัยคงชอบเห็นคนทรมาณมั๊งหรือไอนี่มันไม่เต็มเห็นคนใกล้ตายแล้วมีความสุข เหตุผลนานับประการ มันเข้ามารุมใส่หัวเข้าก่อนจะนั่งฟุบโต๊ะลง ความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นอีกแล้ว เวลาที่เขาอยุ่กับเจ้านี่.......เอ....หรือนี่จะเป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า "แอบปลื้ม"  ฮ่ะ..ฮ่ะ..ฮ่ะฮ่ะฮ่า....เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่มาชอบอะไรกับผู้ชายกันเอง   อีกอย่าง  เขาเองก็เป็นแฟนกับเกว็น  แล้วเจ้านี่เองก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วด้วย จะมาสนอะไรกับเด็กกะโปโลพรรค์นี้กันเล่า บ้าๆๆใจเย็นซี่.....ใช่ วันนี้เขาลนแบบแปลกๆ    ความจริงมันแปลกตั้งแต่ตอนที่เจ้านั่นเอาชุดมาให้เขาดู ในตอนนั้น รูปร่างเล็กที่เล็กกว่าเด็กผู้ชายวัยนี้มันก็เหมาะกับชุดแบบบนั้นอยู่แล้วนี่  บ้าที่สุด ไหนจะต้องมาอยู่กัน2คนแบบนี้อีก

    "ไม่กินเหรอ?"

    เบ็นซึ่งตอนนี้ครีมเต็มแก้มและมุมปากถามเขาก่อนจะเอื้อมมาหยิบชูครีมอีก2ก้อนไปไว้ที่จานของตน

    "เอ่อ....กินสิ...เฮ้ย!!! กินขนาดนั้นเลยเหรอ?"

    มันไม่ใช่แค่ชูครีม2ก่อนเท่านั้นน่ะสิ มันยังมีทั้งทาร์ตผลไม้ผลไม้และคุกกี้นับ10ชิ้นอยู่ในจาน มันเยอะมาก เยอะจนเป็นภูเขาได้

    "ทำไมล่ะ?"

    "ก็.........สงสัยแค่ว่า กินขนาดนั้นแล้วเอาไปเก็บไว้ไหน"

    ริมฝีปากสวยของคนตัวเล็กกัดลงไปที่ชิ้นขนมจนครีมด้านในล้นทะลักออกมาก่อนจะเลียครีมที่ติดที่มุมปาก ซึ่งนั่นมันเป็นผู้หญิงนั่นจะเป็นอะไรที่ยั่วมาก (คนเขียน+คนอ่าน ตาย เพราะ ความโมเอ้ของเบ็น)

    แต่ทันใดนั้น


    "ช่วยด้วย...."

    'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'

    'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'

    'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'


    ทั้ง2คนได้ยินเสียงของเด็กสาวที่อ่อนระโหยโรยแรงกำลังเรียกพวกเขา ดังมาจากที่ไหนซักแห่งมันก้องอยู่ในหัวพวกเขา และดังขึ้นเรื่อย ดังจนต้องออกมาดูที่หน้าบ้าน

    "ช่วยด้วย...."




    โครม!!!!!


    สิ่งที่หล่นลงมาจากอยู่ตรงหน้าพวกเขา2คนที่หน้าบ้าน คือ เด็กสาวผมยาวสีเขียว ในชุดที่ดูเหมือนคอสเพลย์แต่ว่ามันขาดวิ่นและตามตัวเธอก็มีบาดแผลหลายแห่งแต่ว่าโชคดีที่มันเป็นแผลเล็กๆ กำลังนอนหอบถี่ๆอยู่หน้าบ้าน

    "ช่วยฉันด้วย....ช่วย...ด้วย....."

    หญิงสาวเอื้อมมือมาจะจับมือของเบ็นแต่ว่าเธอก็ได้สลบไป...............
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×