ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 : สิ่งที่หล่นจากฟากฟ้า 2
นั่งประจันหน้ากันอยู่ซักพัก เควินเองก็เกิดอาการเวียนหัวเหมือนกันก่อนจะก้มลงดื่มกาแฟที่อยู่บนโต๊ะแก้เขิน แต่...
"แหวะ!! แค่กๆ!! โอย....ร้อนๆ"
"แหวะ!! แค่กๆ!! โอย....ร้อนๆ"
(หมายเหตุ : ใครนึกภาพไม่ออกนึกถึงหนุนา ในกวน-มึน-โฮ ได้555+((คนเขียนไม่ได้ค่าโฆษณาแต่อย่างใด))
ชายหนุ่มสำลักกาแฟที่ยังร้อนอยู่ก่อนจะเอาขนมยัดเข้าปากตัวเอง
"อุ๊บ..." ติดคอจนได้ จนร่างเล็กเอาน้ำมาให้ดื่มเท่านั้นแหละ ถึงจะค่อยยังชั่วหน่อย
"แอ่ก...โอย...ขอบใจนะ เบ็น"
เงยหน้าขึ้นไปมอง(ตะกี๊เควินนั่งก้มตัวลง) ก็ต้องหลบหน้าอีกที เพราะ ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาเมื่อกี๊เด็กผู้ชายตัวเล็กน่ะ
หน้าเกือบจะชิดกับเขาแล้วน่ะสิ
ชายหนุ่มก้มหน้าลงอีกครั้งก่อนจะเหลือบมองไปที่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ กินขนมหวานที่อยู่บนโต๊ะ
'ตัวก็แค่นั้นแต่กินอะไรเข้าไปมากมายฟระ...'
ชายหนุ่มคิดก่อนจะเอาขนมเข้าปากและชำเลืองมองเด็กชายผมน้ำตาลที่ขำอมยิ้มอยู่คนเดียว
"ตะกี๊ฉันเกือบตายนะเจ้าบ้าเท็นนีย์สัน คนจะตายเนี่ยนายคิดว่ามันเป็นเรื่องขำเรอะ!?"
ตวาดใส่คนตัวเล็กที่นั่งอยู่อีกมุม สงสัยคงชอบเห็นคนทรมาณมั๊งหรือไอนี่มันไม่เต็มเห็นคนใกล้ตายแล้วมีความสุข เหตุผลนานับประการ มันเข้ามารุมใส่หัวเข้าก่อนจะนั่งฟุบโต๊ะลง ความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นอีกแล้ว เวลาที่เขาอยุ่กับเจ้านี่.......เอ....หรือนี่จะเป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า "แอบปลื้ม" ฮ่ะ..ฮ่ะ..ฮ่ะฮ่ะฮ่า....เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่มาชอบอะไรกับผู้ชายกันเอง อีกอย่าง เขาเองก็เป็นแฟนกับเกว็น แล้วเจ้านี่เองก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วด้วย จะมาสนอะไรกับเด็กกะโปโลพรรค์นี้กันเล่า บ้าๆๆใจเย็นซี่.....ใช่ วันนี้เขาลนแบบแปลกๆ ความจริงมันแปลกตั้งแต่ตอนที่เจ้านั่นเอาชุดมาให้เขาดู ในตอนนั้น รูปร่างเล็กที่เล็กกว่าเด็กผู้ชายวัยนี้มันก็เหมาะกับชุดแบบบนั้นอยู่แล้วนี่ บ้าที่สุด ไหนจะต้องมาอยู่กัน2คนแบบนี้อีก
"ไม่กินเหรอ?"
เบ็นซึ่งตอนนี้ครีมเต็มแก้มและมุมปากถามเขาก่อนจะเอื้อมมาหยิบชูครีมอีก2ก้อนไปไว้ที่จานของตน
"เอ่อ....กินสิ...เฮ้ย!!! กินขนาดนั้นเลยเหรอ?"
มันไม่ใช่แค่ชูครีม2ก่อนเท่านั้นน่ะสิ มันยังมีทั้งทาร์ตผลไม้ผลไม้และคุกกี้นับ10ชิ้นอยู่ในจาน มันเยอะมาก เยอะจนเป็นภูเขาได้
"ทำไมล่ะ?"
"ก็.........สงสัยแค่ว่า กินขนาดนั้นแล้วเอาไปเก็บไว้ไหน"
ริมฝีปากสวยของคนตัวเล็กกัดลงไปที่ชิ้นขนมจนครีมด้านในล้นทะลักออกมาก่อนจะเลียครีมที่ติดที่มุมปาก ซึ่งนั่นมันเป็นผู้หญิงนั่นจะเป็นอะไรที่ยั่วมาก (คนเขียน+คนอ่าน ตาย เพราะ ความโมเอ้ของเบ็น)
แต่ทันใดนั้น
"ช่วยด้วย...."
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
ทั้ง2คนได้ยินเสียงของเด็กสาวที่อ่อนระโหยโรยแรงกำลังเรียกพวกเขา ดังมาจากที่ไหนซักแห่งมันก้องอยู่ในหัวพวกเขา และดังขึ้นเรื่อย ดังจนต้องออกมาดูที่หน้าบ้าน
"ช่วยด้วย...."
โครม!!!!!
สิ่งที่หล่นลงมาจากอยู่ตรงหน้าพวกเขา2คนที่หน้าบ้าน คือ เด็กสาวผมยาวสีเขียว ในชุดที่ดูเหมือนคอสเพลย์แต่ว่ามันขาดวิ่นและตามตัวเธอก็มีบาดแผลหลายแห่งแต่ว่าโชคดีที่มันเป็นแผลเล็กๆ กำลังนอนหอบถี่ๆอยู่หน้าบ้าน
"ช่วยฉันด้วย....ช่วย...ด้วย....."
หญิงสาวเอื้อมมือมาจะจับมือของเบ็นแต่ว่าเธอก็ได้สลบไป...............
ชายหนุ่มสำลักกาแฟที่ยังร้อนอยู่ก่อนจะเอาขนมยัดเข้าปากตัวเอง
"อุ๊บ..." ติดคอจนได้ จนร่างเล็กเอาน้ำมาให้ดื่มเท่านั้นแหละ ถึงจะค่อยยังชั่วหน่อย
"แอ่ก...โอย...ขอบใจนะ เบ็น"
เงยหน้าขึ้นไปมอง(ตะกี๊เควินนั่งก้มตัวลง) ก็ต้องหลบหน้าอีกที เพราะ ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาเมื่อกี๊เด็กผู้ชายตัวเล็กน่ะ
หน้าเกือบจะชิดกับเขาแล้วน่ะสิ
ชายหนุ่มก้มหน้าลงอีกครั้งก่อนจะเหลือบมองไปที่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ กินขนมหวานที่อยู่บนโต๊ะ
'ตัวก็แค่นั้นแต่กินอะไรเข้าไปมากมายฟระ...'
ชายหนุ่มคิดก่อนจะเอาขนมเข้าปากและชำเลืองมองเด็กชายผมน้ำตาลที่ขำอมยิ้มอยู่คนเดียว
"ตะกี๊ฉันเกือบตายนะเจ้าบ้าเท็นนีย์สัน คนจะตายเนี่ยนายคิดว่ามันเป็นเรื่องขำเรอะ!?"
ตวาดใส่คนตัวเล็กที่นั่งอยู่อีกมุม สงสัยคงชอบเห็นคนทรมาณมั๊งหรือไอนี่มันไม่เต็มเห็นคนใกล้ตายแล้วมีความสุข เหตุผลนานับประการ มันเข้ามารุมใส่หัวเข้าก่อนจะนั่งฟุบโต๊ะลง ความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นอีกแล้ว เวลาที่เขาอยุ่กับเจ้านี่.......เอ....หรือนี่จะเป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า "แอบปลื้ม" ฮ่ะ..ฮ่ะ..ฮ่ะฮ่ะฮ่า....เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่มาชอบอะไรกับผู้ชายกันเอง อีกอย่าง เขาเองก็เป็นแฟนกับเกว็น แล้วเจ้านี่เองก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วด้วย จะมาสนอะไรกับเด็กกะโปโลพรรค์นี้กันเล่า บ้าๆๆใจเย็นซี่.....ใช่ วันนี้เขาลนแบบแปลกๆ ความจริงมันแปลกตั้งแต่ตอนที่เจ้านั่นเอาชุดมาให้เขาดู ในตอนนั้น รูปร่างเล็กที่เล็กกว่าเด็กผู้ชายวัยนี้มันก็เหมาะกับชุดแบบบนั้นอยู่แล้วนี่ บ้าที่สุด ไหนจะต้องมาอยู่กัน2คนแบบนี้อีก
"ไม่กินเหรอ?"
เบ็นซึ่งตอนนี้ครีมเต็มแก้มและมุมปากถามเขาก่อนจะเอื้อมมาหยิบชูครีมอีก2ก้อนไปไว้ที่จานของตน
"เอ่อ....กินสิ...เฮ้ย!!! กินขนาดนั้นเลยเหรอ?"
มันไม่ใช่แค่ชูครีม2ก่อนเท่านั้นน่ะสิ มันยังมีทั้งทาร์ตผลไม้ผลไม้และคุกกี้นับ10ชิ้นอยู่ในจาน มันเยอะมาก เยอะจนเป็นภูเขาได้
"ทำไมล่ะ?"
"ก็.........สงสัยแค่ว่า กินขนาดนั้นแล้วเอาไปเก็บไว้ไหน"
ริมฝีปากสวยของคนตัวเล็กกัดลงไปที่ชิ้นขนมจนครีมด้านในล้นทะลักออกมาก่อนจะเลียครีมที่ติดที่มุมปาก ซึ่งนั่นมันเป็นผู้หญิงนั่นจะเป็นอะไรที่ยั่วมาก (คนเขียน+คนอ่าน ตาย เพราะ ความโมเอ้ของเบ็น)
แต่ทันใดนั้น
"ช่วยด้วย...."
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
'ช่วยด้วย...แฮ่ก...แฮ่ก....ช่วยด้วย.....แค่กๆ......ช่วยด้วยค่ะ...'
ทั้ง2คนได้ยินเสียงของเด็กสาวที่อ่อนระโหยโรยแรงกำลังเรียกพวกเขา ดังมาจากที่ไหนซักแห่งมันก้องอยู่ในหัวพวกเขา และดังขึ้นเรื่อย ดังจนต้องออกมาดูที่หน้าบ้าน
"ช่วยด้วย...."
โครม!!!!!
สิ่งที่หล่นลงมาจากอยู่ตรงหน้าพวกเขา2คนที่หน้าบ้าน คือ เด็กสาวผมยาวสีเขียว ในชุดที่ดูเหมือนคอสเพลย์แต่ว่ามันขาดวิ่นและตามตัวเธอก็มีบาดแผลหลายแห่งแต่ว่าโชคดีที่มันเป็นแผลเล็กๆ กำลังนอนหอบถี่ๆอยู่หน้าบ้าน
"ช่วยฉันด้วย....ช่วย...ด้วย....."
หญิงสาวเอื้อมมือมาจะจับมือของเบ็นแต่ว่าเธอก็ได้สลบไป...............
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น