ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Fantasy รักหลงมิติ ประตูปริศนา

    ลำดับตอนที่ #1 : ตัวฉัน ออร่า

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 58


           " เเม่คะ หนูจะใส่ชุดไหนไปงานวันเกิดคุณอาดีคะ "
    เสียงฉันเอง ' ออร่า ' สาวน้อยหน้าใสจ้า ^^ ตอนนี้อายุ 16 แล้ว ก็ต้องอยู่ ม. 4 แล้วใช่มั้ยล่าาาา ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ละ ^^ 
    " โตแล้วเลือกเองสิลูก " แม่ตอบ
    " ค่าา " 
    ฉันตอบพลางเดินเข้าไปในห้องนอนชั้นสองของฉัน ที่มีเตียงใหญ่ๆสีฟ้าอมเทา เมื่อมองไปทางด้านซ้ายจะเจอหน้าต่างบานใหญ่ ข้างๆก็มีตู้พร้อมลินชักสีน้ำเงินเข้มสุดหรู มีโทรทัศน์ที่ออกมาใหม่ และยังไม่หมดเท่านั้นยังมีโตะเครื่องแป้ง พร้อมตกแต่งสวยมากกกกเลยละ ( มันก็ต้องแน่อยู่แล้วละพ่อแม่ฉันเป็นเจ้าของบริษัทเครื่องเพชรส่งออกนี่ ) ฉันเดินเข้าไปเปิดตู้แล้วหยิบชุดราตรีสีฟ้ามาสวมดู
    " อืม...ไม่โออะ " ฉันพูดกับตัวเอง ในขณะที่มองเข้าไปในกระจกของโต๊ะเครื่องแป้ง
    แล้วลองหยิบเสื้อลายทางสีชมพูเข้ม และกระโปรงสีชมพูแล้วลองทาบกับตัวดู
    " หืม...ขาดอะไรไปอย่างนะ ? ...อ้อออ รู้ละเข็มขัดไง เข็มขัดรูปโบน่ารักดี ^3^ "
    ฉันพูดกับตัวเองอีกที แล้ววางเสื้อผ้าไว้บนเตียง และเดินไปลินชักหาเข็มขัด ... แล้วก็เจอ ฉันจึงลองเอามาสวมดู มันสวยมากเลยยย หลังจากนั้นไม่นานเสียงแม่ก็ดังขึ้น
    " ออร่าเสร็จหรือยังลูก แม่พร้อมแล้วนะ " แม่ตะโกน
    " ใกล้เสร็จเเล้วค่ะ "  
    เมื่อฉันพูดจบ ฉันก็รีบจัดระเบียบเสื้อผ้าแล้วรีบลงไป
    " มาแล้วหราาา " แม่พูด
    " มาแว้ววว ^^ " ฉันตอบ
    " มานั่งนี่จ้ะ เดี๋ยวแม่ทำผมให้ " แม่พูด
    " จ้าาา " ฉันตอบ
    แล้วฉันเดินไปนั่ง หลังจากนั้นฉันกับแม่ก็เงียบไม่พูดอะไร  แม่ก็ทำๆๆ ผมไปไม่นานก็เสร็จ แล้วก็แม่ก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่าา
    " อยู่นิ่งๆก่อนนะ เดี๋ยวแม่มา "
    แล้วแม่ก็เดินไป แล้วเดินกลับพร้อมต่างหูรูปโบ แม่ก็ติดให้ แล้วพูดว่า
    " เรียบร้อย น่าร้ากก ที่สุดในโลกเลย ^^ "
    " จ้าาา จุ๊บๆ "
    " แหม จุ๊บ พ่อบ้างสิ " พ่อของฉันพูด
    แต่เมื่อฉันหันไปก็ต้องตะลึง 
    " 00 พ่อใส่ชุดอะไรเนี่ยยย "  ฉันพูด
    " ทำไมละ T T " พ่อถาม 
    " หล่อจังเลยยย ^^ " ฉันตอบ
    " แหม ลูกคนนี้ "
    หลังจากพ่อพูดจบ พ่อก็เดินมาขยี้ผมของฉัน
    " โอ้ยยย ผมยุ่งหมดแล้ว -3- " ฉันพูด
    " เอาละ เร็วๆนะ พ่อไปรอที่รถละ " พ่อบอก
    " ค่ะ " ฉันตอบ
    หลังจากนั้นพ่อก็เดินไป ฉันก็เดินไปทางตู้รองเท้าหยิบรองเท้าสีชมพูที่ไม่โดดเด่นอะไรออกมาก สวมดู แต่เมื่อสวมเสร็จฉันก็ต้องตะลึงครั้งที่สอง มันทำให้ฉันโดดเด่นขึ้นมาเลย เจ๋งงงงงงงงงงง
    หลังจากนั้นฉันก็เดินไปที่รถอย่างมั่นใจที่สุด และเมื่อเข้าไปนั่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ถามว่า....
    " พร้อมรึยางงงง "
    " พร้อมมมม " พ่อกับแม่ตอบ
    " งั้นลุยโลดดดดดดดด "




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×