ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Diary (Marry)[ต่อจากตอนที่ 2]
09:00 pm.
ที่โรงพยาบาล
ตอนนี้ฉันยังคงอยู่ในห้องพักคนไข้ที่โรงพยาบาล
Iris อาการนับว่าดีขึ้นมาก หน้าเธอเริ่มมีสีเลือดขึ้น ชีพจรยังปกติอยู่อย่างเดิม
ใช่แล้ว เธอเฉียดตายมาแล้ว
ถ้าตอนนั้นฉันเลือกที่จะกลับบ้านก่อน เธออาจจะจากฉันไปก็ได้...
พรุ่งนี้ฉันเลยคิดที่จะลาหยุด และคืนนี้ฉันก็จะค้างคืนที่โรงพยาบาล
ถึงแม้ว่า.... มันจะน่ากลัวก็เถอะ....
โบร๋วว
เสียงหมาหอนทำให้ฉันกลัวมากว่าเดิมอีก... T_T(มาหอนอะไรตอนนี้! มือสั่นหมด!!)
ทุกๆ 5นาทีฉันจะหันไปมอง Irisตลอด
ฉันมองตลอด แต่ว่าทุกอย่างก็ยังคงปกติ (ก็ดีแล้วนี่นะ)
ฉันไม่รู้หรอกว่าเด็กคนนี้เขาอยู่ในสภาวะไหน ฉันคาดว่าพรุ่งนี้เธอน่าจะตื่น...
ถ้ามันเหมือนคราวที่แล้ว.. แต่ครั้งนี้ Iris อาการหนักกว่าครั้งที่แล้ว
ถ้าฉันห้ามไม่ให้น้องฝืน ถ้าฉันเค่งครัดกว่านี้... เด็กคนนี้คงจะไม่ต้องเป็นโรคหัวใจ อีกหรอกนะ.. ทุกครั้งที่มองเด็กคนนี้ที่นอนอยู่บนเตียง ฉันได้แต่ถอนหายใจ และเฝ้าคิดว่า "เมื่อไรเธอจะตื่นสักที" ...แค่นี้ก่อนดีกว่า...
ฉันเดินไปจูบหน้าผาก Irisก่อนจะพูดเบาๆว่า
" พรุ่งตาเธอเขียนไดอารี่นะ รู้ไหมทุกคนเขาคิดถึงเธอนะ อเลนคุง นูระคุง...พวกเขารอเธอกันตลอดเลยนะจ๊ะ Good Nightนะ Iris"
ฉันพูดออกมา ก่อนจะยิ้ม...ทั้งน้ำตา ฉันไม่เคยละจากความหวัง และตอนนี้ฉันหวัง...
ว่าพวกเราจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้อย่างดี
ยังมีคนหลายคนรอเธออยู่นะ... อย่างตัวฉันไงล่ะ
' ถ้าขึ้นคำว่า แฝด พวกเราต้องอยู่ด้วยกันทั้ง2คนนะ ถ้าขาดใครคนใดคนหนึ่งไป เท่ากับว่าอีกคนนึง คือของที่ไม่สมบูรณ์'
งั้นถ้าเธอไม่ตื่นคิดมา....ฉันก็จะเป็นของที่ไม่สมบูรณ์นะ...
Good Night
End Diary
log out
ที่โรงพยาบาล
ตอนนี้ฉันยังคงอยู่ในห้องพักคนไข้ที่โรงพยาบาล
Iris อาการนับว่าดีขึ้นมาก หน้าเธอเริ่มมีสีเลือดขึ้น ชีพจรยังปกติอยู่อย่างเดิม
ใช่แล้ว เธอเฉียดตายมาแล้ว
ถ้าตอนนั้นฉันเลือกที่จะกลับบ้านก่อน เธออาจจะจากฉันไปก็ได้...
พรุ่งนี้ฉันเลยคิดที่จะลาหยุด และคืนนี้ฉันก็จะค้างคืนที่โรงพยาบาล
ถึงแม้ว่า.... มันจะน่ากลัวก็เถอะ....
โบร๋วว
เสียงหมาหอนทำให้ฉันกลัวมากว่าเดิมอีก... T_T(มาหอนอะไรตอนนี้! มือสั่นหมด!!)
ทุกๆ 5นาทีฉันจะหันไปมอง Irisตลอด
ฉันมองตลอด แต่ว่าทุกอย่างก็ยังคงปกติ (ก็ดีแล้วนี่นะ)
ฉันไม่รู้หรอกว่าเด็กคนนี้เขาอยู่ในสภาวะไหน ฉันคาดว่าพรุ่งนี้เธอน่าจะตื่น...
ถ้ามันเหมือนคราวที่แล้ว.. แต่ครั้งนี้ Iris อาการหนักกว่าครั้งที่แล้ว
ถ้าฉันห้ามไม่ให้น้องฝืน ถ้าฉันเค่งครัดกว่านี้... เด็กคนนี้คงจะไม่ต้องเป็นโรคหัวใจ อีกหรอกนะ.. ทุกครั้งที่มองเด็กคนนี้ที่นอนอยู่บนเตียง ฉันได้แต่ถอนหายใจ และเฝ้าคิดว่า "เมื่อไรเธอจะตื่นสักที" ...แค่นี้ก่อนดีกว่า...
ฉันเดินไปจูบหน้าผาก Irisก่อนจะพูดเบาๆว่า
" พรุ่งตาเธอเขียนไดอารี่นะ รู้ไหมทุกคนเขาคิดถึงเธอนะ อเลนคุง นูระคุง...พวกเขารอเธอกันตลอดเลยนะจ๊ะ Good Nightนะ Iris"
ฉันพูดออกมา ก่อนจะยิ้ม...ทั้งน้ำตา ฉันไม่เคยละจากความหวัง และตอนนี้ฉันหวัง...
ว่าพวกเราจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้อย่างดี
ยังมีคนหลายคนรอเธออยู่นะ... อย่างตัวฉันไงล่ะ
' ถ้าขึ้นคำว่า แฝด พวกเราต้องอยู่ด้วยกันทั้ง2คนนะ ถ้าขาดใครคนใดคนหนึ่งไป เท่ากับว่าอีกคนนึง คือของที่ไม่สมบูรณ์'
งั้นถ้าเธอไม่ตื่นคิดมา....ฉันก็จะเป็นของที่ไม่สมบูรณ์นะ...
Good Night
End Diary
log out
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น