คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 13: เดทสุดป่วน Love Seyo Land~~
วันต่อมา~~
ณ บ้านคาริเนะ >_O
กริ๊ง~~ กร่อง~~
“รอนานมั๊ย นางิฮิโกะ”คาริเนะที่เดินออกาจากบ้านหลังจากนางิฮิโกะกดกริ๊งมาได้ซักพักถาม น่ารักอ่ะ คาริเนะใส่เสื้อยืดสีขาวแล้วสวมเสื้อแจ็กเก็ตสีชมพูทับ กระโปรงสีดำลายการ์ตูนน่ารักๆยาวเหนือเข่า สวมไม้คาดผมสีชมพู ใส่รองเท้าหุ้มส้นสีดำ เห็นคาริเนะชอบทำหน้าโหดๆ แต่พอแต่งแบบนี้ก็สวยจนฉันยอมแพ้เลย >_O
“ไม่หรอก ^^”นางิฮิโกะเองก็ใช่ย่อย เสื้อยืดสีฟ้าอ่อนแขนสั้น เสื้อนอกแขนกุดคอฮู๊ดสีดำ กางเกงยีนสีดำยาว รองเท้าผ้าใบสีขาว กรี๊ด!!! >_< เท่อ่ะ >//////<
“นายเลี้ยงนะ >_O”
“ครับ ^^”
“พี่จ๋า~~”ชิซึเนะเดินออกมาเกาะขาคาริเนะ“จะไปไหนหรอฮับ O.O”
“สวนสนุก ไปมั๊ยครับ ^^”
“ชิซึเนะไปได้หรอ O_o”
“ครับ ^^”เอาชิซึเนะไปด้วยหรอ O_o
“งั้นพาชิซึเนะไปใส่รองเท้าก่อนนะ ^^”
“อื้ม ^^”
[WRITER//PART]
พรึ่บๆ!
“ฮืม~~”ร่างสูงหันไปทางพุ่มไม้ข้างๆรั้ว แต่ก่อนที่จะแหวกพุ่มไม้นั้น...
“เสร็จแล้ว นางิฮิโกะ”
“ครับ เราไปกันเถอะ ^^”พูดจบร่างสูงก็ก้มลงเก็บโบว์ผูกผมและกิ๊ฟติดผมรูปกากบาทใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปหาร่างบางโดยเร็ว
[AMU//PART]
“ยายะ! เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ!”ฉันพูด ยายะหน้าจ๋อย มันน่ามั้ยล่ะ เกือบถูกนางิฮิโกะจับได้แล้วแล้วเชียว
“อามุจัง รีบไปเร็ว ^^”
“อืม ^^”
ณ Love Seyo Land~~♥
[KARINE//PART]
“แหวะ! หวานชะมัด นายแน่ใจหรอว่าเรามาสวนสนุก -*-”ฉันทำหน้าบูดบึ้ง แน่ล่ะ ที่นี่เหมือนงานเทศกาลวาเลนไทน์เดย์ที่ซากุระโคจิเด๊ะเลย สีชมพูเต็มไปหมด ฉันเกลียดพวกหวานแหววที่สุด โดยเฉพาะสีชมพู -*-
“เดี๋ยวผมไปถามให้นะ ^^”พูดจบนางิฮิโกะก็ถามกับพนักงานต้อนรับหน้าร้านที่เต็มไปด้วยสีชมพู -*-“พี่ครับ วันนี้ที่นี่มีงานเทศกาลอะไรหรอครับ เห็นมีแต่สีชมพูเต็มไปหมดเลย ^^”
“ค่ะ ^^”ยัยพนักงานอายุประมาณ 20 กว่าๆยิ้มกริ่ม นี่หล่อนต้องบ้าผู้ชายแน่เลย เห็นเอาแต่จ้องนางิฮิโกะ -_- อายุน้อยกว่าแม่ฉันแต่หน้าแก่รุ่นป้าเลยแฮะ -*- จ้องจะงาบผู้ชายอยู่ได้ แต่ฉันจะห่วงเขาทำไม ฉันไม่ได้ชอบหมอนั้นซักหน่อย >////<“วันนี้มีงานบอกรักแบบเร้าใจนะค่ะ ^^”
“เอ๊ะ! O_o”<--ฉันและนางิฮิโกะ
“วันนี้มีเวทีให้คู่รักมาบอกรักกันบนเวทีนะค่ะ ทำให้เครื่องเล่นตกแต่งให้เข้ากับบรรยากาศบอกรับสุดเร้าใจ >//////<”เว่อร์ไปแล้วนะป้า -_-
“ครับ ขอบคุณครับ >_O”นางิฮิโกะขยิบตาให้ทีนึง เจ้าตัวก็...
“กรี๊ด!! >/////<”คลั่งจนตาย
“คาริเนะจัง เอาไงดี O_o”
“แล้วแต่นาย -_-”ฉันพูดแล้วอุ้มชิซึเนะขึ้น“ชิซึเนะครับ หิวแล้วยังครับ”
“ฮับ ^^”ชิซึเนะตอบแล้วชี้ไปที่ร้านเครป“พี่ฮับ ผมอยากกินไอ้นั้น O.O”
“เดี๋ยวพี่...”
“เดี๋ยวผมไปซื้อให้เอง ^^”พูดจบนางิฮิโกะก็รีบวิ่งไปซื้อเครปทันที
5 นาทีผ่านไป
“นี่ครับ ^^”
“ขอบคุณฮับ ^O^”ชิซึเนะรีบลงมือกินเครปทันที
“คาริเนะจัง ไปเล่นเรือไวกิ้งกันดีมั๊ย ^^”นางิฮิโกะพูดแล้วชี้เรือนรกที่แสนน่ากลัว ไม่นะ! TTOTT ฉันเกลียดเรือไวกิ้งที่สุด!!!!!!!
“เอ่อ... นายไปคนเดียวเถอะ ฉันจะรอตรงนี้ ^^+”ให้ตายก็ไม่ขึ้น =_=
“กลัวล่ะซิ J”มาแล้ว =O= คำพูดพร้อมกับรอยยิ้มแบบนี้“ไม่กล้าก็ว่ามาเถอะ J”
“ใครว่ากัน! แค่นั้นจิบๆ”จิบๆตอนพูดนี่แหละ =_=
“จิบๆตอนพูดซิไม่ว่า J”เอ้า! ดันรู้ทันอีก =_=
“ไม่เชื่อหรอ คอยดู! นายต้องหมดสภาพแน่นอน!”ทายนัก ก็ให้มันรู้ไป!
“แสดงว่าเล่นใช่มั๊ย J”ซวยแล้วฉัน! พูดอะไรออกไปเนี่ย TTOTT
“นะ! แน่นอน ของแค่นี้เอง!”แต่ในใจจะตายแล้วโว๊ย TTOTT
“งั้นเอาชิซึเนะคุงไปฝากพี่พนักงานแล้เตรียมตัวไปเล่นกันเถอะ ^^”ไปเล่นหรือไปตายกันแน่ TTOTT
“อืม T-T”
ณ เครื่องเล่นไวกิ้งแดนนรกของฉัน TTOTT
“พี่ค่ะ”ฉันเรียกพี่พนักงาน
“ครับ?”พี่พนักงานหันมามองฉันอย่างงงๆ
“ฝากเด็กคนนี้แป๊บนะค่ะ ^^+”
“ครับ ^^”
“คาริเนะจัง ไปกันได้แล้วล่ะ ^^”
“อืม T-T”ฉันเดินขึ้นเครื่องเล่นมหานรกที่แสนจะน่ากลัว ตายแน่ฉัน Y_Y
“เรามาเดิมพันกันหน่อยมั๊ย ^^”เวร! ดันมีการเดิมพันอีก
“ว่ามา”
“ถ้าผมชนะคาริเนะจังต้องเรียกผมว่านางิคุงแล้วก็ห้ามปฏิเสธคำขอของผมทุกอย่างนะ ^^”เยอะเว่อร์ -O-
“ถ้าฉันชนะนายต้องแต่งตัวเป็นผู้หญิงแล้วก็ห้ามมายุ่งกับฉันอีก เข้าใจ?”
“โอเค >O<”
“เป็นอันว่าตกลง ^^”ฉันต้องชนะให้ได้ >_<
“นั่นๆ พี่นางิฮิโกะนิ! เจอตัวแล้ว!”
“ห๊ะ! O_o”จู่ๆก็มีผู้หญิงอายุประมาณ 15 ปีวิ่งเข้ามาเกาะเขนนางิฮิโกะ O_O
“คุณยามาดะ!”
“พี่นางิฮิโกะทำไมถึงอยู่ที่นี่แหละ วันนี้เราสองคนมีนัดมาดูตัวนะ!”ดูตัว? O_o
“แต่ผมบอกยกเลิกไปแล้วครับ”
“ทำไมพี่ทำแบบนี้ล่ะ! แล้วยัยนี่ใคร! เธอเป็นใครกัน! กล้าดียังไงถึงมาเดินคู่กับพี่นางิฮิโกะของฉัน!”ฉันเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย =O=“เพราะเธอใช่มั๊ย! พี่นางิฮิโกะถึงได้บอกยกเลิกการดูตัวของเรานะ! หน้าไม่อาย!”
“แบบนี้มันหยาบกันนี่!”ให้ตายเถอะ! รนหาที่เองนะ ยัยบ้า!
“ก็งี้แหละ พวกกาก”หน็อย!
“คิดว่าตัวเป็นใคร กลับบ้านนะ! หัดส่องกระจกดูตัวเอง สารรูปดูไม่ได้แบบนี้นะ ไม่แปลกหรอกที่นางิฮิโกะจะรังเกียจเธอ จะบอกอะไรดีๆให้นะ! ฉันคือแฟนของนางิ!”
“O[]O”<---ยามาดะ
“OoO”<---นางิฮิโกะ
“^_^”<---คนรอบข้าง
“TTOTT”<---ฉัน
นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย TTOTT
“มะ! ไม่จริง!”ยัยยามาดะค้าน“ไม่จริงใช่มั๊ย พี่นางิฮิโกะ TTOTT”
“คาริเนะจังเป็นแฟนผมจริงๆครับ ^^”ยังยิ้มออกนะ นางิฮิโกะ -_-
“กรี๊ด!!!!!!!!!!!”ยัยยามาดะกรี๊ดลั่น แสบแก้วหูจัง -_-
“ไปเถอะนางิฮิโกะ อย่าไปสนใจหมาที่กำลังเห่าเลย”
“กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ฉันจูงมือนางิฮิโกะขึ้นไปนั่งท้ายเรือ เสียอารมณ์
พรึ่บ~~
เฮือก!!!! =O=
“ปล่อยนะ”
“ขอบคุณนะที่ไล่เขาให้ ^^”
“ไม่เป็นไร ไอ้ตอนที่ฉันบอกว่าฉันเป็นแฟนนายนะ อย่าคิดจริงจัง ฉันรำคาญยัยนั้น -*- แล้วกรุณาเอามือออกไปด้วย!”
“กอดแฟนหน่อยก็ไม่ได้ O^O”ดู! มาทำแอ๊บแบ๊ว! -_-
“ใครแฟนนายห๊ะ! ไอ้กรวด! -_-++”ฉันจ้องนางิฮิโกะ
“ใครแฟนเธอห๊ะ! ยัยถึก! ++^_^”อ๊าก! พูดตามฉันทำไมเนี่ย!!!!!!!!!
“นี่นาย!”
“นี่เธอ!”
“นายพูดตามฉันทำไมเนี่ย!”
“เธอพูดตามผมทำไมเนี่ย!”
“กรี๊ด! >_<”
“กรี๊ด! >_<”เอ๊ะ! มีการกรี๊ดตามด้วย O_o
“นายเป็นเกย์หรอ -_-”
“งะ! ทำไมคาริเนะจังพูดแบบนั้นล่ะ TT^TT”
“เครื่องเล่นจะเริ่มแล้วนะครับ ^^”
“งั้นเริ่มเกมได้ >_<”
ความคิดเห็น