คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 9: คุณพ่อจอมกวน >_O
ณ ห้องนอนของฉัน
ฉันละเอือมระอากับแม่ของฉันจริงๆ ลูกชายก็มีตั้งสองคน(ที่หน้าเหมือนพ่อเด๊ะ)แต่สิ่งที่ทำให้อารมณ์ฉันเสียที่สุดคือ...
“คาริเนะจัง ผมนอนตรงนี้นะ ^^”
ฉันต้องให้นางิฮิโกะนอนห้องฉันนะสิ!!! เพราะอะไรนะหรอ ห้องเต็ม จบ -_-
“คนนอกก็ไปนอนที่โซฟาสิ!”ฉันพูดพลางโยนหมอนใส่หน้านางิฮิโกะ
“แต่คุณแม่ของคาริเนะจังบอกให้ผมนอนกับคาริเนะจังนิ ^O^”หน็อย!!
“ชิ!”นี่ฉันต้องนอนกับหมอนี่ทั้งคืนเลยหรอ เฮ้อ~~
แต่ทำไมรู้สึกดีใจนิดๆแฮะ~~♥
ณ ห้องครัวบ้านคาริเนะ
[NAGIHIKO//PART]
“หม่ำๆๆ ชิซึเนะคุง ชิซึริจัง~~♥”คุณแม่คาริเนะจังพูดซึ่งตอนนี้ท่านกำลังป้อนข้าวเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชายอายุประมาณ 7 ขวบ ที่ตอนนี้กำลังทำตาปริบๆใส่ผม
“ม่าม๊า~~ พี่ชายกับพี่สาว เขามาทำอะไรที่บ้านเราหรอฮับ/คร้า O.O”ชิเนะคุงกับชิซึริจังถามคุณของคาริเนะจังพร้อมกัน แล้วหันมาทำตากลมๆ แบ๊วๆ ปากจู๊ๆ น่ารักจัง~~
“การบ้านของพี่เขาจ๊ะ ^^”
“ฮับ/คร้า ^^”
กริ๊ง~~ ก่อง~~ <--- ฟังให้เป็นเสียงกริ๊ง
“ปะป๊ามาแย้วๆ ^^”ไม่ทันที่ผมจะปิดประตูห้องครัว ชิซึเนะคุงกับชิซึริจังก็วิ่งออกห้องครัวไปเลย คาริเนะจังเดินตามชิซึเนะคุงกับชิซึริจังไป คาริเนะจังจะไปไหนนะ ไม่ทันที่ผมจะถาม คาริเนะจังก็หันมาส่งสายตาเซ็งๆให้
“พวกนายไม่คิดจะไปทักพ่อฉันบ้างหรอ -_-^”มันก็จริงแฮะ >_<“นางิสะ เธอไม่ต้องไปก็ได้ -_-^”
“O.K. ^^”
ผมและการ์เดี้ยนคนอื่นๆเดินตามคาริเนะจังมาที่ประตูบ้าน ซึ่งตอนนี้มีผู้ชายที่หล่อมาก O_O และหน้าเหมือนสึซึเนะคุงเด๊ะเลย O_o อุ้มเด็กทั้งสองขึ้น
จุ๊บ~~ จุ๊บ~~
คนที่น่าจะเป็นพ่อของคาริเนะจังจูบหน้าผาก เด็กทั้งสองคนก่อนวางลง
“อ้าว คาริเนะ”พูดจบ พ่อของคาริเนะจังก็เดินเข้ามาจูบหน้าผากคาริเนะจัง“ไง ยัยลูกตัวดี ได้ข่าวว่ามีผู้ชายตามจีบหรอ ^^”
“ป่าวซักหน่อย”คาริเนะจังตอบ“ใครบอกว่าหนูมีคนตามจีบ -_-^”
“ในเมืองเซโยะ ลูกคิดว่าจะมีใครรู้ดีไปกว่าเขาล่ะ ^^”เขา? เขาไหน? รึว่าจะเป็นคนเดียวกับคนที่บอกแม่เรานะ O_o
“หมอนั้นเสือกไม่เข้าเรื่อง”คาริเนะจังพูด(แต่เหมือนด่าเลยแฮะ)
“ฮ่าๆๆ อย่าพูดแบบนั้นสิ เอ๊ะ! นี่เพื่อนลูกหรอ O_o”พ่อของคาริเนะจังหันมาทางพวกเรา
“ค่ะ”
“ฮาย~~ ฉันชื่อ คุโจ คาซึเนะ ^^”
“ฟูจิซากิ นางิฮิโกะ ครับ ^^”
“โฮโทริ ทาดาเสะ ครับ ^^”
“มาชิโระ ริมะ -_-”
“ฮินะโมริ อามุ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^^”
“เธอนี่หน้าคุ้นๆแฮะ O_o”พ่อคาริเนะจังหันมาทางผม“ใช่ลูกชายของฟูจิซากิที่บ้านเป็นโรงเรียนสอนรำญี่ปุ่นรึป่าว O_o”
“ครับ ^^”
“แล้วเธอรู้จักคนที่ตามจีบคาริเนะรึป่าว ^^”
“พ่อ!!! =O=”คาริเนะจังตวาด
“อย่าโกหกนะ ^^”
“แล้วถ้าโกหกล่ะ -_-”อันนี้ ริมะจังถาม พ่อของคาริเนะจังก็เอาซองเอกสารสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋า
“มาชิโระ ฉันว่าเธอคงจะรู้เรื่องนี้ ^^”พูดจบ พ่อของคาริเนะก็ยื่นซองเอกสารให้ริมะจัง มีรูปด้วยแหะ O_o 5 รูป
“ฮึ นี่ขนาดยังไม่คบกันทีนะ”พูดจบริมะจังก็ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
“มันจะอะไรกันกันหนา!!!”คาริเนะจังตวาดเสียงดัง ก่อนจะกระชากรูปทั้ง 5 ใบออกจากมือริมะจัง คาริเนะจังเปิดอ่าน ผมที่ยืนอยู่ข้างคาริเนะจังเลยหันไปดู
“!”
“O[]O นี่มันอะไรกันเนี่ย!!! >O<”คาริเนะจังแทบจะบ้าตาย ผมเองก็ด้วย เพราะรูป 5 ใบนี้!!!
รูปที่หนึ่ง! ผมจับแขนคาริเนะจัง! O[]O
รูปที่สอง! ผมง้อคาริเนะจัง! O[]O
รูปที่สาม! ผมหอมแก้มคาริเนะจัง! O[]O
รูปที่สี่! ผมจูบคาริเนะจังใต้ต้นไม้! O[]O
รูปที่ห้า! ผมคร่อมคาริเนะจัง! O[]O
ไอ้เจ้ารูปห้าใบนี้ มันมาได้ยังไงก๊านนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O<
“นี่ยังไม่ถึง 1 เดือนเลยนะ ^^”
“ใช่ๆ”ริมะจังสนับสนุน
“หมอนั้น กล้าทำขนาดนี้เลยหรอ!!! แกไม่ตายดีแน่! ไอ้.....................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ตัดไปทางหมอนั้นของคาริเนะ
“ฮัดชิว! ฮัดเช๊ย!!!!!!!”
“ใครนินทานายอยู่นะ ท่าทางจะหนักแฮะ -_-”
“นั้นสิ คงเป็นยัยนั้นแน่เลย”
กลับมาที่พวกเรา
“คาซึเนะคูงงงงง~~~~♥ กลับมาแล้วหรอออออ~~~~♥”แม่คาริเนะจังเดินออกมาจากครัวแล้วถอดเน็กไทให้พ่อคาริเนะจัง
“อืม”
จ๊วบ~~~~
“O////O”
ผมอึ้งไป 5 วิ เพราะภาพตรงหน้าคือพ่อและแม่คาริเนะจังกำลังจูบกัน >////////<
“อะ อืม~~”มีซาวน์ด้วย >//////////<
“พอๆ ไม่เห็นหรอว่าเพื่อนหนูดูอยู่ เว้นซักวันไม่ได้เลยหรอ -_-”คาริเนะจังทำหน้าเซ็งๆ แล้วพูด พ่อของคาริเนะจังที่ถอดริมฝีปากออกมาก่อน ยิ้มกริ่มเลย O_o
“มีอะไรกินบ้าง ฉันหิวแล้ว J”พ่อคาริเนะจังถาม
“ขอโทษนะ เด็กๆกินหมดแล้ว o/////o”
“งั้นฉันกินเธอแทนนะ J”คุณพ่อครับ ใช้มุกนี้เลยหรอ!!! =[]=
“เดี๋ยวฉันไปหาอะไรให้กินนะ o/////o”
“J”
[END NAGIHIKO//PART]
ณ ห้องของคาริเนะ เวลา 23.50 น.
“ไปนอนบนโซฟาสิ! มานอนอะไรข้างฉันเล่า!”ฉันพูดพลางโยนหมอนกับผ้าห่มให้นางิฮิโกะ สมน้ำหน้า แบร่ (P:
“ทำไมอ่ะครับ TTOTT”ถึงนายจะร้องฉันก็ไม่สนยะ!“ผมนอนด้วยไม่ได้หรอ J”
“ไม่ได้ยะ!”ฉันพูดแล้วล้มตัวลงนอน
20 นาทีผ่านไป~~
ฉันลืมตาขึ้นมาอีครั้ง จริงๆแล้วฉันไม่ได้หลับจริงๆหรอก แค่หลอกนางิฮิโกะเฉยๆ -_-
พรึ่บ~~
ฉันลงขึ้นหยิบรีโมทแอร์ขึ้นมา แล้วปรับให้อุณหภูมิลดลง ถามว่าฉันจะทำอะไรนะหรอ~~
ฉันจะทำให้นางิฮิโกะเป็นหวัดนะสิ >_<
เป็นไง ชั่วพอยัง >_< ถ้านางิฮิโกะไม่สบาย หมอนี่ก็ต้องกลับบ้าน ฉันก็ไม่ต้องนอนกับเขาแล้ว อ๊าย~~ ฉลาด คิดได้ไงเรา >_<
“ฮิฮิ ไม่รอดแน่”ฉันนั่งอมยิ้มอยู่บนเตียง ก่อนจะหันไปทางนางิฮิโกะที่กำลังหลับอยู่ ฉันเดินเข้าไปหานางิฮิโกะเบาๆ
“นายเสร็จฉันแน่”ฉันพูดเบาๆ แล้วม้วนผมเขาเล่น
“...”
“พรุ่งนี้นายก็จะไม่ได้นอนกับฉันแล้ว >_<”
“...”
“รีบๆเป็นหวัดไวๆนะค่ะ พ่อรูปหล่อเจ้าเล่ห์~~♥”
ใครที่อยากอ่านบทสัมภาษณ์ของใครก็ได้ในตัวละครมาบอกไรท์เตอร์ได้นะค่ะ ^^
ความคิดเห็น