ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บ้ารัก... BALAC (อักษรจุฬาฯ)

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ ๑ #ก็เป็นวัยรุ่นมันเหนื่อย! Part 1

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 58


    ตามนั้นค่ะ! มันเหนื่อยจริงๆ เราต้องอดทน ต้องไม่เซ็ง ต้องมีแผนต่างๆ (มาเป็นเพลงเลย) กับการที่ต้องแบกรับอะไรหลายๆ อย่างไว้! วัยรุ่นก็งี้แหละ ชีวิตมีอยู่ไม่กี่เรื่องที่สำคัญ ไม่ใช่เรื่องความรักก็มหาลัย #ชีวิตดราม่า #ร้องไห้หนักมาก

                แต่เกรซเชื่อว่าเพื่อนที่กำลังอ่านอยู่ ณ ตอนนี้ ไม่ใช่คนเดียวหรอกค่ะที่เจอปัญหาแบบนี้อยู่ เพราะฉะนั้นเราควรรู้ว่าต้องเริ่มยังไงดีและ เฮ้! เกรซก็เป็นคนมีสาระนะ เพราะฉะนั้นคุณเพื่อนโชคดีมาก ได้ ‘คลิ๊ก’ มากเจอเกรซ (เหรอ?)

    โอเค~ แรกเริ่มเราต้องรู้จัก ‘วางแผน’

                เพื่อนๆ น้องๆ หลายๆ คนคงคิดกันนะคะว่า…จะเข้ามหาลัยในฝันต้องทำอะไรบ้างนะ? เรียนอะไรเสริม? ทำยังไงดี? ค่าเรียนเอย ค่าสอบเอย แล้วถ้ายังไม่รู้ล่ะว่าอยากเข้าอะไร? เหลือเวลาไม่มากละทำไงดี?!! อ๊ากกก!

                หยุดดดดด! เกรซบอกว่าวางแผนไม่ใช่ให้มายิงคำถามใส่…พรุนหมดละ แหม่!

                อย่างแรกที่เราควรทำคือการนั่ง ตั้งสติ แล้วถามใจดูว่าอยากจะเรียนอะไร อยากจะทำอะไร

                เกรซเข้าใจค่ะว่ามันเป็นเรื่องน่าปวดหัว ไม่รู้อยากจะทำอะไรกับชีวิต เชื่อเถอะ! ตอนนี้เกรซก็ยังไม่รู้เลยว่าโตไปอยากจะทำอะไรกันแน่ เกรซรู้เพียงว่าเกรซรักการอ่าน การเขียน ชอบเที่ยวไปยังที่ใหม่ๆ ชอบประวัติศาสตร์ ชอบเรียนรู้เกี่ยวกับสังคม เกรซถึงเลือกอักษรศาสตร์จุฬาฯ มันตอบโจทย์เกรซได้สุดๆ แล้วล่ะค่ะ

                และถ้าคุณเพื่อนคิดว่าอักษรฯ เรียนแค่ภาษา…คุณเพื่อนคิดผิดนะคะ และถ้าอยากรู้ว่าอักษรแท้จริงเรียนอะไรก็โปรดติดตามค่ะ

                บทนี้เกรซขอพูดถึงเรื่องการสอบโดยรวมก่อนนะคะ

                ค่ะ ต่อนะ~ พอเราลิสต์มาแล้วว่าเรา ‘รัก’ ที่จะทำอะไร เราก็ต้องเริ่ม ‘หาข้อมูล’ ของแต่ละคณะของมหาลัยค่ะ บอกเลยว่าคณะที่มหาลัยบางมหาลัยชื่อคณะเดียวกันแต่เรียนแตกต่างกันนะคะ

                ลองลิสต์ดูค่ะ มหาลัยที่เด็กไทยเราอยากเข้ามากสุดก็มี จุฬาฯ มธ. มหิดล เกษตรฯ จริงไหมคะ? เมื่อเราหาข้อมูลได้แล้ว เราก็เก็บชื่อมหาลัยนั้นไว้ในใจค่ะ ฝันถึงมันเช้า เย็น ก่อนนอนก็ฝันไป เราอยากเป็นอะไรจงฝัน

                เพราะเกรซเชื่อในเรื่องกฏแห่งแรงดึงดูด attraction ไงค่ะ! เมื่อเราคิดถึงเรื่องอะไรมากๆ เราก็มักจะเจอมันอยู่ทู้กกกกที่~ เช่น มีตอนนึงเกรซคลั่งรถมินิมากกกก ถึงมากที่สุด อยากได้มากมาย พอคิดว่าอยากได้เท่านั้นแหละค่ะ ประเทศไทยก็มีคนขับรถมินิมาเยาะเย้ยเกรซเต็มไปทั้งถนน เฮ้อ!

               

    แต่บางคนอาจจะแย้งว่า 'เกรซ! พ่อ แม่ของฉันน่ะ ไม่อยากให้ฉันเรียนในสิ่งที่ฉันรัก...ความรักเอามาทำมาหากินไม่ได้หรอก' #ชีวิตดราม่า #ร้องไห้หนักมากกก

                ค่ะ…มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับเด็กไทย สังคมยังคิดอยู่ว่าการเรียนหมอคือดีเลิศ การเรียนวิศวะคือประเสริฐ! เฮ้อ! ไปๆ คุณเพื่อนไปดึงแขนคุณพ่อ คุณแม่มาอ่าน…

                คุณพ่อคะ คุณแม่คะ~ หมอไม่ใช่ทางออกเดียวของสังคมนะคะ อาชีพยังมีอีกล้านแปดอาชีพ จบหมอมาก็ใช่ว่าจะเงินดีทุกคนนะคะ! เงินดีไม่ว่า แต่คิดถึง ‘ความสุข’ ของลูกคุณบ้าง

                คิดดูนะคะ! คิดตามเลย! ยัดเยียดให้ลูกเรียนในสิ่งที่ลูกไม่ชอบสี่-หกปี แต่มันก็ไม่ได้จบอยู่แค่นั้น เพราะลูกๆ ต้องตื่นมาทำในสิ่งที่ตัวเอง ‘ไม่ชอบ ไม่รัก หรือเกลียด’ ทุกๆ วัน มันคุ้มไหมคะ? คุณพ่อ คุณแม่มีความฝันอยากจะให้ลูกทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่…ความฝันลูกก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันนะคะ

             จะเด็กอาร์ต เด็กวิชาการก็ควรจะมีที่ยืนในสังคมเหมือนกันนะคะ โลกมันกว้างขึ้นแล้ว ให้โอกาสลูกของคุณบ้างเถอะค่ะ อีกอย่างเด็กสมัยนี้ดีกว่าตั้งเยอะตั้งแยะ มีทางเลือกให้เดินตั้งหลากหลาย มีเทคโนโลยีช่วยตั้งแยะตั้งแยะ หาข้อมูลได้ง่ายนิดเดียว…เราจะลองเสี่ยงเดินไปในทางที่ไม่เคยมีใครใช้บ้างก็ได้นะคะ

               
             ความฝันเป็นเรื่องที่ดีค่ะ ฝันไปเถอะ think positive ด้วยนะว่าเราติดม. นั้นแล้ว บลาๆ แต่! ฝันอย่างเดียวทำอะไรไม่ได้ค่ะ เราต้อง ‘ลงมือทำด้วย’

                สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ‘การสอบ’ เราต้องรู้ว่าเราต้องสอบอะไรบ้างถึงจะผ่านเกณฑ์ที่มหาลัยเขาตั้งไว้แต่ละคณะ

                อย่าง BALAC หรืออักษรอินเตอร์ฯ ต้องเลือกสอบ CU-TEP, CU-AAT หรือ IELTS, SAT, TOFEL

                CU-TEP ต้องไม่ต่ำกว่า 80 (550) คะแนน

                CU-AAT (Verbal) ต้องไม่ต่ำกว่า 400 คะแนน

                IELTS ต้องไม่ต่ำกว่า 6.0 คะแนน

                SAT (Verbal) ต้องไม่ต่ำกว่า 400 คะแนน

                และ TOFEL ต้องไม่ต่ำกว่า 550 คะแนน

                ทั้งนี้เราต้องเช็คบ่อยๆ ว่าทางมหาลัยจะมีการปรับเปรี่ยนเอาคะแนนเพิ่มขึ้นไหมด้วยนะคะ ต้องอัพเดทตลอด ไม่งั้นก็ kiss good bye นะคุณเพื่อน…

                ค่ะ นั่นคือความจริงอันแสนโหดร้าย สอบอะไรเยอะแยะค้าาาาาา~ อยากจะร้องไห้ แต่ถึงเพื่อนๆ จะ cry me a river มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรมันดีขึ้นเลยน้า

                เอาเวลานี้ไปซื้อ Schedule planner น่ารักๆ มุ้งมิ้งๆ มาจดวันที่ต้องสอบกันดีกว่า! เมื่อไปสอยมาแล้วก็ต้องมาเปิดเว็บดูค่ะว่าวันที่สอบมีรอบไหนบ้าง วันไหนเราว่าง ทางที่ดีและหากเป็นไปได้เพื่อนๆ ควรสอบมันให้หมดทุกรอบแหละค่ะ เพราะว่าเราจะได้เลือกเอาคะแนนที่ดีที่สุดไปยื่นให้คณะๆ เอาแบบคะแนนสวยๆ ไปเลย เราจะได้เชิดได้ 555

                หากเพื่อนๆ เรียนเสริมอยู่ที่สถาบันกวดวิชา เกรซแนะนำให้จดเอาวันที่สอบไปปรึกษากับคุณครูด้วยค่ะ เพราะว่าจะได้มาแพลนกันว่าวันไหนได้ฤกษ์ที่จะสอบ จะต้องเตรียมตัวนานแค่ไหน จะต้องเสริมตรงไหนบ้าง เกงข้อสอบ อะไรแบบนี้เป็นต้น

                และหากใครไม่ได้เรียนเสริมก็อย่าน้อยใจ เราเรียนเองก็ได้ไม่ง้อใคร (เกรซเรียน homeschool มาค่ะ) ชีวิตชิวๆ ชิคๆ สบายๆ แต่เราต้องมีวินัยสูงงงงงง~ เกรซแนะนำให้ทำป้ายเตือนใหญ่ๆ นับถอยหลังวันสอบไว้เลยค่า แล้วก็ควรจดวางแผนว่าวันนี้จะอ่านบทไหน เสริมตรงไหน อันไหนรู้แล้วเว้นไว้ก่อน อันไหนไม่มั่นใจอ่านก่อน แล้วค่อยวนมาหาทบทวนในสิ่งที่รู้แล้ว

                แต่ขอสารภาพนะ…เกรซก็เป็นคนนึงที่ขี้เกียจอ่านหนังสือเรียน 555 (กอดคอกันๆ เข้าใจความรู้สึกค่ะ)

                มึนหรือยังคะ? อย่างเพิ่งนะ นี่แค่เริ่มต้น 5555 สอบเยอะจริงๆ ค่ะ รับประกัน ไม่ต้องกลัวเลย เพราะสอบบ่อยๆ จะชินไปเอง จะเรียกได้ว่าเราเป็นมือโปรกันเลยที่เดียว

                การสอบ CU-TEP ครั้งแรกของเกรซ…เรียกได้ว่า ‘เน่า’ มากค่ะ มีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก อาทิตย์เดียว เปิดข้อสอบมา อะหืมมมมม~ ขนาดเรียนเมืองนอกมาห้าปียังเปลี้ยเลย ทำไมข้อสอบมันงงๆ หรือเกรซโง่เองนี่ไม่ทราบนะคะ สรุปครั้งแรกได้ 77 คะแนนค่ะ CU-AAT ครั้งนั้นก็สอบได้คาบเส้น 410! แง! อดยื่นอักษรฯ ปี 57 เลยค่ะ ไม่ผ่านเกณฑ์ อีกทั้งมันยังเป็นสอบครั้งสุดท้ายของปีด้วย~

                ปี 2557 ก็เลยว่างทั้งปีค่ะ 555 เพราะไม่ต้องเรียน ม. 4, 5, 6 เอ๋ ทำไมน่ะเหรอ? ก็เพราะเกรซจบ ม.6 ตั้งแต่ม. 4 ตอนต้นไงค่ะ~

                ไม่ค่ะ เกรซไม่ใช่คนฉลาด…เกรซแค่ตั้งใจอยากสอบเทียบเอง และถ้าอยากรู้ว่าเกรซสอบเทียบยังไง ‘GED’ คืออะไรก็โปรดติดตาม~ (พยายามล่อให้คนสนใจเต็มที่นะบอกเลย)

                เอาล่ะ~ บทนี้เอาไว้แค่นี้ก่อน บทหน้าจะมาเล่าเรื่องเส้นทางที่เกรซเลือกเดินค่ะ เส้นทางที่มีชื่อว่า GED หรือก็คือการสอบเทียบม. 6 ที่เกรซต้องดั้นด้นไปสอบถึงสิงคโปร์! 

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×