บ้ารัก... BALAC (อักษรจุฬาฯ)

ชีวิตของเด็กม. ปลายอย่างเราๆ ก็เหมือนกับการประกวด เดอะ สตาร์ กว่าจะเข้ามหาลัยที่อยากได้นี่แบบ…แทบลากเลือดเลยค่า! ต้องทนฝ่าฟันอะไรตั้งมากมายหลายอย่างเหลือเกิน จนบ้างครั้ง ‘เกรซ’ อยากจะตายแบบเอื้อๆ

เอื้อ~ ฝากลูกเมียข้าด้วย!

และเกรซเชื่อว่าหลากหลายคนมีความฝันที่อยากจะเป็น ‘ลูกพระเกี้ยว’ ในรั้วชมพูดูสักครั้ง…จะเพราะคุณพ่อ คุณแม่ที่อยากให้เข้าก็ดี หรือเพราะความต้องการของตัวเองก็ดี

ค่ะ! เกรซจำได้ดีตอนที่เกรซอยากเป็นนิสิตจุฬาฯ ใจจะขาด แต่…หากย้อนกลับไปเมื่อห้า-หกปีก่อน ความฝันนี้ดูเป็นเรื่องตลกหรืออาจเป็นเรื่องที่เกินเอื้อมไปเลยก็ได้ ก็แหม! จุฬาฯ เขาเอาคะแนนโหดซะขนาดนั้นนี่คะ!

แต่ก็นั่นแหละ! คนเรานี้เกิดมาก็เหมือนกัน ต่างมีฝันมีใฝ่ใจมุ่งหวัง…แต่ที่ต่างคือใจใครมีพลัง! และขอบอกเลือดนักสู้เกรซแรงมว๊ากกกก (อยากจะลาก ก. ไปจนถึงเชียงใหม่)

            เกรซจึงสู้! เพื่อที่จะเป็นนักศึกษาคณะอักษรศาสตร์จุฬาฯ ภาคอินเตอร์หรือ BALAC ให้จงได้~

            แต่ก็นะ…ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เกรซต้องเจออะไรวุ่นๆ อยู่หลายครั้ง! เรื่องดราม่าเอย มาม่าอืดกันเลยทีเดียวครับ เรื่องต้องไปสอบต่างประเทศเอย เรื่องไปตะลุยกระทรวงศึกษาเอย บลาๆๆ โอ้ย! เยอะ! กว่าจะเข้าจุฬาฯ ได้ก็หินขนาดนี้ละ เข้าไปเรียนนี่จะขนาดไหน…เสียวไส้ เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งกลัวสิ >_< เกรซไม่ได้ตั้งใจเล่าให้ทุกคนถอดใจนะ แค่อยากจะบ่นเฉยๆ ฮ่าๆๆ

สุดท้ายนี้~ บทความที่ ‘เพื่อนๆ’ กำลังได้อ่านอยู่นี่คือเรื่องราว เหตุการณ์ และคำแนะนำ ที่เกรซนั้นอยากจะแชร์ มาเล่าสู่กันฟัง…และหวังว่าจะทำให้เพื่อนใหม่ของเกรซที่กำลังอ่านอยู่ขณะนี้เกิดแรงบันดาลใจให้ ‘ลองเส้นทางใหม่ๆ’ และ ‘ฮึดสู้’ กันนะคะ :-) เรามาจับมือแล้วเดินทางไปด้วยกันดีกว่าเนอะ!

p.s. เด็กรักอักษรฯ อ่านได้ เด็กรักจามจุรีอ่านดี เด็กที่กำลังค้นหาตัวเองก็ควรอ่าน! โปรดคลิ๊กแชร์ค่ะ

p.p.s บทความพวกนี้เป็นจากประสบการณ์ของเกรซที่สอบภาคอินเตอร์แต่เด็กภาคไทยก็อ่านได้ค่า

          ด้วยรัก (จากว่าที่เด็กบาลัคที่กำลังจะขึ้นปีหนึ่งเร็วๆ นี้)

เจอกันบทต่อไปค่ะ