คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 14th Hour : Your Business
ความเดิมตอนที่แล้ว แจ็คลอยไปลอยมา เคว้งคว้างและหว่าเหว้อยู่ในห้องของเอลซ่าเพื่อรอให้เธอทำงานเสร็จ แต่ในตอนนี้แจ็คก็ลืมเรื่องที่จะกอดเอลซ่าไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาอยากแว๊นซ์ เอ้ย!! อยากออกไปเที่ยวเต็มทนแล้ว สงสัยจริง ๆ ว่าเมื่อไหร่เอลซ่าจะทำงานเสร็จ
“ถ้าคุณเบื่อออกไปข้างนอกก่อนก็ได้นะแจ็ค ฉันคงทำงานอีกยาว”เอลซ่าดูเหมือนจะอ่านความคิดแจ็คออก เธอเอ่ยปากไล่แจ็คไม่ว่าจะเพราะรำคาญหรือเห็นใจที่ต้องมานั่งเฝ้าเธอทำงานก็ตาม
“แล้วเจ้าล่ะ? ไม่คิดจะออกไปกับข้าหรืออย่างไร?”แจ็คลอยมานั่งบนโต๊ะทำงานของเอลซ่า เธอยังนั่งอ่านและเซ็นเอกสารต่อไปไม่มองหน้าแจ็ค แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะตอบรับเขาตามมารยาท
“คุณไปเถอะ อีกนานเลยล่ะกว่างานฉันจะเสร็จ เมื่อวานเล่นไปเที่ยวทั้งวันมาวันนี้งานก็เลยเยอะหนักเข้าไปอีก”ประโยคนี้ทำแจ็คจุกเล็กน้อยเพราะเมื่อวานเขาเป็นคนพาเธอไปเที่ยวทั้งวันจนไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ก็ช่วยไม่ได้ เธอไม่ได้บอกก่อนนี่นาว่าเธอมีงาน ไม่งั้นเขาคงไม่พาไปเที่ยวเสียทั้งวันหรอก
บรรยากาศห้องแลดูเงียบ ไม่สิเงียบจริง ๆ เลยต่างหาก เอลซ่าก็มัวแต่เซ็นเอกสารหน้าตาแลดูจริงจัง ส่วนแจ็คก็เปลี่ยนมาใช้ขาเดินไปมารอบห้องทำงานแทนกะให้เอลซ่ารำคาญ แต่โชคร้ายหรือดีก็ไม่ทราบที่เอลซ่าไม่ใช่พวกสมาธิสั้น แค่เดินไป เดินมารอบ ๆ นั้นไม่สามารถทำให้เธอรำคาญได้แม้แต่น้อย จนสุดท้ายแจ็คก็เป็นฝ่ายรำคาญตัวเองก่อน
“ข้าจะออกไปข้างนอก เดี๋ยวซื้อขนมมาฝากก็แล้วกัน”จะว่าไปแจ็คจะซื้อขนมมาฝากได้อย่างไรในเมื่อคนไม่เห็นตัวเขา แต่ก็ช่างมันเถอะ เอลซ่ามองตามแจ็คที่บินออกจากหน้าต่างไปไกลแสนไกล เธออมยิ้มกับตัวเองก่อนหันไปทำงานให้เสร็จเพื่อจะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่กับแจ็คเมื่อเขากลับมา
แจ็คไม่ได้ไปเที่ยวที่ใกล้ ๆ อย่างที่เคย เขาบินไปทางขั้วโลกเหนือผ่านเกาะเบิร์กซึ่งขึ้นชื่อว่าชาวเกาะแห่งนี้เลี้ยงมังกร เทพหนุ่มมีจุดหมายที่ชัดเจนอยู่แล้วคือรังของซานต้าหรือนอร์ท อันที่จริงเมื่อวานก็ไปมาแล้วนะ อยากรู้จริง ๆ ลมอะไรหอบให้มาที่นี่อีก
ตั้งแต่อยู่กับเอลซ่าแจ็คก็เริ่มเรียนรู้มารยาทอันพึงปฏิบัติไปบ้างแล้ว เขาเคาะประตู2-3ครั้งก่อนที่จะมีเยติมาเปิดประตูให้พร้อมกับเอลฟ์ตัวกวนที่มาพร้อมไฟประดับต้นคริสต์มาสพันรอบตัวเป็นอ็อพชั่นเสริม แจ็คเดินผ่านประตูเข้าไปชิลล์ ๆ อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เพราะเมื่อก่อนเขาใช้วิธี แอบเข้ามา ซึ่งนั่นเอลซ่าเตือนเขาไว้ว่าเป็นเรื่องไม่สมควร และเขาจะไม่ทำมันอีกยกเว้นที่รังของบันนี่
เทพหนุ่มเริ่มสังเกตถึงความผิดปกติ เพราะทุกทีนอร์ทจะต้องออกมาต้อนรับเขาเสมอไม่ว่างานจะยุ่งแค่ไหน แต่วันนี้นอร์ทกลับไม่ออกมาทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาส่งของขวัญเลยด้วยซ้ำ แจ็คตัดสินใจเดินเข้าไปหาเยติตัวหนึ่งเพื่อถามถึงนอร์ท
“เฮ้พวก!! นอร์ทอยู่ป่ะ?”แจ็คเริ่มแสดงอาการเกรียนแตกที่ไม่ได้เป็นมานานตั้งแต่อยู่กับเอลซ่า แต่นี่เธอไม่ได้อยู่ด้วยปล่อยเกรียนเสียหน่อยจะเป็นอะไร
“!@#$%^&*#$%&#$%!@@@@@!”
“อยู่ห้องทำงาน? ขอบใจเพื่อน”เทพเกรียนแตกจัดการแปลภาษาให้คนอ่านเสร็จสรรพก่อนจะลอยละลิ่วไปจนถึงห้องทำงานของนอร์ท แจ็คมองลอดผ่านตาแมวพบนอร์ท ทูธ แซนดี้ และบันนี่อยู่ในห้องกำลังประชุมกันอย่างเคร่งเครียดผิดคอนเซ็ปที่คนดูหนังเคยเห็น ตอนนี้เขาคือ New JackFrost เขามีมารยาทพอที่จะไม่พรวดพราดเข้าไป แต่เขาจะยืนรออยู่ข้างนอกและ...
แอบฟัง...
มารยาทชนะเลิศจ้ะพ่อคุณ...
“เป็นไปไม่ได้!! มันน่าจะตายไปได้แล้ว พวกเราตอกฝาโลงมันเองนะ”เสียงของบันนี่ดังลั่นเล็ดลอดออกมาจากห้องทำงานของนอร์ท แจ็คได้ยินทุกอย่างชัดเจน แต่เขายังไม่สามารถปะติดปะต่อเรื่องราวได้ด้วยประโยคเพียงประโยคเดียว
“มันเป็นไปแล้วบันนี่ พิชบุกเข้ามาที่นี่จริง ๆ มาในรูปของเงาขนาดใหญ่ยักษ์...”
“เดี๋ยว ๆ ๆ ไหนบอกว่าพิชบุกมาไง มาแค่เงาข้าไม่เรียกว่าบุกหรอกนะ”บันนี่โวยวายเสียงดังอีกครั้งทำเอาแจ็คสะดุ้งตัวอยู่ข้างนอก ผู้ชายอะไรขี้โวยวายชะมัด อย่างกับตัวร้ายในละครแนวแยกผู้ชายก็มิปาน
แค่บทสนทนาไม่กี่ประโยคพร้อมชื่อชายปริศนานามว่า พิช แจ็คก็สามารถสรุปได้เองเสร็จสรรพ ถ้าความคิดของแจ็คถูกต้องตอนนี้พิชคงออกอาละวาดอีกครั้ง โดยครั้งสุดท้ายที่แจ็คเผชิญหน้ากับพิชคือ14ปีที่แล้ว และเมื่อปีที่แล้วก็เคยมีช่วงหนึ่งที่สัมผัสได้ถึงเงามืดของพิชเพียงแต่ไม่ได้เจอจัง ๆ ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันอีกในช่วงเวลาแบบนี้ ที่สำคัญวันนี้เป็นวันคริสต์มาสเสียด้วย
“แล้วเจ้าคิดว่าจะมีใครที่ทำแบบหมอนั่นได้มั่งล่ะ แบบว่าแว้บไป แว้บมาเป็นผีใต้เตียง ข้าแน่ใจ100%เลยว่าที่ข้าเห็นเมื่อวานเป็นพิชจริง ๆ”แจ็คยังคงแอบฟังอยู่เงียบ ๆ ที่หน้าห้อง เขาได้ยินนอร์ทยืนยันชัดเจนว่าพิชบุกมาที่ขั้วโลกเหนือนี่จริง ๆ แม้มันจะเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเกินไปก็เถอะ แต่ดูท่าว่าบันนี่จะทำใจเชื่อกับเรื่องของนอร์ทไม่ลง
“นี่บันนี่ ไม่คิดหรือว่าที่นอร์ทเรียกเรามาประชุมในวันคริสต์มาสนี่เพียงเพราะเรื่องที่นอร์ทไม่แน่ใจ? ฉันว่านอร์ทคงแน่ใจมากถึงได้เรียกเรามา”ความเห็นของทูธทำให้บันนี่ถึงกับพูดไม่ออก จริงอยู่ที่ว่าวันนี้เป็นวันคริสต์มาส และนอร์ทคงไม่กล้าเสี่ยงที่จะเสียเวลาในเรื่องที่ตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจแน่ ๆ แต่มันก็ไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยันสิ่งที่นอร์ทเห็นจะเป็นพิชแบล็คจริง ๆ
“ใช่แล้วบันนี่ พ่อเฒ่าไม่เรียกนายมาในวันคริสต์มาสหรอกถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่จริง”ในที่สุดเทพแห่งความหนาวก็ปรากฏกายท่ามกลางสายตาที่มองอย่างประหลาดใจ โดยเฉพาะบันนี่ที่คิ้วแทบจะขมวดเป็นโบว์อยู่แล้ว
“นายมาได้ยังไงไอ้เกรียน? ไม่มีใครเชิญแกมา”กระต่ายยักษ์หยิบบูมเมอร์แรงออกมาขู่ บรรยากาศมาคุเกิดทุกครั้งที่แจ็คและบันนี่เผชิญหน้ากัน และคราวนี้ก็ไม่มีเอลซ่าอยู่ห้ามทัพเสียด้วยเห็นที่งานนี้นอร์ทคงต้องควักกระเป๋าจ่ายค่าซ่อมบำรุงโรงงานผลิตของเล่นของเขาเสียแล้ว
“ไม่เอาน่าพี่จิงโจ้ ข้าแค่แวะมาหานอร์ทไม่คิดเลยว่าจะได้ยินพวกท่านคุยเรื่องเด็ดดวงกันอยู่”พ่อเฒ่า เอ้ย!! นอร์ทเดินเข้าไปหาแจ็ค จับเด็กหนุ่มหันมาคุยกันตรง ๆ ไม่บอกก็รู้ว่านอร์ทตกใจแค่ไหนที่มีคนมาแอบฟังเรื่องที่พวกเขากำลังคุยกัน
“เจ้าแอบฟังเรางั้นหรือแจ็ค!?”เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ แจ็คพยักหน้าให้เทพผู้อาวุโส นอร์ทถึงกับต้องกุมขมับสั่นหน้ารัว ๆ ไหนว่ามีมารยาทแล้วไง!? นี่ยังมาแอบฟังผู้ใหญ่คุยกันอยู่เลย
“ข้าว่าเจ้ารีบกลับไปหาเอลซ่าเถอะนะแจ็ค เรื่องแบบนี้เจ้ารู้ด้วยคงไม่ดี เดี๋ยวพิชจะหันมาจ้องเล่นงานเจ้าเสียเปล่า ๆ”ทูธเตือนแจ็คด้วยความหวังดี แซนดี้เกิดอยากจะมีบทขึ้นมาบ้างจึงพยักหน้าเห็นด้วยกันทูธ แต่ก็ตามเคยบันนี่ออกอาการไม่พอใจขึ้นมาทันที เขาโวยวายขึ้นมาอีกครั้
“จะบอกให้นะไอ้เกรียน ความเป็น ความตายของแกมันไม่ใช่เรื่องของข้า แต่ข้าขอสั่งให้เจ้าออกไปเดี๋ยวนี้!! จะไปไหนก็ไปเลยไป ชิ้ว ๆ!! ไปให้พ้นหน้าข้าเลย”แม้บันนี่จะออกปากไล่อย่างไร คุณก็รู้ดีถึงความหน้าด้าน หน้าทนของแจ็คเขาไม่ไปอยู่แล้ว และด้วยความเกรียนเขาจึงราดน้ำมันลงบนไฟที่กับลุกโชน โดยการบอกเรื่องของพิชที่เพิ่งเจอมากับตัว
“โอเค ๆ แต่ข้าขอบอกนะข้าเพิ่งเจอพิชมาสด ๆ ร้อน ๆ บางทีที่นอร์ทพูดว่าเจอพิชอาจจะเป็นจริงก็ได้นะ”จากที่เป็นไอ้เกรียนที่ไปที่ไหนก็สร้างความวุ่นวายไม่มีใครสนใจ แต่ตอนนี้เหล่าผู้พิทักษ์หันมาสนใจเขากันทุกคนไม่เว้นแม้แต่บันนี่ ส่วนนอร์ทดูจะตะลึงที่สุด
“เจอที่ไหนแจ็ค? แล้วเจอเมื่อไหร่?”ชายชุดแดงเขย่าตัวแจ็คอย่างแรงจนไหล่แจ็คแทบหลุด คนถูกเขย่าหัวเราะร่วนพยายามแกะมือใหญ่ออกจากไหล่ของตน
“โว้ว ๆ ๆ ถึงจะบอกว่าเพิ่งเจอแต่มันก็ตั้งปีที่แล้วอ่ะ แต่ก็ไม่ได้เจอจัง ๆ หรอก แค่สัมผัสได้น่ะ”นอร์ทปล่อยแจ็คแทบไม่ทัน มันกล้าเรียกปีที่แล้วว่าเพิ่งเจอ!? ไอ้เกรียน!!
“สัมผัสได้อย่างนั้นหรือ? แกคิดว่าแกเป็นริวจิตสัมผัสหรือไงวะ? นี่มันเรื่องซีเรียสอย่ามาล้อเล่นเชียวนะไอ้เกรียน!!”บันนี่แทบจะเหวี่ยงบูมเมอร์แรงใส่หน้าแจ็ค มันก็น่าโกรธอยู่หรอกนะที่มาซี้ซั้วทำตัวเกรียนในเวลาแบบนี้ แต่อย่างน้อยที่สุดนอร์ทเองก็พยายามคิดในแง่ดีว่าได้ข้อมูลของพิชที่ไม่ได้จู่ ๆ ก็โผล่มา แต่กลับมีความเคลื่อนไหวมาเป็นปีแล้ว
“ไม่เอาน่าบันนี่ อย่างน้อยครั้งนี้แจ็คก็ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์นะ”บันนี่พยายามสงบอารมณ์ให้เย็นลง แต่พอเห็นหน้าตาเกรียน ๆ ของแจ็คแล้วมันเย็นไม่ได้จริง ๆ อยากจะเอาบูมเมอร์แรงปาอัดหน้ามาก ถ้าไม่ติดที่ว่าแฟนคลับหมอนี่เยอะล่ะก็นะ
“แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ? อย่าบอกนะนอร์ทว่าจะหาตัวพิชให้เจอแล้วเจรจาให้มาเป็นผู้พิทักษ์ด้วยกันเหมือนคราวนั้นน่ะ?”ทูธถามต่อ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตัดสินใจยากพอสมควร เมื่อหลายปีที่แล้วนอร์ทพยายามจะเจรจาให้พิชมาเป็นผู้พิทักษ์ด้วยกันเพื่อยุติการสู้รบ แต่เพราะพิชปฏิเสธพวกเขาจึงต้องใช้ไม้แข็งตอกฝาโลงพิชไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน และคราวนี้พิชกลับมาอีกครั้งจะให้ใช้วิธีเก่าก็คงไม่ได้ผลแล้ว
“☽➽”แซนดี้ผู้น่าสงสารเพราะไม่มีบทชี้ไปข้างบน เขาหมายถึงบุรุษในดวงจันทร์ ทุกคนเข้าใจที่แซนดี้ต้องการสื่อและเห็นด้วยว่าจะให้ปรึกษาเรื่องนี้กับบุรุษในดวงจันทร์
“นั่นสินะ ทำไมเราถึงนึกไม่ถึง ถามพี่บุรุษก็จบเรื่องแล้ว”นอร์ทและเหล่าผู้พิทักษ์กระแทกประตูเพื่อออกไปหาบุรุษในดวงจันทร์ผู้มีคำตอบให้ทุกสิ่งยิ่งกว่าgoogle แจ็คเริ่มรู้สึกสนุกจึงตามไปดูด้วย
“พี่บุรุษ... ขณะนี้พิชแบล็คได้กลับมาแล้ว เราจะทำยังไงกับเขาดี...”ระหว่างที่เหล่าผู้พิทักษ์และแจ็คฟรอสต์กำลังรอคำตอบจากบุรุษในดวงจันทร์อย่างมีความหวัง เงามืดก็ย่างกรายเข้ามาสู่ขั้วโลกเหนือ พิชแบล็คกำลังมา...
เหล่าผู้พิทักษ์พยายามตั้งสติหยิบอาวุธคู่กายขึ้นมาพร้อมรับมือทุกสถานการณ์ แจ็คฟรอสต์ที่ไม่รู้อิโหน่ อิเหน่อะไรก็ต้องทำตาม เขายกไม้เท้าคล้องแกะอาวุธหนึ่งเดียวของเขาขึ้นมา เหล่าเยติวางมือจากการทำของเล่นเตรียมพร้อมจะจับกุมพิชเพื่อตอกฝาโลงอีกครั้ง
“อะไรกัน ๆ กะจะมาเซอร์ไพรซ์เหล่าผู้พิทักษ์เสียหน่อย รู้กันหมดแล้วงั้นหรือว่าข้าจะมา...”พิชแบล็คส่งเสียงออกมาจากมุมมืด ไม่มีใครเห็นตัวเขา เห็นเพียงเงาที่ฉาบบนลูกโลกเป็นสัญญาณว่าเขาได้มาถึงแล้ว
“แน่จริงออกมาสิไอ้ปอดแหก!! พวกเราไม่กลัวแกหรอก รอตอกฝาโลงแกอยู่นี่ไง!!”บันนี่ตะโกนท้าทายตามประสาพวกจุดเดือดต่ำ แม้ทุกคนจะไม่กลัวพิชอย่างที่บันนี่บอก แต่ก็ไม่มีใครพอใจนักที่บันนี่ตะโกนออกไปแบบนั้น
“แหม ๆ ๆ ๆ ยังใจกล้าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะบันนี่มันด์ แต่อีกเดี๋ยวพวกแกก็จะได้กลัวข้าจนหัวหด เพราะข้าพบแหล่งอาหารความกลัวชั้นยอดเข้าให้แล้ว”แจ็คเบิกตาโพลงทันทีที่ได้ยิน เขากังวลเกี่ยวกับเรื่องที่พิชจะพูดมาก เขากลัวว่าแหล่งความกลัวที่พิชว่าจะเป็นเอลซ่า
“แล้วมันที่ไหนล่ะ? ข้าจะบอกให้นะว่าไม่มีที่ไหนในโลกที่เป็นของแกหรอก”แจ็คพูดข่มความกลัวของตัวเองไปงั้น ในใจเขากลัวจะแย่ว่าจะเป็นอย่างที่คิด แล้วก็กลัวด้วยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเอลซ่าในระหว่างที่เขาไม่อยู่
“โถ ๆ ๆ แจ็คฟรอสต์ผู้น่าสงสาร ปากพูดอย่าง ใจคิดอย่าง แบบนี้ไม่ดีเลยนะ”พิชพูดเหมือนว่าอ่านใจแจ็คออก นั่นยิ่งทำให้แจ็คกลัวเข้าไปใหญ่
“ในใจเจ้าน่ะคิดถึงแต่ผู้หญิงคนนั้นสินะ หายากนะผู้หญิงที่ทำให้เทพรักสนุกอย่างเจ้าหยุดได้เสียที”ยิ่งฟังพิชพูดแจ็คก็ยิ่งสติแตก เขาพยายามจะทำให้พิชหยุดพูดโดยการเสกน้ำแข็งใส่พิช แต่โชคร้ายที่พิชมีพลังมากเสียจนสามารถปัดน้ำแข็งของแจ็คได้ด้วยมือเปล่า
“ตอบโต้แบบนี้แปลว่าข้าพูดถูกสินะฟรอสต์ แต่ขอบอกว่าสิ่งที่เจ้ากลัวน่ะเป็นเรื่องจริง!! ข้าอาศัยผู้หญิงคนนั้นเป็นแหล่งอาหารความกลัวของข้ามาหลายปีโดยที่เจ้าไม่รู้สึกตัวเลย ตั้งแต่ที่นางถูกขังจิตใจนางก็อ่อนแอเต็มไปด้วยความกลัว ขนาดข้าอยู่ไกล ๆ ยังสัมผัสได้เลย!!”ความอดทนของแจ็คหมดลง เขาลอยไปประจันหน้ากับพิชตัวต่อตัว แต่ไม่ว่าจะเสกมนตร์แบบไหนใส่พิชก็สามารถรับได้ทุกรูปแบบ
“ตอนนั้นเจ้าอยู่ข้าง ๆ นางสินะ ช่างโง่จริง ๆ แจ็คฟรอสต์ที่พูดว่าเป็นคนเลี้ยงนางแต่กลับไม่รู้ว่านางรู้สึกกลัว น่าสมเพชจริง ๆ แต่ก็ต้องขอบคุณความโง่ของเจ้าแหละนะที่ทำให้ข้าอาศัยพลังความกลัวของนางได้มาหลายปีจนพลังข้าแข็งแกร่งกว่าเจ้าได้!!”
“หุบปากนะพิช!! ข้ารู้ว่านางรู้สึกยังไง มีแต่เจ้าแหละที่โง่ที่ไม่รู้ว่านางพยายามแค่ไหน เจ้าคิดแต่จะอาศัยความกลัวของนางเพื่อเป็นพลังงานโดยที่ไม่รู้เลยว่าในความกลัวนางยังมีความรักและความเมตตา นางไม่เหมือนเจ้าพิช!!”สิ้นเสียงของแจ็คเงามืดของพิชก็ปัดเขาและไม้เท้าจนกระเด็นไปติดผนังอีกฟากของห้อง สร้างความตกใจให้เหล่าผู้พิทักษ์และเหล่าเยติที่ยืนดูอยู่นานสองนาน
“แจ็ค!!”ทุกคนเรียกชื่อแจ็คด้วยความตกใจ พิชทำท่าจะจากไปพร้อมท่าทางที่เปี่ยมไปด้วยพลังยิ่งกว่าเดิม และตามสไตล์ตัวร้ายพิชไม่ลืมที่จะพูดขู่แจ็คทิ้งท้ายเอาไว้
“ข้าขอเตือนนะแจ็คฟรอสต์ รีบกลับไปที่เอเรนเดลล์ให้ไว ก่อนที่ข้าจะชิงตัวนางกลับไปเป็นแหล่งพลังงานหลักของข้า”แจ็คฝืนหยัดกายขึ้นมาเพื่อถามพิชให้รู้เรื่อง แม้เจ็บแค่ไหนก็ต้องทนเพราะเขาจะไม่ยอมให้เอลซ่าต้องมารับเคราะห์ในเรื่องที่แม้แต่เธอเองก็ไม่รู้เรื่อง
“นายทำอะไรเธอไม่ได้หรอกพิช ตอนนี้เธอไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ต่อให้นายจะเอาตัวเธอไปนายก็โดนแช่แข็งตายก่อนที่จะจับตัวเธอได้เสียอีกล่ะ”แม้จะรู้ว่าไม่ได้ผล แจ็คก็ต้องขู่พิชไว้ก่อน เขาไม่ยอมให้พิชได้ตัวเอลซ่าไปแน่ ๆ เพราะตอนนี้เขารู้ว่าเอลซ่าเองก็มีสิ่งที่กลัวอยู่คือเรื่องของอันนา
“ไม่ลองก็ไม่รู้นี่นา”พิชหายตัวไปทันทีที่พูดจบ แจ็คคว้าไม้เท้าขึ้นมาพยุงตัวเองให้ยืนขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ เดินไปยังทางออกเพื่อกลับไปที่เอเรนเดลล์ ท่านกลางเสียงคัดค้านของเหล่าผู้พิทักษ์
“อย่าไปเลยนะแจ็ค เจ้าบาดเจ็บอยู่จะพลอยแย่ไปด้วย”ทูธที่เห็นสภาพย่ำแย่ของแจ็คแล้วก็เกิดอาการทนไม่ได้ต้องเข้ามารั้งแจ็คเอาไว้แม้จะถูกสะบัดมือออกมาก็เถอะ
“จริงของทูธนะ พักก่อนเถอะ...”
“ไม่นอร์ท!! ข้าต้องกลับไปหาเอลซ่า ข้าเป็นห่วงนาง”ไม่เคยมีครั้งไหนที่เหล่าเทพพิทักษ์ทั้งสี่รู้สึกสงสารแจ็คเท่านี้มาก่อน เป็นเทพพิทักษ์อยู่ดี ๆ ไม่ชอบอยากจะมีความรัก อยากจะมีภาระ อยากจะมีห่วงผูกชีวิตมันก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ
แม้จะอยากซ้ำเติมแค่ไหนจิตสำนึกความเป็นคนดีก็สั่งบันนี่ดึงแจ็คขึ้นมา พร้อมออกคำสั่งให้นอร์ททำอะไรสักอย่าง นี่แหละนะพวกปากไม่ตรงกับใจของแท้
“เฮ้!! นายช่วยพาหมอนี่ไปส่งทีดินอร์ท ถือซะว่าทำบุญไง”แซนดี้ ทูธ และนอร์ทมองหน้ากันอย่างเข้าใจ นอร์ทเดินนำไปยังโรงเก็บเลื่อนซานต้าที่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาใช้ บันนี่ที่อุ้มแจ็คอยู่ก็เดินตามไปติด ๆ รวมไปถึงแซนดี้และทูธด้วย
ภาพตรงหน้าไม่ใช่เลื่อนเด็กน้อยหน่อมแน้มแบบที่เห็นในหนังสือภาพง้องแง้ง แต่เป็นเลื่อนคันใหญ่ยักษ์ที่มีกวางพยศสี่ตัวเป็นผู้ลาก ดูเท่และแมนกว่าที่พวกเด็ก ๆ จินตนาการไว้ตั้งเยอะ
“ทุกคนขึ้นมาแล้วรัดเข็มขัดให้ดี ป้ายหน้าคือที่เอเรนเดลล์”นอร์ทเตือนเหล่าเด็กใหม่หัดนั่งเลื่อน ทันทีที่วางแจ็คลงบันนี่ก็มองหาเข็มขัดทันที แต่หาให้ตายเขาก็ไม่เจอสักเส้น
“ไหนเข็มขัดอ่ะนอร์ท?”บันนี่ถาม
“ไม่มีหรอก แค่พูดให้มันเท่ ๆ”นอร์ทก้มหน้าก้มตาตั้งพิกัดจุดหมาย บันนี่ที่เป็นโรคกลัวความสูงควบด้วยโรคเมายานพาหนะทุกชนิดถึงกับทรุด สูงไม่ว่าแต่อย่าควบให้มันเร็วนักก็พอ
“ย่าห์!!”นอร์ทสะบัดแส้อย่างแรงเพื่อให้เหล่ากวางวิ่งไปข้างหน้า ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าม้าเร็วตัวไหน ๆ ยิ่งผนึกกำลังมาสี่ตัวก็ยิ่งเร็วเข้าไปใหญ่ บันนี่แทบจะอาเจียนเอาแครอทที่กินมาตั้งแต่เช้าออกมาเสียให้ได้ ตาเถรซิดนี่ย์!! รู้งี้เปิดโพรงกระต่ายไปเองดีกว่า!!
การเดินทางครั้งนี้ไม่ได้กินเวลามากอะไรเพราะนอร์ทใช้ลูกแก้วเปิดทางให้มาอยู่ที่เอเรนเดลล์ในทันที แจ็คที่ยังไม่หายดีกระโดดพรวดลงจากเลื่อนเพื่อกลับไปที่ปราสาท สร้างความตกใจให้ทุกคนเพราะในขณะนี้ร่างกายแจ็คยังไม่พร้อมที่จะบิน
“ขอบคุณที่มาส่งนะ ถ้าพวกท่านอยากตามมาก็จอดเลื่อนซะแล้วไปเจอกันที่ปราสาทนั่น”แจ็คไม่รอคำตอบจากใครหน้าไหนทั้งสิ้น เขารีบมุ่งหน้าไปที่ปราสาทก่อนที่พิชแบล็คจะไปถึง ทิ้งให้เหล่าผู้พิทักษ์หาที่จอดเลื่อนกันเอง
“เอลซ่า!!”แจ็คลอยทะลุผ่านหน้าต่างห้องทำงานเอลซ่าเข้าไป แต่กลับไม่พบใครอยู่ พบเพียงเอกสารที่กระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง และเศษน้ำแข็งติดเกรอะกรังเป็นทางยาว มุ่งหน้าไปทางปราสาทที่เอลซ่าเคยสร้างเอาไว้...
ความกลัวในความรักมีหลายรูปแบบ กลัวจะเกิดอันตราย กลัวความไม่เข้าใจ กลัวสิ่งที่จะเกิดในอนาคต หรือแม้กระทั่งกลัวในการกระทำของตนเอง จะดีแค่ไหนถ้าสามารถตัดความกลัวนั้นทิ้งไปได้หมดแล้วหันมาคุยกันได้แบบที่ไม่มีฝ่ายไหนได้เปรียบ ไม่มีฝ่ายไหนเสียเปรียบ เพราะอีกสาเหตุที่ทำให้ความรักของหลายคู่ต้องจบลงก็คือความกลัวนี่เอง
*************************
Free Talk :
I’m in Malaysia!! ไรต์เกือบหายไปพร้อมเครื่องบินแล้วค่ะ ไรต์มาทำงานที่มาเลย์ตั้งแต่วันที่18แล้ว ข่าวเครื่องบินหายถ้าจำไม่ผิดวันที่14ใช่ไหมคะ? นี่ถ้าไรต์เดินทางเร็วไป4วันทุกคนอาจจะไม่ได้อ่านฟิคเรื่องนี้ต่อแล้วนะคะเนี่ย 555555555555
อยากบอกว่าเน็ตที่มาเลย์แรงดีไม่มีตกเลยค่ะ ไวไฟก็มีเกือบทุกที่ ในห้างใหญ่ ๆ นี่แรงมากไม่ติดรหัสด้วยช๊อบ ชอบไรต์เริ่มไม่อยากกลับเมืองไทยแล้วค่ะ(ล้อเล่น) สำหรับตอนนี้ไรต์พิมพ์ใหไอโฟนค่ะ แต่งมา5วันแล้วพิมพ์ยากมาก ป๊าเอาโน้ตบุ๊คไปใช้อยู่ค่ะอีก2วันจะอัพสื่อรัก(สัมผัส)ไอศกรีมต่อสักที งานก็จะเสร็จแล้วจะได้ไปเที่ยวสวนสนุกบนภูเขา(ไรต์จำชื่อไม่ได้)ซักที!!
ยังไงก็ขออภัยที่ให้รอนานนะคะ อยากให้ทุกคนเลิกตกใจกับการที่ไรต์หายไปไม่โผล่หน้ามาทักทายได้แล้วนะคะ เพราะปิดเทอมนี้ไรต์ต้องบินอีกหลายทริปแต่ทริปมาเลย์ไรต์จะกลับไทยวันที่26ค่ะ กลับเมืองไทยเมื่อไหร่สมัครทวิตเตอร์ไว้ให้รีดเดอร์ตามกันนะคะ ขอบคุณที่รอนะคะรีดเดอร์ ร้ากกกกกกทู้กกกกกกโคนนนนนนน
ปล.สื่อที่นี่จริงจังเรื่องเครื่องบินหายมากค่ะ= =
ความคิดเห็น