คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : 19th Hours : Unfortunately
“แจ็คฟรอสต์!? คุณมีจริง?”อันนาที่ตื่นขึ้นมาจากนิทรามองเห็นแจ็คฟรอสต์มาอยู่ต่อหน้าเธอ รวมทั้งผู้พิทักษ์ทั้ง4ที่เด็ก ๆ ต่างรู้จักกันดีก็มารายล้อมอยู่รอบเตียงเธอด้วย บุคคลทั้ง5ที่มีชื่ออยู่ในนิทานก่อนนอนของเธอ บุคคลที่เธอเชื่อมาตลอดว่ามีจริงแม้ไม่เคยเห็นวันนี้ทั้ง5มาอยู่ต่อหน้าเธอ ถ้านี่ไม่ใช่ฝันเธอก็คงนอนมากจนเพี้ยนไปแล้วแน่ ๆ
“แล้วเจ้าคิดว่าข้ามีตัวตนอยู่แค่ในนิทานกล่อมเด็กเหรอ?”เทพน้ำแข็งตอบกวนโอ้ยเหมือนกับว่าสถานการณ์ตอนนี้มันปกติเสียจนไม่ต้องรีบร้อนอะไร
“อืม ๆ ให้ตายสิ!! นี่พี่เห็นพวกคุณรึยัง? พี่ต้องตื่นเต้นแน่ ๆ!! มาสิฉันจะพาพวกคุณไปหาพี่!!”อันนาเด้งตัวออกจากเตียงใช้มือสางผมยุ่ง ๆ ให้คืนทรงแบบรีบ ๆ แจ็คตวัดไม้เท้าไปคล้องเอวรั้งเธอไว้ คนถูกรั้งสะดุดนิดหน่อยก่อนหันมามองเหล่าผู้พิทักษ์และแจ็คด้วยสายตาฉงนสงสัย
“อะไรอีกล่ะ?”เธอถามเสียงสูง ทูธก้าวเข้ามาทำท่าจะบอกอะไรบางอย่าง
“ฟังนะอันนา คือ... ตอนนี้เอลซ่าไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก...”
“อะไรนะ? นี่พวกคุณเจอพี่กันแล้วเหรอ!? แล้วพี่มองเห็นพวกคุณได้ยังไง?”ก่อนที่จะถามอะไรมากกว่านี้เธอก็ได้สติแทรกตัวออกมาจากไม้เท้าของแจ็คพลางจ้องมองเหล่าผู้พิทักษ์ไม่วางตา
“จะว่าเจอแล้วก็ไม่ผิดหรอก... คือว่า...”ทูธอ้ำอึ้งท่าทางดูเหมือนกำลังลำบากใจที่จะพูดจนบันนี่เริ่มคันปากทนไม่ไหว เขาผลักทูธไปข้างหลังแล้วก้าวออกมาอยู่ตรงหน้าเธอพร้อมพูดเสียงดัง
“คือว่าพี่เธอถูกไอ้ผีใต้เตียงพิชแบล็คจับไปและตอนนี้พวกเราจะต้องไปช่วยนางโดยพาเจ้าไปด้วยโอเคมั้ย!!”บันนี่สรุปเรื่องทั้งหมดจบภายใน140ตัวอักษรสามารถทวิตต่อให้เพื่อนได้ แม้จะเป็นเพียงข้อความสั้น ๆ แต่ก็ทำให้คนฟังช็อคได้ไม่น้อย
“เดี๋ยว... อะไรนะ!? นี่พวกคุณจะบอกว่าพี่กำลังตกอยู่ในอันตรายงั้นเหรอ?”เหล่าผู้พิทักษ์และแจ็คพร้อมใจพยักหน้าเป็นคำตอบให้เธอ
“ให้ตายสิ!! ทำไม่ถึงเป็นแบบนี้นะ ทำไมพี่ฉันถึงชอบเอาตัวไปเสี่ยงอันตรายอยู่เรื่อย นี่ปีที่แล้วฉันเพิ่งไปตามเธอลงมาจากยอดเขาให้ลงมาละลายหิมะในเอเรนเดลล์ แล้วดูปีนี้สิ!! ฉันนี่ซวยชะมัด คนบ้าอะไรเจอปีชงตั้ง2ปีติดกัน...”ถ้อยคำบ่นก่นด่าสุดน่ารำคาญของเจ้าหญิงแห่งเอเรนเดลล์นั้นแฝงไปด้วยความเป็นห่วง(เหรอ)พี่สาวอย่างเต็มเปี่ยม เธอบ่นอุบอิบไปด้วย เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดสำหรับออกลุยไปด้วย เหล่าผู้พิทักษ์และแจ็คหันหลังใส่เธอพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายและพยายามไม่มองกลับหลังไประหว่างที่เธอกำลังเปลี่ยนเสื้อ
“แล้วเจ้าจะเอายังไงต่อแจ็ค? จะทำยังไงให้เอลซ่าคลายจากมนต์ของพิช?”นอร์ทถามอย่างใจเย็นแต่ใบหน้ามองตรงไม่หันไปหาแจ็ค
“เราก็คงต้องจัดการพิชก่อน ข้าคิดว่าถ้าจัดการหมอนั่นได้การจะทำให้เอลซ่ากลับเป็นเหมือนเดิมคงง่ายขึ้น”แจ็คตอบจริงจังที่สุดในชีวิตของเขา นอร์ทพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของแจ็ค
“งั้นเอาตามนั้น ข้า ทูธ บันนี่ และเจ้าจะต้องจัดการกับพิช ส่วนแซนดี้คุ้มครองอันนาให้ไปหาเอลซ่า ในตอนนี้คนที่มีอิทธิพลกับจิตใจเอลซ่ามากที่สุดคืออันนา”
“แล้วทำไมต้องให้อันนาไปกับแซนดี้ด้วยล่ะนอร์ท? เจ้าพูดอย่างกับว่าแจ็คไม่มีอิทธิพลต่อจิตใจเอลซ่าอย่างนั้นแหละ”บันนี่โพลงถามขึ้นมาเสียงดังอย่างไม่เก็บอาการ
“ก็เพราะแซนดี้มีพลังใจการสร้างความฝันยังไงล่ะ แล้วการที่จะจัดการกับพิชก็ต้องใช้แจ็คนี่แหละเหมาะที่สุดแล้ว”ชายชราตอบคลายข้องสงสัยของกระต่ายอีสเตอร์ ในตอนนี้อันนาแต่งตัวเสร็จแล้วเธอเดินเข้ามาให้พวกเขาพร้อมสะกิดเบา ๆ
“ไปกันได้รึยัง?”ทุกคนพยักหน้าตอบเธอ นอร์ทผิวปากเรียกเลื่อนกวางพยศที่จอดรออยู่หน้าปราสาทให้ขึ้นมาหาข้างบน ไม่นานนักเลื่อนก็มาจอดอยู่ข้างหน้าต่างห้องอันนา ทั้ง6คนพยายามปีนออกไปนอกหน้าต่างเพื่อขึ้นเลื่อนอย่างทุลักทุเลโดยเฉพาะนอร์ทที่ลำบากกว่าใครเพื่อนเพราะติดพุง
“เจ้าช่วยแขม่วพุงหน่อยได้มั้ย!!”บันนี่บ่นอุบขณะพยายามช่วยดึงตัวนอร์ทออกมานอกหน้าต่าง
“เสร็จศึกครั้งนี้เจ้าต้องเข้าคอร์สลดน้ำหนักขนานใหญ่แล้วนะนอร์ท”ทูธที่ช่วยดึงแขนอีกข้างก็เริ่มบ่นบ้าง
ความพยายามในการดึงเอาตัวนอร์ทออกจากหน้าต่างยาวนานถึง10นาที ก่อนที่บุรุษในดวงจันทร์จะเข้าข้างบันดาลให้พุงที่ติดอยู่กับขอบหน้าต่างของนอร์ทหลุดออกมาอย่างง่ายดาย แหม... ทีบทจะง่ายก็ง่ายอย่างกับปอกกล้วยเชียว...
“เอาล่ะ!! ไปกันได้แล้ว!!”ซานต้าคลอสนั่งประจำที่ของตัวเองก่อนโยนลูกแก้วนำทางไปยังสถานที่ที่พิชอยู่ แสงสีรุ้งวาบขึ้นมาผ่ามิติออกเป็นสองฟากก่อนสะบัดแส้ควบกวางไปยังจุดหมายที่เอลซ่าอยู่
“ข้าจะไปส่งเจ้ากับแซนดี้ที่โขดหินตรงนั้น พวกข้าจะเข้าไปก่อนส่วนพวกเจ้าถ้าไม่ชัวร์จริงก็ยังไม่ต้องเข้าไป โอเคมั้ย?”นอร์ทพูดกับอันนาและแซนดี้ทั้งคู่พยักหน้ารับทราบก่อนที่เลื่อนจะจอดสนิทหลังโขดหินใหญ่หน้าวังน้ำแข็งของเอลซ่า อันนาและแซนดี้กระโดดลงจากเลื่อนอย่างรวดเร็วก่อนหลบอยู่หลังหินตามคำสั่งของนอร์ท
ผู้พิทักษ์ที่เหลือทั้ง3ตนกับแจ็คฟรอสต์ล่วงหน้าเข้าไปในปราสาท อันนาและแซนดี้แอบมองการต่อสู้ของพวกเขาอยู่ห่าง ๆ เหล่าฝันพยศพุ่งเข้าโจมตีใส่ทั้ง4ไม่ยั้ง แต่ก็ไม่สามารถสร้างบาดแผลให้พวกเขาได้เลยแม้แต่น้อย อันนาพยายามสอดส่องสายตามองหาเอลซ่าแต่ก็ไม่เห็นแม้วี่แววของพี่สาว เจ้าผีใต้เตียงนั่นต้องจับพี่เธอขังไว้ที่ชั้นบนสุดของปราสาทแน่ ๆ!!
การต่อสู้ระหว่างผู้พิทักษ์และฝันพยศกินเวลายาวนาน แต่ในที่สุดเหล่าฝันพยศก็ถูกจัดการเกลี้ยงไม่เหลือแม้กระทั่งเงา เมื่อเห็นว่าข้างในทางสะดวกแล้วอันนาคว้ามือแซนดี้ให้ยืนขึ้นแล้วเดินดุ่ม ๆ เข้าไปในปราสาททันที
“ไปกันได้แล้วล่ะ”เธอเดินนำหน้าแซนดี้เข้าไปในปราสาทหิมะที่ไม่มีวันละลายของเอลซ่า มือเล็ก ๆ สองคู่ช่วยกันดันประตูน้ำแข็งให้เปิดออกช้า ๆ สายตาสอดส่องมองซ้ายมองขวาไม่ให้จ๊ะเอ๋กับฝันพยศ
“หลบก่อน!!”หญิงสาวจูงมือแซนดี้ให้ไปหลบอยู่ใต้น้ำพุน้ำแข็งด้วยกันหลังจากที่เมื่อครู่สายตาของเธอได้ไปปะทะกับฉากการต่อสู้ของเหล่าผู้พิทักษ์และโคตรบอสสวมสูทดำเหมือนสเลนเดอร์แมนอย่างพิชแบล็คโดยที่ไม่มีแจ็คฟรอสต์ทั้งที่เมื่อกี้เธอเห็นกับตาว่าทั้ง4ขึ้นบันไดไปด้วยกันแท้ ๆ
“เราต้องอ้อมแล้วล่ะ... ตามฉันมา!!”คนรู้ทางเดินนำผู้พิทักษ์ความฝันไปเงียบ ๆ อย่างระมัดระวังไม่ให้พิชแบล็คเห็นตัวแล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาที่เธอแทน
เพียงแค่ขึ้นบันไดมาได้เพียงครึ่งทางเธอก็ได้ยินเสียงเกล็ดน้ำแข็งกระทบกันดังกึงก้องไปทั่วปราสาท เธอรีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นบนให้เร็วขึ้น ๆ ๆ และเร็วขึ้นอีกเพื่อช่วยเหลือพี่สาวของเธอ แต่เมื่อไปถึงประตูกลับถูกสะเก็ดน้ำแข็งอุดเอาไว้เปิดไม่ออก อันนาใช้ตัวกระแทกอย่างแรงเพื่อที่จะพยายามเข้าไปข้างในให้ได้โดยมีแซนดี้คอยช่วยดันอยู่ด้วย จนเมื่อสะเก็ดน้ำแข็งค่อย ๆ ทำท่าจะแตกตัวออกจากประตูอันนาก็พบว่าผู้พิทักษ์ทั้ง3และพิชแบล็คกำลังชักพาการต่อสู้มายังบริเวณนี้ เธอกระแทกประตูให้แรงขึ้นอีกแม้ว่าไหล่เธอจะเจ็บจนชาไปหมดแล้ว แต่เธอก็ไม่หยุดที่จะพยายามทำให้ประตูเปิดออกให้ได้
“จะได้แล้วแซนดี้!! อีกนิดเดียว!!”เธอเริ่มใช้ทั้งเท้า ทิ้งมือ ทั้งศอก ทั้งไหล่ในการเปิดประตู จากการคำนวณของเธออีกไม่ถึง10วินาทีเหล่าผู้พิทักษ์และพิชก็จะมาจนมุมตรงนี้แล้ว เธอเดินถอยหลังไปหลายก้าวก่อนจะวิ่งชนปะทะเข้ากับประตูน้ำแข็งอย่างแรงจนมันยอมเปิดออก คนเจ็บล้มลงกับพื้นแซนดี้มาฉุดเธอให้ลุกขึ้น เสียงเปิดประตูเรียกความสนใจจากเอลซ่าและแจ็คได้เป็นอย่างดี ตอนนี้เป้าหมายของเอลซ่าเปลี่ยนไปแล้ว จากที่เคยเป็นแจ็คตอนนี้เอลซ่าในร่างมืดกำลังจ้องจะมาเอาชีวิตอันนา!!
“อย่านะเอลซ่า!!”แจ็คพุ่งเข้าไปขวางศรน้ำแข็งที่เอลซ่าเสกออกไปหวังปลิดชีพน้องสาวแท้ ๆ ของเธอ ด้วยความที่แจ็คนั้นไม่ใช่มนุษย์จึงทำให้ศรน้ำแข็งของเอลซ่าแค่ปักลงในกลางร่างของเขาเท่านั้น ชายหนุ่มดึงมันออกด้วยความรู้สึกเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ แต่เอลซ่าตอนนี้นั้นไม่ใช่เอลซ่าที่เขารักอีกแล้วเขสจึงไม่ลังเลเลยที่จะต้องสู้กับเธอ
“คำสาปที่ข้าเสกใส่เอลซ่าน่ะเป็นคำสาปที่แม้แต่พวกเจ้าก็ถอนไม่ได้ ยอมจะนนต่อความืดเสียเถอะเหล่าผู้พิทักษืและแจ็คฟรอสต์... อ้อ!! รวมทั้งท่านด้วยองค์หญิง”
“แกทำอะไรพี่สาวฉันฮะ!! ไอ้ผีใต้เตียง!!”
“แค่ทำให้เธอได้พบกับโลกใหม่ที่เข้ากัลป์เธอมากกว่าที่เคยเป็น แล้วดูท่าว่าพี่สาวเธอจะชอบเสียด้วยนะ ไม่มีอาการต่อต้านเลยดูสิ!!”อันนาปรายตามองพี่สาวของเธอในชุดคริสตัลสีน้ำเงินแกมดำ เอลซ่ายืนนิ่งไม่ไหวติงดูเผิน ๆ เหมือนเธอไม่มีอาการต่อต้านอย่างที่พิชว่าจริง ๆ แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาสีช้ำ ๆ แล้วเธอกลับเห็นสีฟ้าสดใสเป็นประกายซ่อนอยู่...
“ไม่จริง!! พี่ไม่ได้อยากได้พลังความมืดของนาย!! ถอนคำสาปเดี๋ยวนี้นะ!!”
“พูดไปก็เท่านั้นอันนา กับผีใต้เตียงอย่างไอ้หมอนี่มันต้องใช้ความรุนแรงกันบ้าง...”พูดจบกระต่ายอีสเตอร์ไม่รอช้าปาบูมเมอร์แรงหมายจะHeadShotพิชแบล็คให้ได้ แต่พิชนั้นเปรียบเสมือนเงาเขาหายตัวอย่างรวดเร็วแล้วไปโผล่อยู่ด้านหลังของบันนี่
“อ่อนหัด...”ทรายสร้างฝันเปลี่ยนรูปร่างเป็นบ่วงบาศคล้องคอบันนี่ และยิ่งเขาดิ้นมากเท่าไหร่บ่วงนั้นก็ยิ่งรัดแน่นมากยิ่งขึ้นจนเขารู้สึกทรมาน
“ย่าห์!!”แจ็คเหวี่ยงไม้เท้าอย่างแรงเพื่อสร้างก้อนน้ำแข็งคบกริบไปตัดบ่วงบาศที่รัดคอบันนี่เอาไว้ ก่อนที่ทูธจะบินไปอุ้มบันนี่ให้ออกห่างจากตัวพิชเอาไว้เพื่อตั้งหลัก
“มาเล่นสนุกกันอีกซักหน่อยเป็นยังไง!!”ทรายสีดำจากมือพิชและเกล็ดน้ำแข็งของเอลซ่ารวมตัวกันจนเกิดเป็นฝันพยศน้ำแข็งที่รับมือยากกว่าฝันพยศที่พวกเขาเคยเจอข้างนอก นอร์ทควงดาบคู่ของเขาเป็นสัญญาณปลุกให้เลือดนักสู้สัญชาติรัสเซียตื่นขึ้นมา มนุษย์ทรายลอยขึ้นสูงเหนือพื้นปราสาทพร้อมกับเสกแส้ที่ทำขึ้นจากทรายสร้างฝัน
“ทางนี้พวกเราจัดการเองอันนา เธอไปหลบอยู่กับทูธก่อนไป”แจ็คสั่งอันนาไว้เสร็จสรรพ เธอพยักหน้ารับคำก่อนวิ่งไปหาทูธและบันนี่ที่นอนสลบอยู่มุมห้อง
ศึกครั้งนี้กินเวลายาวนานเพราะฝันพยศที่พิชและเอลซ่าสามารถเสกมาได้เรื่อย ๆ แม้ว่าทั้ง3จะสามารถจัดการได้เรื่อย ๆ แต่พอนาน ๆ ไปมันก็ต้องมีล้าบ้างเป็นธรรมดา
ก็อก!!
เอลซ่าตอกส้นเข้มลงบนพื้นน้ำแข็งสร้างเป็นเครื่องพันธนาการทำให้ศัตรูในรัศมีของเธอขยับไปไหนไม่ได้จนกว่าเธอจะสั่งให้มันละลายลง ตอนนี้ทุกคนขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้เลย และเมื่อหันกลับไปมองหาอันนาก็พบว่าเธอไม่อยู่เสียแล้ว
“ช่วยฉันด้วย!!”อันนาร้องขอความช่วยเหลือจากอีกฟากหนึ่งของห้อง พิชใช้เวลาช่วงที่ทุกคนล้าและเอลซ่ากำลังสร้างเครื่องพันธนาการไปชิงตัวอันนามาอย่างรวดเร็ว เธอดิ้นพยายามจะให้หลุดจากแขนยาวเก้งก้างของพิช
“ดูเอาไว้นะเหล่าผู้พิทักษ์ นี่จะเป็นจุดจบของเจ้าหญิงแห่งเอเรนเดลล์ผู้แสนโชคร้าย ต้องมาตายด้วยน้ำมือพี่สาวตัวเอง...”
“ว่าไงนะ!? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!! ฉันจะไม่ยอมตายอยู่ตรงนี้แน่!! ปล่อยฉัน!!”ตัวประกันดีดดิ้น กรีดร้อง โวยวายเสียงดัง พิชเริ่มชักสีหน้ารำคาญก่อนออกคำสั่งให้เอลซ่าปลิดชีวิตน้องสาวสุดที่รักของเธอทิ้ง
“รออะไรเอลซ่า!! ฆ่าหล่อนเลย!!”เมื่อเห็นเอลซ่าตั้งท่าจะปล่อยพลังน้ำแข็งใส่เธออันนาก็ไม่รู้จะอ้อนวอนอะไรดีในเมื่อตอนนี้พี่เธออยู่ภายใต้คำสั่งของพิชแบล็ค เธออาจไม่ได้กลับไปเจอคริสตอฟอีก เธออาจไม่ได้กลับไปแต่งงานกับเขา และเธออาจจะหมดโอกาสช่วยพี่ของเธอแล้ว เรื่องราวในอดีตทุกอย่างย้อนกลับมาหาเธออย่างรวดเร็ว น้ำตาหนึ่งหยดไหลออกมาจากดวงตาสีฟ้าเข้ม หญิงสาวหลับตาพร้อมรับชะตากรรมที่เกิดขึ้นก่อนบอกลาพี่สาวแท้ ๆ ของเธอเป็นครั้งสุดท้าย
“ลาก่อนนะคะ... พี่...”
เปรี้ยง!!
ศรน้ำแข็งของเอลซ่าถูกปลอยออกไปอย่างรุนแรง หากแต่มันพลาดเป้าไม่ได้ถูกอันนา ศรน้ำแข็งสะท้อนกับกระจกเงาที่อยู่ด้านหลังพิชและเด้งใส่ตัวเขาเอง ปิศาจร้ายร้องอย่างเจ็บปวดทรมานแขนเก้งก้างทั้งสองปล่อยอันนาให้เป็นอิสระ เธอวิ่งไปประคองเอลซ่าที่ล้มลงทันทีหลังจากแผลงศรน้ำแข็งนั้นใส่เธอ ส่วนพิชนั้นได้สลายกลายเป็นเศษทรายสีดำก่อนจะถูกสายลมพัดหายไปอย่างไร้ร่องรอย
“อันนา!! เป็นอะไรมั้ย?”เมื่อเครื่องพันธนาการน้ำแข็งของเอลซ่าได้ละลายหายไป แจ็คก็รีบปรี่เข้ามาหาอันนาด้วยความรวดเร็วทันทีตามด้วยเหล่าผู้พิทักษ์ทั้ง4ที่ค่อย ๆ พยุงกันเดินมาหา
“ฉันไม่เป็นไร... แต่พี่...”ผู้น้องมองพี่สาวที่สลบไสลไม่ได้สติอยู่กับพื้น เสื้อผ้าสีดำค่อย ๆ เปลี่ยนกลับเป็นสีน้ำเงินอย่างช้า ๆ บ่งบอกว่าเอลซ่าคนเดิมได้กลับมาแล้ว
“น่าจะปลอดภัยแล้วล่ะแบบนี้น่ะ”อยู่ต่อหน้าอันนาแจ็คไม่กล้าแม้แต่จะจับมือเอลซ่าทั้งที่หัวใจเรียกร้องและอยากจะทำใจจะขาด ผู้เฒ่าที่เดินเข้ามาหารีบชิงจับมือเอลซ่าตัดหน้าไปก่อนแล้วทำสีหน้าตื่นตกใจ
“มือเธอแข็งเหมือนน้ำแข็ง!? ลางไม่ดีแล้ว...”
“มีอะไรนอร์ท? เอลซ่าเป็นอะไร”แจ็คร้อนรนทันทีที่ได้เห็นสีหน้าของนอร์ท
“นี่เป็นผลข้างเคียงจากการที่พิชมอบพลังความมืดให้กับเธอ ตอนนี้เธอกำลังจะตาย...”
“ไม่นะ!! คุณต้องทำอะไรซักอย่าง!!”
“ฉันทำแน่อันนา แต่ตอนนี้เราต้องพาเอลซ่ากลับไปที่ปราสาท แล้วปิดเรื่องนี้อย่าให้ใครรู้จนกว่าเอลซ่าจะปลอดภัย ฉันสัญญานะอันนาว่าจะช่วยพี่สาวเธอให้ได้ เอลซ่าจะต้องไม่ตายเพราะฉะนั้นอย่าร้องไห้เลยนะ”คนสูงวัยปลอบใจเด็กน้อยด้วยถ้อยคำอ่อนโยน เลื่อนกวางลอยลิ่วเข้ามารับทั้ง7ถึงในปราสาทก่อนจะมุ่งหน้ากลับไปที่ปราสาทเอเรนเดลล์เพื่อช่วยชีวิตเอลซ่า...
ความรักจากครอบครัวเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสมอ ยิ่งเฉพาะกับคนที่เหลือกันอยู่เพียงสองคนไม่ว่าจะเป็นพ่อกับลูก แม่กับลูก หรือพี่กับน้อง โดยเฉพาะความสัมพันธ์แบบพี่กับน้องที่เมื่อเหลือกันเพียงสองคนแล้วคนที่เป็นพี่จะต้องเสียสละอย่างมากในการดูแลชีวิตของน้องให้สดใสสวยงาม ไม่ให้สิ่งที่’ไม่มี’มาเป็นปมด้อยขัดขวางการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน เพราะว่าสุดท้ายก็ยังเหลือเพียง’สองคน’
*************************
Free Talk :
กลับมาแล้วค่าาาาาาาาาาาาาา ไปญี่ปุ่นมาโคตรหนาวเลยค่ะ ระหว่างทางขากลับตกหลุมอากาศไปหลายรอบ นึกว่าจะไม่รอดกลับมาลงฟิคซะแล้ว ไรต์ว่าช่วงนี้ตัวเองเจอสถานการณ์เสี่ยงตายบ่อยมากเลยค่ะ เพราะช่วงต้นเดือนที่ไปซื้อของแถวสำเพ็งก็เกือบโดนรถแถวนั้นชน แถมเมื่อตอนกลับจากค่ายญี่ปุ่นยังซุ่มซ่ามขี่จักรยานชนต้นไม้ที่มีรังผึ้งอยู่ข้างบน รู้สึกดีที่หนีมาได้ค่ะ 55555555 5
ช่วงนี้ไรต์จะยุ่งหน่อยนะคะเพราะอาทิตย์นี้เป็นสัปดาห์กีฬาสี ทั้งดูแล เทคแคร์นักกีฬา ซ้อมหลีดก็แทบไม่ได้นอนเลยค่ะ ยังไงถ้าใครกลัวว่าไรต์จะลืมอัพฟิคสามารถส่งข้อความเร่งได้ทาง >>แฟนเพจ<< นะคะ เร็ว ๆ ทางเพจจะมีกิจกรรมแจกของคืนกำไรให้รีดเดอร์ อย่าลืมติดตามกันนะคะ บ๊ายบายค่ะ
ความคิดเห็น