คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ไอ้พี่น้ำ ไอ้เด็กช่าง
ตอนนี้ผมกับพวกไอ้ยักษ์นั่งเรียงกันอยู่ตรงโซฟาที่ชั้นล่างของบ้าน
มีไอ้เด็กช่างกลยืนกอดอกอยู่ตรงหน้า ผมยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ถูกจับ
มานั่งเรียงกับพวกมัน อยากจะกลับบ้านก็ไม่ได้กลับ
มันบอกเคลียกันก่อนแล้วจะไปส่งผมที่บ้าน จริงๆ ไม่ต้องก็ได้นะ เหอๆ
“เรื่องราวมันเป็นไง ไหนเล่าให้กูฟังสิ” ไอ้นั่นหันไปถามไอ้ยักษ์
“......มันทำผมก่อนพี่” ไอ้ยักษ์ตอบแล้วชี้มาทางผม
“ไอ้เอี้ย! กูไปทำมรึงก่อนตอนไหน มีแต่มรึงแหละหาเรื่องกูก่อน!” ผมสวนคืนทันที
เรื่องอะไรมาโยนความผิดให้ผมคนเดียว
“พอๆ ไอ้เบสมรึงเล่ามาดิ” คราวนี้มันหันไปถามไอ้เบสที่นั่งก้มหน้าสำนึกผิดเงียบๆ
มันสะดุ้งนิดนึงก่อนจะเหลือบมองไอ้ยักษ์นิดนึง ไอ้ยักษ์พยักหน้ามันจึงได้พูดขึ้น
“ก็ไอ้นั่นมันมาหาเรื่องไอ้หนึ่งอะพี่ แถมขโมยเงินไอ้หนึ่งไปอีก
แล้วมันยังกล้ามาหักหน้าไอ้หนึ่งต่อหน้าคนอื่นๆ ไอ้หนึ่งเลยจะแก้แค้น”
“เฮ้ย! มรึง!! ใครกันแน่ที่หาเรื่องวะ!?” ผมลุกขึ้นชี้หน้าไอ้เบส ตัวสั่นปากสั่นด้วยความโกรธ
“ใจเย็นๆ ดิ๊ กัสนั่งลง” ไอ้เด็กช่างมันกดไหล่ผมนั่งลง สายตาที่มองมาทำให้ผมขนลุก
น้ำเสียงที่มันเรียกชื่อผมอีกล่ะ ยี้!!!
“เฮ้อ กูขอให้มันจบลงตรงนี้เลยนะ พวกมรึงห้ามไปยุ่งกันมันอีก”
ไอ้นั่นชี้หน้าพวกมันทีละคน พวกมันเหลือบตามามองผมเคืองๆ
“ว่าไง!?” ไอ้นั่นตบหัวไอ้ยักษ์กับไอ้เบสคนละที ไอ้พวกนั้นก็ได้แต่ก้มหน้าตอบครับ
ไม่มีใครกล้าหือมันสักคน ผมละอยากรู้จริงๆ ว่าไอ้เด็กช่างนี้มันเป็นใคร
“ส่วนเรา ป่ะลุก กลับบ้าน พี่จะไปส่ง” มันหันมาทางผมแล้วฉุดผมลุกขึ้น
ก่อนจะลากออกไปหน้าบ้าน ไปยังรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดไว้บริเวณโรงรถ
พอดีกลับมีอีกคนหนึ่งเปิดประตูรั้วเดินเข้ามา
“อ้าว พี่น้ำ จะไปไหนเนี่ย ไหนว่าจะมาหาไอ้เบสไง?”
“ไอ้ขวัญมรึงจำหน้ามันไว้ แล้วเตือนเพื่อนมรึงด้วยว่าอย่ามายุ่งกับเด็กกูอีก”
ไอ้เด็กช่างที่ชื่อว่าน้ำมันดันผมให้เผชิญหน้ากับไอ้คนชื่อขวัญ
ไอ้ขวัญก็ทำหน้ามึนงง ผมเองก็งง แต่อะไรนะ? เด็กกู? ใครเด็กมันวะ!?
ผมหันขวับไปมองหน้าไอ้เด็กช่างชื่อน้ำทันที มันยกยิ้มยักคิ้วกวนๆ ใส่ผม
ไม่รอให้ผมได้โต้ตอบอะไรก็ลากผมไปที่รถมอเตอร์ไซค์ มันขึ้นนั่งทันที
แล้วชี้มือไปที่ไอ้ขวัญสะบัดเป็นสัญญาณให้มันเข้าบ้านไป
ส่วนไอ้ขวัญได้แต่ตอบครับๆ อย่างมึนๆ แล้วเดินเข้าบ้านไปทั้งอย่างนั้น
“หมายความว่าไง ใครเด็กมรึงวะ?” ผมถามเสียงดัง หงุดหงิดสุดๆ
นี่ผมเป็นผู้ชายนะ มันมาบอกว่าผมเป็นเด็กมันนี่จะดูถูกกันเกินไปแล้ว
“ทำไม? รึจะให้บอกว่าเป็นเมียพี่ดีละ แล้วก็อย่าเรียกพี่ว่ามรึง พี่ชื่อน้ำ จำไว้ด้วย”
“ไอ้!” ก่อนจะได้โต้ตอบ จู่ๆ ผมก็ถูกคว้าท้ายทอยดึงเข้าประชิดตัวมัน
ไออุ่นจากริมฝีปากประกบเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว ได้แต่เบิกตากว้างตกใจ
พยายามทุบ พยายามดัน ขัดขื้น แต่ก็สู้แรงมันไม่ได้ มืออีกข้างก็รั้งเอวผมไว้
มันพยายามจะสอดลิ้นเข้ามาแต่ผมเม้มปากแน่น ในมือทุบก็แล้วดันก็แล้ว
แต่ไม่ได้ผล ผมจึงจิกเล็บลงบนคอมันแทน มันถึงได้ปล่อยตัวผมทันที
“โอ้ย! เชี้ย!” ไม่รอช้าผมชกหน้ามันคว่ำจนมันล้มไปพร้อมกับมอเตอร์ไซค์
“ไอ้เอี้ย! ไอ้เลว!” ผมเข้าไปกระทืบซ้ำอีกรอบ มันได้แต่ยกมือกันหน้าตัวเองไว้
“เฮ้ย! มีไรกันวะ!!??” เสียงคนในบ้านดังออกมา ผมรีบหยุดเท้าที่กระทืบมัน
ก่อนจะรีบวิ่งหนีเอาตัวรอด เรื่องอะไรจะอยู่ให้มันดูผลงานที่ผมกระทืบพี่มันล่ะ
มีโอกาสหนีแล้วต้องรีบหนี อย่าให้โดยยำตรีนทำไม
ผมวิ่งสุดแรงเกิดไปถึงหน้าปากซอย เห็นแสงไฟจากรถมอเตอร์ไซค์ตามหลัง
พอดีกับมีรถแท็กซี่มาจอดส่งผู้โดยสาร ผมรีบวิ่งขึ้นรถทันที
“น้าไป xxx ครับ ด่วนเลย!! น้าออกรถเร็ว!” ผมเร่ง คนขับได้แต่เออออ
แล้วออกรถทันที ผมหันกลับไปมองที่ปากซอย เห็นไอ้พวกยักษ์ทำหน้าโหดมองหาตัวผม
เกือบไปแล้ว!! ผมถอนใจเฮ้อใหญ่ มือไม้สั่นไปหมด
อยากจะร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหล ทั้งกลัวทั้งโกรธ แถมตกใจที่อยู่ๆ ก็โดนอย่างนั้น
คิดแล้วเครียด แล้วพรุ่งนี้ผมจะยังมีหน้าไปโรงเรียนอีกได้ยังไง....
ความคิดเห็น