คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : น้ำตายามบ่าย
เสียงนาฬิกาที่ดัง ติ๊ก ตอก ติ๊ก ตอก รู้สึกน่ารำคาญอย่างบอกไม่ถูก ผมลืมตาตื่นหันไปหยิบนาฬิกาบนหัวเตียงขึ้นมาดู ชิบโหง! จะ 11 โมงแล้ว!!
สวัสดีครับ ผมชื่อเมษา หน้าตาก็นับว่าบ้านๆหล่อแบบพอดีๆก็ว่าได้ครับ เป็นมือกลองของวงการันตี วงที่ดังที่สุดในโรงเรียน ทั้งวงมีด้วยกัน 5 คน มีผม พี่อักขระนักร้องนำที่คบอยู่กับพี่ออสมือเบส และนิวกับเบต้าที่เป็นมือกีตาร์ พวกพี่ทั้ง 2 คนอยู่ม.6 ส่วนผม นิว เบต้าเราเรียนอยู่ม.5 ผมอยู่ห้องเดียวกับเบต้า นิวเรียนห้องข้างๆกันครับ
วันนี้ผมมีนัดซ้อมดนตรีกับวงครับ แต่ดันตื่นสายซะได้ ผมรีบหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวทันที วันนี้นักกันว่าจะไปซ้อมที่ห้องซ้อมดนตรีแถวบ้านพี่อักขระตอน 11 โมงครึ่ง ถ้าไปสายเดี๋ยวพี่อักขระจะดุเอา พี่แกเป็นคนตรงต่อเวลาเป็นที่สุดครับ มือกีตาร์คนก่อนหน้าที่ออกไปก่อนที่นิวจะเข้ามาแทน โดนไล่ออกเพราะชอบมาสายครับ คนก่อนฝีมือเก่งกว่านิวมากเลยครับ แต่พี่อักขระกลับสนเรื่องความตรงต่อเวลามาเป็นอันดับหนึ่ง แค่มาสายก็ถือว่าผิดมากแล้ว พอแต่งตัวเสร็จผมมองไปที่มือถือที่อยู่ปลายเตียง หน้าจอสว่างบ่งบอกว่ามีสายเข้า สงสัยเมื่อคืนผมจะลืมเปิดเสียง ผมยกขึ้นมากดดู
สุดที่รัก 12 miss call
ตายๆๆๆ พี่เกรดครับ แฟนผมเองครับ พี่เกรดอยู่มหาลัยรัฐชื่อดัง ตอนนี้เรียนอยู่ปี 3 แล้วครับ คบกันมาได้เกือบ 1 ปี เจอกันครั้งแรกเมื่อตอนผมอยู่ม.4 เทอมสอง รุ่นพี่ที่จบไปแล้วกลับมาเยี่ยมน้องม.ปลาย แนะแนวชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย แนะวิธีการเตรียมตัวสอบ และเรื่องการเตรียมตัวอื่นๆอีกมากมาย ม.5 กับม.6 ต้องเข้าร่วม แต่ม.4 จะเข้าหรือไม่ก็ได้ ถ้าไม่เข้าก็ได้ว่างไม่ต้องเรียนตั้งครึ่งวันแน่ะครับ แต่ผมสนใจเลยเข้าร่วมด้วย ตอนนั้นพี่เกรดอยู่ปี 2 ได้ครับ มากับพี่ๆที่อยู่ปี 1 พอเห็นผมพี่เขาก็เข้ามาคุยมาถามว่าอยากเข้าคณะอะไร ผมชอบเล่นดนตรีอยากเข้าคณะดุรยางค์ พี่เกรดว่าผมแนวเนอะ จริงๆผมเคยคุยกับพ่อแม่ไว้แล้วว่าอยากเข้าคณะนี้ เป็นความฝันผมตั้งแต่อยู่ม.ต้นแล้วครับ ที่บ้านก็ไม่ว่าอะไร พ่อกับแม่เข้าใจและสนับสนุนทุกอย่างที่ผมเป็น รวมถึงเรื่องที่ผมเป็นเกย์พ่อกับแม่ก็รู้ ครอบครัวผมดีหน่อยที่ไม่หัวโบราณ พ่อกับแม่บอกว่าผมสนใจดนตรีก็ดีแล้ว จะได้ไม่ฟุ้งซ่านออกนอกลู่นอกทางและพร้อมจะสนับสนุนเต็มที่
ผมดีใจนะครับเพราะเราคุยกันได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่เกิดผมยังไม่เคยมีแฟนเลยครับ มีคนเข้ามาจีบไหม มีครับ แต่ผมไม่สนใจไง สเป็คสูงเกินไง ฮะฮะฮ่า แต่สำหรับพี่เกรดตอนแรกผมก็คิดว่าพี่เค้าหล่อดี ตัวสูงใหญ่ร่างกายกำยำ เพราะพี่เค้าเล่นกล้ามด้วยครับ นิสัยก็ดีแต่แสดงอารมณ์โจ่งแจ้งชัดเจน ชอบก็ว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ วันแรกที่ได้คุยกันพี่เกรดมองผมไม่ละตา จนรุ่นน้องพี่เกรดบ่นว่าให้มาช่วยแนะแนวไม่ใช่ให้มาจีบเด็ก พี่เกรดก็เหวอเลยครับ พวกเราเลยได้แลกไลน์กัน
‘เอาไว้แชทหาพี่นะ’ พี่เกรดบอก แล้วพิมพ์ไลน์ส่งมาให้ผมเดี๋ยวนั้นเลย เป็นรูปหัวใจครับ ผมก็ขำๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดกับพี่เค้าแค่พี่ชายคนหนึ่ง ถามว่าถูกใจพี่เกรดไหม ผมถูกใจนะครับ พี่เค้าคอยแนะนำผมทุกอย่าง เรื่องคณะที่อยากเข้ามีที่ไหนบ้าง ช่วยค้นหาข้อมูลให้ผมอย่างละเอียด พอเราคุยกันบ่อยขึ้นก็ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น จนพูดถึงเรื่องความชอบส่วนตัวอื่นๆ ข้อมูลส่วนตัวของกันและกัน และเมื่อผมบอกว่าผมมีซ้อมทุกศุกร์กับเสาร์ที่ห้องซ้อมแถวบ้านรุ่นพี่ พี่เกรดก็ว่าอยากไปด้วย เราคุยกันในไลน์นะครับ
พี่เกรด [ไกลไหม?]
ผม [ไกลอยู่ครับ อยู่ที่ xxx]
พี่เกรด [พี่อยู่ใกล้บ้านเมษา เมษาให้พี่ไปส่งนะ พี่อยากไป]
ผม [พี่จะไปทำไมครับ มันไกลนะครับ]
พี่เกรด [พี่อยากไปดูเมษาซ้อมดนตรี พี่ไปด้วยได้ไหมครับ]
ผม [ถ้าพี่อยากผมก็ไม่ว่าอะไร งั้นเจอกันที่ xx นะครับ]
พี่เกรด [พี่มีรถ ให้พี่ไปรับนะครับคนดี]
ผม [ก็ได้ครับ งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่บ้านผมเวลา 9 โมงนะครับ]
เราก็คุยกันประมาณนี้แหละครับ ไปๆมาๆพี่เกรดก็เทียวไปรับไปส่งผมทุกสัปดาห์จนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไป แล้ว แถมรู้จักคนในบ้านผมทุกคน พ่อกับแม่ก็ชอบพี่เค้านะครับ แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้คบกันก็บอกแค่ว่าเป็นรุ่นพี่ที่สนิทเฉยๆ จนกระทั่งวันคริสต์มาสปีที่แล้ว วงผม “วงการันตี” ได้แสดงในงานโรงเรียนครับ พี่เกรดก็มาเที่ยวงาน วงของเราได้รับการตอบรับที่ดีมากๆ มีรุ่นน้องแฟนคลับรุมล้อมขอถ่ายรูปกันใหญ่ พอจบงานก็ไปกินเลี้ยงหมูกระทะกัน พี่เกรดก็ไปด้วยครับ วันนั้นพอพวกเราแยกย้ายพี่เกรดก็พาผมไปที่ๆหนึ่ง เป็นลานหน้าห้างดังใจกลางเมือง ใต้ต้นคริสต์มาสขนาดใหญ่ ผู้คนเยอะมากครับ แสงสีสวยมาก พวกเราถ่ายรูปกันไปสักพักพี่เกรดก็จับมือผม
‘เมษาครับ’ ผมมองหน้าพี่เกรด ขอบอกว่าใจเต้นแรงมากครับที่อยู่ๆพี่เค้าก็จับมือผม เพราะผมเปลี่ยนความรู้สึกที่มีกับพี่เกรดแค่พี่ชายเป็นแอบรักข้างเดียวไป แล้ว มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ มันเป็นของมันเอง คุยกันทุกวัน เจอหน้ากันบ่อยๆ จนผมคิดถึงแต่พี่เกรด อยากเจอกันตลอด 24 ชั่วโมง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ และผมก็ไม่อยากเสียการเรียนจึงไม่เคยบอกพี่เกรดว่าผมแอบชอบพี่ไปซะแล้ว
‘เม ษา.....คบกับพี่นะครับ’ หัวใจผมพองโต เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว พี่เกรดกำลังขอผมเป็นแฟน!!! ผมดีใจมาก หน้าแดง อายครับ ผมก้มหน้ามองเท้าอย่างช่วยไม่ได้
‘เมษา?’ พี่เกรดเรียกชื่อผมอีกครั้ง ผมจึงเงยหน้ามองพี่เกรด ผมหุบยิ้มไม่ลงแล้วครับ พนักหน้าเป็นอันว่าตกลง เหตุผลในหัวมันกระเด็นหายไปหมดแล้วครับ พี่เกรดยิ้มร่าแล้วคว้าตัวผมเข้าไปกอด ผมตกใจตบหลังพี่เค้าเบาๆ
‘พี่เกรด เมษาอายเค้า’ ผมพูดด้วยเสียงอันเบา พี่เกรดยอมปล่อยแต่โดยดี พวกเราจูงมือกันเดินเล่นถ่ายรูปคู่กัน ก่อนที่พี่เกรดจะขับรถมาส่งผมที่บ้าน วันแรกที่ตกลงคบกันไม่มีอะไรเกินเลยนะครับ ขอบอก!! พี่เกรดแคร์ความรู้สึกผมมาก ไม่กล้าแตะต้องจะจูบก็ไม่กล้า เราเลยได้แค่จับมือกันครับ แต่แค่นี้ผมก็สุขใจมากๆ แล้ว ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่พี่เกรดรักผม เพราะผมก็รักพี่เกรด ใจเราตรงกัน ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้แล้ว
เรื่องราวก็เป็นอย่างนี้แหละครับ ตอนนี้ใช่เวลามาย้อนอดีตซะที่ไหน นี่ก็ 11 โมงแล้ว ผมมีเวลาแค่ 20 กว่านาทีเพื่อไปให้ทันเวลาที่พี่อักขระนัด ผมกดโทรหาพี่เกรดทันที
[ฮัลโหล เมษา] พี่เกรดรับทันทีที่ต่อติด
“พี่เกรด ผมขอโทษครับ ผมตื่นสาย ผมลืมเปิดเสียงโทรศัพท์ไว้ พี่อยู่ไหนแล้ว?” ผมพูดรัวด้วยความรีบร้อน ลงมาข้างล่าง พี่เกรดบอกว่ารออยู่หน้าบ้าน ผมมองไปในครัวมีโน้ตแปะไว้ที่หน้าตู้เย็น
วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่ ปลุกเมษาแล้วไม่ตื่น กับข้าวอยู่บนโต๊ะนะลูก – พ่อ/แม่
บนโต๊ะมีแซนวิสแฮมอยู่ 3 ชิ้นใหญ่ ผมแกะพลาสติกออกหยิบแซนวิสทั้งหมดรีบออกไปหาพี่เกรดทันที พี่เกรดบอกว่ามารอตั้งเกือบชั่วโมงแล้ว แต่เข้าบ้านไม่ได้เพราะพ่อกับแม่ไม่อยู่ล็อกประตูไว้ กดกริ่งหน้าบ้านก็เงียบ ผมเป็นคนหลับลึกครับ ดีนะที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อน ไม่งั้นละนอนยาวแน่นอน
“เมษานัดซ้อมกี่โมง?” พี่เกรดก็ถามขึ้น
“11 โมงครึ่งครับ” ผมบอกรีบปิดประตูบ้านใส่กุญแจแล้วตามพี่เกรดไปขึ้นรถ
“23 นาที.... ถ้ารีบไปน่าจะทัน” ว่าแล้วพี่เกรดก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เกือบชนหมาแถวหมู่บ้านเข้าให้ ดีที่มันหลบทัน ผมละเสียวจริงๆเวลาพี่เกรดขับรถเร็ว แต่วันนี้ไม่ว่าเพราะผมก็รีบมาก ไม่อยากถูกพี่อักขระว่า ถ้าถูกตีตราแดง 3 ครั้ง ได้โดนไล่ออกแน่ ผมโดนไปแล้ว 1 ครั้ง และไม่อยากให้มีครั้งที่ 2 ตามมาเด็ดขาด
20 นาที เรามาถึงห้องซ้อมแถวบ้านพี่อักขระพอดี รอดตัวไปที่มาทัน พอพี่เกรดจอดรถผมก็รีบวิ่งเข้าห้องซ้อมทันที คนอื่นๆในวงมากันครบแล้วครับ วันนี้พี่โจก็มา พี่โจเป็นเพื่อนคณะเดียวกันกับพี่เกรดครับ ชอบมาดูวงผมซ้อมทุกครั้ง ตามพี่เกรดมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่เกรดมาดูผมซ้อมดนตรี พี่เกรดบอกว่าพี่โจชอบเบต้าตั้งแต่แรกเห็น ผมก็รู้แล้วละครับ เพราะพี่โจเล่นบอกรักเบต้าทันทีที่พวกผมซ้อมเสร็จ พี่เค้าบอกว่าชอบเบต้าตั้งแต่แรกเห็น แต่เบต้าไม่เล่นด้วยครับ เบาต้าเห็นว่าเป็นกระเทยแบบนี้อยู่ต่อหน้าพวกผมจะสะดิ้งมาก แต่มันก็แอ๊บแมนตลอด เพราะที่บ้านพ่อมันโหดมากครับ เกลียดตุ๊ดกระเทยเข้าไส้มันเลยต้องพยายามแอ๊บว่าเป็นแมนให้พ่อเห็น ผมรู้ว่าเบต้าชอบนิวอยู่ แต่นิวไม่ได้ชอบเบต้า รักสามเศร้าชัดๆ พี่โจอยากรู้มากว่าเบต้าชอบใคร แต่เบต้าไม่ยอมบอกครับ เพราะงั้นทุกครั้งที่ซ้อมพี่โจจะมากับพี่เกรดด้วยตลอด มาคอยจีบเบต้าครับ จนเดี๋ยวนี้พี่โจมาเองแล้วครับ รู้ตารางซ้อมของวงดีกว่าพวกผมอีก
พี่อักขระกับพี่ออสก็ไม่ได้ห้ามอะไรเลย อยากมาก็ให้มาไม่เคยว่า พี่อักขระชิวๆอยู่แล้วครับ ส่วนพี่ออสหากพี่อักขระว่ายังไงก็ว่าตามไม่เคยบ่นเลยครับ พวกเราในวงรู้กันดีว่าในสายตาพี่ออสมองเห็นแค่พี่อักขระคนเดียว ที่มาเล่นเบสให้ทั้งๆที่ชอบกีตาร์มากกว่าก็เพราะพี่อักขระบอกว่าชอบมือเบส พี่ออสก็เปลี่ยนจากกีตาร์ไปหัดเล่นเบสในวันถัดมาทันที ทุ่มเทสุดๆเลยเนอะ
“เกือบสายนะเมษา ไปเตรียมตัวให้ว่อง” พี่อักขระว่าครับ ผมรีบไปที่กลองชุดด้านใน หยิบไม้กลองที่เหน็บไว้ที่เอวขึ้นมา เซ็ตเสียงแปบเดียวก็พร้อมแล้วครับ พวกเราเริ่มซ้อมตั้งแต่ 11 โมงครึ่ง ไปเลิกอีกทีก็บ่าย 2 ครับ
“อักขระ... หิวแล้ว” พี่ออสเดินไปบอกพี่อักขระทันทีที่เลิก
“หิวเหมือนกัน พวกนายเอาไง?” พี่อักขระหันมาถามสมาชิกในวง ผมอยากกินข้าวมันไก่ร้านเจ้เบียบหน้าปากซอย อยากกินข้าวหมูแดงร้านลุงไก่ข้างๆร้านเจ้เบียบ รึจะกินก๋วยเตี๋ยวดีนะ ระหว่างคิดว่าจะกินอะไรผมเห็นพี่เกรดเดินออกไปข้างนอกสงสัยไปเข้าห้องน้ำ
“อยากกิน MK ว่ะพี่” ไอ้นิวครับ โผลงขึ้นมาทันที
“MK ก็ดีนะนิว เบต้าก็อยากกินเหมือนนิวอยู่พอดีเลย” เบต้ามันแสดงออกขนาดนี้ทำไมพี่โจไม่รู้สักทีนะว่ามันชอบนิว
“ถ้าเบต้าอยากกิน พี่พาไปกินนะครับ” พี่โจพูด
“พี่โจเลี้ยงป่ะละ?” เบต้าหันไปถาม พี่โจพยักหน้า
“หมดนี้พี่โจไหวเหรอ?” เบต้ากวาดมือชี้ทุกคนในห้อง พี่โจสะอึกทันทีครับ
“ตกลงจะกินอะไรวะเอาดีๆดิ” พี่อักขระเริ่มโมโห
“ผมอยากกินข้าวหน้าปากซอยอ่ะพี่” ผมชิงบอกก่อน เดี๋ยวไม่จบ
“เออ ก็ดีนะ มีให้เลือกเยอะดี เมษาอยากกินไรละ?” พี่อักขระเห็นด้วย
“ผมอยากกินข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดงครับพี่”
“เห็นด้วยๆ ข้าวหมูแดงร้านลุงไก่แมร่งโครตอร่อย นิวว่าเรากินหน้าปากซอยก็ดีนะพี่” สรุปเป็นอันตกลงว่าไปกินข้าวหน้าปากซอยครับ
พวกเราออกมาจากห้องซ้อม ผมมองซ้ายมองขวาหาพี่เกรด พี่เกรดอยู่หน้าร้าน ผมยื่นเงินค่าห้องซ้อมส่วนของผมให้นิวก่อนจะเดินออกไปหาพี่เกรด
“ไอ้เหี้ย!” ผมตกใจ อยู่ๆพี่เกรดก็ชกเด็กคนหนึ่งเข้า ผมรีบวิ่งเข้าไปห้าม กอดเอวพี่เกรดไว้แน่น
“พี่เกรด! อย่า! พอแล้ว!” พี่เกรดชกไปได้อีกหมัด ผมเห็นน้องเค้าเลือดกบปาก เฮ้ย นี่มันน้องเอสรุ่นน้องม.3ที่โรงเรียนผมนี่หว่า น้องเอสเป็นแฟนคลับผมด้วยครับ ผมตกใจที่เห็นว่าคนโดนชกเป็นน้อง
“พี่ทำไรเอสเนี่ย!?” ผมผลักพี่เกรดออกเข้าไปดูน้องทันที
“เอสเจ็บไหม? พี่เกรดทำอะไรของพี่!? น้องเค้าไปทำอะไรให้พี่ถึงชกน้องเค้าแบบนี้!?” ผมโมโหหันไปว่าพี่เกรด
“เมษามานี่! ไม่ต้องไปสนมัน!” พี่เกรดว่าแล้วดึงแขนผมให้ลุกขึ้น ผมหันไปมองพี่เกรดตาเขียวปัด
“เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้น?” พวกเพื่อนๆในวงวิ่งออกมาดู พี่โจวิ่งมาเป็นคนแรกเป็นคนถามขึ้น
“แมร่ง ไอ้เชี่ยนี่มันจะจีบเมียกรู!” พี่เกรดว่าชี้มือไปที่น้องเอส ผมไม่เข้าใจพี่เกรดเลย ทำไมถึงหัวเสียขนาดนั้น เค้าจะจีบก็ช่างเขาสิ ผมไม่เล่นด้วยสักหน่อย ทำไมต้องรุนแรงด้วย
“แต่พี่ก็ไม่ควรไปชกน้องเค้า น้องเค้าอ่อนกว่าพี่ตั้งหลายปี” ผมว่า
“อูย...พี่เมษา...ผมเจ็บ” ผมรีบเข้าไปดูน้องที่ยังนั่งอยู่ที่พื้น เห็นแล้วก็สงสาร ถึงน้องจะสูงกว่าผมแต่ก็ไม่ได้ตัวโตเท่าพี่เกรด โดยชกไปเต็มแรงจนเลือดกบปากขนาดนี้คงเจ็บน่าดู
“เมษา!” พี่เกรดตะโกนใส่ผมด้วยความไม่พอใจ ผมสิที่ต้องไม่พอใจไม่ใช่พี่
“พี่เกรดหยุดได้แล้ว อายคนอื่นเขาบ้าง!!” ผมสุดจะทนจริงๆ ครับ ทำไมพี่เกรดถึงโมโหแรงขนาดนี้คุยกันดีๆไม่ได้เชียวหรือ
“โว้ย! กลับ!” พี่เกรดดึงแขนผมกระชากให้ตามพี่เค้าไป ผมเจ็บ พี่จับแขนผมแรงมาก พี่ผลักผมให้ขึ้นรถแล้วขับออกไปโดยไม่สนใจเสียงผมเลย เพื่อนๆ ในวงต่างร้องห้ามพี่เกรดก็ไม่ฟัง
“ทำไมพี่เกรดทำแบบนี้!?” ผมหันไปว่า พี่เกรดหน้าเครียดกัดฟันกรอด ผมไม่เคยเห็นพี่เค้าโกรธแรงขนาดนี้มาก่อน ปกติเวลามีคนมาจีบผมพี่เกรดก็แค่หงุดหงิด เข้ามาแสดงตนว่าเป็นแฟนผมแค่นั้นก็จบ ไม่เคยมีเรื่องชกต่อยกันแบบนี้มาก่อนเลย แต่คราวนี้ทำไมพี่เกรดถึงไปชกรุ่นน้องแบบนั้น แถมอารมณ์เสียไม่พอใจสุดๆ
“พี่ไม่อยากให้เราไปคุยกับมันอีก!” พี่เกรดว่าตายังคงมองทางข้างหน้า
“ทำไมล่ะครับ!? ทำไมพี่ถึงพูดอย่างนี้!? แค่น้องเค้าบอกว่าจะจีบผมแค่นี้ไม่เห็นต้องชกกันเลย!”
“เมษาไม่รู้อะไรก็หุบปากไปเลย อย่าทำให้พี่โมโหมากกว่านี้! แมร่ง! เหี้ย!”
“พี่เกรด!” ผมไม่ไหวจะทนแล้วนะ ทำไมพี่เกรดแสดงท่าทางอย่างนี้ใส่ผมด้วย
“พี่ไม่มีเหตุผลเลย!”
“พี่ไม่อยากพูด เมษารู้แล้วจะยิ่งเสียใจ!”
“ผมจะเสียใจมากกว่าที่ไม่รู้! พี่เกรดจอดรถให้ผมลงข้างหน้าด้วยครับ!” ผมไม่อยากคุยกับพี่เกรดแล้ว พูดไม่รู้เรื่องคุยไปก็เท่านั้น
“ไม่! พี่จะไปส่งที่บ้าน!” พี่เกรดหันมาตะโกนใส่ผมเต็มๆ ตอนนี้รถกำลังติดไฟแดงอยู่เลนกลาง ผมอยากเปิดประตูรถออกไปซะตอนนี้เลย ถ้าไม่มีมอไซค์มาปาดผ่านข้างรถไปทีละคันอย่างนี้นะ อีกครึ่งทางก็ใกล้จะถึงบ้านผมแล้ว ผมที่ตกใจเสียงพี่เกรด น้ำตาคลอเบ้าขึ้นมา
“....เมษา อย่าร้อง.....” พี่เกรดพูดเสียงอ่อนลง แต่ผมกั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว ผมจึงร้องไห้ออกมา
“พี่ขอโทษ อย่าร้อง พี่ไม่ได้ตั้งใจจะตะโกนใส่เรานะ” ผมยังร้องไห้ไม่หยุด พอได้ร้องแล้วมันหยุดไม่ได้ง่ายๆ
“ฮึก...พี่ เกรด...ฮึก..บ้า...คน...ฮือ...บ้า....ฮึก...ฮือๆ” พี่เกรดพยายามจะเอื้อมมือมาจับหัวผม แต่รถคันหลังบีบแตรไล่เพราะไฟเขียวนานแล้ว พี่เกรดจึงต้องขับรถออกไปต่อ จนมาถึงบ้านผม ตอนนี้ผมหยุดร้องแล้ว ตาคงแดงกร่ำน่าดู
“เมษา....” พี่เกรดเอื้อมมือมาใกล้แต่ผมปัดมือพี่เกรดออก ไม่อยากคุย ไม่อยากให้จับ ผมกำลังโกรธ
“อย่าทำอย่างนี้เมษา” ผมไม่พูดหันไปเปิดประตูแต่ถูกพี่เกรดดึงมือไว้ก่อน
“เราคุยกันให้รู้เรื่องก่อนเมษา อย่าทำอย่างนี้ พี่ไม่ชอบ”
“พี่ไม่ชอบ... แล้วความรู้สึกผมล่ะ? พี่หึงผม ผมไม่ว่า แต่พี่ไม่เคยเป็นนี้ น้องเค้าไปทำอะไรให้พี่พี่ถึงต้องไปชกเข้าด้วย พี่ไม่มีเหตุผลเลย...พี่ที่เป็นแบบนี้ผมไม่ชอบ!” อยู่ๆพี่เกรดก็คล่ยมืออก
“...ลงไป...” ผมหันไปมองพี่เกรด พี่เกรดก้มหน้าอยู่ที่พวงมาลัยมือข้างที่คว้าผมไว้เปลี่ยนไปกุมที่หัวตัวเอง พี่ว่าอะไร?
“พี่ไล่ผมเหรอ?” ผมรู้สึกหน้าชา พี่เกรดเป็นอะไรไปแล้ว
“พูดไปเมษาก็ไม่เชื่อพี่ เมษาเข้าข้างมัน พี่เบื่อจะพูดแล้ว” พี่เค้ายังคงก้มหน้ากับพวงมาลัยอยู่
“พี่ก็บอกเหตุผลมาสิ! ไม่ใช่ทำกับเมษาแบบนี้!”
“จะพูดให้ตอกย้ำตัวเองทำไมวะ!?” พี่เกรดเงยหน้าสบถ ผมไม่เคยเห็นพี่เกรดเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ผมสะดุ้งเฮือก
“ฮึก.....” เหมือนน้ำตาจะไหลอีกรอบ
“...ถ้าจะร้องก็ลงไป... พี่เหนื่อยแล้ว พี่ว่าเราห่างกันสักพักดีกว่า รอให้พี่เย็นลงกว่านี้....” ผมสะอึก ทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ ไม่พอใจ สับสน ไม่ไหวแล้ว ผมไม่สนพี่แล้วก็ได้! ผมปาดน้ำตาเปิดประตูลงไป แล้วปิดประตูรถกระแทกเสียงดัง พี่เกรดไม่แม้แต่จะสนใจด้วยซ้ำ พี่เกรดขับรถออกไปทันที น้ำตาผมไหลอีกแล้ว ผมเสียใจ ผมเจ็บปวด ทำไมพี่เกรดเป็นแบบนี้ ผมไม่เข้าใจ......
ความคิดเห็น