คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : เหตุวุ่นวายในบ้านเช่า
ืนนั้นมาลิสาฝันประหลามาที่สุในีวิ เธอฝันว่าัวเอถูพี่แทนล่อลวมาที่บ้านเ่าั้นเียว อยู่้วยันสอนเาเริ่มแสอาารหื่น้วยารเธอนอนบนพื้น ใ้มือปลาหมึับรนั้นบ้ายำยี้รนี้บ้า และพูเสียั้าหูให้เธออยู่นิ่ๆ อย่าิัืน
เธอพยายามิ้นรน่อสู้สุำลัเพื่อรัษาพรหมรรย์ ัลเม็าร่อยีสมัยเป็นหัวหน้าแ๊ออมาใ้าน บัเอิเรี่ยวแรอันน้อยนิไม่อา้านทานวามแ็แร่อฝ่ายาย ุนอนลายินัเปิอ้า่าเหลือเพียเสื้อในลายลูไม้ เพราะวามโมโหเธอัแน้ายผู้ายสายหื่นเ็มแร
หลัารู่โมแบบสุนันรอเธอไ้รับอิสรภาพลับืน สิ่แรที่ทำือพยายามหลบหนีออไปาุมนรบนิน โร้ายเหลือเินเธอถูพี่แทนพุ่เ้ามาสวมอา้านหลั เานอนทับเรือนร่าบอบบาอเธอ เารุรานวามอวบอิ่มใ้เสื้อในไร้สายอเธอ เาใ้ปลายลิ้นเล้าโลมเลียิ่หูเธอ เาทำให้เธออ่อนระทวยไร้สิ้นเรี่ยวแรนอนหายอ้า่าบนพื้น
ในวามฝันเธอิว่าัวเอไม่รอแน่นอน ิแ่เพียอยาร่วมรัับพี่แทนบนเียไม่ใ่พื้นสปร รั้แรอเธอสมวรสวยสามอยู่ในวามทรำลอไป แ่แล้วปุบปับพี่แทนลุึ้นยืนถอาเสามส่วนโยนทิ้ฝั่้าย ่อ้วยถอาเในสีาวมุโยนทิ้ฝั่วา บ้อ้าวหลามหนอมนนาให่โมหึมาพุ่เ้าหาหุบเาุ่ม่ำอเธอ
“ไม่!” เพราะวามใมาลิสาสะุ้ื่นาฝันประหลา
รอบาย่อน้าำมืนอหน้า่าฟ้ายัไม่สว่า หิสาววาามอรอบัวและไ้พบเอับวามประหลาใ เธอนอนอยู่บนเียเหล็นาสามฟุอใรนหนึ่ สวมุนอนลายินัเสื้อในาเในยัอยู่รบถ้วน สมาร์โฟนสภาพปานลาแสเวลาีห้าสี่สิบสามนาที
ใ้เวลาประมวลผลวามิไม่ี่วินาทีหิสาวัสินใหลบหนี
มาลิสาย่อปลายเท้าออมาาห้อนอนายโส เห็นฝ่ายายหลับอุุบนโฟา็พลอยอุ่นใ เธอูมอเอร์ไ์ออห่าบ้านเ่าพยายามิเรื่อ เมื่อทำสำเร็ึับรถลับบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เินทามาถึที่ทำานนแรและ่วยเ้าหน้าที่รัษาวามปลอภัยเปิประู
ระหว่าัารมื้อเ้าประอบไป้วย าแฟร้อน แน์วิโบราไส้หมูหย็อ และล้วยหอม วามทรำ่ำืนที่ผ่านมาหวนลับืนอย่ารบถ้วน วามริับวามฝันใล้เียันมาถึแปสิบเปอร์เ็น์
่อนเธอลายร่าเป็นระสูรพี่แทนโทรศัพท์อวาม่วยเหลือ เธอับมอเอร์ไ์มา่วยและเหลือเวลาอีห้านาที ึรีบอัวลับบ้านิว่าัวเอทำสำเร็แน่นอน ำลัะเปิประูลับมีอาารเวียนหัว วาพร่ามัวมอทุอย่าไม่ัเน ทรัวแทบไม่ไหว้อลมานั่ที่พื้น แล้วเริ่มรีร้อรวราเสียแหลมในบ้านเ่าั้นเียวผู้ให่เที่ย
พี่แทนเ้ามาสอบถามเพราะวามเป็นห่ว ิใ้สำนึสั่ารให้เธอหลบหนีออมา เธอพลารนี้ไม่ไ้…ทุนในบ้านโสบอาเือร้อน ถูพี่แทนรั้ัวยิ่ลนลานไปันให่ ิในใผู้ายนนี้ล่อลวเธอให้มาิับ เารู้อยู่แล้วเธอเป็นระสูรึ้อนแผนัเล่นานในืนลายร่า
เพราะวามโมโหเธอัแน้ายพี่แทน แล้วทุอย่า็เป็นไปามวามฝันบ้าบอ เธอนอนหายบนพื้นเห็นพี่แทนถอาเโว์หนอนน้อย
เรื่อวุ่นๆ ระหว่าเราสอนับรนี้ รู้ัวอีทีเธอสะุ้ื่นาฝันอยู่ในห้อนอนผู้ายโส สิ่ที่มาลิสาวิัวลไม่ใ่บ้อ้าวหลาม ไม่ใ่ัวเอถูลวนลามเพราะยัไม่รู้ว่าเป็นเรื่อริหรือแ่วามฝัน
เธอัวลใเรื่อเปิเผยัวนให้เ้าหน้าที่ีเอสไอรับรู้
แปโมเ้าเ้าหน้าที่อบ.บ้านโสบมาถึที่ทำานามปริ รวมทั้นภาพรึ่แปลใมาที่เห็นเพื่อนนั่อยู่ในห้อ บัเอิัวเอทั้่วนอนและมีอาารอ่อนเพลีย สาวผิวสอสีผมสั้นไม่ิใส่ใเอาแ่บิี้เียอ้าปาหาว สุท้ายทิ้ัวนอนะแวาบนโ๊ะทำานหน้าาเย
มาลิสาเป็นฝ่ายวนุย “เมื่อืนเป็นยัไบ้า”
“นเยอะมาวุ่นวายมา มีลูทัวร์บีัน้วย นี่ันยัเหนื่อยอยู่เลยแ” นภาพรนอนหลับาระหว่าสนทนาับเพื่อนสนิท
“มีนเห็นระสูรที่ไหน” นี่ือสิ่ที่มาลิสาอยารู้มาที่สุ
“เรื่อนี้แปลเหมือนัน เมื่อืนไม่มีใรเอระสูร”
“แถามรบทุนหรือยั”
“เรื่อแบบนี้ทำไม้อถาม” นภาพรลืมาเพ่มอ “ใรเห็นระสูร้อะโนบอเสียั โยเพาะพวหิวแสทั้ฝั่นัล่าและอหวย”
“ที่แพู็ถู” ้อเท็ริที่เิึ้นทำมาลิสาใบหน้าบูบึ้
เพราะเธอไม่ไ้ลายร่าึไม่มีใรเห็นระสูรในืนวันเพ็
ไม่มีทั้ทายาทระสูรและระสูรัวที่สออออาละวา
เรื่อวุ่นวายายปลา่อนไม่สิ้นสุแ่เพียเท่านี้ พี่หนิ ยัยเ็ม และแอี้เป็นไ์ทัวร์สยอวั ส่วนลูาลไปหาเพื่อนที่นรนายยัไม่ลับ เท่าับว่าเธอไม่เหลือใรเป็นผู้้อสสัย รวมทั้ัใรออาลุ่มผู้้อสสัยไม่ไ้ เพราะยัไม่พบหลัานยืนยันวามผิหรือวามบริสุทธิ์
สอสาวนั่ทำานอัวเอประมายี่สิบนาที หัวหน้าหน่วยานสวัสิารสัมและุมน้าวเท้าเ้ามาในห้อเพื่อแ้่าวร้าย
“วันนี้แอี้ลาป่วยไม่มาทำาน”
“แอี้เป็นอะไระ?” มาลิสาใสอบถามน้ำเสียลนลาน
“เป็นไ้หวัลุไม่ไหว”
“สมวรอยู่หรอ” นภาพรแเรื่อริ “เมื่อวานแอี้ทำานแทนแทั้วัน ลาืนยั้อเป็นไ์สสัยถูละออฝนนไม่สบาย”
“โธ่…แอี้” วามเสียใผลัันมาลิสาส่้อวามสอบถามรุ่นน้อที่น่ารั ไ้รับำอบลับืน ‘แอี้ไม่เป็นอะไรมาพรุ่นี้เอัน’ เธอรู้สึโล่ใ ทว่ามาลิสายัรู้สึผิทั้เรื่อลาานและเรื่อไม่ไ้ลายร่า
วามผิพลาอเธอส่ผลระทบ่อทุนในุมน
เ้านี้แทนไทวุ่นวายับารรวสอบสะพานแวนบึหนอโพน ว่าะแล้วเสร็ปาเ้าไปบ่ายโมยี่สิบสี่นาที ายหนุ่มเินทาลับที่ทำานเพื่อัารเอสารที่ยั้าา ะเินผ่านหน่วยานสวัสิารสัมและุมนเห็นสาวๆ ในห้อ บัเอิสบาับมาลิสารู้สึเินอายวีรรรมัวเอ ใวน้อยเ้นเสียัโรมรามรีบหลบหน้าเพ่มอทาอื่น
แทนไท้าวเท้ายาวๆ เ้าสู่ห้อทำานหน่วยานรวสอบภายใน สิเลื่อนลอยไปไลำไม่ไ้สันิพี่อ่ำนินทาใรและเรื่ออะไร ิแ่เพียทำไมัวเอใล้าหน้า้านทำเรื่อบ้าบอับผู้หิน่ารั
มาลิสาใี่วยนถูัในห้อน้ำลาึ ทำภาริเสร็เธอเริ่มมีอาารประหลา พยายามวิ่หนีออไปนอบ้านและส่เสียร้อล้ายเสียระสูร เพราะเป็นห่วลัวเิอันรายเาพยายามเหนี่ยวรั้เธอไว้ เผลอหน่อยเียวถูัแน้าย่อ้วยเะผ่าหมาอีหนึ่รั้
หิสาวแสท่าทาราวับว่าัวเอเป็นระสูร บัเอิใบหน้าเธอยัเหมือนเ่าแทนไทึไม่ลัว เธออาเป็นระสูรมือใหม่ไร้สิ้นอิทธิฤทธิ์ปาิหาริย์ แ่ถึระนั้นวิธีสยบเธอ้วยำลัไม่ประสบวามสำเร็ อีไม่นานมาลิสาะหลุออไปนอบ้านและถูนในุมนเห็น
แทนไททบทวนยุทธวิธีัารระสูรในาน้อมูลีเอสไอ ้อที่แปวรรสอุหนึ่เียนไว้ว่า ารโว์หนอนน้อย่วยให้ฤทธิ์เระสูรลน้อยล ายหนุ่มัสินใทำามและไ้รับรู้ในภายหลั เมื่อมาลิสาเห็นหนอนน้อยเธอเริ่มหมแรและนอนหลับอย่า่ายาย
หนอนน้อยพิิระสูรร้าย…พูเรื่อนี้ออไปไม่มีใรเื่อ
ที่สำัมันไม่ใ่หนอนน้อยลอยใแ่เป็นพามัร
“บ้าะมั!” หนุ่มเบเพสนั่หน้านิ่วิ้วมวใ้สอมือุมหัว
านี้ไปัวเอไม่ล้าเอหน้ามาลิสา ริอยู่สิ่ที่เิึ้นส่ผลี่อเธอ แ่มันไม่ถูและออไปในทาอนาาร แทนไทิหาวิธีแ้ไปัหาที่ัวเอสร้าึ้นมา ิอยู่นานลับไม่พบหนทาเหมาะสมับสถานาร์ อนนั้นเอสมาร์โฟนไ้รับ้อวามใหม่าหลานสาวยายอิ่ม
“หโมเย็นพี่แทนมาเอมะลิที่บึหนอโพน”
++++++++++++
วามลับเรื่อระสูรำลัะถูเปิเผย
ความคิดเห็น