คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [CHAPTER 7]
[CHAPTER 7]
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!
เสียงเสียดสีของรถเบนซ์สุดหรูสีดำดังสนั่นกลางลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าโคเอ็กซ์มอลล์ ห้างสุดหรูของยูชอน แห่งดงบังชินกิ(ดูยังไงยังไงก็ห้อยอยู่ดี ไก่เอ๊ยไก่)
“เฮ้ออออออ!! รอดตายแล้วตู”
“อ้าว อาเจ้พูดนี้ได้ยังไง”
“แล้วจะให้พูดยังไง รถห่วยแบบนี้ รถจะหมดประเทศเพราะแก ยัยจิน”
“- - ? แล้วรถมันจะเกี่ยวอะไรกับประเทศอ่ะ อาเจ้”
“- -* (น้องตู) ก็ประเทศต้องผลิตรถ ถ้าแกเล่นขับไม่ดูตาม้าตาเรือแบบนี้ ขับจะทับแมวตาย เดี๊ยวก็จะชนเสาไฟฟ้า เดี๊ยวก็ขับขึ้นฟุตบาท ประเทศจะล่มจมเพราะแก คนอย่างแกขี่ควาย ควายก็ตาย ยัยซูจิน”ซองจินมิงหน้าซูจินน้องสาวฝาแฝดด้วยความแค้น ก่อนที่ซูจินจะมองซองจินด้วยสายตาอาฆาต
“อ่ะ เล่นด่าซะยาวเลยนะเจ้ ก็คนสอนมันสอนไม่ดีนี่หว่า โทษคนเรียนได้ไง”
“หนอย! ประเสริฐมากนะแกยัยจิน ก็คนเรียนมันไม่รู้จักจดจำ แล้วคนสอนมันจะสอนได้มั้ย!อย่างแกต่อให้อายุสามสิบหรือสี่สิบหรือจนลงโลงก็ขับรถไม่ได้หรอก”
“แล้วไง”(อ่ะ...ไอ้น้องบ้า! - * -/ซองจิน)
“นี่ยัยจิน แกกวนประสาทชั้นอีกแล้วเรอะ!”ซองจินพูดกับน้อง
“ไม่รู้ คิดดูเอง”ซูจินพูดพร้อมทำหน้ากวนตีพี่สาวว่าแล้วซูจินก็ลงจากรถเดินตรงไปที่ห้าง
“อ้าวเจ้ ทำไมไม่ลงมาเห็นว่านัดเพื่อนไว้ไม่ ใช่เหรอ”ซูจินถามพี่สาว
“แล้วแกจะไปไหน”
“ไปห้องน้ำ”ซูจินบอกพี่สาว
“งั้นรีบไปรีบมาแกจะได้อยู่เฝ้ารถ”
“= []= อ้าว จินลงไปอยู่ด้วยไม่ได้เหรอเจ้ มันเบื่ออ่ะ อยู่แต่ในรถ”
“ไม่ได้!แกจะไปไหนไม่ได้ ถ้าแกไปชั้นจะไม่ไปส่งแกที่เมียงดงจริงด้วย”ซองจินสั่งน้องสาว
“เออ ก็ได้ เดี๊ยวมานะ”ซูจินทำหน้ามู่ทู้แล้ววิ่งไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
5 นาทีผ่านไป
ป๊อกๆๆๆๆ
เสียงเคาะกระจกรถ
“เจ้ ลงมาได้แล้ว”
“ยัยจิน กว่าจะมาได้นะ เอ้า กุญแจ”ซองจินพูดพร้อมโยนกุญแจให้ซูจิน
ปึกๆๆๆๆๆๆ
“ตื่นๆๆๆ วอนอา ถึงห้างแล้ว”ซองจินปลุกวอนอาที่กำลังหลับอยู่ที่เบาะหลังรถ
“อือ ถึงแล้วเหรอซองจิน”วอนอาถาม
“อือ ถึงแล้ว”
“แล้วเมื่อกี้น้องแกขับรถเหรอ”
“เออ ใช่ มันขับ ทำไมอ่ะ”
“ - - *ขับห่วยมาก รบกวนการนอนของชั้น“
“อ้าว พูดนี้ได้ไง มาตบกันม่ะ”ซูจินท้าวอนอา
“ไม่อ่ะ เดี๊ยวไม่สวย ต้องไปดูคอนเสิร์ตของมินฮวานที่รัก ของชั้นไปหล่ะ โฮะๆๆๆ”วอนอาพูดแล้วเดินส่ายก้นเข้าไปในห้าง
“เฝ้ารถดีดีนะ น้องเลิฟ”
“เออ = =”ซูจินรับปาก
2 ชม.ผ่านไป……….
“กว่าจะมาได้ ไหนเสื้อสีเหลืองของจินอ่ะ”
“ไม่มีสีเหลืองมีแต่สีครีมเลยสีครีมมาแทน”
“อ้าว”
“ไม่ต้องมาอ้าวเลย ตัวตั้งสองหมื่นวอน หรือแกจะไม่เอา“
“สองหมื่น! เอาเอา ขอบใจนะเจ้ รักเจ้ จังเลย”ซูจินขอบใจพี่สาวแล้วเข้าไปกอดซองจินจนหายใจไม่ออก
“เออ รักให้จริงเถอะ แล้วแกจะไปเมียงดงอีกม่ะ จะได้ไปส่ง”
“(-- )( --)(-- )( --) ไม่ไป โทรไปบอกเพื่อนๆแล้ว”
“ดี ไม่เปลืองน้ำมัน^^”
“งั้นเดี๊ยว เจ้ขับรถนะ ง่วงนอน -o-”ซูจินพูดกับพี่สาว
“เออ ได้ ดีแล้ว ชั้นจะได้ไม่ตายฟรี นายองแกนั่งหน้ากับชั้น เดี๊ยวแกทะเลาะกับน้องชั้น”ซองจินพูดแล้วออกรถอย่างไม่รอช้า
. . .
ความคิดเห็น