คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [CHAPTER 8]
[CHAPTER 8]
จงฮุน ลีดเดอร์วงผู้น่ารักน่ากัดน่ากิน ^3^ Say in phone:::
“แจจิน!!!!!!!!!”
( ฮานนนนนโหล )
ง่ะ = [] = มันพูดเหมือนคนยังไม่ตื่นนอน แต่ว่าเมื่อเช้ามันยังแย่งกินพาจอนอยู่กันมินฮวานเลยนิหว่า
“ไอแจจิน ผู้จัดการให้โทรตาม แกอยู่ไหนแล้วว่ะ ทำบ้าอะไรอยู่!!!”
( โหยยย~ สายนิดสายหน่อยก็ไม่ได้นะ แค่ 45 นาทีเอง ^^ )
เอออออออออออ.......แค่ 45 นาทีเอง -_-^^ มันใช้หูรูดคิดเหรอที่ตอบออกมา
“ก็เร็วๆหน่อยสิว่ะ ใกล้จะถึงเวลาแสดงคอนเสิร์ตแล้ว”
( แกจะรีบไปไหนอ่า เหลืออีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าจะแสดง )
“ไม่ให้รีบเหรอ -.,- ตอนนี้ทีมงานกำลังหาตัวแกซะวุ่ยเลย ความคิดของแต่ละคนก็ใช่ว่าจะธรรมดา เวอร์จากขั้วโลกใต้ถึงขั้วโลกเหนือ แกอยู่ไหน ถามแกป็นรอบที่สองแล้วนะเฟ้ย”
( เออออออ....คือตอนนี้อยู่ที่คอนโด ^-^ )
“ห๊า -O- อยู่คอนโดแล้วเมื่อมาถึง?”
( ไม่นานหรอก อีกแปปเดียวครับ.....จะเสร็จแล้วอีกนิดเดียว..อู้..อ้า..)
“เฮ้ย ไอ ไอแจจิน แกอย่าบอกนะว่าแกกำลังช่วยตัวเองอยู่ OoO”
( อ้าว ปรกติผมก็ช่วยตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆแล้วอ่ะ แปลกตรงไหน - -?)
O/////O มันยอมรับหน้าด้านๆเลย ว่ามันช่วยตัวเองตั้งแต่เด็กๆ ไอนี่ยางอายมันไม่มีแถมมันเก็บกดมาจากไหนว่ะ ทำไมหื่นจัด บัดสีบัดเทลิง รับไม่ได้เพื่อนตูเหรอเนี่ย
“เออ แจจินแล้วแกเสร็จยังอ่ะ”
แว้กกกก >O< หลุดปากถามออกไปแล้ว ถามแบบนี้หวังว่ามันคงไม่โมโหโกรธาอาละวาดเอานะ
( อืม..เสร็จพอดีเลยใส่เข้าได้พอดี ^^ )
“อ่า...ว่าไงนะใส่เข้าได้พอดี”
( ใช่ๆ พอดีเปะ ไม่เจ็บเท่าไร แต่ก็คับๆอยู่เหมือนกันอึดอัด เพราะฮงกีนั้นแหละ)
“อ้าว - -* พูดให้ดีๆ พูดให้ดี แกช่วยตัวเองแล้วมาฮงกีเกี่ยว’ไรด้วย”
( ก็ฮงกีใส่รองเท้าผิด ใส่รองเท้าผมไปทำไมอ่ะ คับก็คับ เท้าเล็กยังกับเท้าชิสุ)
โถ...แจจินเปรียบฮงกีซะ(น่าสงสารฮงกีเกิดมาไม่น่ามีเพื่อนปากปีจอแบบนี้เลย- -/คนแต่ง)
“ถ้างั้นเมื่อกี้แกใส่รองเท้าหรอกเหรอ -_-+++”
(ใช่ แกคิดอะไร รู้นะ )
“ฉันพูดตอนไหนวะ - -”
(น้ำเสียงแกมันบอกโว้ย!!! งอนแล้ว ไม่ต้องมาง้อด้วย)
“ซวยเลยเรา!!!! เออวะ ง้อก็ได้ ดีกันนะ ไอเพื่อนสุดหล่อสุดเท่ สาวๆเห็นแล้วกรี้ด หนุ่มฮอตประจำวง เพอร์เฟ็กไปซะทุกเรื่อง ในโลกนี้แกหล่อแกเพอร์เฟ็กที่สุดในโลก”
(โอเค โอเค หาย ฉันขอบใจและพอใจอย่างยิ่งที่แกพูดความจริง)
ฉันสงสารคนที่จะเป็นแฟนมันจริงๆ คงซวยไปตลอดชาติ วันๆต้องสันหาคำมายอมัน =_=*
“เออ หายแล้วรีบๆก็มาพวกเรารอแกอยู่หน้าตึกนะ ถ้าแกไม่มาภายใน 5 นาที พวกเราจะเข้าไปก่อน รีบๆ สวัสดี”
16.00 น. ณ หน้าทางเข้าคอนเสิร์ต ตึก SBSc
“โห๊ คนเยอะอ่ะ แล้วพวกเราจะเข้าไปยังไงเนี่ย”ฮันบยอลเดินนำหน้าเพื่อนๆเข้ามายืนรอเพื่อที่จะเข้าคอนเสิร์ต
“ไม่รู้ดิ แทรกๆเค้าไปละกัน ถ้าแทรกไม่ได้ก็ใพลังนินจาตัวเล็ก^^”เชปปอนเอ่ยออกความคิดเห็นพลางทำท่าแปลงร่างของไอ้มดแดง (ท่านี้ทันเกี่ยวอะไรกับนินจาฟ่ะ-*-)
“หือ พลังนินจาตัวเล็ก มีด้วยเรอะ OO?”นันโชผู้เป็นเพื่อนหันมาถามเชปปอนเพราะแปลกใจกับคำพูดที่เชปปอนพูดออกมา(ท่าที่ทำออกมามากกว่า- -*)
“ไม่มีหร๊อกแค่คิดขึ้นมาเอง เหะๆ ^-^* ”เชปปอนพูดพลางยักไหล่
“เฮ้อ~ (-- )( --)(-- )( --)ฉันปลงกับความคิดแก”มีโซลถอนหายใจแล้วเดินตามฮันบอล เชปปอน ไปหาที่ยืนที่ใกล้ทางเข้าคอนเสิร์ตมากที่สุด โดยมีนันโชกับซูจินวิ่งตามหลังมา
หลังจากได้ที่สิงสถิตอันเหมาะเจาะที่สุดแล้ว (ทำเหมือนเป็นผีเร่รอนเลย- -^)
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง!!!! ฉันได้ดูคอนเสิร์ต F.T.IsLand แล้วววววววววววว >O< ได้เจอตัวเป็นๆ เห็นกันแบบจะๆ ว้าวววววววว ได้เห็นว่าจมูกของจงฮุนโด่งได้รูปแค่ไหน หน้าสวยๆของมินฮวานจะเหมือนตุ๊กตาผู้หญิงเพียงใด ฮงกีหน้าจะเนียนใสขนาดไหน วอนบินจะหล่อคม เท่ บาดใจแค่ไหน และสุดท้ายหน้าแจจินสุดที่รักของชั้นจะจิ้มลิ้ม หน้าเจี๊ยะ แค่ไหน อ๊ากกกกก >///////< พูดแล้วใจละลาย”เชปปอนกริ๊ดแถมด้วยประโยคอันแสนยาว“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด....>////////////////<”ทุกคนที่มายื่นรอเข้าคอนเสิร์ตร่วมมือร่วมใจกันกรี๊ดออกมาโดยไม่ได้นัดหมาย ดังกระหึ่มไปทั้งตึก ยกเว้นเชปปอนที่ตอนนี้ยืนงงอยู่เพียงคนเดียว O[ ]O
“พวกแกจะกรี๊ดหาม่ามี้แกหรือไงฟะ ตอนนี้ขี้หูชั้นเต้นเป็นจังหวะชะช่ะช่าแล้วโอ๊ยยยยยย”เชปปอนทำหน้าเหวอ อดสงสัยไม่ได้แต่คำถามของเชปปอนก็ไม่เป็นผลเพราะไม่มีใครสนใจเธอเลยสักนิด - -
2 นาทีผ่านไปทุกอย่างกลับมาเป็นปรกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น = =*
“นี่ พวกแกจะกรีดร้องไปทำไม UFO บุกโลกหรือไง - -?”เชปปอนถามฮันบยอลที่กำลังเขินจะตัวบิดเป็นเลขแปด
“UFO ไม่ได้บุกแต่เมื่อกี้ F.T.ISLAND บุก อิอิอิ”เสียงหัวเราะของฮันบยอลทำให้เชปปอนงงเข้าไปใหญ่
“พูดใหม่ ยังไม่เข้าใจ **”
“ยัยบื้อ เมื่อกี้ F.T.ISLAND เดินหล่อเข้าไปแกไม่เห็นเหรอ”ซูจินถามเพื่อนอย่างงงๆ
“(-- )( --)(-- )( --)”เชปปอนส่ายหัวไปมาอย่างน่าสงสารพูดได้คำเดียวว่าตอนนี้เชปปอนซวย สุดๆที่ไม่ได้เห็นคนหล่อ
“ทำไมแกซื่อบื้อ อย่างงี้ฟะ ฉันละเครียด F.T.ISLAND ตัวเป็นเดินเข้าไปยังไม่เห็น”ซูจินบ่นกับเชปปอนพร้อมตบหัวเชปปอนเพื่อจูนสมอง(รักเพื่อน รักเพื่อน/ซูจิน)
“ช่าย ถ้าแกได้เห็นนะจะรู้ว่ามินฮวานน่าร้ากกกกกกกกกม้าก มาก”นันโชบิดตัวด้วยความเขิน
(OoO)เอ๋อกินเชปปอนอย่างช่วยไม่ได้
5 วินาทีผ่านไป……...
10 วินาทีผ่านไป.........
“เฮ้ยๆ เชปปอนแกอย่าเอ๋อนานดิ ถ้าแกเอ๋อนานแล้วเป็นออทิสติกขึ้นมา พวกฉันขี้เกียจพาแกไปรักษาเปลือง”ซูจินบ่นพ่วงด้วยการใช้นิ้วอันเรียวงามดีดหน้าผากเชปปอน
“TT^TT”เชปปอนทำหน้าจะร้องออกมาแต่ถูกนันโชสะกิดไว้ก่อน
“เชปปอน เชปปอน แกดูนั่นดิ”
“อะไรเล้า ฉันไม่มีอารมณ์มานั่งดูอะไรของแกนะเฟ้ย เซ้ง ข้าใจป่าวเซ็ง”เชปปอนสบถออกมา
“ตะ..แต่..ว่า แจจินนะ เชปปอน แจจิน”นันโชตบหัวเชปปอน(ครั้งที่ 2 ที่โดน ฮือๆๆTT^TT/เชปปอน)
“ห๊า...แจจิน ไหนๆๆ ไหนว่ะ แจจินของฉันอยู่ไหน”เชปปอนถามอย่างลนลานและสอดสายตาหาแจจิน
“ก็นั่นไงยืนอยู่หน้าทางเข้าคอนเสิร์ตไง”ฮันบยอลพูดพร้อมชี้ให้เชปปอนดู
“อ๊าก...แจจินที่ร๊ากกกก ของชั้น”เชปปอนแหกปากออกมาเสียงดังจนคนรอบข้างหันมามอง(ไม่มียางอายอีกแล้วนะเชปปอน)
“แกอย่าแหกปากเสียงดังสิวะ ไม่เห็นหรอคนอื่นหันมามองกันหมดแล้ว”นันโชบอกเชปปอนที่ตอนนี้กำลังเรียกแจจินอย่างสุดเสียง -*-
“แจจินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เชปปอนตะโกนเสียงดังพร้อมกระโดดจนตัวลอยและแล้วความพยายามของเชปปอนก็เป็นผลสำเร็จแจจินเหล่แล้วเหล่อีก ในที่สุดแจจินก็หันมาชู 2 นิ้วหยึกๆ แถมด้วยยิ้มแสนหวานและขยิบตาให้กับเชปปอน
“อ๊าก........... โฮ้ก........... อ้าย.........”เสียงเชปปอนร้องออกมาด้วยความเขิน
10 วินาทีผ่านไป... -0-
“กรี๊ดดดดดด...”
“= =^^^”สีหน้าทกคนตอนนี้
“เรฮี!!!”ซูจิน นันโช ฮันบยอล และมีโซลตะโกนเรียกเชปปอนก่อนที่เชปปอนจะเป็นริดสีดวงในหลอดเสียง- -*(ไม่ได้แช่งน้า~/คนแต่ง)
“= = อ่า..หูฉันจะแตกเป็นรอยที่สอง”เชปปอนสบถ
“ก็แกเล่นกริ๊ดซะยาวเลย แจจินของแกเข้าไปนานแล้วยังยืนกรี๊ดอยู่อีก”เสียงของซูจินเอ่ยขึ้นมา พร้อมจ้องมองหน้าเชปปอนอย่างตำนิ
“ก็มันตื่นเต้นนิ แจจินชั้นด้วยอ๊ากกก เขิ้น เขิน >,<”
“เฮ้อ~ - -”ทุกคนถอนหายใจพร้อมกัน(ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเพราะอะไร)
“อย่าให้ฉันเจอมินฮวานแบบตัวต่อตัว สองต่อสองนะ จะ จับ ฉุด อุ้ม ลาก ไปข่มขืน แล้วยืนแอ๊บแบ๊วซะให้เข็ด ฮืม...”นันโชพร้อมปั้นหน้าสวย *-*
“ซุบซิบ ซุบซิบ...” สี่คนที่เหลือซุบซิบอย่างเมามันปล่อยให้นันโชยืนเพ้อถึงมินฮวานอยู่เดียว(เจ้าตัวยังไม่รู้เรื่อง)
“พวกแกซุบซิบอะไรกันอ่ะ.”นันโชหันไปถามเชปปอนซึ่งอยู่ใกล้ที่สุด(*[ ]*ซวยของแกเชปปอน)
“เออ...ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร แค่ แค่ ปรึกษากันว่าจะเข้าไปในคอนเสิร์ตยังไงดีเท่านั้นเอง เหะๆ” (โกหก)^_^
“ใช่ๆๆๆ พวกเราเห็นเธอกำลังเคลิ้ม เราก็เลย ก็เลย ไม่อยากขัดจังหวะเธอนะ”(หลอกหลวง)ซูจินพูดเสริมพร้อมโบกไม้โบกมือ+ +
“-___-+++แล้วไปอย่าให้รู้นะว่านินทาฉันไม่งั้นเลือดสาดแน่ ฮึ่ม~”นันโชพูดเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“( _ _ )อือ( _ _ )อือ( _ _ )อือ”สามคนได้แต่ก้มหน้าไม่มีใครยอมสบตานันโช(บรื้อ~น่ากลัวที่สุด >o<*/มีโซล)
. . .
ความคิดเห็น