คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Dooseob Part Love Story : The Memmories : Chapter 2
Chapter 2
Loading 50 %
“ขอโทษนะครับ พวกคุณคือใครครับแล้ว เรารู้จักกันใช่ไหม”
ดูจุนจ้องใบหน้าหวานอีกคนที่อาบไปด้วยน้ำตา
ตอนนี้ ใจเกิดอาการเจ็บปวด
เมื่อเห็นน้ำตาทั้งสองข้างไหลลงมาจากดวงตากลมโต
“ด..ดูจุน..อา หมายความไงครับ ผมไง ... ดูจุนอา ฮึกๆ .”
“รู้จักเหรอดูจุนอา”
ฮยอนซึงหันหน้าไปถามคู่หมั้นของตนเอง
“ไม่.ครับ ไม่รู้จัก” >> ดูจุน
“ไอ้บ้าเอ้ย...!!”
พลั่กก !!!!
“ดูจุนอา !!! พี่จุน อย่า !!!”
เสียงตะโกนร้องห้ามจุนฮยองที่เดินไปปล่อยหมัดเต็มๆ เข้าหน้าดูจุน
“นายเป็นบ้าอะไรห๊ะ !! ยงจุนฮยอง นายมาต่อยดูจุนทำไม”
ฮยอนซึงแหวขึ้นด่าอีกคนที่ยืนชี้หน้าคู่หมั้นของตน
“เอาคนของนายกลับไปเลยนะจางฮยอนซึงและก็ตัวนายด้วย ส่วนนาย ยุนดูจุน !!! สินะ หึ นายทิ้งน้องฉันไปยังกล้ามีหน้ามาที่นี่แล้วบอกไม่รู้จักอีกเหรอไง ฮะ!”
จุนฮยองตะคอกเสียงใส่ทั้งสองคน
ก่อนจะขยุ้มคอเสื้อดูจุน หมายจะง้างหมัดต่อยอีกสักครั้ง..
เพี้ยะ .. !!!!
“จางฮยอนซึง !!”
จุนฮยองหันมองหน้าดาราคนสวยก่อนจะกัดริมฝีปากแน่น..
ข่มความโกรธของตัวเองเอาไว้
“เกิดอะไรขึ้นกันครับ !! พี่ฮยอนซึง ทำไมพี่ดุจุนถึง... ”
เสียงบุคคลที่สามดังขึ้นตรงประตู
“ ผมว่าพาคนของคุณกลับกันไปก่อนดีกว่านะครับ คุณ..”
เสียงกีกวังเอ่ยทักบุคคลที่มาใหม่
“ซนดงอุนครับ !!”
“ครับคุณซน พาคุณจางกะดูจุนฮยองไปก่อนดีกว่าครับ”
กีกวังเผยมือเชิญทั้งสามคน
“ผมขอโทษด้วยนะครับส่วน นี่ครับค่าเค้ก”
ดงอุนยื่นเงินค่าเค้กให้คนตาหวาน ก่อนจะพาอีกสองคนออกไป
“ หึ ฉันไม่คิดว่านายจะเป็นอันธพาลเลยนะ จุนฮยอง”
ฮยอนซึงทิ้งท้ายคำพูดก่อนเดินออกไปพร้อมดงอุนและดูจุน
ที่ยังคงจ้องร่างเล็กที่ยืนร้องไห้อยู่ไม่วางตา
“โธ่เว้ย !!!”
จุนฮยองสบท ก่อนจะเขวี้ยงแก้วเข้าข้างฝา
เมื่อเห็นโยซอบทรุดลงไปนั่งร้องไห้กับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ฮึกๆ ดูจุนอา กลับมาหาผมนะ ฮือๆ ๆ กลับมานะ ผมไง นายจำผมไม่ได้เหรอ ฮือๆ”
ทั้งจุนฮยองและกีกวังได้แต่จ้องมองคอยปลอบโยซอบอยุ่ห่างๆ
ยิ่งได้เห็นคนที่หวงแหนที่สุดของบ้านก็ยิ่งเจ็บปวด...
Dujun Part.
สายตาคู่นั้น..ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเคยเจอที่ไหน
หลังจากออกจากร้านนั้นมา ..ผ่านไปนิก็สามวันแล้ว
กับเรื่องที่เกิดขึ้นผมยังคงคิดถึงกับสายตาที่จ้องมายังผมไม่วางตา
มันคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหน
ผมก็จำไม่ได้ ยิ่งคิดผมก็ยิ่งอยากรู้.. สายตาคู่เดียวที่ทำให้ผม
อยากกลับไปกอดร่างบางที่เรียกผม วันนั้น ให้หยุดร้องไห้.. แต่ติดที่ว่า
ตัวผม กลับจำไม่ได้ว่าคนๆ นั้น ทั้งหมดเป็นใคร
“โอ๊ยยย..!!!”
ผมเอามือกุมขมับตัวเอง.. เพราะอาการปวดที่เกิดขึ้น
“ยุนดูจุน !! นายเป็นอะไรมากไหม”
ฮยอนซึงถลาเข้ามาหาผม ก่อนจะจับหน้าผมไปมา
“ไม่เป็นไรมากหรอกนะ นายไม่ต้องห่วงเพียงแค่. ฉันคิดอะไรมากไปนิดหน่อย”
“นายน่ะ น่าจะนอนพักก่อนนะ พ่อประธานบริษัท ^^” >> ฮยอนซึง
“ฉันไม่อยากให้มันค้างนะ .”
“ถึงแม้ว่าจะป่วยอยู่..!!”
ขัดจนได้สินะ จางฮยอนซึง แบบนี้แหละครับ
ผมกับดาราในสังกัด และพ่วงดีกรีตำแหน่ง คู่หมั้นของผมด้วย
“ครับๆ คุณนายจาง ..ว่าแต่ลมอะไรหอบนายเข้าบริษัทมาได้น่ะจางฮยอนซึง”
ฮยอนซึงไม่ตอบ เดินมานั่งตักและเอามือคล้องคอผมแบบเคยชินที่ทำเป็นประจำ
“ทำไมละ..ฉันก็มาหาคู่หมั้นของฉันหน่อยสิ นายจะไปโรงพยาบาลหรือยัง”
“อ้า ..จริงด้วย ฉันลืมเลยนะ”
ผมกอดเอวฮยอนซึงเอาไว้หลวมๆ
กันคนร่างสวยตกลงไป
“ก็พี่เล่นแต่ทำงานๆ อย่างเดียวนิครับ ไม่ต้องแล้วผมไปเอาผลมาให้แล้ว”
ผมหันมองไปยังประตูที่โผล่ร่างน้องชายแท้ๆ
ของผมอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับชูผลตรวจร่างกายของผม
“อ่า..นายนี่น่ารักตลอดเลยนะซนดงอุน”
ฮยอนซึงเดินไปหยิบผลตรวจและหอมแก้มดงอุนเป็นการขอบคุณ
“พี่ดูจุนครับ หมอบอกว่า พี่มีสิทฺธิ์จะได้ความทรงจำบางส่วนกลับมา !!”
“ว้าวว !! ดีใจด้วยนะดูจุนอา .. นายจะได้จำได้สักทีว่าใคร คือเจ้าของแหวนวงที่นายใส่อยู่ตอนนี้
แล้วฉัน .. จะได้ ยกเลิกการหมั้นกับนายสักที ขี้เกียจเล่นละครแล้ว”
“ผมก็ภาวนาอย่างนั้นนะครับพี่ พี่สองคนจะได้เป็นอิสระสักที”
ดงอุนเอยขึ้น
“ฉันก็หวังว่านะ”
ผมหันไปยิ้มให้คู่หมั้นตัวเองกะน้องชายตน
ก่อนจะก้มมองแหวนของตนเองที่นิ้วนางซ้าย สลักไว้ว่า YS
ก็ดีเหมือนกัน ฉันก็อยากรู้เร็วๆ เหมือนกันว่านายคือใคร กันแน่..
Dujun Part end.
50%
Princess Café’
“เอ่อ ... คือ..รุ่นพี่ครับ” >> โยซอบ
“น้าๆ ช่วยฉันทีเหอะ มีนายคนเดียวที่ช่วยฉันได้นะ”
“ คือ .....” >> โยซอบ
กีกวังนั่งมอง อดีต พี่รหัสสมัยเรียนของตนและโยซอบ
กำลังเอาหน้าถูไถไปมากับมือของร่างบาง ที่ตอนนี้
ส่งสายตาวิงวอนของความช่วยเหลือมายังตน
“กีกวังอา..”
เสียงครางเรียกเบาๆ ทำให้กีกวังต้องเอ่ยปากทันที
“พี่ ฮงกิ ครับ คือ . ผมคงไม่เหมาะ ล่ะ นะ “
พูดจบกีกวังก็รีบเดินหนีเข้าหลังร้านไป
“ยังโยซอบอา....นะ นะ *O* ” >> ลีฮงกิ
“เอ่อ....”
โยซอบหันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายของตน
ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่บริเวณประตู ล่อสายตาลูกค้าสาวๆ
จุนฮยองได้แต่ยักไหล่และตอบกลับไปเพียงว่า
“เอาน่า ชวยฮงกีมันหน่อย ก่อนที่งานจะเข้ามัน
อีกอย่างงานนี้ก็ดี ถึงจะทำไม่เป็นเวลา แต่มันก็ยังสบายกว่าที่เราจะไปหางานตามบริษัททำนะ
ส่วนร้านนี้ แค่กีกวังคนเดียวก็เอาอยู่”
“น้า..งานดีๆ เดี๋ยวนี้ไมได้หากันง่ายๆ ด้วยนะ โยซอบอา *O*~ ช่วยฮยองเถอะ “
ฮงกิพูดพลางเอาหน้าคลอดเคลียกับมือของโยซอบที่กำลังอ้ำๆ อึ้งๆว่าจะตกลงหรือไม่
“อ่า...แล้วงานนี้ผมต้องทำอะไรบ้างละครับ “
โยซอบหันถาม ฮงกีที่ตอนนี้ดีใจจนแถบจะจับคนตัวเล็กตรงหน้าฟัดแก้มไปมา
แต่ติดที่จุนฮยองคว้าคอเสื้อเอาไว้ซะก่อน
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่นายทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยบอสของฮยองไม่ว่าจะไปที่ไหนทำอะไร
ก็แค่ไปด้วยกัน หากบอสต้องการอะไรก็หาให้ แค่นี้เอง งานง่ายๆ -3- “
ฮงกิไล่รายละเอียดของงานคราวๆ ออกมา ทำเอาโยซอบถึงกับสะอึก
“เอ่อ..ผู้ช่วยเลยหรอครับ เอ่อ .. มัน “
“ใช่ นี่มันไม่ใช่ผู้ช่วยแล้ว คนรับใช้ชัดๆ ไม่ๆ ฉันไม่ให้น้องชายฉันทำหรอกนะ “
จุนฮยองเอ่ยขึ้นขัดก่อนที่คนร่างเล็กหน้าเด็กกำลังจะพูดอะไรต่อไป
แล้วดึงมือน้องชายออกให้ห่างจากเพื่อนสนิทของตน
“ไม่ใช่ขนาดนั้น คล้ายๆ งานเลขาส่วนตัวน่ะ
แล้วอีกอย่างบอสของฉันเค้าเองก็ไม่ได้โหด อะไรที่ทำเองได้บอสจะทำเองมากกว่า “ >> ฮงกิ
โยซอบลังเลอยู่สักพักจึงตัดสินใจ ตกลงยอมรับงานไป
เอาน่าก็ยังดีกว่าไม่ได้งานทำเลยล่ะนะ ช่วงนี้ร้านลูกค้าก็ไม่ค่อยเยอะด้วย
“ก็ได้ครับ พี่ฮงกิ”
“กรี๊ดดดดดด !! เริ่ดมากค่ะลูก ไอ้ฮงกิเอ้ย รอดตายแล้วว”
ฮงกิกรี๊ดขึ้น ทั้งจุนฮยองและโยซอบต้องยกมือขึ้นปิดหูไว้
ก่อนที่จะโดนฮงกิกอดเหวี่ยงไปมา
“-//- ละ..แล้วผมจะเริ่มงานเมื่อไรครับ”
“พรุ่งนี้ !! เดี๋ยวนายไปหาฮยองตามที่อยู่นี่นะ
แล้วเดี๋ยวฮยองจะพาไปหาบอส ตอนนี้ฮยองต้องไปก่อนละ
ได้เวลาแล้วนัดโปรดิวเซอร์งานละครไว้
โอเคแล้วเจอกันนะ 9 โมงเช้า ฮยองไปละ บายยย จุฟฟฟ”
ฮงกิพูดพรางยัดนามบัตรของตนเข้ามือโยซอบ
หันไปจุฟแก้มคนตัวเล็กอีกที ก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถของตน
โยซอบมองนามบัตรในมือ ไล่ดูแผนที่ในนามบัตร
“ เอะ ? “
“โยซอบ มาช่วยกีกวัวในครัวได้แล้ว “
“ครับบ”
ก่อนที่คนตัวเล็กจะได้สำรวจนามบัตรต่อก็ต้องรีบเก็บลงกระเป๋า
แล้ววิ่งเข้าไปช่วยงานในครัวทันที
Lee Hogki
Manager Designer
Yoon Group Co.,Ltd.
08-999-XXXX
--------- to be continue ----------
writer talk
T^T อันยองง
ไรท์เตอร์ขอโทษที่หายไปนานนะค่ะ
เนื่องจากช่วงนี้ติดงาน เลยอาจจะอัพเรื่องช้าหน่อยนึง
รีดเดอร์ที่น่ารักอย่าเพิ่งทิ้งกันนะค่ะ
ขอแจงเรื่องฟิคนิดนะค่ะ ฟิคนี้จะเป็น Shotfic
ไม่ใช่ fic ยาวแต่อย่างใดนะค่ะ
จะมีไรท์เตอร์แต่ละคนเขียนแต่ละคู่ ยังไงฝากติดตามด้วยนะค่ะ
ไรท์เตอร์ Rickybellzy
ความคิดเห็น