ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่6 ศึกหนักของหน่วยพยาบาล
ณ ห้องพยาบาล
หัวหน้าพยาบาลสาวสุดเปรี๊ยว สูงราว180ซม.ขาวอึ๋ม ใส่กระโปรงสั้นรวบผมสีทองของเธอ ขณะที่ตาสีเขียวของเธอก็มองไปยัง
เหล่านักเรียนที่โดนทยอยเข้ามายังห้องพยาบาล
"เกิดบ้าอะไรขึ้น ทำไมวันนี้นักเรียนบาดเจ็บจากห้องซิมูเลชั่นถึงได้เยอะแบบนี้"
ถึงแม้จะเป็นแค่การจำลองแต่บาดแผลในนั้นที่ได้รับจะเป็น 10% ของข้างนอก
ขณะนี้ห้องพยาบาลเต็มไปด้วยนักเรียนที่บาดเจ็บ ไม่ต้องพูดถึงเตียงเสริมแค่ที่จะเดินยังไม่มี
"ได้ยินว่าหัวหน้าหน่วย10เอาอารันคาร์ลงสนามซ้อมค่ะ"พยาบาลผู้ช่วยรายงานหน้าตื่น
"ไอ้เด็กหงอกตัวแสบ เอ้ย คิดอะไรของมันเนี๊ย"หัวหน้าพยาบาลบ่นเสร็จก็กลับไปดูแลเหล่าคนไข้ต่อ
นักเรียนชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักหัวหน้าพยาบาลอย่างสนิทสนม
"ให้ช่วยไหม อาซานะซัง"เจ้าของเสียงไว้ผมยาวสีดำ ดวงตาสีแดงสดใส (ยังกับแบล็คจิมมินี่เซนต์ในเรื่องเซนต์เซย่า)
"นี่พวกนายไม่ได้เข้าห้องฝึกกับเขาเหรอ คัสซึกิคุง"เธอมองดูเขาและเพื่อนรวมก๊วนอีก 5คนไร้ซึ่งบาดแผลใดๆ
"ออกมาตั้งแต่ช่วงPrepareแล้วละ"คัสซึกิเข้าประชิดอาซานะจากด้านหลังแต่ก็โดนศอกสวนกลับ
"เจ้าหน้าที่ไม่รู้เหรอไงว่าพวกนายหนีออกมา"
เพื่อนๆของคัสซึกิต่างแยกย้ายกันไปช่วยพยาบาลทำแผลนักเรียนคนอื่น
"ก็ไม่ได้แฮคออกมาเหมือนคราวก่อนซักหน่อย แค่ใช้วิถีมารที่ 5 เอง"
"วิถีมารที่5...นายใช้รูหนอนเป็นด้วยเหรอ !?"
"แหมๆ วิถีมารเบื่องต้นแบบนี้ใครๆก็ใช้เป็น กลุ่มของนากาโตะจังออกมาช่วง10วิแรกด้วยซ้ำไป"
เขาชี้ไปยังนักเรียนหญิงวัยใกล้เคียงกัน สูงราว 170ซม. ผมสั้นสีม่วง นัยตาสีม่วงสวมแว่น อกเกือบจะไข่ดาว
"แล้วนายนะ อยู่ไปถึงกี่วิก่อนออกมาละ"
คัสซึกิช่วยหยิบพวกอุปกรณ์และยาให้อาซานะ
"ออกมาตั้งแต่เริ่มPrepareแล้ว"
อาซานะมีอาการตกใจเล็กน้อยพลางนึกในใจ'เจ้าเด็กบ้านี่เซ้นเร็วถึงขนาดตัดสินใจภายในเสี่ยววินาทีได้เลยเหรอนี่'
เขาส่งผ้าพันแผลให้หัวหน้าพยาบาล
"คิดยังไงออกมาเลยละนาย ไม่ลองสู้ดูก่อนเหรอ"
"มีแต่คนบ้าเท่านั้นแหละที่สู้ด้วย นักเรียนยมทูตกับอารันคาร์ระดับแอดจูคาส..."
อาซานะทำหน้าสงสัยราวกับจะว่าแกไปตรัสรู้ได้ยังไงคัสซึกิจึงอธิบายต่อ
"เจ้านี้ถ้าไม่มีรูตรงท้องละก็นึกว่าเป็นยมทูตเลยละ หน้ากากก็เหลือแค่นิดเดียวที่แก้ม"
เขาเงียบไปอึดใจหนึ่ง
"ต่อให้เป็นหัวหน้าหน่วยยังไม่แน่ว่าจะชนะด้วยซ้ำไป ดีไม่ดีเจ้านั้นอาจเป็นเอสปาด้า"
"เจ้าบ้า ใครมันจะบ้าเอาโฮโลว์ระดับเอสปาด้ามาสู้กับนักเรียนยมทูตละ"
"เล่นประกาศว่าถ้าชนะได้จะเสนอให้เขาเป็นหัวหน้าแทนตำแหน่งที่ขาด ฝีมือมันคงไม่ธรรมดาแน่"
อาซานะเหมือนจะพึ่งสังเกตว่ากลุ่มที่เธอกำลังทำแผลให้เป็นพวกเด็กคลาส A และ B
พวกอาการหนักทั้งหลายก็ได้ทำแผลเรียบร้อยแล้วเหลือแต่พวกเจ็บเล็กๆน้อยๆ อาซานะจึงให้พวกพยาบาลทำกันไป
ส่วนเธอขอออกมาสูดอากาศข้างนอก โดยมีคัสซึกิตามมาต้อยๆ
"ชั้นขอถามอะไรหน่อยสิ"
"ได้ทุกเรื่องจ๊ะ อาซานะซังคนสวย"
เธอมองไปยังบนท้องฟ้า
"ทำไมคนระดับนายถึงยังอยู่คลาส D"
เขาระเบิดเสียงหัวเราะทำเอาอาซานะต้องเบิร์ดกะโหลกไปที
"ถ้าไม่ให้อยู่คลาสD แล้วอาซานะซังจะให้ไปอยู่คลาสไหนละ"
อาซานะ'นั่นสินะ ชั้นทำไมคิดอะไรบ้าๆแบบนี้นะ'
คัสซึกิหันไปมองนากาโตะจังที่กำลังสาลวันช่วยพยาบาลอยู่
"อีกอย่าง อยู่กับพวกนี้ก็สนุกดีออก"
หน่วยขนย้าย นำผู้บาดเจ็บ2กลุ่มสุดท้ายมายังห้องพยาบาล
"เด็กพวกนี้ก็ไม่รอดเหรอนี่"เธอมองไปยังดาวเด่นประจำปีนี้ที่ต่างนอนหมดสภาพกัน
หัวหน้าพยาบาลสาวสุดเปรี๊ยว สูงราว180ซม.ขาวอึ๋ม ใส่กระโปรงสั้นรวบผมสีทองของเธอ ขณะที่ตาสีเขียวของเธอก็มองไปยัง
เหล่านักเรียนที่โดนทยอยเข้ามายังห้องพยาบาล
"เกิดบ้าอะไรขึ้น ทำไมวันนี้นักเรียนบาดเจ็บจากห้องซิมูเลชั่นถึงได้เยอะแบบนี้"
ถึงแม้จะเป็นแค่การจำลองแต่บาดแผลในนั้นที่ได้รับจะเป็น 10% ของข้างนอก
ขณะนี้ห้องพยาบาลเต็มไปด้วยนักเรียนที่บาดเจ็บ ไม่ต้องพูดถึงเตียงเสริมแค่ที่จะเดินยังไม่มี
"ได้ยินว่าหัวหน้าหน่วย10เอาอารันคาร์ลงสนามซ้อมค่ะ"พยาบาลผู้ช่วยรายงานหน้าตื่น
"ไอ้เด็กหงอกตัวแสบ เอ้ย คิดอะไรของมันเนี๊ย"หัวหน้าพยาบาลบ่นเสร็จก็กลับไปดูแลเหล่าคนไข้ต่อ
นักเรียนชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักหัวหน้าพยาบาลอย่างสนิทสนม
"ให้ช่วยไหม อาซานะซัง"เจ้าของเสียงไว้ผมยาวสีดำ ดวงตาสีแดงสดใส (ยังกับแบล็คจิมมินี่เซนต์ในเรื่องเซนต์เซย่า)
"นี่พวกนายไม่ได้เข้าห้องฝึกกับเขาเหรอ คัสซึกิคุง"เธอมองดูเขาและเพื่อนรวมก๊วนอีก 5คนไร้ซึ่งบาดแผลใดๆ
"ออกมาตั้งแต่ช่วงPrepareแล้วละ"คัสซึกิเข้าประชิดอาซานะจากด้านหลังแต่ก็โดนศอกสวนกลับ
"เจ้าหน้าที่ไม่รู้เหรอไงว่าพวกนายหนีออกมา"
เพื่อนๆของคัสซึกิต่างแยกย้ายกันไปช่วยพยาบาลทำแผลนักเรียนคนอื่น
"ก็ไม่ได้แฮคออกมาเหมือนคราวก่อนซักหน่อย แค่ใช้วิถีมารที่ 5 เอง"
"วิถีมารที่5...นายใช้รูหนอนเป็นด้วยเหรอ !?"
"แหมๆ วิถีมารเบื่องต้นแบบนี้ใครๆก็ใช้เป็น กลุ่มของนากาโตะจังออกมาช่วง10วิแรกด้วยซ้ำไป"
เขาชี้ไปยังนักเรียนหญิงวัยใกล้เคียงกัน สูงราว 170ซม. ผมสั้นสีม่วง นัยตาสีม่วงสวมแว่น อกเกือบจะไข่ดาว
"แล้วนายนะ อยู่ไปถึงกี่วิก่อนออกมาละ"
คัสซึกิช่วยหยิบพวกอุปกรณ์และยาให้อาซานะ
"ออกมาตั้งแต่เริ่มPrepareแล้ว"
อาซานะมีอาการตกใจเล็กน้อยพลางนึกในใจ'เจ้าเด็กบ้านี่เซ้นเร็วถึงขนาดตัดสินใจภายในเสี่ยววินาทีได้เลยเหรอนี่'
เขาส่งผ้าพันแผลให้หัวหน้าพยาบาล
"คิดยังไงออกมาเลยละนาย ไม่ลองสู้ดูก่อนเหรอ"
"มีแต่คนบ้าเท่านั้นแหละที่สู้ด้วย นักเรียนยมทูตกับอารันคาร์ระดับแอดจูคาส..."
อาซานะทำหน้าสงสัยราวกับจะว่าแกไปตรัสรู้ได้ยังไงคัสซึกิจึงอธิบายต่อ
"เจ้านี้ถ้าไม่มีรูตรงท้องละก็นึกว่าเป็นยมทูตเลยละ หน้ากากก็เหลือแค่นิดเดียวที่แก้ม"
เขาเงียบไปอึดใจหนึ่ง
"ต่อให้เป็นหัวหน้าหน่วยยังไม่แน่ว่าจะชนะด้วยซ้ำไป ดีไม่ดีเจ้านั้นอาจเป็นเอสปาด้า"
"เจ้าบ้า ใครมันจะบ้าเอาโฮโลว์ระดับเอสปาด้ามาสู้กับนักเรียนยมทูตละ"
"เล่นประกาศว่าถ้าชนะได้จะเสนอให้เขาเป็นหัวหน้าแทนตำแหน่งที่ขาด ฝีมือมันคงไม่ธรรมดาแน่"
อาซานะเหมือนจะพึ่งสังเกตว่ากลุ่มที่เธอกำลังทำแผลให้เป็นพวกเด็กคลาส A และ B
พวกอาการหนักทั้งหลายก็ได้ทำแผลเรียบร้อยแล้วเหลือแต่พวกเจ็บเล็กๆน้อยๆ อาซานะจึงให้พวกพยาบาลทำกันไป
ส่วนเธอขอออกมาสูดอากาศข้างนอก โดยมีคัสซึกิตามมาต้อยๆ
"ชั้นขอถามอะไรหน่อยสิ"
"ได้ทุกเรื่องจ๊ะ อาซานะซังคนสวย"
เธอมองไปยังบนท้องฟ้า
"ทำไมคนระดับนายถึงยังอยู่คลาส D"
เขาระเบิดเสียงหัวเราะทำเอาอาซานะต้องเบิร์ดกะโหลกไปที
"ถ้าไม่ให้อยู่คลาสD แล้วอาซานะซังจะให้ไปอยู่คลาสไหนละ"
อาซานะ'นั่นสินะ ชั้นทำไมคิดอะไรบ้าๆแบบนี้นะ'
คัสซึกิหันไปมองนากาโตะจังที่กำลังสาลวันช่วยพยาบาลอยู่
"อีกอย่าง อยู่กับพวกนี้ก็สนุกดีออก"
หน่วยขนย้าย นำผู้บาดเจ็บ2กลุ่มสุดท้ายมายังห้องพยาบาล
"เด็กพวกนี้ก็ไม่รอดเหรอนี่"เธอมองไปยังดาวเด่นประจำปีนี้ที่ต่างนอนหมดสภาพกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น