ว่าที่สะใภ้

                นิมรดาถูกเรียกตัวกลับมาจากต่างประเทศหลังเรียนจบเนื่องจากธุรกิจครอบครัวกำลังประสบปัญหาขาดทุนอย่างหนักจนต้องกู้หนี้ยืมสินเพื่อนรักมาประคับประคองกิจการให้ดำเนินต่อไป แต่เรื่องมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเมื่อเพื่อนรักที่คบหากันมานานอยากได้ลูกสาวตัวร้ายไปเป็นสะใภ้

                “ลูกสาวคนนี้ไม่ใช่เด็กดีเท่าไหร่ ดื้อ ปากร้าย เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร คุณแน่ใจเหรอว่าอยากได้ยัยตัวร้ายไปเป็นลูกสะใภ้” เมื่ออีกฝ่ายยืนยันนอนยันว่าร้ายยังไงก็จะเอา “เอา...อยากได้นักก็เอาไป ถ้าไม่กลัวบ้านแตกก็ปราบพยศแม่ตัวแสบให้ได้ก่อน”

                สัญญาใจจึงเริ่มต้นขึ้น...

                แค่หกเดือนที่นิมรดาต้องอยู่บ้านเพื่อนของพ่อเสมือนว่าไปขัดดอก ถ้าอยู่ไม่ได้หนีกลับมาก่อนกำหนดบิดาต้องใช้หนี้ทันทีโดยไม่มีข้อแม้หรือไม่ก็ยอมเป็นบุคคลล้มละลาย แต่ถ้าอยู่จนครบหนี้สินที่ยืมไปก็ไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ย ถือว่าเพื่อนให้เพื่อนยืมเงินไปหมุนก่อน มีเมื่อไหร่ก็ค่อยคืน

                “แค่หกเดือนเอง ฉันต้องอยู่ให้ได้” นิมรดาพึมพำกับตัวเอง

                อีกหกเดือนข้างหน้านัทวัตรต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนของพ่อ (นิมรดา) ยกเว้นแต่ว่าหญิงสาวจะอยู่บ้านนี้ไม่ได้และเก็บกระเป๋ากลับไปก่อนกำหนดก็จะถือว่างานแต่งงานเป็นอันโมฆะ ชายหนุ่มจึงคิดแผนแกล้งแม่ตัวร้ายให้รีบเก็บเสื้อผ้าออกไปให้เร็ว

                ทว่าความจริงนั้นสวนทาง...ยิ่งเขาผลักไสเธอออกไปไกล เธอกลับถูกเหวี่ยงเข้ามาให้ชิดใกล้กว่าเดิมจนหัวใจเริ่มหวั่นไหว ยิ่งเขาผลักไสเธอออกไปไกล เธอกลับถูกเหวี่ยงเข้ามาให้ชิดใกล้กว่าเดิมจนหัวใจเริ่มหวั่นไหว