เส้นใยรักถักทอใจ

                 สายลมพัดมาแผ่วเบา เส้นผมยาวสลวยที่ทิ้งปลายถึงกลางหลังก็ปลิวไสวไปกับสายลม ดวงหน้ามนค่อยๆ หันมา ราวกับสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนแอบมองเธออยู่และดวงตาคู่สวยก็สบกับเจ้าของดวงตาคมที่จับจ้องอยู่นาน ริมฝีปากสีระเรื่อก็คลี่ยิ้มและยกมือไหว้

                “สวัสดีค่ะ พี่เพชร” เสียงหวานกล่าวทักทาย ริมฝีปากอิ่มยิ้มน้อย ๆ

                ลมเย็นๆ กับใบหน้าหวานแบบไทยๆ ทำให้ชายหนุ่มถึงกับตะลึง

                “สวัสดีครับ” เพชรกล้ารับไหว้แบบงงๆ เขายังคงนึกไม่ออกว่าเพื่อนของเพทายคนนี้ชื่ออะไร ใจนึกตำหนิน้องสาวที่ปล่อยเพื่อนมายืนอยู่คนเดียว ทว่าอีกใจกลับรู้สึกดีที่มีโอกาสได้คุยกับคนที่เจอครั้งแรกก็ถูกชะตา แต่พอมองไปสักพักก็รู้สึกว่าคุ้นหน้าคุ้นตาเหลือเกิน แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกสักทีจนเขาไม่อยากจะนึกแล้ว

                “ขอโทษนะครับ น้องชื่ออะไรนะครับ บอกพี่อีกทีได้ไหม พอดีเพื่อนของแพทมีเยอะจนพี่จำไม่ได้” เพชรกล้าถอนหายใจ เพื่อนของเพทายแต่ละคนมีนิสัยชอบอ่อยผู้ชาย พวกหล่อนอ่อยเขาจนรู้สึกรำคาญจึงไม่อยากสนใจ ทว่าผู้หญิงคนนี้ช่างดูสะดุดตาและน่าค้นหาเหลือเกิน ถ้าหล่อนจะอ่อย เขาขอเรียกว่าเป็นการอ่อยขั้นนางฟ้า

                “มัดหมี่ค่ะ”

                “อือหือ น้องมัดหมี่” ชายหนุ่มย้ำ ทว่าในใจยังนึกไม่ออก

                ‘มัดหมี่ไหนวะ ยัยแพทมีเพื่อนชื่อมัดหมี่ด้วยเหรอ’ ชายหนุ่มคิดในใจ ชื่อเพื่อนของเพทายลอยเข้ามาในความคิด ส้มโอ ชมพู่ น้ำหวาน ติน่า ณิชา เมย่า มิกะ ทั้งชื่อไทยและเทศลอยผ่านไปจนหมด แต่ไม่เคยได้ยินเพทายแนะนำใครว่าชื่อมัดหมี่สักคน

                “มัดหมี่ มัด...หมี่ อย่าบอกนะว่า...เธอคือมัดหมี่” จู่ ๆ ก็นึกถึงยัยลูกเป็ดขี้เหร่ขึ้นมาได้ ดวงตาคมจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า เขาเห็นยัยลูกเป็ดขี้เหร่มาตั้งแต่เด็ก ไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กผู้หญิงตัวดำๆ ผอมเป็นไม้เสียบผี ไปอยู่ฝรั่งเศสแค่ห้าปีจะสวยขึ้นขนาดนี้

++++++++++++++++++++++++++++++++

ฝากผลงานของลินมิราเรื่องอื่นๆ ด้วยนะ

นิยายชุดปาฏิหาริย์รักข้ามพิภพ (แนวแฟนตาซี)