คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : BAD LOVE....Chapter : 2 : การพบกันครั้งแรก
![GYfuWx.jpg [500x500px] ฝารูป](http://image.ohozaa.com/i/613/GYfuWx.jpg)
Chapter : 2 : ารพบันรั้แร
(Talk by_Kim)
บรื้นนน.....
รถสปอร์ันหรูสีแสอผมแล่นไปามถนนที่ทอยาวู่นานไปับท้อทะเลสีรามใสสะอา ลมพัเย็นๆ ปะทะเ้าับเส้นผมนหล่นมาปราน้อเอามือเสยึ้นและับรถ้วยมือ้าเียว พอหันไปมอนนั่้าๆ ที่นึยัไ็ไม่รู้ เธอลุึ้นยืนเ็มวามสู่อนะาแนออทั้สอ้าราวับไม้าเนและส่เสียวู้ๆ แ่ับลมอย่าไม่เรลัวอะไร ผมสีน้ำาลอ่อนที่ัเป็นลอนให่ๆ อเธอพลิ้วไหวไปามแรลมและโนพัไปอยู่้านหลั ลำัวผอมบาอเธอเอนไปเอนไปนผมลัวว่าเธอะรถึรีบว้าเอวออเธอไว้้วยมือ้า้าย ส่วนมือ้าวายัับ่อไปแ่ลวามเร็วลเล็น้อย
“ทำอะไรน่ะ พลอย ไม่ลัวรถหรือไ” ผมรีบปรามเธอ
“วู้ๆๆๆ สนุัเลย พี่ิมว่าอะไรนะะ” เธอโนลมพันหัวอื้อและไม่ไ้ยินเสียผม
“พี่ิม ับ้าๆ หน่อยสิ” เธอหันมาสั่ผม่อนะยมือึ้นทั้สอ้าโบไปมาเหมือน้นไผ่ลู่ลม
“เล่นเป็นเ็ๆ เสมอเลยนะ เมื่อไหร่ะโสัทีเนี่ย” ผมบ่นพึมพำแ่เธอ็ยัยืนรับลมอยู่ลอเส้นทาที่ผมับไป และผมเอ็ยั่วยประอเอวออเธอไว้แบบนั้น
เิผมทำพลอยรถหน้าทิ่มเป็นอะไรไปละ็ หมอศิลาไ้่าัอนผมแน่ๆ =__=
เป็นเวลาประมาสามอาทิย์ว่าๆ ที่ผมมาพัอยู่ที่บ้านริมทะเลหลัใหม่ที่เพิ่ื้อมานี้ และไ้โทรไปถาม่าวราวิารอัวเอา ‘อาั’ ผู้ัารร้านอาหารอิาเลี่ยน K – Delicious (ร้านอผมเอ) ที่เพิ่มาเปิสาาที่เมือไทยไ้ประมาสออาทิย์เท่านั้น
อาับอว่าร้านอาหารอผมำลัไปไ้สวย มีลู้าแน่นมาๆ มีนโทรมาสั่อโ๊ะนเ็มทุวัน โยเพาะลู้าสาวๆ ไฮโทั้หลาย่าพาันิใารบริารอบริรหนุ่มหน้าาีทั้หลายประำร้านอผม
นั่นแหละือุายอร้าน บริรทุนเป็นผู้ายหน้าาีที่ถูัสรรและัประวัิมาอย่าละเอีย ทุนนิสัยีและรัในานบริาร มันทำให้พวเามีเสน่ห์และสามารถเรียลู้าสาวๆ ึ่เป็นลู้าลุ่มเป้าหมายไ้มา มีเพียพนัาน้อนรับเพียนเียวที่เป็นผู้หิ (เธอเป็นน้อสาวอบริรายนหนึ่) อนแรผมว่าะไม่รับพนัานผู้หิ แ่เพราะเห็นบริรายนนั้นอร้อเพราะน้อสาวอเาเพิ่ย้ายมาาบ้านนอลัวว่าไปทำานที่อื่นะถูหลอเอาไ้ ผมึรับเธอเอาไว้
ไม่ใ่ว่าผมเอาแ่ัสรรบริรแล้วไม่สนใรสาิออาหารนะ เพราะึ้นื่อว่า Delicious มัน็้ออร่อยให้สมับื่อสิ
K = ย่อมาา Kimhan (ิมหัน์) ื่อริอผมเอ
Delicious = อร่อย...รับประันวามอร่อยา ‘สีฟ’ เฟระทะเหล็ฝีมือระับพระาฬ สั่รมาาอิาลีเลยทีเียว
ผมใ้เวลาไปประมาสอสามั่วโมในารับรถินลมมวิว ่อนพลอยะอ้อนผมให้พาไปทานอาหารีฟู้ที่ร้านริมทะเลที่บรรยาาศีมาๆ
ุำลัิว่าผมับพลอยเป็นแฟนันใ่มั้ย?
ุิผิแล้ว...ผมน่ะรัพลอยเหมือนน้อสาว แม้ผมะมอออว่าพลอยไม่ไ้ิับผมแ่น้อาย็าม
หมอศิลาเอ็รู้ว่าน้อสาวัวเอมีใให้ผม ถามผมว่าไม่สสารพลอยเหรอที่แอบรัผม้าเียวมาั้นาน ถ้าผมรับรัพลอยเพราะสสาร เธอไม่มีวามสุหรอ เพราะมันไม่ไ้เิาวามรัแบบที่เธอ้อาร
ผมยัไม่ล้าแม้แ่ะมอบวามรัให้ผู้หินไหนหรอ เพราะผมยัมีอะไรๆ อีหลายๆ อย่าที่้อสะสา มันอันรายเินว่าที่ะให้นรัอผมมารับรู้และเสี่ยีวิไปับผม้วย
พีรพล พษ์ไพศาล ประธานบริหารบริษัท P & K อร์เปอเรั่น ำั บริษัทที่พ่ออผมเป็นน่อั้และล้มลุลุลานมาพร้อมๆ ับนที่ไ้ึ้นื่อว่าเพื่อนรัและไว้ใมาที่สุ
แ่นโลภมาอย่าพีรพล ไม่มีำว่าพอหรอ...เาเป็นเพื่อนที่เลวและเลือเย็นมาๆ
ราวนี้ล่ะ นเลือเย็นะไ้รู้ว่า ารรออผมมันะทำให้ทุสิ่ทุอย่าที่เาฝัน มัน้อพัทลายล แ่่อนะทำอะไร ผม้อไร่รออย่ารอบอบ
เพราะเมื่อเาไหวัวทัน นั่น็หมายถึผม็้อบไป้วย...
“พี่ิม ายหาทานั้นสวยัเลย่ะ ไปเินเล่นันนะ” พลอยรีบวแนึ่ลาผมให้เินู่ไปับเธอามแนวายหาใล้ๆ ับร้านอาหารทะเลที่เราเพิ่ทานเสร็
“นี่พลอย เธออยู่ภาใ้ลอไม่ใ่เหรอ ทำเป็นนไม่เยเห็นทะเลไปไ้”
“ไม่ใ่สัหน่อย พลอยมาที่นี่แ่่วัมเมอร์่าหา พลอยเรียนอยู่มหา’ลัยที่รุเทพฯ นะ พี่ิมำไม่ไ้เหรอ” พลอยทำปายื่นใส่ผม นผมอที่ะเอามือไปยี้ผมอเธอไม่ไ้
“ยัยเ็เอาแ่ใเอ๊ย..” ผมพูและยิ้มบาๆ ให้ับพลอย
“แ่น่ารัใ่มั้ยะ พี่ิม” J พลอยยิ้มว้า
“้า น่ารั ็น่ารั ว่าแ่พลอยเรียนปีไหนแล้วเนี่ย ะอะไรเหรอ พี่ำไม่ไ้แล้ว”
“พี่ิมอ่ะ T^T” พลอยัสีหน้าน้อยใใส่
“พลอยเรียนปีสอแล้ว่ะ ะนิเทศศาสร์เอารแส อื้อ เือนหน้าะมีานละรประำปีอะ้วย พลอยไ้รับเลือให้เป็นนาเอ้วยน้า...”
“โอ้โห เป็นนาเอละรเวที้วย เ่นะเนี่ยเรา” J
“พี่ิม้อไปูพลอยให้ไ้นะะ ไม่อย่าั้นพลอยะโรธมาและไม่พูับพี่ิมอีเลย”
“นานั้นเียวเหรอ หึๆๆๆ” ผมหัวเราะในวามเป็นเ็เอาแ่ใอเธอ
“โอเ พี่ไป็ไ้...ั้นเราับันีว่า เี๋ยวพี่ายเธอะเป็นห่วเอา”
“ห่วอะไรันละะ พลอยมาับพี่ิมนะ ไม่ใ่มาับนอื่นที่ไหนสัหน่อย นอย่าพี่หมอไม่มีเวลาห่วนอื่นนอานไ้อเาหรอ่ะ” พลอยัสีหน้าเหมือนเ็ถูัใแ่็ยอมเินามผมไปที่รถอยู่ี
~ Baby I'm so lonely lonely lonely lonely lonely…~
เสียริโทนอโทรศัพท์ผู้หิผมสั้นนหนึ่ที่ยืนพิรถเบน์สีาวอยู่บริเวลานอรถอร้านอาหารเียวันับผม เธอมีสีหน้าวิัวลและเหมือนำลัรอใรอยู่
“ฮัลโหลเรน เธออยู่ไหนแล้วเนี่ย ันรอนานแล้วนะ เี๋ยว็ไปูบ้านไม่ทันหรอ ะ่ำแล้ว้วยอ่ะ”
(…..)
ผมไม่ไ้ยินปลายสายว่าเธอพูับใรและทานั้นเาพูว่าอะไร
แ่ผมลับรู้สึว่าเธอมีใบหน้าที่ลายับใรบาน...
ผมสั้นสีน้ำาลเ้มหน้าม้า ัเป็นลอนรปลายนิๆ ใบหน้าาวเนียนรูปไ่ มูโ่ ิ้วเรียวสวย ริมฝีปาบาเลือบ้วยลิปสิราาแพสีสใส ับุเรสสีมพูที่เ้าันับหุ่นเพรียวสวยอเธอ
นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมเผลอมอหน้าผู้หินนั้น แ่ะนานพอนทำให้นัวเล็้าๆ ผมไม่พอใไ้ พลอยสะิแนผมและบอให้ปลล็อประูรถสัที
“พี่ิมอ่ะ มอใร็ไม่รู้อยู่ั้นาน็แ่หน้าเ็ทำผมทริุแบบนั้นไม่เห็นะสวยรไหนเลย” L
ปั!
พลอยปิประูรถเสียั บ่บอว่าเธอไม่พอใผมเป็นอย่ามา ไ้เวลาอนอีแล้วสินะ ยัยเ็ไม่ยอมโนนี้ ถ้าเป็นสมัยเ็ๆ ื้อลูอมให้็หาย แ่โเป็นสาวแบบนี้ไม่รู้ว่าะื้ออะไรให้ี
สสัย้อพาเธอไปเที่ยวอีบ่อยๆ นว่าเธอะพอใสินะ...
เฮ้อ...มีน้อสาวี้อน็ยัี้เแหละ!
วับ!
เี๋ยวนะ ผมเริ่มะนึออแล้วว่าผู้หิที่ผมมอเมื่อี้ือใร...ิออพอี!
เฮอะ! ยัยลูาร ่อให้เธอะสวยสัแ่ไหน ยัไ็เป็นลูอหมอนั่นอยู่ี ไม่ิว่าะเอันเร็วนานี้นะ
‘นันิา พษ์ไพศาล’ ทายาทเพียนเียวอประธานพีรพล ผู้ายที่แย่ทุสิ่ทุอย่าไปาพ่อผมและทำลายรอบรัวอผม ทำให้พวเา้อาผมไปอย่าไม่มีวันลับมาไ้อี
“O_O” เธอหันมาสบาับผมพอี
“J” ผมเหยียยิ้มเย็นส่ไปให้เธอ ึ่็ทำให้ิ้วเรียวอเธอมวึ้นและเอียอไปมาอย่าุน
เมาานำลัะเริ่มึ้นแล้ว เรียมัวรับให้ีๆ เธอเสร็ันแน่ ยัยลูาร!
![O5Pxe0.jpg [671x500px] ฝารูป](http://image.ohozaa.com/i/61a/O5Pxe0.jpg)
…………………………………
Talk to you… J
บไปอีอนแล้ว่า พระเอับนาเอไ้เอันสัทีเนอะ เย้เย! อ๊ะๆ แ่อย่าเพิ่ีใไปนะ เพราะพระเอเาำลัะทำอะไรบาอย่า้วยล่ะ อะไรน้า? อืม...นาเอาไม่ถึแน่ๆ
ไรเอร์ออุบไว้่อนละัน ะไ้มีน่วยลุ้น ฮ่าๆๆๆ ^O^
ว่าะอัพไ้็ยาลำบาับาร่อสู้ับอินเอร์เน็ที่สัาไม่่อยมี T^T
ถ้าอัพ้า็ออภัย้วยนะ๊ะ แ่ะมาอีอนน่ามันว่านี้แน่้า...
ออบุทุำลัใและอมเม้นท์ีๆ ้า บาย...To be continue
Thanks for Theme...
nu
eng
-------------------
ความคิดเห็น