คู่รักวุ่นนักหลงรักยัยกะล่อน~A pair of Lovers

นิยาย.....A pair of Lovers

คู่รักวุ่นนักหลงรักยัยกะล่อน

 บทนำ

."เน่!! กี่ชั่วโมงแล้วเนี่ยที่ฉันนั่งอยู่หน้าคอมเล่นเกมส์ที่ฉันติดงอมแงมเนี่ย" หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนหน้าดูเรียวรับกับทรงผมที่ปล่อยยาวถึงกลางหลังกับผมหน้าม้าปัดข้างดูเก๋ไก๋ ซาลีน เด็กหญิงคนนึงอายุ 16 ปี บ่นรำพันให้ตัวเองฟัง

ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนอีกแต่อีก 2 วัน ก็จะเป็นวันเปิดชั้นเรียนของ โรงเรียน บันโดจู โรงเรียนชื่อเลืองลือในย่าน ไมซาคุ ซึ่ง ฉัน ได้ย้ายเข้ามาเรียนชั้น ม.4 ที่นี้ เพราะอะไรหน่ะหรอ ม่าม๊า สุดที่รักของหนูไงคอยชักจูงฉันทุกอย่างหน่ะสิ ตอนแรกที่ย้ายเข้า ม.4 ที่ อ๊อกฟอร์ด ก็ดีอยู่หรอก จูจู่ก็ให้ย้ายซะงั้นจะบ้าตาย ร.ร. อ๊อกฟอร์ดคนหล่อๆออกจะเยอะ ร.ร. เนี้ยนะ ชะตากรรมหนูจะเป็นไงต่อไปเนี้ย.....

เอ๊ะ!!เอ๊ะ!!เอ็ะ!! อะไรกันตี 4 !!! แล้วหรออะไรจะเร็วเหมือนสายฟ้าแล๊บ แต่ว่ามันสนุกนี้ โน๊ะ โน๊ะ

     ......โช๊ะ!!!! เช๊ะ!!! โป้ง!!! จ้วง!!!! ชึ่ก!!! เสียงการฆ่าสัตว์ประหลาดในเกมฉัน ฟังดูสนุกเหลือเกิน จนตาฉันเริ่มจะปิดลงเรื่อยๆ.....

"ง่วงว่ะๆๆๆ"เสียงเล็กๆจากปากฉันดังออกมาเบาๆ จนมาวินาทีนึง "เธอๆ เราเล่นด้วยสิ" ตัวละครเพสชายในเกมมาคุยกับฉัน ฉันก้อไม่ได้ว่าอะไรพิมบอกเขาไปว่า"อื้มๆ ได้สิ" เขาดูเหมือนจะเป็นคนที่อบอุ่นนะ คุยไปคุยมา เรามีอะไรเหมือนกันเยอะจังเขาบอกว่าเขาไม่มีพ่อ พ่อของเขาทิ้งเขากับแม่เขาไว้ ส่วนฉัน พ่อ ฉันเพิ่งทิ้งแม่ฉันไป 2 ปีที่แล้วเองเรื่องมันเศร้าหน่ะ เหอๆ เอาเถอะยังไงฉันก็อยากรู้จักเขาเหมือนกันส่วนชื่อของเขาหน่ะชื่อ "เอ็กซ์" ฉันก็บอกเขานะว่านายชื่อเท่จังเลย เขารีบดักคอฉันเลย ว่า "ซาลีน อย่าคิดลึกซิ " แหะๆ ทำไงได้ดูชื่อพี่แกดิ

.....เสียด๊าย เสียดายวันนี้ฉันง่วงจาตายแล้วเลยบอกเขาไปว่าไว้ว่างๆค่อยคุยกันนะเขาก้อตอบสั้นๆว่า "ครับ" ฉันก็ปิดคอมทันที ตรงดิ่งไปที่เตียงลายมิกกี้เม้าส์ล้มตัวลงนอนอย่างสบายใจ คิดวกวนเรื่องเอ็กซ์ หลังจากนั้นคำพูดที่ไม่น่าจะหลุดออกมาจากปากของฉันดังก้องในสมองว่า "ฝันดีนะค่ะเอ็กซ์"




..................................................................................................................................


......อะแฮ่มๆ เป็นไงอ่าค่ะ แต่งครั้งแรกเลย เม้นทีน้าค่ะ Thank you Thank you

."เน่!! กี่ชั่วโมงแล้วเนี่ยที่ฉันนั่งอยู่หน้าคอมเล่นเกมส์ที่ฉันติดงอมแงมเนี่ย" หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนหน้าดูเรียวรับกับทรงผมที่ปล่อยยาวถึงกลางหลังกับผมหน้าม้าปัดข้างดูเก๋ไก๋ ซาลีน เด็กหญิงคนนึงอายุ 16 ปี บ่นรำพันให้ตัวเองฟัง

ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนอีกแต่อีก 2 วัน ก็จะเป็นวันเปิดชั้นเรียนของ โรงเรียน บันโดจู โรงเรียนชื่อเลืองลือในย่าน ไมซาคุ ซึ่ง ฉัน ได้ย้ายเข้ามาเรียนชั้น ม.4 ที่นี้ เพราะอะไรหน่ะหรอ ม่าม๊า สุดที่รักของหนูไงคอยชักจูงฉันทุกอย่างหน่ะสิ ตอนแรกที่ย้ายเข้า ม.4 ที่ อ๊อกฟอร์ด ก็ดีอยู่หรอก จูจู่ก็ให้ย้ายซะงั้นจะบ้าตาย ร.ร. อ๊อกฟอร์ดคนหล่อๆออกจะเยอะ ร.ร. เนี้ยนะ ชะตากรรมหนูจะเป็นไงต่อไปเนี้ย.....

เอ๊ะ!!เอ๊ะ!!เอ็ะ!! อะไรกันตี 4 !!! แล้วหรออะไรจะเร็วเหมือนสายฟ้าแล๊บ แต่ว่ามันสนุกนี้ โน๊ะ โน๊ะ

     ......โช๊ะ!!!! เช๊ะ!!! โป้ง!!! จ้วง!!!! ชึ่ก!!! เสียงการฆ่าสัตว์ประหลาดในเกมฉัน ฟังดูสนุกเหลือเกิน จนตาฉันเริ่มจะปิดลงเรื่อยๆ.....

"ง่วงว่ะๆๆๆ"เสียงเล็กๆจากปากฉันดังออกมาเบาๆ จนมาวินาทีนึง "เธอๆ เราเล่นด้วยสิ" ตัวละครเพสชายในเกมมาคุยกับฉัน ฉันก้อไม่ได้ว่าอะไรพิมบอกเขาไปว่า"อื้มๆ ได้สิ" เขาดูเหมือนจะเป็นคนที่อบอุ่นนะ คุยไปคุยมา เรามีอะไรเหมือนกันเยอะจังเขาบอกว่าเขาไม่มีพ่อ พ่อของเขาทิ้งเขากับแม่เขาไว้ ส่วนฉัน พ่อ ฉันเพิ่งทิ้งแม่ฉันไป 2 ปีที่แล้วเองเรื่องมันเศร้าหน่ะ เหอๆ เอาเถอะยังไงฉันก็อยากรู้จักเขาเหมือนกันส่วนชื่อของเขาหน่ะชื่อ "เอ็กซ์" ฉันก็บอกเขานะว่านายชื่อเท่จังเลย เขารีบดักคอฉันเลย ว่า "ซาลีน อย่าคิดลึกซิ " แหะๆ ทำไงได้ดูชื่อพี่แกดิ

.....เสียด๊าย เสียดายวันนี้ฉันง่วงจาตายแล้วเลยบอกเขาไปว่าไว้ว่างๆค่อยคุยกันนะเขาก้อตอบสั้นๆว่า "ครับ" ฉันก็ปิดคอมทันที ตรงดิ่งไปที่เตียงลายมิกกี้เม้าส์ล้มตัวลงนอนอย่างสบายใจ คิดวกวนเรื่องเอ็กซ์ หลังจากนั้นคำพูดที่ไม่น่าจะหลุดออกมาจากปากของฉันดังก้องในสมองว่า "ฝันดีนะค่ะเอ็กซ์"




..................................................................................................................................


......อะแฮ่มๆ เป็นไงอ่าค่ะ แต่งครั้งแรกเลย เม้นทีน้าค่ะ Thank you Thank you