ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC :: 4 ROMANCE :: [ Super junior ]

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ย. 53






     




    ……………
    …………………..



     
    “ บ้านไร่ปลายฝัน ” แผ่นป้ายไม้อัดขนาดใหญ่ที่ติดอยู่ทางเข้าจากถนนใหญ่ล้วนแต่เป็นที่สนใจของผู้ที่ผ่านไปผ่านมา น้อยคนนักที่รู้ว่าที่นี่นอกจากจะเป็นรีสอร์ที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติแล้ว ภายในบริเวณที่พักยังเป็นไร่องุ่นที่กว้างจนสุดลูกหูลูกตา ฟาร์มโคนมอีกจำนวนนับไม่ถ้วน ยังไม่รวมผลผลิตอื่นๆอีกเช่น โรมบ่มไวน์ โรงเพราะกล้วยไม้ รวมทั้ง พันธ์ไม้ต่างๆนานา ธุรกิจทั้งหมดนี้อยู่ในความดูแลของเจ้าของนักธุรกิจที่เลื่องชื่ออย่าง


     
    ปาร์คซึงโฮ
     




    นักธุรกิจแนวหน้าของเกาหลีที่ในตอนแรกธุรกิจของเขาเกี่ยวข้องกับโรงแรม 5 ดาวเป็นโรงแรมที่เทคโนโลยีที่ครบวงจร ทันสมัยที่สุดในเกาหลีก็ว่าได้ แต่เมื่อเวลาล่วงผ่านไปความชราได้เข้ามาเยือนซึงโฮจึงได้ประจักษ์ถึงความสุขของตัวเอง ชีวิตในวัยรุ่นของเขาก็ไม่จ่างจากลูกคนรวยทั่วไป กิน เที่ยว เล่น เสเพลไปวันๆ ไม่น่าแปลกใจที่ในบั้นปลายของชีวิตเขาจะมีทายาทถึง 4 คนแต่ต่างมารดาทั้งหมด ซึงโอเคยกลัวนักหนาว่าเพราะว่าการมีที่แม่คนละคนจะทำให้พี่น้อง 4 คนเกิดความรู้สึกบาดหมางใจ แต่สวรรค์คงยังเมตตาอยู่บ้าง พี่น้อง 4 คนรักใคร่ปรองดองกันดี ซึงโฮจำได้ว่า ตอนที่เขาบอกลูกๆทั้ง 4 ว่าเขาขอละมือจากธุรกิจต่างๆเพื่อไปทำไร่องุ่นที่ต่างจังหวัด ในตอนแรกทั้ง 4 คนต่างทำหน้าประหลาดใจก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้คนเป็นพ่อยิ้มได้อย่างภาคภูมิใจ
     




     
    “ ก็ดีนะ ผมน่ะแข็งแรงพอที่จะขุดดินนะ ”
     
    “ ตามใจพ่อเหอะ บอกก่อนด้วยนะถ้าจะไปจะได้เก็บของกันทัน ”
     
    “ ก็ดีนะพ่อ สาวๆต่างจังหวัดอาจจะสวยก็ได้ ”
     
    “ ทุกคนไป ผมก็ไป !! ”




     
    เพราะคำตอบเป็นแบบนี้ทำให้ผู้เป็นพ่อและครอบครัวย้ายอพยพจากกรุงโซลมาอยู่ที่บ้านไร่ปลายฝัน เพราะการทำธุรกิจที่สั่งสมมาหลายปีทำให้พวกเพื่อนพ้องที่รู้จักกันดีต่างก็พากันมาเยี่ยมเยียน บ้างที่ติดใจในรสชาติไวน์ก็พากันมาลงทุนกลายเป็นธุรกิจส่งออก ที่คาดว่าจะเจริญเติบโตได้ดีในอนาคต 
     
    ปาร์คซึงโฮ ในวัน 78 ปียังคงนั่งลงตรงเกาอี้โยกหน้าระเบียงมองพื้นที่ไร่ที่กว้างสุดลูกหูลูกตาแล้วยิ้มออกมาเบาๆ ตอนนี้เขาวางมือจากทุกสิ่งทุกอย่าง ธุรกิจต่างๆลูกๆต่างก็รับผิดชอบได้ดี เมื่อนึกถึงตรงนี้เขาก็นึกขำขึ้นมา ไม่ว่าลูกชายเขาทั้ง 4 คนจะเก่งกาจขนาดไหน แต่ทุกคนก็ดูเหมือนจะพ่ายแพ้และโง่เขลาในเรื่องของความรักนัก กว่าทุกคู่จะลงเอยกันได้คนเป็นพ่อก็ลุ้นแทบตาย กลัวจะหัวใจวายตายก่อนจะเจ้าพวกนี้สมหวังกัน ร่างชราหยิบกาแฟนร้อนขึ้นมาจิบ







     
    “ บางทีความรักก็อยากจะทดสอบพวกลูกๆเรามั้งนะ ”





     
    ………
    ………………………..
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×