ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : หัหห้ามใจ(น้ำตาลใกล้มด)
แ่เาลับรวบมือทั้สอ้าอเธอไปไว้เหนือศีรษะ ้วยมืออเาเพีย้าเียว “ันเย
บอเธอแล้วใ่ไหมว่าให้แทนัวเอ ว่าแ้วอนที่พูับัน ไม่เื่อฟัันแบบนี้้อโนลโทษ” นหน้ามึน ยั
หา้ออ้า เ้าหาเธอ “ไม่นะ ุะทำแบบนี้ไม่” ท้ายประโยนั้นหาย
ลับเ้าไปในปาอเธอ ภัทรนัยไม่ยอมให้เธอไ้พูบ เาไม่อยาฟั
นาทีนี้เาอยาทำามใัวเอมาว่า วามถู้อทั้หม
ูบอเาเป็นไปอย่าอ่อนโยน เา่อยๆเลาะเล็ม และัริมฝีปาอเธอเบา
เาูบวนไปอย่านั้นเรื่อยๆ แ้วัลยาหัวหมุนเธอไร้เรี่ยวแร ไม่มีแม้แ่แระปิเสธเา้วย้ำ
ส่วนมืออี้าอเาที่ว่า ็ลูบไล้เอวอ หน้าท้ออเธอึ้นมาเรื่อยๆ มานถึหน้าออเธอ
เาบีบเ้นหน้าออเธอผ่านุั้นในอเธอ พอเธอใเปิปาออะร้อ
เา็สอลิ้นอันนุ่มนิ่มอเา เ้ามาในปาอเธอ
แ้วัลยาหัวหมุนว่าเิมอีหลายเท่า รั้นี้ให้วามรู้สึ่าาอนแรมา
มันวาบหวิว าบ่านไปทั้ัว มือและปาอเาทำานร่วมมือัน เป็นอย่าี
เสื้อและาเนอนอเธอหลุออไปาัวเธออย่า่ายาย ภัทรนัย ผละออาปาอเธอแล้วเลื่อนลมาไร้
อออเธอแทน และูบสำรวไปทั่ว เรือนร่าอเธอ ่อมา็เป็นุั้นใน
ที่หลุออาร่าอเธอ ทรวออันเ่ึอหิสาวีผึ
เมื่อปราศาสิ่ที่ห่อหุ้มไว้ ภัทรนัย ะลึะลานเาเยผ่านผู้หิมามามาย
แ่ไม่เยเอใร ที่มีเ้าทรวที่ สวยถูใเาแบบนี้มา่อน เ้าทรวั้ร
ลมลึ ไม่หย่อนล้อย เมื่อไ้สัมผัส ให้วามรู้สึที่นุ่มหยุ่น
ปลายยอถันมีสีมพูระเรื่อ ภัทรนัยไม่รอ้า ใ้ปาและลิ้นอเา แะลไปที่
ยอถันสีมพู ูึ สลับับไล้เลีย “อืม..อ่า..ย่ะ..อย่า่ะ ุนัย”
มาแถม้า อิุนัยะินเ็ สำเร็ไหม ^___________^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น