คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โลกใบเก่าที่ไม่เหมือนเดิม
วินาทีนั้นโลกในมุมมองที่พวกเรารู้จักได้เปลี่ยนไปเพียงพริบตาที่เกิดช่องว่างมิติขึ้นบนฟากฟ้า
ตอนแรกผู้คนต่างตื่นตกใจกับมันแต่เมื่อผ่านไปไม่นานก็เก็บมาเป็นดั่งปกติอีกครั้ง ไปเรียน ไปทำงาน ไปเที่ยว โดยหารู้ไม่ว่า นั้นเป็นเพียงลมสงบก่อนพายุก็เท่านั้น
เมื่อเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปได้เจ็ดวันช่องว่างมิตินั้นได้แตกออกมีสัตว์ประหลาดมากมายออกมาจากในนั้นเปลี่ยนวันปกติให้กลายเป็นนรกภายในพริบตา
อาวุธ ยุทโธปกรณ์กลายเป็นเพียงของไร้ค่า มันไม่สามารถทำอะไรสัตว์ประหลาดเหล่านั้นได้แม้แต่นิดเดียว
แต่ความหวังยังไม่ได้หมดไปเมื่อมีมนุษย์บางกลุ่มได้พลังตื่นขึ้นจากกระแสเวทมนต์หรือมานาในอากาศทำพวกเขาสามารถใช้พลังวิเศษเหมือนดังในเทพนิยายปราบเหล่าสัตว์ประหลาดจนหมดสิ้น
เหมือนดังที่ว่า ปาฏิหาริย์ที่ไม่แลกด้วยอะไรนั้นไม่เคยมีจริง
”ปาฏิหาริย์ที่ไม่แลกด้วยอะไรนั้นไม่เคยมีจริงงั้นหรอนั้นคงเป็นข้อยืนยันที่ดีที่สุดในการอธิบายตัวเราในตอนนี้ได้”เฟียร์พูดออกมาพร้อมจับคางด้วยท่าทางครุ่นคิดกับตนเองว่าเธอผู้กลับชาติมาเกิดหรือผู้ระลึกชาติได้กันแน่
”เอาเถอะคิดมากไปก็ปวดหัวเปล่าๆ”
“แต่ก่อนหน้านั้น ชั้นต้องกำจัดแกก่อนล่ะน่ะ เจ้ากิ้งก่าติดปีก”
เฟียร์พูดออกมาพร้อมกระโดดไปด้านหลังหลบลมหายใจของมังกรแน่นอนว่าตอนนี้เธออยู่ในดันเจี้ยนที่ไปเจอเข้าโดยบังเอิญระหว่างเดินเล่น
“เจ้านี้เกราะคงจะแข็งหน้าดูเจ้านี่คงเหมาะสุด”
“Curse Calling อุปกรณ์ทรมานลำดับ 22 มอร์เจนเทินซ์”พร้อมกับปรากฎลูกตุ้มหนามเหล็กสีดำอมน้ำเงิน”
โอ-ร่า! ตู้ม!
เสียงลูกตุ้มเหล็กหนามที่กระแทกเข้ากลางของมังกรตัวนั้นอย่างจังจนเกิดเสียงจากกระแทกมาดังสนั้นราวฟ้าผ่า
“ได้ผลสิน่ะ งั้นจบเรื่องเลยก็แล้วกัน”
“Curse Calling อุปกรณ์ทรมานลำดับ 19 สว่านบุกทะลวง”
วือออออออออออออออออออ!
สว่านสีดำอมน้ำเงินได้เจาะเขาเกร็ดของเจ้ามังกรพร้อมกับเลือดสายกระเซ็นออกมาซึ่งมันมากที่จะย้อมร่างของเฟียร์ให้เต็มไปด้วยเลือด
เจ้ามังกรผุ้น่าสงสารมันพยายามต่อต้านดิ้นรนอย่างสุดชีวิตในขณะที่แผดเสียงออกมาอย่างเจ็บปวดหรือว่าร้องของความเมตตากันแน่น่ะ
“หืมมมม อยากให้ชั้นปลอดแกไปงั้นหรอ”
แอ๊กกกกกกกก!
“โทษทีเพราะมันคงเป็นไปไม่ได้หรอก”เฟียร์พูดออกมาด้วยใบหน้าที่เฉยชาก่อนสว่านจะทะลวงเจาะแกกลางของเจ้ามังกรตัวนั้น
เพร้งงงง!
ตู้มมม!
“กำจัดเสร็จสิ้น”เฟียร์พูดออกมาในขณะที่มองซากของมังกรค่อยๆสลายกลายเป็นหมอกสีดำแล้วหายไป
“เขาของมังกรงั้นหรอหวังว่าเจ้านี้คงขายได้ราคาดีน่ะ”
“แต่ก่อนอื่นก็ต้องออกไปจากที่นี่ก่อนล่ะน่ะ สภาพแบบถ้าออกไปคนได้แตกตื่นกันยกใหญ่แน่”เฟียร์พูดออกมาในขณะที่ดูสภาพของตัวเองที่ย้อมไปเลือดของมังกรตั้งแต่หัวจรดเท้าเหมือนไปตกถังสีมายังไงยังงั้น
“ค่อยดีขึ้นหน่อยแฮะ”
คลีน เวททำความสะอาดหนึ่งในเวทมนต์ไม่กี่อย่างเธอเรียนรู้แบบผ่านๆเป็นเวทมนต์ที่ผู้คนนิยมใช้กันในชีวิตประจำวันในเวลาเร่งด่วน
ถึงแม้เธอจะทำงานเป็นฮันเตอร์แค่งานอดิเรกในยามที่การเงินมีปัญหาก็เถอะ แต่มันก็ค่อนคุ้มค่าแม้จะเสี่ยงไปหน่อยก็ตามโดยตามปกติการลงดันเจี้ยนต้องแจกให้ทางสมาคมทราบแล้วดำเนินหาปาตี้ที่ประกอบไปด้วยตำแหน่งต่างๆเหมือนในเกมRPGทั่วไป แทงค์ ดาเมจ ซัพพอร์ต อย่างละหนึ่งเป็นอย่างต่ำ
“แต่ก็นั้นละน่ะ ก็คนมันไม่อยากเป็นจุดเด่นนี่นา“
“ถ้าร่วมปาตี้ก็จะกลายเป็นที่จับตามอง เมื่อเป็นที่จับตามองก็จะดึงดูดปัญหาที่อาจจะอันตรายถึงชีวิตได้”
”เพราะแบบนั้นถึงต้องซ่อนตัวไปก่อน“
”แล้วค่อยเปิดเผยตัวตนในตอนที่มั่นใจว่า ชั้นนั้นแข็งแกร่งมากพอแล้ว”เฟียร์ครุ่นคิดกับตัวเองในขณะที่เดินอยู่ในย่านการค้าที่มีผู้คนพลุกพล่าน
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น