คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : CheerLeader
"ไอ้อ๋อง!!!..."
ฟอง พูดขึ้นด้วยความดีใจเมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มของเธออีกครั้ง อ๋องเดินอย่างแช่มช้าเข้ามาในห้องเรียนที่กำลังรออาจารย์มาสอนในคาบต่อไป
"ไม่ได้เป็นอะไรมากซักหน่อย..."
"ก็ดีแล้ว ว่าแต่ไอ้พี่คนนั้นทำอะไรแกอีกหรือเปล่า..."
อ๋องทำหน้างง
"ก็ดีออก เอานมมาให้กินด้วย..."
ฟองมีสีหน้างุนงงมากกว่าอ๋องด้วยซ้ำในตอนนี้
"ดีกว่าที่คิดนะเนี่ย... ว่าแต่พี่เค้าชื่ออะไรอ่ะ??"
"อ๋อ ... ชื่อ เคน"
ฟองพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะยื่นโน้ตใบสีเหลืองให้อ๋องดู
"อ่ะนี่ การบ้าน โน้ตไว้ให้แล้ว..."
"อืมม์"
อ๋องหยิบสมุดจดลายหมีดำของเขาออกมา ก่อนจะเหน็บโน้ตนั้นไว้ในสมุด
สักพักอาจารย์ก็เดินเข้ามา แต่อาจารย์เดินมาพร้อมกับนักเรียนชั้น ม.5 ห้องสีเขียวทั้งสองห้อง นักเรียนมากหน้าหลายตาเดินเข้ามายืนอยู่รายล้อมรอบๆห้อง
"วันนี้พี่ๆ ม.5 จะมาให้พวกเธอเลือกพี่ประธานสีกัน เพราะว่าในอีกห้าสัปดาห์ข้างหน้าเราจะต้องเริ่มกิจกรรมกีฬาสีกันแล้ว..."
อาจารย์หญิงวัยกลางคนยืนพูดใส่ไมค์อยู่หน้าห้อง อ๋อง ตั้งใจฟังอาจารย์อยู่ ขณะที่ ฟอง กำลังสอดส่ายสายตามองหารุ่นพี่คนนั้น คนที่เธอรู้ว่าชื่อ เคน
"นั่นไง ดูหน้าตาไม่น่าจะเป็นคนดีขนาดนั้นได้.."
ฟอง ชี้ชายหนุ่มคนหนึ่งให้ อ๋อง ดู คนที่ทำให้เขาเป็นลมเมื่อตอนกลางวัน สี่..
"บ้า!!!...ไม่ใช่คนนี้ซะหน่อย อย่างไอ้นั้นนะมีหวังมันจับชั้นปล้ำบนเตียงพยาบาลก็ได้..."
อ๋องสอดส่ายสายตาก่อนจะพบเข้ากับคนๆหนึ่งซึ่งกำลังยืนจ้องเขาอยู่เหมือนกัน
"นั้นตะหาก..."
อ๋องยิ้มตอบเคนที่ยิ้มให้ ก่อนจะยกมือโบกทักทายเล็กน้อย โดยมีสายตาของสี่เฝ้าจับตามองอยู่ด้วยความรู้สึกแปลกๆ
"อ๋อ ก็น่ารักดีนี่..."
"คนแรกนี่คือ พี่ดา... สีเขียวห้องเจ็ด"
อาจารย์ประกาศชื่อของ ดา เพื่อนสาวของ เคน เธอเดินออกมายืนหน้าห้องอย่างมั่นใจ
"ส่วนคนที่สอง คือ พี่กอล์ฟ... สีเขียวห้องสอง"
คนที่สองที่อาจารย์ประกาศชื่อคือเพื่อนของสี่ ที่ชื่อ กอล์ฟ เขาเดินออกมาด้วยรอยยิ้มมายืนเคียงข้าง ดา ที่ออกมายืนอยู่ก่อนแล้ว
การเลือกเป็นไปอย่างราบเรียบ ต่างคนต่างให้ความร่วมมือ เพราะอยากให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด ผลสรุปว่า กอล์ฟ นั้นได้เป็นประธานสีและจะคัดเลือกคณะกรรมการด้วยตัวของเขาเอง
หลังจากเสร็จสิ้นการประชุม นักเรียน ม.5 ทั้งหมดก็เดินกลับออกไป รวมทั้งอาจารย์ที่สั่งการบ้านไว้บนกระดานเล็กน้อยก็เดินออกไปด้วย
"เดี๋ยวไปทำการบ้านที่ห้องสมุดให้เสร็จเลยนะ ขี้เกียจเอากลับไปทำบ้าน"
อ๋องพูดกับเพื่อนของเขา ก่อนจะถกแขนเสื้อกันหนาวตัวเดิมดูเวลาบนข้อมือ
"เพิ่งจะสามโมงสามสิบห้าเอง..."
ทั้งคู่เดินออกจากห้องพร้อมๆกัน โดยมีนักเรียนคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่หน้าห้อง
"น้องอ๋อง..."
เสียงอันร่าเริงแบบเดิมของเคน เรียกอ๋องขึ้น ฟองเองก็หยุดชะงักแล้วหันหน้ามาพบกับรอยยิ้มของเคนที่แจกจ่ายให้แก่เธอด้วย
"อืมม์...มีอะไรหรือเปล่า...??"
"อ๋อ เปล่าอ่ะ แล้วนี่จะกลับบ้านยังอ่ะ"
"ยังหรอก เดี๋ยวไปห้องสมุดอ่ะ"
"อ๋อหรอ..งั้นพี่ไม่รบกวนเวลาแล้วครับ"
"แล้วนี่พี่เคนจะไปไหนต่ออ่ะ"
"อ๋อ เดี๋ยวพี่จะไปดูเพื่อนพี่ซ้อมลีดอ่ะ..."
ฟองฟังดังนั้น เธอหูผึ่งก่อนจะเอ่ยปากถาม
"แล้วเค้าจะเอาลีดเพิ่มมั้ยค่ะ..."
"อ๋อ ยังรับอยู่ครับ ไปกับพี่เลยมั้ย??"
ฟอง หันหน้ามอง อ๋อง ด้วยสีหน้ายิ้มเจื่อนๆ
"ไปหน่อยนะแก แกก็รู้ว่าชั้นอยากเป็น...."
อ๋องยิ้มเยาะเพื่อนของเขา ก่อนจะพยักหน้า เคนได้แต่ยืนยิ้มอยู่ห่างๆ
ทั้งสามคนเดินลงจากตึกมาพร้อมๆกัน ก่อนจะเห็นกลุ่มนักเรียนชายหญิง 5-6 คนยืนรวมกลุ่มกันอยู่ที่อัฒจรรย์ริมสนามบาส
"ดา...."
เคนเรียกเพื่อนของเขา ก่อนที่ฟองและอ๋องจะเดินตามไปติดๆ
"อ้าว...อ๋อง"
"พอดีน้องเค้าจะมาสมัครลีดอ่ะ..."
"อ๋อ น้องผู้ชายอ่ะเหรอ??"
ดาถาม ก่อนจะยิ้มให้อ๋อง
"ไม่ใช่ น้องผู้หญิงคนนี้..."
ดามองมาที่ฟอง ก่อนจะฉีกยิ้มให้ แล้วเธอก็หันกลับไปมอง อ๋อง อีกครั้ง
"น้องผู้หญิงชื่ออะไรค่ะ??"
ผู้หญิงที่ใส่แว่นสีแดง ถามเด็กสาวเปียคู่คนนั้น
"ฟองค่ะ"
ดาเงียบสักพัก ก่อนจะหันมาพิจารณา อ๋อง อีกครั้ง
"ถ้าน้องฟอง ทำให้เพื่อนน้องเป็นลีดให้พี่ได้ พี่ก็จะให้น้องเป็น..."
ได้ยินอย่างนั้นแล้ว อ๋อง ก็แทบจะช็อก
"ไม่เอาอ่ะครับพี่ อ๋องเต้นไม่เป็น"
เหงื่อของอ๋องแตกซิก ก่อนจะงอตัวเดินห่างออกจาก ฟอง ถอยหลังไปยืนอยู่ข้าง เคน
"พี่สอนให้ได้..."
ฟองหันมามองหน้าเพื่อนหนุ่มของเธอที่ตอนนี้หน้าซีดเซียวด้วยความอายและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน
เท่ากับว่าความฝันของฟองอยู่ในมือของเขาเองตอนนี้ เพื่อนที่สุดแสนจะรักของเขากำลังพาความซวยมาเยือนแก่เขา และเขาเองก็จะหยิบยื่นความผิดหวังให้เพื่อนของเขาเหมือนกัน
อ๋องมองสายตาของฟองตอนนี้ก็รู้สึกทันทีถึงความหวังของเพื่อนเขา ฟองหวังว่าเขาคงจะเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเธอ
"ก็....ก็ได้..ดะ..ได้ครับ"
อ๋องตอบอย่างตะกุกตะกักก่อนที่ฟองจะวิ่งเข้ามารวบแขนของอ๋องไปกอดไว้แน่น ท่ามกลางสายตาแห่งความชื่นชมของ ดาและเคน ที่ต่างชื่นชมอ๋องในใจอยู่เหมือนกันถึงความเป็นเพื่อนที่แสนดี
"อืมม์...ครบเซ็ทแล้วก็ดี"
ดาพูดก่อนจะพาทั้งอ๋องและฟองมานั่งลงที่อัฒจรรย์ แล้วแนะนำทีมของเธอให้ได้รู้จัก
"พี่ผู้หญิงสี่คน พัด ขิม กั้ง แล้วก็พี่ดาเอง...."
พี่ผู้หญิงทั้งหมดยืนยิ้มให้ โดยที่ฟองและอ๋องไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ตามมารยาท
"ส่วนพี่ผู้ชายนั้น คนหนึ่งเจ๊ทิศ ส่วนนั้น มัฟฟิน..."
ดาแนะนำจนครบ ก่อนจะนัดแนะและอธิบายถึงเรื่องราวของเชียร์ลีดเดอร์ในปีนี้ให้ทุกคนฟัง
"เออ...ดา พอดีน้องเค้าจะไปทำการบ้านกันอ่ะ"
เคนนึกได้ถึงจุดมุ่งหมายหลักก่อนมาที่นี่ของรุ่นน้องทั้งสอง
"อ๋อ เริ่มซ้อมกันวันจันทร์ อย่าซีเรียสนะน้องอ๋อง..."
อ๋องได้แต่ยิ้ม ก่อนจะลาพวกพี่ๆไปยังห้องสมุดโดยมี เคนเดินตามหลังไปติดๆ
"เฮ้ย...เด็กบ้าอะไรว่ะ นิสัยดีโคตรๆอ่ะ กลัวเพื่อนไม่ได้เป็นลีด ตัวเองเลยต้องยอมเป็นด้วย"
เสียงนั้นมาจากชายหนุ่มตาตี่ที่ชื่อ มัฟฟิน
"เออว่ะ...ใช่คนที่ไอ้เคนเคยบอกป่าวที่ว่ามันชอบอ่ะ ดา..."
ผู้หญิงหนึ่งในกลุ่มนั้นถามขึ้น เธอเป็นผู้หญิงที่จะคิดท่าเชียร์ทั้งหมดในปีนี้ ขิม...
"ใช่ๆๆๆ นึกว่าจะแค่หน้าตาดี หุ่นดี ที่ไหนได้นิสัยดีอีกต่างหาก..."
ดาพูดก่อนที่ทั้งกลุ่มจะพูดถึงอ๋องกันไปอีกพักใหญ่
"ว่าแต่ไอ้เคนเดินตามน้องเค้าไปทำไมว่ะ???"
เข็มทิศ ชายหนุ่มนิสัยสาวคนเดียวในกลุ่มพูดขึ้น
"555+ ก็มันชอบของมัน..."
ดาหัวเราะร่วน
"แกก็เหอะ ไอ้ดา สงสารน้องเค้าว่ะ แกนี่ออกแนวบังคับกะน้องเค้านะ..."
ขิมพูดขึ้นอีกครั้ง
"อ้าว...แกนี่ แล้วจะเอาไม่เอาอ่ะ อยากได้ไม่ใช่เหรอ ผู้ชายหุ่นดีๆทะมัดทะแมง...ที่แกจะเอาเป็นลีดนำอ่ะ"
ดาหันไปทำตาเขียวแล้วพูดกับขิม
"ก็นี่ไง มีทั้ง ไอ้มัฟ แล้วก็ เจ๊ทิศ อีกทั้งคน.."
"อย่างไอ้มัฟเนี่ยนะ..."
ดาหันไปมองเพื่อนหนุ่มของเธอที่กำลังนั่งหน้างงอยู่ใกล้ๆเธอ
"แมนก็ไม่แมน หน้าตาก็ยังไม่เข้าขั้น ส่วนเจ๊ทิศไม่ต้องพูดถึง..."
"อะไรย่ะ นังดา เดี๋ยวก็เตะก้านคอ..."
เข็มทิศ หันมาตวาดเสียงใส่เพื่อนของเธอ เสียงหัวเราะและเสียงพูดจาดังเป็นจุดเด่นอยู่ท่ามกลางสนามบาส พระอาทิตย์ใกล้จะหมดแสงอยู่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
ความคิดเห็น