[TS8 FICTION] รักเมียที่สุดในโลก : ฮั่นแกงส้ม HUNZKANG :)

ลำดับตอนที่ #7 : - Chapter 6' : หนังรอบดึก

[TS8 FICTION] รักเมียที่สุดในโลก : ฮั่นแกงส้ม : HUNZSOMM

- Chapter 6' : หนังรอบดึก

@ Paragon Ciniplex   :   22.30 น.

KS’S PART 

            หลังจากวันนั้นที่ผมตกลงให้พี่ฮั่นได้พิสูจน์ตัวเอง จนวันนี้ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว พี่ฮั่นของผม ยังคงน่ารักเหมือนเดิม ออกจะมากขึ้นด้วยซ้ำ หลังๆผมแทบไม่ได้ใช้รถของตัวเองเลยครับ เพราะใช้รถของพี่ฮั่นตลอด ตอนเช้าพี่ฮั่นก็มารับถึงบ้าน ตอนเย็นก็มาส่ง พี่ฮั่นเริ่มที่จะเข้าบ้านผมบ่อยขึ้นแล้วครับ บางวันที่ไปเที่ยวด้วยกันก็อาจจะมีกลับดึกบ้างอะไรบ้าง









              แล้วนี่ก็เป็นอีกวันครับที่ผมคงกลับดึก ดีไม่ดีอาจต้องไปค้างห้องพี่ฮั่นอีก  -///- (ไรเตอร์ : ทำไมต้องเขิน) ans. ก็ไปนอนห้องพี่ฮั่นทีไร ผมเปลืองตัวทุกครั้งน่ะสิ ถึงจะไม่ได้ถึงขั้นนั้น แต่ก็... นะ รู้ๆกันว่าพี่ฮั่นแสบแค่ไหน มือเป็นปลาหมึกอย่างกับอะไร เผลอไม่ได้ ล้วงเสื้อผมบ้าง ปลดกระดุมบ้าง ถอดเสื้อผมก็เคย ผมอยากจะตัดมือพี่ฮั่นทิ้งจริงๆ  คนอย่างเคเอส ไม่ยอมง่ายๆหรอกน่า :PP 

            วันนี้ผมกับพี่ฮั่นมาดูหนังกันล่ะครับ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ผมได้ดูหนังสองคนกับพี่ฮั่น น่าจะรู้สึกดีไม่ใช่เล่นเลย แต่ก็แอบไม่เข้าใจเบาๆ จะมาดูเร็วกว่านี้ไม่ได้หรือไง รอบ ‘ห้าทุ่ม’ มันดึกไปมั๊ยครับเนี่ย วันนี้พี่ฮั่นเลือกดู



… Alice in wonderland…


            เอิ่ม พี่ฮั่นครับ ผมว่ามันน่ารักเกินไปสำหรับพี่นะ แล้วด้วยความที่มันเป็นรอบดึกแล้วก็รอบสุดท้าย ก็เหมือนกับเราสองคนเหมาโรงดูเลยครับ พอถึงเวลาฉาย ก็มีแค่เราสองคนที่เข้าไปดู - - ผมอาจจะไม่ปลอดภัยแล้วล่ะครับทุกคน ไอคนผีทะเลมันต้องมีแผนอะไรแน่นอน เอาใจช่วยผมกันด้วยนะฮะ (ไรต์ : เค้าขอเอาใจช่วยพี่ฮั่น ๕๕ )

“ทำไมดูเรื่องนี้ล่ะครับ พี่อยากดูหรอ ? ” ผมถามขณะที่นั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ภายในโรงหนัง

  

“เปล่าครับ” พี่ฮั่นนั่งลงข้างๆ แล้วส่ายหน้าเบาๆ 

“อ้าว แล้วทำไมไม่ดูเรื่องอื่นอ่ะพี่ ?” ผมหันไปมองหน้างงๆ 

“ก็รอบที่ดึกสุด แล้วพี่คิดว่าจะไม่มีคนมาดูื  ... มันรอบนี้ ” พี่ฮั่นส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วเลื่อนหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้ผม 

“ไอพี่บ้า” ผมดันหน้าพี่ฮั่นออกไปห่างๆ แล้วหันมาสนใจหนังต่อ 

“ฮ่าๆ”พี่ฮั่นหัวเราะเบาๆ แล้วก็ขโมยหอมแก้มผมหนึ่งที  

“ดูหนังไปเลย !” ผมหันไปทำหน้าเหวี่ยงใส่แล้วเอาป๊อบคอร์นยัดปากพี่ฮั่น จะได้หยุดซะที ฮึ่ยย ~ ผมคงไม่ปลอดภัยจริงๆ ครับทุกคน

เป็นไปอย่างที่คิดครับ ตลอดเวลาการดูหนัง คนข้างๆผม แทบจะไม่สนใจหนังเลย จ้องที่จะ... เอิ่ม  ผมไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี  พี่ฮั่น มันพยายามลวนลามผมทุกวิถีทางเลยครับ 

จับมือ : ผมว่าไม่แปลก ดูหนังแล้วจับมือกัน 

ซบไหล่ : อันนี้พี่ฮั่นก็ทำบ่อย 

ลูบแขน ลูบขา  : พี่ฮั่นเริ่มจะเยอะกับผม

หอมแก้ม : เอิ่ม ... คือ มาดูหนังกันไม่ใช่หรอ 

จูบ : -///- พี่ฮั่นทำผมดูหนังไม่รู้เรื่อง จูบอะไรตอนนี้เล่า  (ไรต์ : แต่ก็เห็นพี่แกงจูบตอบ) ก็พี่ฮั่นมันทำผมเคลิ้มก่อน  

 

ไซร้ซอกคอ : กะจะกดผมในโรงหนังเลยหรือไงว้า เปลืองตัวไม่ต่างจากบนเตียงเลยเนี่ย   

แล้วที่ผมอดสงสัยไม่ได้ พนักงานไปไหนกันหมดว้า ไม่มีมาเดินตรวจในโรงเลยสักคน เดี๋ยวผมก็ซูมหนังไปขายซะหรอก อยู่ตั้งนานไม่มา มาตอนหนังจบ เฮ้อ ขอบคุณครับ - - 

“หนังสนุกดีเนอะครับแกง” พี่ฮั่นหันมาทำหน้าทะเล้นใส่  หลังจากที่เรากำลังขึ้นรถ

“หรออออออครับ พี่สนใจดูหนังด้วยหรออออออออ ~” ผมลากเสียงยาวแล้วหันไปมองหน้าหาเรื่อง มีหน้ามาบอกหนังสนุกดี พี่ดูตอนไหนครับบอกผมที 

“อ๊าวๆ ก็เรามาดูหนังกันนี่ครับ ” พี่ฮั่นยิ้มหน้าระรื่น ผมหมันไส้จริงๆ 

“ดูหนังบ้าอะไร ก็พี่...” พี่เลือกที่จะไม่พูดต่อ ถ้าพูดต่อคงเข้าทางพี่ฮั่นแน่นอน 

“หืม ~ พี่ทำไมหรอ ? ” พี่ฮั่นมองหน้าถาม ตอนที่คาดเบลท์ให้ผมเสร็จ ตอนนี้ร่างพี่ฮั่นกำลังทาบทับตัวผมอยู่ แล้วผมก็หมดหนทางจะหนีแล้วครับ  

“ไม่รู้ ” ผมหลบตาตอบ ให้ตายเหอะ สายตาแบบนี้ของพี่ฮั่นมันชวนให้ผมใจเต้นแรงทุกที  

“พี่ก็เห็นแกงเต็มใจดีออก” พี่ฮั่นเชยคางผมแล้วพูดออกมายื้ม 

“ต..เต็มใจอะไรเล่า พี่มั่วแล่ว” ก็มาทำให้เคลิ้มก่อนทำไม 

“ไม่มั่ว”

“มั่ว” 

“ไม่มั่ว”

“มั่ว”

“ไม่มั่ว”

“มั่ว” 

 

“พี่ไม่ได้มั่ว” 

“มั่วที่สุดต่าง... อืมมม” พูดไม่ทันจบ ผมก็ถูกปิดปากด้วยสัมผัสชื้นจากปากนุ่มของพี่ฮั่น พี่ฮั่นกดจูบลงมาเบาๆ แสนจะอ่อนหวานและนุ่มนวล ผมกำลังละลาย ตัวผมถูกคาดด้วยเบลท์ ส่งผลให้ผมทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ตอบรับจูบของพี่ฮั่นแล้วครางอือในลำคอเบาๆ ผ่านไปสักพัก พี่ฮั่นก็ถอนจูบออกเชื่องช้า อมยิ้มแล้วมองหน้า พี่ฮั่นลูบแก้มผมอย่างเบามือ 

“พี่บอกแล้วว่าไม่มั่ว” พี่ฮั่นพูดเบาๆ แล้วขยับตัวกลับไปที่ของคนขับ แล้วออกรถ 

“มั่วสิ ผมไม่ได้เต็มใจซะหน่อย” 

“ยังจะเถียงอีก สงสัยอยากโดนอีก ไฟแดงพอดีด้วย” พี่ฮั่นปล่อยมือจากพวงมาลัย แล้วขยับตัวมาใกล้ผมอีกครั้ง 

“ก็พี่ทำผมเคลิ้มทำไมเล่า” ผมดันแผงอกพี่ฮั่นไว้ ไม่ให้เข้ามาใกล้

“ฮ่าๆ ยอมรับแล้วสิ .. ก็แกงทำตัวน่ารักก่อนนี่” พี่ฮั่นพูดก่อนจะหันไปสนใจขับรถต่อ

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย” ผมเถียงออกไปเบาๆ ก็ผมยังไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย 

“แค่อยู่เฉยๆ ก็น่ารักจะแย่แล้วครับ” พี่ฮั่นพูดแล้วขับรถต่อไปเรื่อยๆ ดีแล้วล่ะที่ไม่หันมาน่ะ เคยคิดบ้างมั๊ยเวลาจะพูดอะไรออกมา คำพูดของพี่มันทำให้ผมเขินนะ -///- ผมเลือกพี่จะหันไปมองกระจกรถ เพื่อจะไม่ให้พี่ฮั่นได้เห็นว่าตอนนี้ผมกำลังหน้าแดง ผมเห็นนาฬิกาที่มันติดอยู่หน้าตึกอะไรสักอย่าง อ๋า ตีสองแล้วหรอเนี่ย แล้วผมก็รู้สึกว่า ทุกอย่างมัน เริ่มมืดลง ตาผมมันกำลังจะปิด ปกติป่านนี้ผมต้องเข้านอนแล้ว ..... 

HUNZ’S PART 

           เป็นอีกวันที่ผมมีความสุขมาก ผมยอมรับตรงๆเลยว่า ตอนนี้ผมขาดแกงส้มไม่ได้แล้ว ขาดแกงเหมือนจะขาดใจ แกงเป็นเหมือนออกซิเจน ที่ผมขาดไม่ได้ ผมกล้าพูดเลยว่า ผมรักน้อง ผมรักแกง รักมากด้วยนะครับ แต่ผมยังไม่เคยพูดคำนี้ออกไป ไม่กล้าพอที่จะพูดมันออกไป ไม่รู้ว่าแกงจะอยากได้ยินมันหรือเปล่า เรากำลังอยู่ในฐานะอะไร ผมเองก็ไม่เข้าใจ แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะถามน้องนะครับ เพราะแค่อยู่แบบนี้ ผมก็มีความสุขจะแย่แล้ว หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมผมถึง... อดใจไหว ทั้งๆที่แกงน่ารักน่าฟัดขนาดนี้ ผมอยากจะทำใจจะขาด ๕๕ แต่ผมรอวันที่แกงพร้อม แกงไม่เหมือนคนอื่นๆ แกงมีค่ากับผมมาก ผมไม่มีวันทำให้แกงเสียใจ  

            เมื่อกี้ยังเถียงกันอยู่เลย แต่ตอนนี้คนน่ารักของผมหลับไปแล้วล่ะครับ คงจะเหนื่อยมาก ไหนจะทำงาน ไหนจะสอนเด็กโข่งอย่างผมร้องเพลง ไหนจะต้องมาคอยสู้รบกับผมอีก คงจะเหนื่อยน่าดู ผมค่อยๆขับรถต่อไปเบาๆ กลัวอีกคนจะตื่น พอเลี้ยวรถเข้ามาถึงคอนโด ผมเลือกที่จะไม่ปลุก แต่ค่อยๆช้อนร่างของแกงมาอุ้ม แล้วพาไปที่ห้อง ผมวางร่างอีกคนลงบนเตียง ดึงผ้าห่มสีเทาหม่นมาวางทาบร่างบางของแกง แล้วนั่งมองคนน่ารักที่กำลังหลับพริ้มอยู่ที่ขอบเตียง

          ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่ผมแอบมองแกงตอนหลับแบบนี้ ผมแอบมองตั้งแต่ครั้งแรกที่แกงมานอนด้วย ผมตื่นก่อนแกงทุกครั้ง แต่ก็ทำเป็นหลับตอนแกงขยับตัวตื่น ก็ผมอยากจะรู้ว่าแกงจะทำยังไง หรือทำอะไรผมมั๊ย เวลาที่ผมหลับอยู่ แกงของผมน่ารักจริงๆนะครับ แกงชอบเอามือมาจิ้มแก้มผมบ้าง ลูบแก้มบ้าง ลูบปากบ้าง หอมแก้ม จุ๊บปาก รวมไปถึง ชม และ ... ด่า ๕๕ (ไรต์ : ด่าอะไรคะ) ด่าที่ผมชอบลวนลามไงครับ ฮ่าๆ    

            แกงหลับสนิทแบบนี้ผมคงยังไม่ปลุกให้ขึ้นมาอาบน้ำ นี่มันตีสองกว่าแล้ว ค่อยตื่นมาอาบพรุ่งนี้ทีเดียวก็ไม่เสียหาย ผมเดินไปอาบน้ำปล่อยให้อีกคนได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ พออาบน้ำเสร็จ ผมก็เดินไปอีกฝั่งของเตียงที่ว่างอยู่ ขยับตัวลงไปนอนข้างอีกคนเบาๆ วางศอกบนหมอนแล้วใช้มือดันคอตัวเองเพื่อมองหน้าแกง ผมอดไม่ได้ที่จะใช้มืออีกข้างหยิบผมหน้าม้ายาวของแกงที่มันบดบังหน้าเนียนใสออกไปทัดหูให้ ทำไมถึงน่ารักแบบนี้ ผมโน้มหน้าลงไปพรมจูบลงบนน้าผากมนของแกงเบาๆ



“ฝันดีนะครับ.... ที่รัก”

          แล้วผมก็เอิ้อมมือไปปิดโคมไฟที่วางเด่นอยู่ที่หัวเตียงฝั่งของแกง แล้วทิ้งตัวลงนอนบ้าง ร่างกายผมล้าเต็มทีแล้วล่ะครับ ผมโอบกอดร่างของแกงไว้แน่นในอ้อมกอดของตัวเอง แล้วหลับตาลงเพื่อพักบ้าง ผมอยากมีแกงอยู่ด้วยแบบนี้ในทุกๆวัน คิดไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีแกง ผมจะเป็นยังไง 

.

.

.

.

.

.

.

.  

TBC 

---------------------------------

พี่ฮั่นคนผีทะเล ๕๕ 

หวานอีกละ ตอนแรกจะแต่งดรามา
ไปๆมาๆ หวานซะงั้น :DD

เบื่อกันหรือยังจ้ะ อิอิ จะคอยมาอัพเรื่อยๆน้า 

ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ยังติดตามนะจ๊ะ 

ขอบคุณทุกคอมเม้นเลย 

อยากได้แบบไหนบอกได้นะคะ ตอนนี้ไรต์เริ่มตื้อแล้ว ๕๕

   

ฝากฟิครักเมียที่สุดในโลกด้วยนะคะ 

เม้นกันเยอะๆเน้อ :DD


THX THEME :DD

THE★FARRY