ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : - Chapter 2 : คนผีทะเล
[TS8 FICTION] รักเมียที่สุดในโลก : ฮั่นแกงส้ม HUNZSOMM
-Chapter 2 ’ คนผีทะเล
KS’S PART
หลังจากที่ผมขึ้นไปหาครูใหญ่ที่โทรมาตามขึ้นไปคุยเรื่องหลักสูตรการสอน ก็ถึงเวลาที่ผมควรจะเข้าห้องทำงานได้แล้ว ผมลงจากลิฟท์แก้วเดินตรงไปที่ห้องทำงาน พร้อมกับกาแฟหนึ่งแก้วในมือ พอใกล้จะถึงผมก็สังเกตเห็นเงาลางๆ ว่ามีคนนั่งอยู่ที่หน้าห้องทำงาน นั่นมันพี่ฮั่นคนที่ผมเดินชนเมื่อกี้นี่นา ผมไม่แน่ใจหรอกว่าใช่พี่เขาหรือเปล่า ก็ผมไม่ได้ใส่แว่นนี่ คอนแท็คฯ ก็ไม่ได้ใส่ พอไม่ได้ใส่แว่นก็มองไม่ค่อยจะเห็น แถมเมื่อกี้ยังเดินชนพี่เขาอีก โชคดีที่พี่เขาไม่โกรธ ไม่ว่าอะไร ผมคิดว่าเขาคงเป็นพี่นะ เพราะเขาดูผู้ใหญ่กว่าผมมากเลยล่ะ จนผมเดินมาถึงหน้าห้องทำงาน เขาก็ทัก
“อ้าว น้อง”
“ครับพี่ ” ผมทักตอบพี่เขายิ้มๆ ขนาดเห็นไม่ชัดพี่เขายังดูหล่อไม่เบาเลยแฮะ
“เจอกันอีกแล้วนะครับ”
“ครับผม พี่มานั่งทำอะไรตรงนี้หรอครับ” ขอถามหน่อยเหอะครับ นี่มันหน้าห้องทำงานผมชัดๆ
“นั่งรอรุ่นน้องน่ะครับ เราล่ะ ? จะไปไหน ”
“กำลังจะเข้าไปทำงานครับ ”
“ในห้องนี้น่ะหรอ ? ” พี่เขาถามเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง ? เขาคงไม่รู้จักผมจริงๆแหละ
“ใช่ครับ นี่ห้องทำงานของผม ”
“หืมมม น้องเป็นผู้ช่วยอาแกงส้มหรอ ? ” อาแกงส้มอีกแล้ว พี่ฮัทแหงๆ ผมกลายเป็นคนแก่อีกแล้วสิเนี่ย เพลียจริง
“อาแกงส้ม ? ๕๕๕ พี่คงเป็นรุ่นพี่ของพี่ฮัทสินะครับ” เดาได้เลยครับ พี่ฮัทนี่นะ เรียกผม อาแกงส้ม กับทุกคนเลยใช่มั๊ยเนี่ย เศร้าใจ พี่ฮัทชอบทำร้ายผม ทำให้ผมดูสูงอายุขึ้นอย่างน้อย 20 ปีเลยจริงๆ TT
“เรารู้จักฮัทด้วยหรอ แล้วเมื่อกี้ขำอะไร ?”
“อ๋อ เปล่าๆฮะ ” พี่เขาคงยังไม่รู้ว่าผมคือ อาแกงส้มสินะ
“เอ้ออออ... เมื่อกี้ยังไม่ได้บอกพี่เลยนะ ว่าชื่ออะไร ? ”
“อยากรู้จริงๆหรอครั บ ?” ผมส่งคำถามไปให้ พี่เขาก็พยักหน้าแทนคำตอบ
“ผมชื่อ.....”
‘ อาแกงงงงงงงงงงงงงงงงง ~ ’ อ๋า ยังไม่ทันที่ผมจะตอบ ก็มีคนตอบให้ซะแล้ว นั้นเสียงพี่ฮัทนี่นา ผมกับพี่ฮั่นหันไปตามเสียงบุคคลที่สาม
“มาแล้วๆ โทษทีที่มาช้านะ ” พี่ฮัทเดินเข้ามากอดคอผมอย่างสนิทสนม พี่ฮั่นดูงงๆ กับปฏิกิริยาของพี่ฮัท
“สองคนนี้ เจอกันแล้วสินะครับ ” พี่ฮัทมองหน้าผมกับหน้าพี่ฮั่นสลับกันไปมา
“เมื่อกี้แกเรียกน้องเค้าว่าอะไรนะ ? ” พี่ฮั่นมองหน้าพี่ฮัทแบบงงๆ ผมได้แต่ยิ้ม พี่เขาคงไม่คิดว่าอาแกงส้มจะเป็นผม
“อาแกงไงพี่ นี่แหละ อาแกงส้มที่เราจะมาเรียนด้วยน่ะ” ผมโค้งให้พี่ฮั่น เหมือนยินดีที่ได้รู้จักเขาอีกครั้ง
“ห๊ะ ??? อาแก เด็กกว่าแกเนี่ยนะ ” พี่ฮั่นยังคง งงๆ อยู่ เป็นใครก็งงครับ อาเด็กกว่าหลาน ๕๕
“ผมแกงส้มครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ฮั่น ” ผมยิ้มและแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกครั้ง
“อ่า ยินดีครับแกงส้ม แล้วอย่างนี้พี่ต้องเรียกว่าอะไรดีล่ะ อาแกงส้ม หรือ ครูแกงส้มดี ” พี่ฮั่นแซวผมยิ้มๆ
“เรียกแกงส้มเฉยๆ ดีกว่าฮะ ”
“โอเคครับแกงส้ม ” พี่ฮั่นส่งยิ้มกว้างมาให้ผม ถึงจะเห็นไม่ชัดนัก แต่ก็รู้เลยว่า รอยยิ้มนี้ไม่ธรรมดาเลยล่ะ
“ไปๆๆครับ อาแกง หลานฮัทพร้อมจะเรียนร้องเพลงแล้วล่ะ ฮา ฮ้า ฮ๊า ฮา ฮ่า ฮา ฮา ” พี่ฮัทเลียนเสียงเหมือนกับกำลังไล่ตัวโน้ต แล้วกอดคอลากผมเข้าห้องทำงาน
ผมหันไปมองพี่ฮั่นที่กำลังเดินตามมาข้างหลัง แล้วส่งยิ้มไปให้ พี่เขาก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างเป็นมิตร ผมอยากเห็นรอยยิ้มนี้ชัดๆ จัง ผมรู้สึกว่านักเรียนใหม่ของผมคนนี้น่ารักดีแฮะ .
ผมหันไปมองพี่ฮั่นที่กำลังเดินตามมาข้างหลัง แล้วส่งยิ้มไปให้ พี่เขาก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างเป็นมิตร ผมอยากเห็นรอยยิ้มนี้ชัดๆ จัง ผมรู้สึกว่านักเรียนใหม่ของผมคนนี้น่ารักดีแฮะ .
.
.
.
.
.
ผ่านไปนับเดือนที่ผมต้องใช้ชีวิตอยู่กับนักเรียนโข่งทั้งสองคน ส่วนนักเรียนอีกคน ก็คือแคนเพื่อนของผมเอง แต่แคนมันไม่ค่อยว่าง ต้องทำงานใหญ่ส่งอาจารย์ ก็มันเป็นถึงประธานชมรมในมหาลัยนี่นา มันเลยยังไม่ได้มาเรียน มันจะมาอีกที ก็ครึ่งคอรสหลัง คงอีกนานเลยกว่า แคนจะมาเรียนกับผม
ตอนนี้ชีวิตผมเลยมีแค่นักเรียนสองคนนี้ เช้าถึงเย็นก็สอนพวกเขาร้องเพลง หลังจากนั้นก็ไปทานข้าว ไปเดินเที่ยวเล่น ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตลอดเวลา คงมีแต่ตอนกลางคืนที่ชีวิตผมไม่มี คนชื่อ ฮั่น และ ฮัท อยู่ร่วมด้วย ผมรู้สึกว่า ผมกับพี่ฮั่น สนิทกันอย่างเร็วมาก คงเป็นเพราะ ผมกับพี่ฮั่นชอบอะไรเหมือนๆกัน คุยกันได้ ไหนจะการที่ผมต้องดูแลการร้องเพลงของพี่ฮั่นอีก ผมสอนพี่ฮั่นเยอะกว่าพี่ฮัทมากเลยครับ เพราะพี่ฮัทมีพื้นฐานดีอยู่แล้ว ผมไม่ต้องสอนอะไรมาก แต่กับพี่ฮั่น ผมต้องสอนตั้งแต่การไล่หาโน้ตเลยทีเดียว อธิบายง่ายๆ ผมสอนพี่ฮัท 1 ชั่วโมง แต่สอนพี่ฮั่น 4 ชั่วโมง มันเลยทำให้เราสองคน ได้คุยได้เล่นกันมากกว่า
ตอนนี้ชีวิตผมเลยมีแค่นักเรียนสองคนนี้ เช้าถึงเย็นก็สอนพวกเขาร้องเพลง หลังจากนั้นก็ไปทานข้าว ไปเดินเที่ยวเล่น ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตลอดเวลา คงมีแต่ตอนกลางคืนที่ชีวิตผมไม่มี คนชื่อ ฮั่น และ ฮัท อยู่ร่วมด้วย ผมรู้สึกว่า ผมกับพี่ฮั่น สนิทกันอย่างเร็วมาก คงเป็นเพราะ ผมกับพี่ฮั่นชอบอะไรเหมือนๆกัน คุยกันได้ ไหนจะการที่ผมต้องดูแลการร้องเพลงของพี่ฮั่นอีก ผมสอนพี่ฮั่นเยอะกว่าพี่ฮัทมากเลยครับ เพราะพี่ฮัทมีพื้นฐานดีอยู่แล้ว ผมไม่ต้องสอนอะไรมาก แต่กับพี่ฮั่น ผมต้องสอนตั้งแต่การไล่หาโน้ตเลยทีเดียว อธิบายง่ายๆ ผมสอนพี่ฮัท 1 ชั่วโมง แต่สอนพี่ฮั่น 4 ชั่วโมง มันเลยทำให้เราสองคน ได้คุยได้เล่นกันมากกว่า
พี่ฮั่นดูเป็นผู้ชายลั้ลลามากเลยทีเดียว ผมมองแว๊บเดียวก็รู้ครับ วันๆ มีโทรศัพท์หญิง เข้ามานับไม่ถ้วน ไหนจะทีโผล่มาหายันโรงเรียนก็มี บางทีผมกำลังสอนพี่ฮั่นร้องเพลง ก็มีผู้หญิงเดินเข้ามา ‘พี่ฮั่นคะ พี่ฮั่นขา’ หนักๆที่ผมเคยเห็น ตรงเข้ามาหอมแก้มก็มี เฮ้อ ผู้หญิงสมัยนี้เขาออกตัวแรงกันขนาดนี้เลยหรอครับ
ผมเคยถามพี่ฮั่นว่า ผู้หญิงเหล่านั้นคือใคร คนไหนแฟน คนไหนกิ๊ก ? พี่เขาก็ตอบมาตรงๆว่า ไม่มีสักคนที่จริงใจกับพี่ ผู้หญิงพวกนี้คิดว่าพี่จะจริงจังด้วยหรอ ก็แค่ผู้หญิงที่พ่อส่งมาให้ หาดีๆ ไม่ได้สักคน ถ้าแฟน คนที่เขาจะมาอยู่กับพี่ ใช้ชีวิตพร้อมๆกับพี่พี่คงหาที่ดีกว่านี้เยอะ .. ก็จริงนะครับ อย่างพี่ฮั่นหาได้ดีกว่านี้มากนะ ผมยังดีกว่าเลย
‘ตึ่ง ตึ้ง ’ ~ เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ผมหลุดจากความคิดเรื่อยเปื่อยนั่น ผมหยิบขึ้นมาดู
ไม่ใช่ใครที่ไหน
.พี่ฮั่นส่งวอทแอพมาหา
P’HUNZ
“แกงครับ หลับหรือยัง”
ME
“หลับแล้วครับ zZZ ”
P’HUNZ
“ถ้าหลับแล้ว แล้วใครตอบพี่ ?”
ME
“โดน ผี หลอก แล้ว ”
P’HUNZ
“น่ากลัวจังเลย ผีแกงส้มมมมมมม ~ ”
ME
“เดี๋ยว จะ ไป หลอก ถึง บ้าน เลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ”
P’HUNZ
“มาให้ถึงเตียงเลยนะ”
ME
“จะบ้าหรอพี่ ไม่ไป ”
P’HUNZ
“อ้าว แล้วผีเมื่อกี้ไปไหนซะแล้วล่ะครับ ๕๕๕๕ ”
ME
“หนีผีทะเลอย่างพี่ไปแล่ว :PPP”
P’HUNZ
“คน ผี ทะ เล ๕๕๕”
ME
“ไอพี่ฮั่นบ้า ผมไปนอนแล่ว :PPPP”
P’HUNZ
“ฮ่าๆๆ โอเค ฝันดีนะครับ :DD ”
ME
“ฝันร้ายครับ ขอให้โดนผีตามหลอกในฝัน เพี้ยงงง ~ :PPP ”
P’HUNZ
“ถ้าอย่างนั้น ขอเป็นผีแกงส้มนะครับ :DDD”
ME
“แล้วผมจะตามไปหลอน แบร่ๆ :P ”
P’HUNZ
“พี่จะรอนะ”
ME
“ผมนอนแล่ว zzzZZZ”
P’HUNZ
“บายครับ พรุ่งนี้เจอกันนะ”
ME
“บายครับพี่”
ผมวางโทรศัพท์ไว้ที่หัวเตียงแล้วทิ้งตัวลงนอน อดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักของผู้ชายคนนี้ คนบ้าอะไร ดูเจ้าเล่ห์ชะมัด แล้วทำไมผมต้องเขินพี่ฮั่นด้วย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าผมรู้สึกดีมากเวลาที่ได้คุยเล่นกับพี่ฮั่น เขาทำให้ผมรู้สึกดี มีความสุขเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน ผมหลับตาลงเพื่อจะพักกายที่เหนื่อยมาทั้งวัน แต่ทันทีที่หลับตา หน้าของพี่ฮั่นก็ลอยเข้ามาในสมอง นี่มันอะไรกัน ทำไมผมถึงคิดถึงเขาตลอดเวลาแบบนี้ล่ะ ยังไม่ทันได้คำตอบจากตัวเอง ร่างกายผมมันทำให้ผมหลับไปซะก่อน แล้ว เจอ กัน ครับ พี่ ฮั่น zz ZZZ .....
..
.
.
.
.
.
.
..
TBC
จบไปอีกพาร์ท
ครูแกงกับลูกศิษย์ฮั่นเริ่มสนิทกันแล้ว ฮิฮิ
ความสัมพันธ์ของคู่นี้จะรวดเร็วแบบก้าวกระโดด >////<
ส่วนใครที่รอฮัทแคนอยู่ รออีกนิดนะคะ
ตอนนี้ขอให้ฮั่นส้มได้หวานกันเต็มที่ก่อน :DD
จริงๆจะอัพตั้งแต่คืนวันอาทิตย์แล้วค่ะ
แต่ไม่ได้เข้าบอร์ด หนูเบื่อดรามา
มาคีนวันจันทร์ ดรามาก็ยังเยอะอยู่
พอเมื่อคืน ก็หลับไปซะก่อน ๕๕๕
ฝากติดตามฟิครักเมียที่สุดในโลกด้วยนะคะ
ไม่ได้แต่งเก่งเหมือนคนอื่น
แต่จะพยายามแต่งให้ดี จะมาอัพบ่อยๆ :DDD
อ้อ ที่สำคัญ ถ้าใครอยากได้แนวไหน อะไรยังไงเป็นพิเศษ
บอกได้นะคะ รีเควสมาเ้ลย ถ้าไม่เกินความสามารถ(อันน้อยนิด)
ก็จะทำให้อย่างแน่นอน :)))
ครูแกงกับลูกศิษย์ฮั่นเริ่มสนิทกันแล้ว ฮิฮิ
ความสัมพันธ์ของคู่นี้จะรวดเร็วแบบก้าวกระโดด >////<
ส่วนใครที่รอฮัทแคนอยู่ รออีกนิดนะคะ
ตอนนี้ขอให้ฮั่นส้มได้หวานกันเต็มที่ก่อน :DD
จริงๆจะอัพตั้งแต่คืนวันอาทิตย์แล้วค่ะ
แต่ไม่ได้เข้าบอร์ด หนูเบื่อดรามา
มาคีนวันจันทร์ ดรามาก็ยังเยอะอยู่
พอเมื่อคืน ก็หลับไปซะก่อน ๕๕๕
ฝากติดตามฟิครักเมียที่สุดในโลกด้วยนะคะ
ไม่ได้แต่งเก่งเหมือนคนอื่น
แต่จะพยายามแต่งให้ดี จะมาอัพบ่อยๆ :DDD
อ้อ ที่สำคัญ ถ้าใครอยากได้แนวไหน อะไรยังไงเป็นพิเศษ
บอกได้นะคะ รีเควสมาเ้ลย ถ้าไม่เกินความสามารถ(อันน้อยนิด)
ก็จะทำให้อย่างแน่นอน :)))
THX THEME :DD
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น