ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My lady รักฉันเถอะนะยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #2 : Chocolate…

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 54


     มอง จ้อง จ้อง มอง (ผมกำลังมองผู้หญิงที่นั่งข้างๆ) แบบว่าไม่เคยเห็นของแปลกไง ดูดีๆเธออาจจะสวยเลยก็ได้นะแค่โครงหน้ากับปาก สีผิว รูปร่าง ก็ได้รูปสุดๆ แต่เสียอย่างเดียวผมยาวลงมาปิดหน้า ทำให้ดูไม่ออกเลยว่าสวยแท้หรือหลอกตา หึๆๆ     เป๊าะ! กระดาษก้อนนึงจากเพื่อนที่ชื่อ ซึคิ ถูกโยนมาโดนหัวผม ผมอ่านข้อความที่เขียนด้านในนายมองเธอมากเกินไปแล้วนะ

    ครื้น !! ~~~~ เสียงลุกจากเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆทำให้ผมหันไปมอง

    นายรู้จักคำว่ามารยาท ม๊ะ! เลิกจ้องฉันได้แล้ว มีอะไรก็พูดมา! มันน่ารำคาญรู้ไหม เธอกระชากคอเสื้อแล้วตะคอกใส่ผม

    เฮ้ย!! นี้เธอรู้ได้ไงว่าผมมอง ก็ผมมันปิดอยู่ไม่ใช่เหรอ

    โทษที ไม่ได้มีอะไรสำคัญหรอกเพียงแต่เห็นเธอแล้วฉันละสายตาจากเธอไม่ได้ไง (เพราะเธอแปลก) แบบว่า เธอน่าจะเข้าใจนะ-_-;; ”  ผมว่าเธอน่าจะเข้าใจผมนะ เพราะเธอเดินออกจากห้องไปทั้งๆที่ครูสอนอยู่เลย

    นี่ฉันมองยัยนั่นนานเลยหรอ ผมหันถามเพื่อนผมที่นั่งด้านหลัง

    เออ!!!!”  พวกมัน 3 คน ตอบพร้อมกัน

    ก็อย่างที่ว่า ผมชี่อ มิสุมิ มิสุ แต่หัวไม่ได้สีเทานะแต่ไม่รู้ทำไมทุกคนถึงมองอย่างนั้นก็ไม่รู้ มันเป็นสี ออกเทาๆ(ก็เทาไม่ใช่หรอ-_-;;) จริงๆแล้วมันเป็นสี บลอนอ่อนๆ ต่างหาก ผสมจากหัวพ่อกับหัวแม่ได้สีนี้เลยเจ๋งสุดๆ

     

    ผมจะแนะนำเพื่อนๆผู้หน้าตาดีสุดๆให้ฟัง

    ซึคิ หัวเหลือง  เซนโช หัวแดง คุรัย หัวดำ ซาตาน(อ่านไม่ผิดหรอกพ่อมันตั้งให้) หัวส้ม   เป็นไงครับแต่ละคนหัวสีเจ็บๆกันทั้งนั้น ไม่รู้คบกันได้ยังไงรู้ตัวอีกทีก็เป็นเพื่อนกับพวกมันแล้ว ยังขาด คาเซะ อีกคนที่หัวเทา ถ้าไอ้หมอนี้เอาหัวมาอยู่ใกล้ๆหัวผมแล้วทุกคนจะดูออกว่าหัวผมไม่ใช่สีเทา แต่วันนี้ทำไมมันไม่มาโรงเรียนก็ไม่รู้ เพื่อนผมนี่ โคตรเจ๋งเลยว่ะ-_-;;

    เลิกเรียน

    สุดท้ายยัยนั่นก็ไม่เข้าห้องยันเลิกเรียนรู้สึกผิดนิดๆแหะ เพราะผมรึเปล่านะ ช่างมันเถอะ(ไม่มีความรับผิดชอบสุดๆ)

    มิสุ! มึงจอดรถไว้หลังโรงเรียนใช่ม๊ะ รออยู่ที่รถนะเดี๋ยวกูเอาของไปให้มึงจะได้เอากลับไปอ่าน  ซึคิ พูดตอนที่เรากำลังเอารองเท้าที่ล็อกเกอร์

    ไม่ต้องลำบากให้กูเอาไปอ่านที่บ้านหรอกเรื่องไร้สาระของมึงน่ะ กูจะรอที่ม้าหินอ่อนประตูหลังแล้วกันเงียบดี หลังตึก ใกล้รถด้วย ผมพูด มันพยักหน้าแล้วเดินไปก่อน

    ที่นี่มันน่ารำคาญ น่าเบื่อ พรุ่งนี้ลาออกให้ด้วยล่ะ หนูไม่มาแล้ว เสียงของผู้หญิงคนเมื่อเช้าทำให้ผมหันไปมอง เธอกำลังพูดกับรุ่นพี่อาราชิที่ผมนับถือเพราะเฮียแกโหดได้โล่ (โหดม๊ากกกก)

    ไม่เอาอ่ะ-0- ไม่ยอม ไม่เอา เธอต้องเรียนอยู่นี่ พี่ไม่ย้อม~ (ทำเสียงสูงๆ)>0<;; ” 

    -0-;;;; หมดกันภาพพจน์เฮียแก บอกผมหน่อยว่าผมตาฝาด นี่มันไม่ใช่อาราชิที่ผมรู้จัก-_-;;

    หวัดดีครับ อาราชิซัง ผมพูดทักทาย

    เออ! (น่ากลัว) เฮียแกหันมาทำหน้าโหดใส่ผมที่พูดขัดจังหวะ เอ๋? ก็ปกตินี่นา สงสัยเมื่อกี้ตาฝาด-_-;

    ว๊าว!! น้องพี่มาโรงเรียนวันแรกได้จดหมายรักแล้วแสดงว่าป๊อบสุดๆ *0* ” เสียงอาราชิซังดังขึ้นทำให้ผมหันไปมองอีกไอ้นี่มันต้องเป็นอาราชิแน่ๆ มันต้องเป็นคนเดียวกันแน่ๆ -_-;;

    นั่นสินะ คงจะรักสุดๆจนอยากฆ่าให้ตายเลยล่ะ ยัยนั่นพูด

    ก็เธอออกจะเด่นนี่นะ ฉันคิดว่าน่าจะมีคนสนบ้างล่ะ ผมพูดยิ้มๆ (ของแปลก)

    นี่พี่!! หนูคิดว่าโรงเรียนนี้น่าอยู่นิดๆแล้วล่ะ เดี๋ยวไปรับหนูหลังโรงเรียนนะ ยัยนั่นเมินผมหันไปพูดกับอาราชิ เมินผมเรอะ! -0-

    รถเราพี่เอาไปจอดหลังโรงเรียนอ่ะ ต้องไปทางนั้นอยู่แล้ว -0- ”  อาราชิพูด

    งั้นพี่ช่วยเดินออกไปทางหน้าโรงเรียนแล้วก็เดินอ้อมไปเอารถที่ประตูหลังทีนะ^^” หลังจากพูดเสร็จยัยนั่นก็ยิ้มให้อาราชิ

    “-0- (หน้าผม) ฝันไปเถอะ อย่างอาราชิเนี่ยนะจะยอมเธอ

     “-*- อือ ก็ได้ เฮ้ย!!!  0[]o จริงเด๊ะ เอาจริงเดะ อาราชิซังไม่สบายรึป่าวว่ะเนี๊ย แล้วพี่แกก็เดินไปทางหน้าโรงเรียน

    นี่นาย หลังโรงเรียนไปทางไหน? ยัยนั่นเดินมาสะกิดแขนผมแล้วถาม

    ถามฉันหรอ...เอ่อ...เดียวนะ บอกมาก่อนว่าเธอทำแบบนั้นได้ไง-_-;; ผมชี้ไปที่อาราชิที่กำลังเดินไป

    ก็นั่นพี่ชายแท้ๆของฉันไง ทำไมจะทำไม่ได้ ยัยนั่นตอบ พี่ชายเรอะ!!!!0_0

    ตามมาสิฉันกำลังจะไปหลังโรงเรียนพอดี ผมพูดแล้ว เธอก็เดินตามมา

    เดินผ่านตึก1ไป ทำไมเราเงียบกันจัง...

    นี่เธอชื่อไรนะ ฉันจำไม่ได้อ่ะ ผมเปิดปากถามหลังเงียบ

    แล้วนายล่ะ เธอตอบ

    นี่เธอลืมชื่อฉันเรอะเป็นผู้หญิงคนแรกเลยที่ลืมชื่อผมหลังเห็นหน้าผมแล้ว

    นายยังลืมชื่อฉันได้เลย ฉันก็ต้องลืมได้สิจริงแหะ

    ฉันชื่อ มิสุมิ มิสุ เรียก มิสุ ก็ได้

    ชิราบุกิ เฟยะริ เรียก เฟย่า

    เฟย่า*งั้นหรอ? ไม่เหมาะเลยนะ นึกว่าเธอจะชื่อทอนาโดซะอีก เพราะพี่เธอชื่อ อาราชิ** ฮ่าๆๆ

    จะเรียกงั้นก็ได้นะ แต่ฉันก็จะเรียกนายว่าโทยุ***ก็แล้วกัน ตกลงไหมล่ะ ผมหยุดหัวเราะทันที ยัยทอนาโดนี่จะเรียกผมว่า โทยุ งั้นเรอะ!!

    ถึงแล้ว! ทอนาเฟย่าจัง! ประตูหลังอยู่ตรงนั้น ผมชี้ไปที่ประตู

    งั้นนี่คงจะเป็นหลังตึก5ใช่ไหม?

     ใช่

    เธอมองไปตรงโต๊ะที่พวกเพื่อนผมนั่งรออยู่ก่อนจะเดินไปผมเลยเดินตาม

     ตามมาทำไม

    ฉันจะไปหาเพื่อนตรงนั้นไงผมชี้แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ ส่วนเธอเดินเลยเข้ามุมตึกไป (ไปทำอะไรตรงนั้นวะ)

    ทำไมได้มากับยัยนั่นวะ เซ็นโชถามผม หลังจากยัยนั่นไปแล้ว

    นกบินผ่านโรงเรียนเยอะสุดในรอบ50ปีไง-_-;;  ตอบแบบขอไปที

    *นางฟ้า     **พายุ    ***น้ำมันก๊าซ

     

    “-*- ” หน้าพวกมันทั้งกลุ่ม

    ช่างเหอะ อ่ะ นี่ของแก อ่านซะ!  ซึคิยื่นกระดาษที่มีเอ่อไม่อยากพูดเรื่องมันจะยาว -_-;;;

     แกเอาฟาดหัวฉันเถอะ ขี้เกียจอ่านแล้ว ฉันไม่สนลิงบาบูนที่แกยัดเยียดให้ฉันเลือกเพื่อจะเอาไปผสมพันธุ์หรอก-_-;;; ผมพูดกับซึคิ

     

     เฮ้ย!! นั่นก็แรงไป ผู้หญิงพวกนี้ไม่ใช่ลิงบาบูนสักหน่อย แค่ให้แกเอามาเป็นแฟนแกเพื่อจะได้เอามาเป็นหัวหน้าแก๊งที่ไม่มีใครยอมเป็นไง เพราะที่เราตั้งแก๊งก็เพราะไอ้พวกที่มาหาเรื่องเรามันดันยอมมาเป็นลูกน้องพวกเราเยอะขึ้นเรื่อยๆไม่ใช่รึไง ซึคิพูด

    งั้น ฉันถามหน่อย ใครอยากได้กอลิล่ามาเป็นหัวหน้าแก๊งกัน-_-;;

    ฉันเกียดลิง-_-   คุรัยพูด

    ฉันไม่ชอบกอลิล่า-_-   ซาตานพูด

    ^^;;;   เซ็นโช(ยิ้มอันตรายประมาณว่าถ้าฉันพูดออกมาผู้หญิงทั้งโลกอาจเกลียดฉันตลอดชีวิต)

    อ่อ จริงๆฉันก็ไม่อยากได้หรอก-_-;;   ซึคิพูด

    นี่ ซึคิ บางที ฉันว่าอาจมีคนที่กำลังรอเวลาที่จะมาหาฉันอยู่แต่ยังมาไม่ถึงก็ได้ ก๊ากๆๆๆๆๆๆ^0^”ผมพูดอย่างเหนือกว่า

    นี่ สงสารผู้หญิงผมปิดหน้าคนนั้นจังเลยเนอะ โดนรุมเยอะขนาดนั้นท่าจะรอดยาก เสียงผู้หญิงที่กำลังจะเดินผ่านไปพูดขึ้นทำให้ผมคว้าแขนเธอเอาไว้

    “^^” ผมยิ้ม (ไม่ได้พิศวาสนะคร้าบ แค่อยากถามเฉยๆ)

    ว๊าย!!~~~ มิสุคุง มีอะไรหรอค่ะ >////<

    ผู้หญิงที่พูดถึงเมื่อกี๊อยู่ไหนหรอครับ ช่วยบอกผมได้ไหม? ^^

    อยู่ข้างตึก5น่ะค่ะ โดนรุมสักประมาณ20คนได้ จิสุ สงสารเขามากเลยล่ะค่ะ>////<

    เฮ้ย!!!! มิสุ!! แกจะไปไหน!!!”

    เสียงเพื่อนเรียกด้านหลังแต่ผมไม่สนใจ ตั้ง 20 คน เชียวนะ ถ้ายัยนั่นเป็นอะไรล่ะก็อาราชิเอาพวกนั้นตายแน่ …… 0_0 ผมเห็นของดีเข้าแล้ว~~ ไม่ถึง5วินาที พวกเพื่อนๆก็วิ่งมาถึงแต่คงจะมองไม่เห็นสิ่งที่ผมเห็นหรอก ฮ่าๆๆๆ เพราะยัยทอนาโดนั่นใช้ไม้เล็กๆบางๆฟาดคนสุดท้ายลงไปตอนผมมาพอดี

    เฮ้ย!! จ๋งว่ะ เก็บหมดไม่เหลือซักคน แถมไม่มีใครหนีออกไปได้เลย ซึคิพูด

    ไม่ใช่นะ ซึคิ ที่น่าตกใจน่ะ มันตรงที่พวกเราไม่มีคนรู้ตัวทั้งๆที่อยู่ใกล้กันแค่นี้ต่างหาก และไม้นั่นมันน่าจะหักได้ทุกเวลาด้วย ไม่น่าเอามาเป็นอาวุธได้เลย เซ็นโชพูดอย่างอึ้งๆ

    ผมเดินไปด้านหลังผู้หญิงที่กำลังถือไม้ เธอก็ฟาดไม้มาด้านหลังแต่ด้วยที่ผมไม่กระจอกจึงจับข้อมือเธอไว้ได้ทันเราจึงหันมาประชันหน้ากัน รู้สึกเหมือนเธอชะงักนิดหน่อย

    ฉันชักสนใจเธอแล้วสิ มาเป็น ‘ lady ’ ของฉันเถอะนะ ^^ พูดจบผมก็จูบเธอซักพักใหญ่ๆ เธออึ้งไป3วินาที ปากกลิ่นช็อกโกแลตหรอ หวานชะมัดชะมัด^^

    ตุ๊บ!!

    โอ๊ย!!!!!!” ยัยนี่!!!

    เฮ้ย!!! 0[ ]0  (เสียงเพื่อนๆผม)

    “Shit!!!! ไป!ตาย!ซะ! ไอ้บ้า!!  ยัยนี่พูดก่อนที่จะเดินออกไป

    ยัยบ้านี่!!! ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×