ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความลับต่อเพื่อน
"เธอมีแฟนหรือยัง"รอนถามทันทีที่ประตูตู้ปิดสนิท
"นายถามไปทำไม"แพนซี่ถามขึ้นโดยไม่มองหน้ารอน
"เอาน่าเธอตอบคำถามฉันก่อนแล้วฉันจะตอบเธอ"
"ยัง"
"จริงเหรอ"รอนถามแทบจะทันทีเมื่อแพนซี่พูดจบ
"จริงสิ ฉันจะโกหกนายทำไม แล้วนายถามทำไม"
"ก็เพื่อว่าเธอมีแฟนแล้วฉันก็อกหักนะซิ"รอนพูดแล้วแพนซี่ก็
เงยหน้าขึ้นมามองรอนแล้วเธอก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสาวๆ
ในรร.ถึงได้หมายปองตาหัวแดงนี่นักก็ในเมื่อใบหน้าที่เคยตกกระนั้นหายไปแล้วร่างกายก็มีมัดกล้ามจากการเล่นกีฬาและที่เธอล้มลงตอนนั้นก็แถบจะรู้ได้เลยว่าไหล่ของเขาคนนี้กว้างมากดวงตาคู่นี้ก็เหมือนกัน
ทำให้คนที่มองรู้สึกอบอุ่นได้ทุกเวลาแต่แล้วเธอก็รู้สึกตัวว่าจะต้องพูดอะไร
"นายล้อฉันเล่นใช่ไหม" แพนซี่พูดเริ่มมีแถบสีชมพูคืบคลานเข้ามา
"แล้วแต่จะคิด ไปนะ"รอนพูดด้วยเสียงเจ้าเลห์แต่ก็กลบรอยยิ้มบานแฉ่งไม่หมดแล้วก็เดินออกไปปล่อยให้แพนซี่ยืนงงอยู่หน้าตู้จนมัลฟอยต้องมาเรียก
"เฮ้ แพนซี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า" มัลฟอยเปิดตู้ออกมานิดนึงแล้วตะโกนถาม
"ไม่ ไม่เป็นไรหรอกเดรโกฉันขอไปห้องนำแป๊ปนึงนะ"แพนซี่พูดโดยไม่มองหน้ามัลฟอย(ไม่แม้แต่หางตา)แล้วเดินออกไปพร้อมกับพึมพัมอะไรบางอย่างที่จับใจความได้ว่า"บ้า"และ"ล้อเล่นแน่ๆ"
ในขณะที่รอนเดินกลับมาถึงตู้ที่แฮร์รี่ จินนี่และเฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่นั้นเขาก็พยายามทำหน้าให้เฉยไว้เพื่อคนอื่นจะได้ไม่ต้องถามว่า"นายเป็นอะไรไป"หรือ"นายไปทำอะไรมานะ"แต่เขาก็ต้องคิดผิดเมื่อเดินเข้าไปในตู้ของพวกเขายังไม่ทันที่จะปิดตู้ดีเลยแต่ละคนก็พูดขึ้นมาเกือบจะพร้อมกันว่า
"นาย/พี่ไปทำอะไรมา"ทั้งสามคนพูด
"พวกนายจะรอให้ฉันนั่งพักก่อนแล้วค่อยถามไม่ได้หรือไงกัน"รอนพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแฮร์รี่ซึ่งตรงข้ามกับจินนี่พอดี
"แล้วพี่ไปทำอะไรมาพี่เฮอร์ไมโอนี่กลับมาตั้งชาติได้แล้วมั้ง"จินนี่ถามซึ่งทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยแม้แต่ครุกแชงค์ก็หันมามองรอนด้วยเช่นกัน
"ฉันไปทำธุระมาเข้าใจมั้ยว่าธุระ"รอนพูดแบบไม่ใส่ใจทั้งๆที่ทุกคน(รวมทั้งแมวด้วย"ต่างก็มองหน้าเขาอยู่
"แล้ว..."
"หยุดเลยจินนี่ พี่จะไปไหนมันก็เรื่องของพี่เพราะฉะนั้นอย่าถาม"รอนพูดพร้อมยกมือห้ามจินนี่ไม่ให้ถามคำถามต่อไป
"ก็ได้ ก็ได้" จินนี่พึมพัมและก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่าง
"พวกเธอก็เหมือนกันนะห้ามถาม"รอนพูดแล้วหันหน้ามามองเพื่อนทั้งสอง
"โอเครอน ถ้านายไม่บอกเราก็จะไม่ถาม"แฮร์รี่พูด
"เอาน่าเฮอร์ไมโอนี่ถ้าฉันทำใจได้เมื่อไรฉันจะบอกเธอคนแรกเลย"
รอนพูดเมื่อเห็นสีหน้าของเฮอร์ไมโอนี่
"ก็ได้"เธอพูดและมีสีหน้าดีกว่าเมื่อกี้มาก
และทั้ง4คนก็หันไปทำกิจกรรมของตัวเองกันต่อ(แฮร์รี่เล่นหมากรุกกับรอนเฮอร์ไมโอนี่อ่านหนังสือที่ดูแล้วจะเข้าใจยากส่วนจินนี่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง)
เมื่อใกล้จะถึงฮอกวอตส์
"นายถามไปทำไม"แพนซี่ถามขึ้นโดยไม่มองหน้ารอน
"เอาน่าเธอตอบคำถามฉันก่อนแล้วฉันจะตอบเธอ"
"ยัง"
"จริงเหรอ"รอนถามแทบจะทันทีเมื่อแพนซี่พูดจบ
"จริงสิ ฉันจะโกหกนายทำไม แล้วนายถามทำไม"
"ก็เพื่อว่าเธอมีแฟนแล้วฉันก็อกหักนะซิ"รอนพูดแล้วแพนซี่ก็
เงยหน้าขึ้นมามองรอนแล้วเธอก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสาวๆ
ในรร.ถึงได้หมายปองตาหัวแดงนี่นักก็ในเมื่อใบหน้าที่เคยตกกระนั้นหายไปแล้วร่างกายก็มีมัดกล้ามจากการเล่นกีฬาและที่เธอล้มลงตอนนั้นก็แถบจะรู้ได้เลยว่าไหล่ของเขาคนนี้กว้างมากดวงตาคู่นี้ก็เหมือนกัน
ทำให้คนที่มองรู้สึกอบอุ่นได้ทุกเวลาแต่แล้วเธอก็รู้สึกตัวว่าจะต้องพูดอะไร
"นายล้อฉันเล่นใช่ไหม" แพนซี่พูดเริ่มมีแถบสีชมพูคืบคลานเข้ามา
"แล้วแต่จะคิด ไปนะ"รอนพูดด้วยเสียงเจ้าเลห์แต่ก็กลบรอยยิ้มบานแฉ่งไม่หมดแล้วก็เดินออกไปปล่อยให้แพนซี่ยืนงงอยู่หน้าตู้จนมัลฟอยต้องมาเรียก
"เฮ้ แพนซี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า" มัลฟอยเปิดตู้ออกมานิดนึงแล้วตะโกนถาม
"ไม่ ไม่เป็นไรหรอกเดรโกฉันขอไปห้องนำแป๊ปนึงนะ"แพนซี่พูดโดยไม่มองหน้ามัลฟอย(ไม่แม้แต่หางตา)แล้วเดินออกไปพร้อมกับพึมพัมอะไรบางอย่างที่จับใจความได้ว่า"บ้า"และ"ล้อเล่นแน่ๆ"
ในขณะที่รอนเดินกลับมาถึงตู้ที่แฮร์รี่ จินนี่และเฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่นั้นเขาก็พยายามทำหน้าให้เฉยไว้เพื่อคนอื่นจะได้ไม่ต้องถามว่า"นายเป็นอะไรไป"หรือ"นายไปทำอะไรมานะ"แต่เขาก็ต้องคิดผิดเมื่อเดินเข้าไปในตู้ของพวกเขายังไม่ทันที่จะปิดตู้ดีเลยแต่ละคนก็พูดขึ้นมาเกือบจะพร้อมกันว่า
"นาย/พี่ไปทำอะไรมา"ทั้งสามคนพูด
"พวกนายจะรอให้ฉันนั่งพักก่อนแล้วค่อยถามไม่ได้หรือไงกัน"รอนพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแฮร์รี่ซึ่งตรงข้ามกับจินนี่พอดี
"แล้วพี่ไปทำอะไรมาพี่เฮอร์ไมโอนี่กลับมาตั้งชาติได้แล้วมั้ง"จินนี่ถามซึ่งทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยแม้แต่ครุกแชงค์ก็หันมามองรอนด้วยเช่นกัน
"ฉันไปทำธุระมาเข้าใจมั้ยว่าธุระ"รอนพูดแบบไม่ใส่ใจทั้งๆที่ทุกคน(รวมทั้งแมวด้วย"ต่างก็มองหน้าเขาอยู่
"แล้ว..."
"หยุดเลยจินนี่ พี่จะไปไหนมันก็เรื่องของพี่เพราะฉะนั้นอย่าถาม"รอนพูดพร้อมยกมือห้ามจินนี่ไม่ให้ถามคำถามต่อไป
"ก็ได้ ก็ได้" จินนี่พึมพัมและก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่าง
"พวกเธอก็เหมือนกันนะห้ามถาม"รอนพูดแล้วหันหน้ามามองเพื่อนทั้งสอง
"โอเครอน ถ้านายไม่บอกเราก็จะไม่ถาม"แฮร์รี่พูด
"เอาน่าเฮอร์ไมโอนี่ถ้าฉันทำใจได้เมื่อไรฉันจะบอกเธอคนแรกเลย"
รอนพูดเมื่อเห็นสีหน้าของเฮอร์ไมโอนี่
"ก็ได้"เธอพูดและมีสีหน้าดีกว่าเมื่อกี้มาก
และทั้ง4คนก็หันไปทำกิจกรรมของตัวเองกันต่อ(แฮร์รี่เล่นหมากรุกกับรอนเฮอร์ไมโอนี่อ่านหนังสือที่ดูแล้วจะเข้าใจยากส่วนจินนี่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง)
เมื่อใกล้จะถึงฮอกวอตส์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น