คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบกัน
ตอนที่ 1
การพบกัน
ณ รถไฟด่วนฮอกวอตส์
“เร็วๆเข้าสิรอน ไม่งัน้ฉันไปก่อนนะ.”เด็กสาวร่างบางผมสีน้ำตาลฟูนิดๆพูดขึ้น
“โอเอ๋ย เอออะอีไอไอ๋ เออไอโออี้”เด็กชายผมแคงหน้าตกกระ (นิดนึง) แต่หล่อไม่เบาพูดขึ้น
“เขาพูดว่า โธ่เอ๋ย เธอจะรีบไปไหนเฮอร์ไมโอนี่ เขาจะพูดว่าแบบนี้ละ “
“ขอบใจแฮร์รี่ รอนถ้าเธอยังไม่เลิกกินนะฉันจะไปก่อน”
“ไอ่ เอินเอย” รอนพูดอย่างยากลำบากเพราะตอนนี้มีกบช็อกโกแล็ตอยู่ในปาก 4 ตัว
“ไม่ต้องบอกแฮร์รี่อันนี้ฉันรู้ ไปก่อนนะ” เธอบอกเพื่อนชายใส่แว่นผมดำตาสีเขียวใส (จะเป็นสีเขียวขุ่นเมื่อเขาโกรธ)
ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
เวลาผ่านไป 2 นาที เมื่อรอนจักการกบตัวที่ 14 เสร็จ “เห็นทีฉันจะต้องไปประชุมแล้วละแฮร์รี่”
“อืม นายไปเถอะ ” แฮร์รี่พูด
“แล้วฉันจะรีบกลับนะ”
“เออนายรีบๆไปเหอะ”
แล้วรอนรีบออกไป
“โอ้ย.... ใครนะ”
“ขอโทดที รถไฟมัน....วีสลีย์” เด็กสาวผมดำหน้าตาน่ารักคนหนึ่งร้องออกมาด้วยความตกใจ
“รถไปมันทำไมเหรอ แพนซี่...”
“ใครอนุญาตให้นายเรียกชื่อฉันยะ” แพนซี่พูด
“ก็ฉันอนุญาตตัวเองไง” รอนพูดขึ้นและเอามือไปคว้าเด็กสาวบ้าน สริธีรินไว้
“ไม่ต้องฉันลุกเองได้ อุ้ย”แพนซี่เสียหลักลงไปในอ้อมกอดรอนอย่างพอดิบพอดี ทำให้เด็กสาวหน้าแดงด้วยความเขินอาย
“ปล่อยฉันได้แล้ว วีสลีย์”
“ปล่อยเหรอ ไม่ละเธอยังไม่ขอโทษฉันเลย”รอนพูดพร้อมทำท่าเจ้าเล่ห์
“ขอโทษ” เด็กสาวพูดเสียงดังกว่ากระซิบ
“อะไรนะ ไม่เห็นได้ยินเลย”รอนพูดพร้อมแก้มโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนเด็กสาวหน้าแดงด้วยความอายเพราะรอนเข้ามาใกล้จนสัมผัสลมหายใจอุ่นๆของรอนได้
“ขอโทษ”คราวนี้แพนซี่ตะโกนออกมาใส่หูรอนจนรอนต้องรีบชักหน้าออกมาพร้อมกับเอานิ้วอุดหู
“โห ขี้หูเต้นระบำเลยนะเนี้ย” รอนพูดพร้อมกับเอามือตบหู
“สมน้ำหน้า เธออยากมาแกล้งฉันก่อนทำไมละ”
“ใครบอกว่าฉันแกล้งเธอกันอยู่ดีๆเธอก็มากอดฉันเองต่างหาก เอ๊ะหรือว่าเธอชอบฉัน”
“ใครเขาจะไปชอบนาย มีแต่คนบ้าเท่านั้นแหละ”แพนซี่พูดแล้วก็วิ่งออกไป
“ก็เธอไง” รอนพึมพำกับตัวเอง
จบแล้วตอนแรก เป็นเรื่องแรกที่แต่งเองเลยนะคะถ้าชอบก็เม้นให้ด้วยนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าคะ
ขอบคุณมากๆคะ
ความคิดเห็น