คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : อยากให้ลองเปิดใจ
รรัมภาเินมาหารราและนั่ล้าๆเาพร้อม้วยล่อปมพยาบาล เธอปมพยาบาลเาอย่าอย่าเบามือ
“แะเล่าให้ันฟัไ้ยัว่าเิอะไรึ้นันแน่” รรัมภาถาม้วยวามสสัยพร้อมับปมพยาบาลรราไป้วย
“็..ไม่มีอะไรหรอ แ่เ้าใผิันนิหน่อยเอ” รราอบโยที่เาไม่ไ้สบาู่สนทนาเลย
“อย่ามาโห! เล่ามา!” รรัมภาพูเสียุแมบัับ ทำให้เาำใ้อเล่าเรื่อราวทุอย่าให้เธอฟั
“หะ! ยัยรสถึับ้อแเลยเหรอ!” รรัมภาอึ้เล็น้อยับารระทำอเพื่อนสาวอย่าสุนธรส ็แหล่ะที่มันแปล็เพราะว่า สุนธรสเป็นนที่่อน้าใีและมีเหุผล ที่สำัเป็นนที่อบอุ่นมาๆ้วย แล้วทำไมเาถึไ้ลายเป็นนไม่มีเหุผลแบบนี้นะ
“นั่นสิ ทำไมมัน้อโมโหนานั้น้วย็ไม่รู้” รราพึมพำออมาอย่าหุหิ เพราะเาถูระทำอยู่ฝ่ายเียว
“แ่แปลนะ ันนึว่ายัยรสะล้มลไปนอนับพื้นะอี ที่ไหนไ้..เป็นแะั้น” เธอหัวเราะอย่าสะใอยู่ในลำอ
“นี่ไม่้อพูเลย ทำแผลเสร็ยั”
“ย่ะ! ..นี่....ยัยเ๊บอเลิแทำไมหรอ” รรัมภาถามเา้วยน้ำเสียที่อ่อนลอย่าเห็นไ้ั รราที่ไ้ยินน้ำเสียอรรัมภา็เยหน้าึ้นมามอสายาทีู่เศร้าๆอเธอ่อนะยิ้มออมาอย่าเอ็นู
“ันบอแแล้วไม่ใ่เหรอ” รราส่ยิ้มให้เธออย่ามีเลศนัย รรัมภาที่ไ้ยิน็
“บอ?”
“ันำลัามหานที่รัันริๆ” รรา้อเ้าไปในวาอนรหน้า เาพยายาม้นหาำอบบาอย่าที่เา้นหามานาน และเา็หวัว่าำอบอเาะหยุอยู่ที่เธอนนี้..
รรัมภาที่ำลัทำแผลอยู่็รู้สึเหมือนมีใรำลั้อมอเธออยู่ เธอึเยหน้ามาสบา็พบว่ารราำลั้อมอเธออยู่ริ ทัู้่สบาันและัน เธอพยายาม้นหาำอบว่า เาิับเธอเ่นไร เาเยรัเธอบ้ามั้ย และนที่เารัือเธอหรือเปล่า เธอหวัไว้ลึๆว่าำอบอำถามทั้หมือ ‘เธอ’
สุท้ายรรัมภา็เลือที่ะละสายาออาใบหน้าหวานๆอนรหน้า
“เสร็แล้ว”
“อบใมานะยัยแ้ม” รรายิ้มให้เธอ รรัมภาพยัหน้ารับ
“ันอไปทำแผลให้ยัยรส่อนนะ” รรัมภาำลัะเินไป ็มีมือยาวมาับมือเธอไว้่อน
“นี่นที่เ็บือันนะ! ทำไมแ้อไปทำแผลให้มัน้วย!” รราพูออมาอย่าน้อยใ้วยวามหึหว ็เาไม่อยาให้ผู้หิอเา้อไปูแลใรนี่นา ่อนที่รรัมภาะไ้เอ่ยปาอบเา ็มีเสียหนึ่มาัไว้ะ่อน
“ยัยรร แเป็นยัไบ้า โอเนะ!” าินที่แอบฟัทัู้่สนทนาันอยู่็เลยวาแผนแล้รรัมภา
าินรีบวิ่ปรี่เ้ามาประอรรา้วยวามเป็นห่ว แ่็มีหนึ่สายาที่้อมอพวเา้วยวามหึหว
“ันโอเ แ่ยัเ็บอยู่เลย” รราเ้าใในแผนอาินทันที เาึเล่นไปามน้ำ สมแล้วที่เยเป็นแฟนันมา่อน ะล่อนไม่แพ้ัน
“แหิวมั้ย เี๋ยวันไปทำ้าว้มมาให้ิน...ยัยแ้ม แไปูแลยัยรสให้ที” าินบอ รราำลัะอบแ่็มีเสียหวานๆมาัไว้เสีย่อน
“ยัยเ๊แไปทำแผลให้ยัยรสเถอะ เี๋ยวันูแลยัยรรเอ!” รรัมภาอบาิน่อนที่ะยัล่อ
ปมพยาบาลไว้ในมือเธอ แล้วเธอ็เินัวปลิวเ้าไปในห้อรัวทันที
แหล่ะ เธอไม่อยาให้ใรมาูแลยัยัวเล็อเธอหรอนะ นที่ะูแลเาไ้้อมีแ่เธอเท่านั้น!
าินเมื่อไ้ฟัันั้น็ยิ้มออมาทันที เธอบบ่ารราเบาๆ่อนะเินออไปทำแผลให้สุนธรส
.
.
.
“ยื่นมือมาสิ ันะทำแผลให้” าินบอเสียหวาน ่อนะเรียมยาทุอย่ามาวาไว้บนโ๊ะ
“แมาทำแผลให้ันทำไม” สุนธรสอบเสียเรียบ ทำให้าินที่ำลัะเอื้อมมือไปับสุนธรส ็ะัทันที
“ไปทำแผลให้ยัยรรสิถึะถู” าินไ้ยินันั้น็หัวเสียับวามื้อึออนรหน้า ทำไม่าเป็นนที่เ้าใอะไรไ้อยาเหลือเินนะ..
“ยัยรรมียัยแ้มอยูแลแล้ว ะนั้นหน้าที่อันือูแลแ” าินอบโ้บ้า แอนไ้ ัน็อนไ้
“แไม่้อมาทำหน้าที่อะไรทั้นั้นแหล่ะยัยเ๊ ันอยาอยู่นเียว” าินไ้ฟัำัพ้ออสุนธรส เธอึัสินใที่ะไม่พูอะไรอี เพราะเธอไม่อยาเถียับเ้าไปมาว่านี้ ถึเถียไปเา็ไม่เ้าใอะไรเลยอยู่ี เธอึัสินใเอื้อมมือไปับมืออสุนธรสแล้วทำทำารปมพยาบาลทันที
“็บอแล้วไว่า โอ๊ย!!..” สุนธรสพูยัไม่ทันบ็ร้อเสียหลออมา้วยวามเ็บปว
“ไหนบอูแลัวเอไ้” าินยิ้มออมาเล็ๆ่อนะ่อยๆบรรทำแผลให้นรหน้าอย่าเบามือ
สุนธรสแม้ะพูออไปอย่านั้น แ่วามรู้สึอเาริๆ็อยาให้เธอนนีู้แล อยาให้เธอนนี้สนใและไม่อยาให้เธอเป็นอใร และูเหมือนว่ายัมีอะไรหลายๆอย่าเี่ยวับวามรัที่เา้อเรียนรู้อีมามาย..
..เธอะรัันไ้ไหมถ้าเธอยัไม่รัใร อยาให้เธอเปิใให้ันนะยัยเ๊..
................................................................................................................................................................
อนหน้าะมีาหวานๆ แ่ะเป็นาหวานๆอใร ้อิามนะฮี่ฮี่
ส่วนารัรุนแรและหนัหน่ว ็ไม่้อบอเนอะว่าเป็นอใร555555555555555
ารัรุนแรอเ็บไว้่อนนะ เี๋ยวะเบื่อันะ่อนรับ แหะๆ
อนหน้าทั้ 4 น 2 ู่ ะไ้ไปพัที่โรแรมหรูระับ VIP ันแล้ว และะเิอะไรึ้น้อิาม..
รัรีเอร์นะรับ♥ อยาเห็นเม้น์ุเบยยยย
ความคิดเห็น