คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : โดนทำเสน่ห์!!
“เอ่อ..ออแบบรีสอร์ทใหุ้อยู่่ะ ุสโรามีอะไรรึเปล่าะ” รราถามแล้ว่อยๆ้าวเท้าออห่าทีละเล็ทีละน้อย
“แหม ยันัเลยนะะ ถ้า..ใรไ้ไปเนี่ย โีแย่เลย” สโราเินเ้าไปหารรา แล้วเอามือลูบไล้ไปามมือ ไล้ไปามแนนไปล้ออยู่ที่อ
“เอ่อ..ุสโรา ือว่า..”
“ุ๊ๆๆ ไม่้อพูอะไรหรอ่ะ ให้ันันารเอ่ะ” สโราเอานิ้วปิปารราไว้แล้วส่สายายั่วให้รรา
.
.
.
“ยัยรรหายไปไหนเนี่ย” รรัมภาพึมพำ
“อ๋อ เอแล้ว .. เอ๊ะ”
.
.
“ุะทำอะ..” สโราโน้มหน้าเ้าไปใล้รราทำให้ปาอทั้สอเือบประบัน
“ยัยรร!” เสียอรรัมภาเหมือนเรียสิรราให้ลับมา รรรีบผละออาสโรา
“ไป ยัยแ้ม” รราลารรัมภาออไป
“เมื่อี้แทำอะไร!”
“ันเปล่านะยัยแ้ม”
“เปล่าเหรอ เมื่อี้ันเห็นนะว่าแับุสโราำลัะ...”
รรัมภาพูยัไม่ทันบประโยรรา็โน้มหน้าเ้ามาิมวามหวานาปาอสาวรหน้าอย่าอ่อนโยน รรัมภา่อยๆหลับาลรับสัมผัสที่หอมหวาน
“ะแบบนี้นะเหรอ” รราถามหลับาที่เธอถอนูบานรหน้าออ
“ไอบ้า ไอวยโอาส ไอนิสัยไม่ี” รรัมภาไล่ทุบไล่ีรรา ทั้สอวิ่ไล่ันไปามริมายหา
“มีวามสุันันะ ..อยูเถอะุรระ้อรััน หลัน” พูบสโรา็เินาไป้วยวามแ้น
.
.
.
.
“รัมันมาใ่มั้ย” สโราวา แล้วหยิบุ๊าึ้นมาู่หนึ่แล้วท่อาถา
“ุรร้อรััน.. หลัน.. อยาไ้ัน.. ปรารถนาัน..” สโรา็ับุ๊าู่นั้นมาถูัวามร่าาย ออ ถูแน พอเอาุ๊ามามัิันไว้มัน็สลายหายไปเป็นผทันที
.
.
.
.
“ยัยรร แเป็นไรอ่ะ” รรัมภาถามเธอเพราะู่ๆรรา็เียบไปเหมือนนไม่มีสิ
“แหม มาอยู่ที่นี่เอ เ้าามหาัวเอให้ทั่วเลย..ที่รั” รรัมภาับำพูอสโราว่าทำไมถึเรียรราว่าที่รั รรัมภาหันไปมอรราเพื่อะถามแ่สีหน้ารราอนนีู้เหมือนะไม่สนใอะไรอีแล้วนอาสโรา
“ไปินเนอร์ันเถอะ่ะที่รั โ๊ะเรียมเสร็แล้วน้า เิุับเพื่อนๆอุ้วยนะะ”
“่ะ เราไปันีว่าเนอะ..” รราอบสโราอย่าว่า่ายราวับสุนัที่รัเ้าอ เมื่อรรัมภาเห็นท่าทีอเพื่อนรัเธอปล่อยโฮออมา
“แเป็นอะไรเนี่ยยัยแ้ม แล้วร้อไห้ทำไม” าินที่เินมาับสุนธรสถามเธอ
“เี๋ยวพวแ็รู้เอแหละ ไปิน้าวันเถอะ ุสโราเ้าวนพวเรา้วยน่ะ”
.
.
ห้ออาหาร
“ที่รัินนี้หน่อยน้า อ้ามมม~” สโราป้อนรราส่วนรรา็อ้าปาอย่าว่า่าย
“ัวเออยาให้เ้าป้อนมั้ยอ่ะ”
“เอาสิะ น่ารัที่สุเลย” สโราหยิแ้มรรา แล้วหอมแ้มรราไปหนึ่ทีแล้วเธอ็หันมายิ้มเยาะเย้ยรรัมภา รรัมภาทนไม่ไ้ึพรวพราออไปาโ๊ะอาหาร
“เห้ยยัยแ้ม เอ่อเี๋ยวพวเรามานะะุสโรา ยัยรร..” สุรธรสับาินรีบเินามรรัมภาออไป
.
.
“ยัยแ้ม แโอเนะ”
“ันเหรอ ัน.โอเ ันโอเมา” รรัมภาอบเสียสั่นและอนนี้เธอร้อไห้ฟูมฟาย
“ทำไมยัยรรถึรัุสโราไ้เร็วนานี้เนี่ย” สุนธรสสสัยในท่าทีอรรา
“แรู้ั้แ่แรแล้วเหรอ” าินถาม
“็นะ.. ั้แ่ที่เ้ามาที่บริษัทน่ะ ันเห็นุสโรามอยัยรรแปลๆ พอันบอให้ยัยรรไปสุ่สโรา ุสโรา็เินให่เลย” สุนธรสอธิบาย
“ัน็เลยมั่นใ ว่าุสโราหลรัยัยรรั้แ่แรเห็นน่ะ”
“แล้วทำไมแไม่บอันเลย ฮือๆๆ” รรัมภาที่อนนี้ร้อไห้หนัเอ่ยอย่าน้อยใ
“็ันไม่ินิว่านอย่ายัยรระอบผู้หิแบบนี้อ่ะ ันนึว่ายัยรรอบแะอี..โอ๊ย” สุนธรสเอามือลูบแนัวเอเพราะสาวโบฮิเมี่ยนีแนเธออย่าแร
“ีันทำไมเนี่ยเ๊” สุนธรสระิบถาม
“พอแล้ว เี๋ยวยัยแ้มยิ่เป็นหนัว่านี้ พอๆ” าินลูบหัวปลอบใแ้ม
“เอาน่ายัยแ้ม ยัยรรอาะไ้เอู่แท้็ไ้” ำพูอาินยิ่ทำให้สาวแบรน์เนมร้อไห้หนัเ้าไปอี
“เี๋ยวยัยเ๊ ันว่ายัยรรมันแปลๆนะ”
“แปลยัไ มัน็ปินิ พูาหว่านล้อมเ่ เอาใใสู่แลีเป็นธรรมานี่”
“ไม่ใ่อย่าั้น ็แบบสายาเวลาที่ยัยรรมอุสโราอ่ะ มันูไม่มีหลัลอยเลย”
สุนธรสเว้น่ว
“เหมือนแบบเลิบเลิ้ม ไม่มีสิอยู่ับัวอ่ะเ๊” สุนธรสอธิบาย หรือว่า
“ยัยรรถูทำเสน่ห์!!” ทั้สามสาวเอ่ยึ้นพร้อมัน
........................................................................................................
แอบยืมาในละรมา อนที่เบาทำเสน่ห์ใส่ิห์นะรับ55555555555555
ความคิดเห็น