(YAOI) เคะไม่รุ่ง มุ่งเมะ!! (แนวเกรียน+ตลก)

ตัวละคร


 

นาย A

ชายหนุ่มรูปงามแสนเพอร์เฟ็กซ์ ผู้หลงใหลนาย C อย่างถอนตัวไม่ขึ้น

A:“ก็มันโคตรจะธรรมดา ใครอยู่ใกล้ก็หลงสเน่ห์มัน ผมผิดตรงไหน ที่อยากเป็นเมียมัน!?”

B:“ผิดที่หน้ามรึงหล่อกว่ามันไงไอ้เชี่ย!! ”

C:“ขอโทษนะที่กรูธรรมดา!! ไอ้พวกหล่อ สวยทั้งหลาย”

D:“ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น!!เชี่ย นี่เมียกรู!!!”

E:“.......!!!” (รับชมอย่างเพลิดเพลิน)

นาย B

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อผู้อยากจับตัวเองใส่พานให้นาย A กิน

B:“ไม่ใช่เพราะมันหล่อ หน้าตาดี พ่องรวยนะ ผมถึงอยากโดนมันกิน แต่เพราะ....แม่งกวนตรีนกรู!!!”

C:“นั้นคือเหตุผลของคนจะรักกันเหรอว่ะ!!เชี่ย!! คนสวยแม่งประหลาดแบบนี้ทุกคนป่ะว่ะ!!! ”

D:“โนคอมเม้นต์!! (โชคดีเมียกรูแค่ปากหมา)”

A:“งั้นต่อไปกรูจะไม่กวนตรีนมรึงนะครับเพื่อน B เพราะกรูไม่อยากมีเมียแบบมรึง..แต่กรูอยากมีผัวแบบไอ้C!!!”

D:“มรึง!!!!!”

C:“เฮ้ย เชี่ย!!!อย่าชักปืนกลางโรงเรียน”

E:“.......” ถอยห่างมาประมาณหกก้าวกันลูกหลง แต่ก็ไม่ยอมไปไหน กันพลาดเรื่องสนุก

นาย C

ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา นิสัยธรรมดา งานอดิเรกธรรมดาๆ แต่มีแฟนโหดมากถึงมากที่สุด

C:“ขอโทษนะที่กรูธรรมดา!! ไอ้พวกหล่อ สวยทั้งหลาย”

D:“ถึงน้องจะธรรมดา แต่ก็เป็นความธรรมดาที่จัดจ้าน พี่ชอบ!!!”

A:“ถึงมรึงจะธรรมดา แต่ก็น่ารักไปหมดทุกส่วน กรูชอบ!?”

B:“แล้วกรู?!! ”

A:“สำหรับมรึง ไปไกลๆ ตรีนกรูไป๊”

E:“.......!!!” (รับชมอย่างเพลิดเพลิน)

นาย D

แฟนแก่นาย C ผู้กินเด็ก และมีอาชีพเป็นมาเฟียอิตาลี แต่เพราะหลงเด็กจึงมาตั้งรกรากชั่วคราวที่ญี่ไป๋ (เมืองสมมุติ)

D:“พี่นี่รักจริงหวังแต่ง แม้นน้องอยากเหยียบหน้าพี่พี่ก็ยอมได้ แต่ขอฟันดาบ”

A: “ไอ้พรากผู้เยาว์ ไอ้กินเด็ก ไอ้เฒ่าหัวงู ไอ้มารหัวขน ไอ้พร่องจังไร”

C:“เฮ้ย เชี่ย!!!อย่าชักปืนกลางโรงเรียน”

B:“ถึงกรูจะอยากยกตัวให้มรึง แต่กรูไม่ยอมตายเพื่อมรึงหรอกนะ”

E:“หึหึหึหึหึ”

นาย E

เพื่อนสนิทคิดไม่ดีกับนาย A B C นิยมชมชอบเอานาย B มาเป็นของเล่นคั่นเวลา

[บุคคลแห่งความลับ ต้นต้นรักสามเศร้าสี่เศร้าห้าเศร้าๆ]