[SF] Pray [ Kirs x Chanyeol ] [darma-fic]
Kirs x Chanyeol
darma-fic
"ถ้าวันนึงผมอ่อนแอลงล่ะ
คุณจะกลับมาปกป้องผมอย่างผมเคยปกป้องคุณมั้ย?"
***
"ชานยอล"
"..."
"ชานยอลอ่า"
"..."
"ชานยอล!!!"
***
"เช้าวันนี้มีข่าวของหนุ่มไอดอลหน้าหวานอย่าง ปาร์ค ชานยอล แห่งวงExo กันก่อนเลยค่ะ
ในตอนเช้ามืดของวันนี้ คุณชานยอลถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลในเช้ามืดเนื่องจากป่วยหนะ..หนักและทางบริษัทแจ้งข่าวอาการป่วยของนักร้องหนุ่มและชี้แจ้งเรื่องการพักงานให้กับชานยอล...เองด้วย
ซึ่งชานยอลตกอยู่ในสภาวะ...ที่ไม่สามารถทำงานได้ ทางSM จึงให้ตัวคุณชานยอลนั้นหยุดรักษาตัวอย่างไม่มีกำหนด
สุดท้ายนี้ดิฉันก็หวังว่าคุณชานยอลจะกลับมาทำผลงานเพลงให้น้องๆexo..exo-lได้ฟังกันอีกเร็วๆนี้ค่ะ.."
เสียงหญิงสาวนักข่าวสาวดาวรุ่งอย่างปาร์ค ยูรา
อ่านข่าวติดๆขัดเนื่องข่าวนั้นเป็นข่าวของน้องชายของตนเอง
"เห้อ..ทำไมนายถึงคิดสั้นแบบนี้ชานยอล"เสียงของซูโฮเอ่ยหลังจากปิดทีวี
"นั้นสิซูโฮฮยอง พี่เห็นหน้าพี่ยูราตอนอ่านข่าวไหมน้ำตาคลออย่างกันจะร้องไห้ออกมาเลย"เสียงของเลย์เอ่ยขนาดกำลังเช็ดตัวให้กับคนป่วยที่นอนนิ่งอยู่กับเตียงของโรงพยาบาล
"คนเป็นพี่เขาก็ต้องห่วงน้องเป็นธรรมดาเลย์"ซูโฮเอ่ยก่อนจะจัดการเปิดม่านและระเบียบให้อากาศปลอดโปร่ง
"มันใจหายนะซูโฮฮยอง ทั้งที่ชานยอลเข้มแข็งแท้ๆ
แต่อยู่ๆเขาก็ทำเรื่องที่เราไม่คิดเขาจะทำได้"เลย์เอ่ยก่อนจะนำกะละมังไปเก็บที่ห้องน้ำ
"เลย์ สายๆนี้นายจะกลับไปจีนใช่ไหม.."ซูโฮเอ่ยถามด้วยสายตาเศร้าหมอง
"ใช่ พี่ทำไมหรอ?"เลย์เอ่ยมองซูโฮที่นั่งกุมขมับอยู่
"นายช่วยติดต่อคนๆนั้นให้มาหาชานยอลสักครั้งได้ไหม..."ซูโฮเอ่ยมองเลย์อย่างมีหวัง
"ได้สิพี่เรื่องแค่นี้ของผมเองก็คิดไว้ว่าถ้าสองคนนี้เจอกันอีกครั้งมันคงจะดีมากๆอย่างน้อยจิตใจชานยอลก็คงจะดีขึ้น.."เลย์เอ่ยก็จะขอตัวไปเตรียมตัวไปสนามบิน
***
13.50น.
"พี่ซูโฮ พี่ได้อ่านในทวิตเตอร์พี่ที่มีแท็กเกี่ยวกับพี่คริสกับชานยอลหรือป่าวพี่ exo-l ทวิตเรื่องคริสชานยอลแดนน์โซ่โลด้วยอ่ะพี่ "
เสียงของเซฮุนเอ่ยในขนาดตนกดๆจิ้มๆในมือถือของตน
"เห็นแล้วล่ะ ฉันไม่ทันสังเกตเลยว่าในVCRมันติดเอาไว้ฉันว่านะมันคงเป็นอีกสาเหตุที่ชานยอลคิดสั้นก็ได้ไม่มากก็ส่วนน้อย"ซูโฮเอ่ยมองชานยอลที่ยังคงหลับอยู่
"นายคงจะเจ็บมากๆเลยสินะ ดูสิแขนก็มีแผล
ไหนจะโดนคุณหมอสอดสายยางช่วยหายใจอีก ตอนนี้นายคงเจ็บน่าดูเลยเนาะ
นา..นายรีบตื่น มะ. มาปะ ป่วนพวกเราได้แล้วชานยอลลา.."ดีโอเอ่ยลูบผมสีดำนิ่มของชานยอลทั้งน้ำตา"ถ้าฉันเข้าไปเร็วกว่านี้ฉันคงห้ามนายไม่ให้กรีดแขนตัวเองเลย
ฉันไม่น่าเอากระปุ๋กยาไปไว้ในห้องเลย.. ถ้าฉันไม่เอาไปไว้นายก็คงไม่เป็นแบบนี้"ดีโอเอ่ยทั้งน้ำตาพูดคาดโทษตัวเองตลอด
"มันไม่ใช่ความผิดฮยอง ฮยองอย่างโทษตัวเองเลย"ไคเอ่ยปลอดดีโอที่สะอึ้นอยู่
"ป่านี้เลย์จะติดต่อคริสได้หรือยัง"ซูโฮเอ่ยแล้วมองออกนอกหน้าต่าง
***
ด้านของเลย์
"ลู่หานนายติดต่อคริสได้บ้างหรือป่าว"เลย์เอ่ยถามลู่หานขนาดเดินเข้าไปในคอนโดของลู่หาน
"ก็บางครั้งอ่ะนายทำไมหรอ?"ลู่หานเอ่ยขนาดหยิบน้ำมาให้เลย์
"คือ..นายไม่รู้ข่าวของชานยอลอ่ะ?"เลย์เอ่ยมองลู่หาน
"ชานยอลเป็นไรเลย์"ลู่หานมีท่าทีตกใจ
"ชานยอลทำร้ายตัวเองแล้วกินยาพาราเกินขนาด.."เลย์เอ่ยอย่างเศร้าหมอง
"ตุบ"
"อะไรน่ะ!! มันเกิดอะไรขึ้นเลย์"ลู่หานปล่อยขวดน้ำลงกับพื้นห้องแล้วเขย่าไหล่เลย์ถามหาสาเหตุ
เลย์จึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้แก่ลู่หานฟังทั้งหมด
***
luhan90::
คริสอ่านแล้วติดต่อกลับหาฉันและเลย์ด้วย
Galaxy_fanfan::
มีอะไรหรือป่าวลู่หาน
luhan90::
ฉันกับเลย์มีเรื่องจะคุยนายคริสด่วนมากด้วย
Galaxy_fanfan::
เด่วฉันไปหา
***
ผ่านไป 30นาที
ก๊อกๆ ...
"มาแล้วหรอคริส.."เลย์เปิดประตูห้องให้คนที่มาใหม่
"อื้ม มีอะไรจะคุยหรอ?"คริสเอ่ยเมือนั่งลงกับโซฟา
"คริสคือพวกเราอยากให้นายไปเกาหลีกับพวกเรา.."ลู่หานเอ่ยขึ้น
"ไปทำไม"คริสเอ่ยเสียงเรียบๆขนาดกดเช็คข่าวในอินเตอร์เน็ต
"ไปเที่ยวหาน้องๆไงคริสนายไม่คิดถึงพวกน้องๆหรอ"เลย์เอ่ยมองคริส
"ฉันไม่ว่าง"คริสเอ่ย
"คริส..."ลู่หานเอ่ยเบาๆก่อนจะยื่นมือถือในคริสดู
"อะไรลู่หาน"คริสมองลู่หาน
"นายดูสิคริส นายดูดีๆนะว่ามันคืออะไร
ซูโฮนายแพลนกล้องให้คริสได้แล้ว"ลู่หานเอ่ยบอกคริสก่อนจะบอกในปลายสายให้เปลี่ยนมุมกล้องไปทางร่างโปร่งที่หลับนิ่งอยู่ที่เตียงคนไข้ตอนนี้ร่างโปร่งมีเครืองช่วยหายใจที่สอดเข้าทางปากแล้วเครื่องจับอัตราเต้นหัวใจแล้วสายน้ำเกลือ
"..."
"คริสนายคงเห็นนะว่ามันคืออะไร ฉันอยากให้นายมาเยี่ยมชานยอลสักครั้งฉัน..หวังว่านายจะมา..."เสียงของซูโฮออกมาจากปลายสาย
"ชานยอลเป็นอะไร.."คริสเอ่ยมองภาพตรงหน้า
"หมอบอกว่าชานยอลอยู่ในสภาวะเจ้าชายนิทรา เราต้องรอเวลาว่าเมื่อไหร่ชานยอลจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง...
หมอบอกว่าชานยอลคงยังไม่พร้อมจะตื่นมาเพชิญหน้ากับโลกตอนนี้..
คริสฉันขอร้องล่ะสักครั้งนึงขอให้นายมาหาชานยอลหาพวกเราบ้างบางทีชานยอลอาจจะอยากเจอกันนายอีกครั้งก็ได้.."ซูโฮเอ่ยทั้งน้ำตาก่อนจะขอตัววางสายไปเพราะต้องไปเข้าไปบริษัท
"คริส.."เลย์และลู่หานเอ่ยมองคริส
"พวกนายจะไปวันไหน..."คริสเอ่ยถามเพื่อนทั้งสองคน
"คืนนี้ฉันให้เทาจองไฟลท์ไว้แล้ว"เลย์เอ่ยก่อนจะตบไหล่คริสเบาๆก่อนจะเอ่ยบอกกับคริส"รักกันแต่ก็อยู่ด้วยกันไม่ได้..แต่ไม่ใช่ว่างนายจะไม่ติดต่อหาชานยอลนะคริส
ชานยอลรอนายอยู่นะคริส"
***
ด้านที่โซล
"ฮยองตื่นได้แล้วนะ"เซฮุนเอ่ยขนาดเช็ดตัวให้กับร่างโปร่งที่ดูผอมลงใบหน้าที่ซืดไร้สีสัน
"..."
"ฮยองตื่นซะทีสิไหนเรานัดกันไปเที่ยวทะเลไง.."
เซฮุนเอ่ยขึ้นอีกครั้งก่อนจะจัดการหวี่ผมให้ร่างโปร่ง
"มันคงดีกว่านี้ถ้าฮยองไม่เป็นแบบนี้ ฮึกก.."เซฮุนเอ่ยน้ำตาก่อนจะยกมือเรียวมากุมลูบหลังมือเบาๆ
"เด่วผมต้องไปทำงานต่อแล้วนะพี่พี่อยู่กับคุณพยาบาลได้ใช่ไหม
พี่อย่างอแงนะพี่เด่วมืดๆเด่วพวกมินซอกฮยองจะมาหาพี่นะ"เซฮุนเอ่ยบอกร่างโปร่งที่ยังคงหลับอยู่ก่อนจะวางมือเรียวลงกับเตียง
"เพล่ง.." เสียงของตกเซฮุนก้มลงดูแหวนที่ชานยอลสวมใส่มันหลุดล่วงลงกับพื้นนั้นเอง
เซฮุนก้มเก็บก่อนจะวางแหวนนั้นกับโต๊ะข้างๆเตียง ก่อนจะเกิดลูบผมชานยอลแล้วเดินออกจากห้องไป
***
เช้าวันต่อมา...
"ทุกคนครับ..คิดถึงผมกันหรือป่าว..."เสียงของหนุ่มชิงเต่าเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้อง
"ย๊านายจะเสียงทำไมกันเด่วชานยอลตื่นสิหรอก"แบคฮยอนเอ่ยดุเทาที่เสียงดัง
"แหม่ มันก็ถือเป็นเรื่องที่ดีนี่พี่ที่ชานยอลฮยองตื่นอ่ะ"เทาเอ่ยก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา
"พี่ไม่ดีใจกันหรอที่ผมมาอ่ะ"เทาเอ่ยเห็มเหล่าอดีตเมมเบอร์
"ดีใจสิพวกเราดีใจที่นายมา"เฉินเอ่ยก่อนจะช่วยดีโอเตรียมอาหารในกับเหล่าเมมเบอร์
"มันคงดีกว่านี้ถ้ามาอยู่กันครบ12คน.."เซฮุนเอ่ย
"ฉันเองก็หวังแบบนั้น"ไคเอ่ยเสริม
"แอ็ด.."
"เลย์นายมาแล้วละ ... หรอลู่หาน..."ซิ่งหมิ่นที่หันไปเห็นเลย์พอดีแต่ก็ได้เจอกับเพื่อนสนิทของเค้าอีกคน
"ไงทุกคน"ลู่หานเอ่ย "ฉันพาคนที่12มาด้วยนะ
เข้ามาสิคริส.."เลย์เอ่ยบอกเหล่าเมมเบอร์และคริสในเข้ามาในห้อง
"คริส../ฮยองงง"ทุกคนในห้องเอ่ยพร้อมกันเมื่อเห็นคริสเดินเข้ามาในห้อง
"สวัสดีทุกคน.."คริสเอ่ยทักทุกคน
"ฉันดีใจที่นายมานะคริส"ซูโฮเอ่ยมองคริสทั้งน้ำตา
"พวกผมก็ดีใจที่พี่มา ขอบคุณที่พี่สละเวลามา.."เซฮุนเอ่ยทั้งน้ำตาที่อาบแก้ม
"ฉันขอบคุณพวกนายที่ไม่เกลียดฉันนะและขอบคุณที่พวกนายดูแลคนรักของฉันด้วย.."คริสเอ่ยขนาดที่ลูบใบหน้าของร่างโปร่งที่คงยังหลับอยู่
"พี่คริสนี่แหวนของพี่ชานยอลมันหลุดตอนที่ผมเช็ดตัวในพี่ชานยอลผมไม่กล้าสวมให้พี่ชานยอลเพราะมันเป็นแหวนของพี่.."เซฮุนเอ่ยก่อนจะส่งแหวนให้กับคริส
คริสรับแหวนมาก่อนจะสวมใส่ให้ทำชานยอลที่นิ้วนางข้างซ้ายก่อนจะจูบมือเรียว
"รีบตื่นมาได้แล้วคนดี ดื้อจังนะเรา.."คริสเอ่ยแล้วจับมือเรียวมาทาบที่แก้มของตนเอง
เหล่าเพื่อนๆน้องๆในห้องก็กลืนน้ำตากับแทบไม่ไหวเมื่อเห็นภาพตรงหน้ามันช่างน่าเศร้าเหลือเกิน..
"ติ้ด...ติ๊ด....."
"ชะ ชานยอล!!"เสียงของเหล่ามมเบอร์เอ่ยอย่างตกใจเมื่อร่างโปร่งก็หยุดหายใจ
ทุกคนต่างกะวนกะวาย ทีมแพทย์เองก็พุ่งตรงเข้ามาช่วยเหลือทันที
"ขอเชิญทุกท่านออกไปก่อนนะครับขอให้ทางแพทย์จัดการเองครับ..."เสียงของหมอเอ่ยขนาดปั้มหัวใจให้กับชานยอล
"โถ่วโว๊ยยย!!"เสียงทุ้มของคริสคำรามออกมาเมื่อกังวลใจถึงร่างโปร่งที่อยู่ในห้องที่มีทีมแพทย์ที่กำลังยื้อรั้งชีวิตของร่างโปร่ง
"ใจเย็นก่อนนะคริส"ซูโฮเอ่ยบอกคริสก่อนจะตบไหล่คริส
***
"ในโลกโซเชี่ยล"
Sehun IG
:: [ ผมภาวนาให้พี่ปลอดภัย ] @Real_Pcy
luhan90
IG :: [ เมื่อเราได้อยู่กับครบ12คน
ฉันหวังและภาวนาให้นายลืมตาขึ้นมาเห็นอีกครั้ง ] @Real_Pcy
Yixing IG
:: [ ผมอ้อนวอนต่อพระเจ้าช่วยน้องชายของที ] @Real_Pcy
Galaxy_Fanfan
:: [ ที่รักครับ ผมกลับมาแล้วนะ.. ] @Real_Pcy
****
2อาทิตย์ต่อมา..
“คนดีตื่นได้แล้วนะ..”คริสเอ่ยลูบผมนิ่มของร่างโปร่ง
“...”
“ทำไมดื้อจังครับ...”
“...”
“ชานยอลลา..พี่รักเรานะตื่นมาฟังคำว่ารักจากพี่ก่อนสิครับ...”คริสเอ่ยทั้งน้ำตาคริสจับมือเรียวมาทาบแก้มก่อนจะบรรจงจูบที่อุ้มมือบาง
น้ำตาของร่างสุงหยดลงกับที่อุ้มมือบางของชานยอล แต่ก็เมื่อปาริหารฏ์มีจริง คริสสัมผัสถึงแรงสะตุกเบาจากร่างโปร่ง
คริสเงยหน้ามองใบหน้าของคนรักที่ตอนนี้ได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง
คริสโผล่กอดร่างโปร่งอย่างดีใจ
“พี่คริส...”ชานยอลเอ่ยเบาๆ
“ฮึก..ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับที่รัก...” คริสเอ่ยด้วยความดีใจก่อนจะกดสัญญาเรียกทีมแพทย์เข้ามาดูอาการของชานยอล
“ผมกลับมาแล้วครับที่รัก”
Tbc.
Talk.
กลับมากับฟิคดร่าม่า (หรือป่าวนะ)
เนื่องด้วยความมโนของไรท์เตอร์เองเลยได้เขียนฟิคเรื่องนี้มา
รีดเดอร์อย่าพึ่งตบไรท์นะใจเย็นๆ
สุดท้ายไม่มีอะไรมากกก แค่จะบอกว่า ศุกร์นี้เจอกัน #นักเลงชานยอล
ตอนที่ 3 ^^
ปล. อ่านแล้วเม้นท์หรือ แท็ก #Pray_ky ด้วยน้า รักรีดเดอร์
รัวจุ้บ.
ความคิดเห็น