ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    LOST Name เมืองนี้ไม่มีชื่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 127
      1
      2 มิ.ย. 53

    “เฮ้!! นายที่อยู่ตรงนั้นนะ เลี้ยงข้าวฉันหน่อย...ได้มั้ย”เสียงตะโกนนั่น มันทำให้ผมตกใจกับเสียงที่ดังเกินความจำเป็นแต่ท้ายประโยคก็ดูเหมือนจะขอร้องผมอยู่ แต่ที่น่าแปลกคือผู้คนรอบข้างผมกลับไม่มีใครตกใจที่ได้ยินเสียงนั้นเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมมองไปรอบๆก็ไม่น่าจะมีใครเรียกผมนี่นา เอ๊ะ!? หรือเราจะหูฝาดไป

     “หูหนวกรึไง อ้อคนอื่นไม่ได้ยินเสียงฉันหรอก แล้ว..นายน่ะไปโดนเลือดราดหัวมาเรอะไง มันถึงได้แดงแปร๊ดแบบนี้”เสียงนั่นดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

    โมโหถึงขีดสุดแล้วเฟ้ย

    ”แล้วเอ็งละเป็นใครห๊า!! แล้วหัวนี่มันสีแดงตามธรรมชาติเฟ้ย”ดูเหมือนผมจะระบายอารมณ์รุนแรงไปหน่อยคนรอบข้างถึงหันมามองผมกันหมด ผมได้แต่ส่งยิ้มแปลกๆไปให้พวกเค้า

    วืดดด!!  อะไรมาดึงขากางเกงผมนะ ผมรีบหันไปมอง สุนัขตัวใหญ่สีขาวสะอาดขนาดใหญ่ตัวหนึ่งกำลังดึงขากางเกงผมและลากผมไปที่ไหนสักแห่ง... มันหยุดลากผม เอ๋? หลังตลาด พามาทำอะไรเนี่ย สงสัยต้องการที่ลับตาคนมั้ง ขณะที่ผมสงสัยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

    ”อยากพูดอะไรว่ามาได้เลย”หมาสีขาวพูดด้วยท่าทางรำคาญเสียเต็มประดาอย่างกับผมเป็นคนลากมันมา แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่สำคัญ  คือ

    “นายเป็นหมา??”ผมพูดอย่างงงๆเหมือนเป็นการย้ำกับตัวเอง แต่ไอ้ตัวตรงหน้ามันกลับผงกหัวแถมยัง

    “เห็นเป็นหมีโคอาล่าหรือไง” ไอ้นี่มันกวนอวัยวะเบื้องล่างจริงโว้ยยยย

    ความอดทนของผมน้อยลงทุกที แต่ก็ยังคงกัดฟันพูดต่อไปว่า”เออ แล้วทำไมพูดได้ แล้วทำไมต้องพูดกับฉัน”

    “เพราะว่าฉันอยากกินไก่ทอดแล้วนายก็อยู่ที่แผงขายไก่สด ส่วนที่พูดกับนายเพราะหัวนายมันทำให้ฉันนึกถึงเลือดไก่ เลยคิดว่านายน่าจะทำไก่ทอดอร่อย”มันตอบหน้าตาเฉย

    “งั้นเสียใจด้วยฉันจะทำไก่ตุ๋นนายไปหาคนอื่นเถอะ”เรื่องอะไรผมจะต้องทำให้ไอ้หมาประหลาดนี่กิน ผมลอบมองมันอย่างสมน้ำหน้า แต่เฮ้ย!!นั่นเอ็งกำลังเตรียมท่ากระโจนจะกัดอยู่นะเว้ยยย!!!!

    “ก็ได้ๆๆๆฉันจะแบ่งไก่ ทำไก่ทอดให้นายนิดหน่อยก็ได้ เพราะเห็นว่านายกำลังหิวหรอกนะ”ผมรีบพูดแต่ท้ายประโยคก็แอบเข้าข้างตัวเองหน่อย

    เห้อออ นี่มันวันบ้าอะไรเนี่ย?

    ***********************************
    เอ่อ สั้นๆได้ใจความเคยได้ยินกันสินะ

    อ๊ากก อย่าตอกย้ำถึงความอนาถ  
    ถ้าเขียนอะไรผิดก็บอกเราด้วยนะ ความสามารถพิเศษคือภาษาไทยอ่อนแอTT^TT
    ปล.ความชอบส่วนตัวของนักเขียนด่าได้ตามสบายเพราะเป็นโรคจิต แต่ชมได้นิดนึงนะเดี๋ยวเคลิ้ม><

    เดี๋ยวจะมาลงอีกเร็วๆนี้แล้วจ้า คืนนี้แม่ตัดสายเน็ตไล่แล้ว(โหดไปไหน) ฝันดีนะ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×