คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Character+Prologue
TIME
APRIL
พลาดไปแล้ว ฉันจะไม่พลาดอีก ไอ้รอยสักทุเรศๆของนายฉํนจะลบมันเอง
หากพูดถึงดอกกุหลาบ คุณชอบสีอะไรคะ ประโยคนี้คงเป็นประโยคที่เคยได้ยินกันบ่อยๆไม่ว่าจะก่อนวาเลนไทน์หรือตอนที่เล่นเกมทายใจ กุหลาบสีแดง แรงดึงดูดที่มีพลังแรงกล้าดึงให้เราเข้าใกล้ช้าๆ เมื่อเราตกหลุมแล้ว ย่อมได้รับบาดเจ็บเพราะหนามของมันโดยที่เราไม่รู้ตัว แต่รู้มั้ย ไม่ว่ายังไงก็ตามพลังของกุหลาบแดงย่อมทำให้คนหลายคนยอมที่จะเจ็บแลกกับการได้เชยชมมันใกล้ๆแม้เพียงสักครั้งก็ตาม
ตึก ตึก
ปวดหัวจังนั่นเป็นสิ่งแรกที่หญิงสาวคิดพร้อมกับการตื่นแบบไม่เต็มตามากนัก มันเกิดอะไรขึ้นกันนะเมื่อคืน โอ้ย จับต้นชนปลายไม่ถูกเลย รู้เพียงแค่ว่า เมื่อคืนแค่ไปปาร์ตี้จบทีสิสกับเพื่อนๆ แล้วทำไมฉันถึงโผล่มาที่นี่ได้เนี่ย ที่นี่คือที่ไหนกัน ฉันชื่อเอพริล กำลังจะจบการศึกษาในคณะสถาปัตยกรรม มหาลัยระดับท้อปของประเทศ และเมื่อวานฉันกับเพื่อนๆในคณะเราไปฉลองจบทีสีสกัน เนื่องจากวันศุกร์คนเลยเยอะมาก และฉันก็น่าจะดื่มไปเยอะจนตื่นมาจำอะไรไม่ได้เลย ในจังหวะที่ฉันกำลังลุกออกจากเตียง ฉันเพิ่งรู้สึกปวด ระบมและไม่อยากลุกมากๆพร้อมทั้งรู้สึกกายตัวเองหวิวๆชอบกล ฉันรีบก้มสำรวจร่างกายตัวเอง ฉัน…เปลือย แถมตามตัวมีรอยเต็มไปหมด
หึ หึ
ฉันรีบหันไปมองต้นเสียงอย่างตกใจและพบว่าเราสองคนอยุ่ในสภาพร่างกายที่เหมือนจะเพิ่งผ่านสนามรบกันมา พระเจ้า เอพริล เธอทำอะไรลงไป และนายเป็นใครกัน
เป็น one night stand ที่น่าสนใจ..
เลว
ฉันพูดออกมาก่อนที่เค้าจะพูดในสิ่งที่ฉันรับไม่ได้ แต่ไม่ทันใช่มั้ย เค้าพูดมันออกมาแล้ว หมายความว่า เมื่อคืนเราสองคนมีอะไรกันจริงๆ เมื่อคิดได้ดังนั้นน้ำตาฉันก็พานจะไหลออกมาแต่ฉันต้องกลั้นมันเอาไว้ ฉันจะไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้นายนี่เห็นเด็ดขาด เรื่องนี้จะต้องไม่มีใครรู้ 23ปีของฉันที่เก็บรักษาไว้อย่างดีมาพังทลายเพราะไอบ้าที่เอาแต่ยิ้มแสยะใส่ฉัน
ออกไปได้แล้ว ไว้ยังไงฉันจะติดต่อไป
เพียะ
ใช่ ฉันฟาดฝ่ามือตบที่หน้าไอบ้านั่น มันสมควรที่ต้องโดน ฉันไม่ใช่ผักปลาจะมาไล่หรือเขี่ยทิ้ง
นี่เธอกล้ามาก
เขาพูดพร้อมกับเข้ากดตัวฉันลงบนเตียงอีกรอบ ฉันตกใจและพยายามผลักเชาออกแต่ไม่มีผลเพราะฉันณู้สึกเรี่ยวแรงหดหาย
เธอตบฉันก็ขอจูบละกันนะ นานๆทีจะได้ลิ้มรสสาวเวอร์จิ้น
พร้อมกับจูบแรงๆลงมาจนฉํนรู้สึกได้ถึงคาวเลือด มันไม่รู้สึกดี ตรงกันข้ามมันกลับรู้สึกขยะแขยง น้ำตาฉันมันไม่ไหวจะกลั้นอีกต่อไปแล้วได้แต่ไหลออกมาพร้อมกับผลักและตะโกนใส่เขา
ป ล่อย
แม้แต่จะเปล่งเสียงฉันยังทำไม่ได้เลย ฉันได้แต่หยุดนิ่งให้นายนั่นจูบจนพอใจและในที่สุดเค้าก้หยุด
ไปเก็บเสื้อผ้าละออกไปจากที่นี่ หมดเวลาแล้ว
นายต้องรับผิดชอบ
รับผิดชอบ เธอพูดอะไรออกมา หึ ฉันเป็นพวกรักสนุกแต่ไม่ผูกพันธ์ เธอก้น่าจะรู้ตั้งแต่ก่อนเธอจะมีอะไรกับฉันแล้ว ยัยโง่
เขาพูดพร้อมกับลุกขึ้น และฉับพลันนั้น ฉันเห็นรอยสักกุหลาบที่หน้าอก ไม่นะ เป็นไปไม่ได้ รอยสักนั่น..
จะออกไปได้ยัง หรือต้องให้ฉํนโทรให้รปภ มาลาก
นายต้องรับผิดชอบฉัน
สิ้นสุดคำนั้น นายนั่นลากฉันไปในห้องน้ำและฉันก้พยายามดึงผ้าห่มไปด้วยแต่ต้านแรงควายของหมอนี่ไม่ได้
ซ่า
น่ารำคาน ฉันเกียดผู้หญิงหน้าด้านที่สุด
ฉันเจ็บ เจ็บที่ร่างกายยังพอทนแต่เจ็บที่ใจนี่สิ คอยดูฉันจะไม่มีวันให้นายอยู่สงบสุข ฉันจะทำลายนาย
WRITER TALK
ว๊าว บทนำมาแล้ว ตื่นเต้นมากค่ะ ไม่รู็ว่าจะชอบกันหรือป่าว เม้นบอกกันด้วยนะคะ
ความคิดเห็น