ศึกถล่มจอมมารแห่งพิภพ

ลำดับตอนที่ #3 : จุดกำเนิด

หลังจากเดินเข้ามาในป่าได้สักพัก  เรมินอสก็เดินมาถึงที่ที่เพื่อนทั้งสองของเขาอยู่ก่อนที่เขาจะออกไปจากป่า  แต่เมื่อมาถึงก็ไม่พบใครแม้แต่คนเดียว

            (ทั้งสองคนคงคิดว่าเราตายไปในกองเพลิงของมังกรทมิฬแล้วสินะ) เรมินอสคิดขึ้น  พอคิดได้เขาก็นั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่ในป่า แล้วจึงเผลอหลับไป

            เรมินอสตื่นขึ้นมาในตอนสายของอีกวันหนึ่ง

            (เราไม่ควรอยู่เช่นนี้ เราต้องหาวิธีฆ่าเจ้ามังกรนั่น เพื่อคนในหมู่บ้าน) เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาจึงลุกขึ้นและเดินไปยังลำธารเพื่อล้างหน้าแล้วจึงออกเดินทางเข้าเมือง

            เมื่อมาถึงลำธาร ขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่นั้น เขาก็รู้สึกถึงสัตว์หรือตัวอะไรสักอย่างที่มีขนาดเล็ก เขาจึงค่อยๆหันไปมองยังตัวประหลาดนั้น

            (มันคือตัวอะไรกันแน่ ทำไมตัวมันช่างเล็กเช่นนี้  แล้วยังมีปีกด้วย หรือว่า...)

(...จะเป็น...ภูตพิทักษ์ ที่เขาเล่าขานกัน) เรมินอสคิด แต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อพบเห็นรูปร่างหน้าตาที่แท้จริงของเจ้าตัวประหลาดนี่

"เรา คือ แฟรี่"เจ้าตัวประหลาดพูดขึ้น

"เรา ชื่อ มากิสกิ"แฟรี่ตัวน้อยแนะนำตัว

"เรมินอส เจ้าจำเป็นต้องรู้วิชาเวทย์ เจ้าจงตามเรามา..."เรมินอสยังคงสงสัยกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากจึงลองหยิกแก้มตนเอง

"โอ๊ย!..."เรมินอสรู้ทันทีว่าตนไม่ได้ฝันไป

"แล้วเจ้ารู้จักเชื่อข้าได้ยังไง"เรมินอสถามเพื่อคลายความสงสัย

"ชะตาเจ้าถูกกำหนดมาอย่างนี้ เราจะรู้จักชื่อเจ้าก็ไม่แปลก"คำตอบของมากิสกิยิ่งทำให้เขาฉงนมากขึ้นกว่าเดิม

"แล้ว...."เรมินอสกำลังจะถามต่อ

"วาล์ปเปอร์"

หลังจากจบคำที่มากิสกิพูดต้นไม้เบื้องหน้าก็พลันเกิดแสงสีเขียวขึ้นเป็นประตูอยู่กลางต้นไม้

(นี่มันอะไรกัน...)เรมินอสคิดได้เท่านั้นมากิสกิก็บินเข้าไปในประตูนั้น

"ตาม! มาเจ้าจำต้องเปลี่ยนชุดและเอาคัมภีร์เวทย์ไปศึกษา"มากิสกิพูดจบก็หายไปในทันที

(เราจะเข้าไปดีไหมเนี่ย...)เรมินอสรู้สึกลังเลใจ

"ไปก็ได้...ไงไงก็ไม่มีอะไรเสียอยู่แล้ว"พูดจบก็เดินเข้าไปในประตูแล้วก็หายเข้าไปเช่นเดียวกับมากิสกิ หลังจากทั้งสองเข้าไปประตูเวทย์ก็พลันปิดลง

"เราอยู่ที่ไหน"เรมินอสถามขึ้นอย่างตกใจ เมื่อได้เห็นสวนดอกไม้ที่กว้างใหญ่และสวยงามถัดจากสวนดอกไม้นี้ไปก็เป็นป่าสีเงิน

"เราจะไปที่นั่นกัน..."มากิสกิพูดขึ้น มือเล็กๆของเขาชี้เข้าไปในป่าสีเงินนั้น 

"นั่นคือดินแดนของพวกข้า"มากิสกิพูดต่อ

"งั้น!เราก็รีบไปเถอะ ข้าอยากเห็นดินแดนแฟรี่แล้วล่ะ"เรมินอสกล่าวชวน

"เจ้านี่น้า..."มากิสกิตอบพลางยิ้มไปด้วย

(ดูท่าทางจะไกลใช่เล่นนะเนี่ย...)เรมินอสพลางคิดขึ้น เมื่อสังเกตเส้นทางดูแล้ว

"มันไม่ได้ไกลอย่างที่เจ้าคิดหรอก"มากิสกิพูดขึ้น เหมือนรู้ความคิดของเรมินอส  ทำให้เรมินอสงงมาก จึงเอ่ยถามมากิสกิ

"เจ้ารู้ได้ไงว่าเราคิดเช่นนั้น..."

"เจ้ายังไม่สมควรรู้..."มากิสกิตอบพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ผ่านลำคอดัง หึหึ!

"เบลลิก  เอสโล่เข้ามานี่"เสียงจากมุมหนึ่งของห้องอันใหญ่โต

"ขอรับ!นายท่าน"เสียงดังมาจากภายนอกห้อง  ไม่นานก็มีบุรุษสวมชุดอัศวินสีดำผ้าคลุมสีแดงสองคนเดินเข้ามาในห้อง  และก้มหัวให้เก้าอี้ตัวใหญ่ที่อยู่ในห้อง

"เจ้าทั้งสองเคยได้ยินเรื่องราวของกล่องปริศนาในตำนานไหม"ผู้เป็นนายถาม

"หรือว่าจะเป็น........."เอสโล่กำลังจะตอบ

"นั่นแหละ...กล่องที่มีพลังแห่งความมืดเก็บไว้"ผู้เป็นนายพูดขึ้น

"ข้าขอสั่งให้เจ้าทั้งสองไปตามหากล่องใบนี้มาให้ข้า"ผู้เป็นนายสั่ง

"เอ่อ..."เบลลิกและเอสโล่อ้ำอึ้ง  เพราะทั้งสองไม่รู้ว่าจะไปหาได้ที่ไหน

"หรือเจ้าทั้งสองจะปฏิเสธข้า"ผู้เป็นนายพูดขึ้นด้วยความโกรธ

"เราไม่กล้าปฏิเสธนายท่าน..."เบลลิกรีบตอบ

"เพียงแต่เราไม่รู้ว่าจะไปหาที่ใด..."เอสโล่กล่าวต่ออีก

"เจ้าโง่!!..."ผู้เป็นนายตวาดเสียงดังลั่นห้อง และกล่าวต่อไปอีก

"ตามตำนานมันอยู่กับผู้ใด...เจ้าก็ไปตามหากับคนคนนั้นสิ!!"เสียงที่คนทั้งสองได้ยินนั้นทั้งเย็นชาและทรงอำนาจที่สุด

"รับคำสั่งนายท่าน!"ทั้งสองตอยรับพร้อมกัน  และหันหลังก้าวเดินออกไปจากห้อง 

"อ้อ!! ข้าให้เวลาพวกเจ้าเพียงสามเดือนเท่านั้น  ไปได้!!"ผู้เป็นนายสั่งก่อนที่เขาทั้งสองจะพ้นจากห้อง  ได้ยินดังนั้นทั้งสองพลันเล่งเดินออกไปข้างนอกทันที

"มาถึงแล้วหรอมากิสกิ"เสียงของบุรษรูปงามดังขึ้นพร้อมกับความดีใจ เพราะตั้งแต่เดินทางเขายังไม่ได้พูดแม้แต่นิดเดียว

"อืม..เบื้องหน้าของเราคือทางเข้าเมืองของข้า"มากิสกิตอบ แต่เรมินอสกลับสงสัยในคำคำหนึ่งของมากิสกิ