สงครามเทพปิศาจ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

"สวัสดีครับ"

คำกล่าวทักทายเสียงใส  ดังขึ้นมาจากข้างหลังของชายชรา ชายหนุ่มอายุประมาณสิบเจ็ดปีเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาชายชราผู้นั้น

"ผมไปโรงเรียนก่อนะครับคุณปู่"

ชายชราหันหลังกลับมายิ้มให้หลานชาย นัยตาส่องประกายความอ่อนโยนแต่แฝงไว้ด้วยความน่าเกรงขาม

"รีบไปเถอะ บัน"

"คร๊าบ คุณปู่"

บันวิ่งพ้นออกจากประตูบ้าน จึงได้พบว่ามีคนมารออยู่หน้าบ้านแล้ว ชายหนุ่มคนนั้นพลันกล่าวขึ้น

"ทำไมนายมาช้าอย่างนี้เนี่ย!!"

บันจึงตอบกลับอย่างสบายใจ

"ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่"

"นายเนี่ยนะ!ช้าแล้วยังมาทำสบายใจอยู่อีก"

ก่อนที่จะยืดยาวไปกว่านี้บันพลันตัดบทขึ้น

"รีบไปเถอะ นายรีบไปไม่ใช่หรอ..."

แล้วบันก็เดินนำหน้าไป

กริ๊ง!!กริ๊ง!!กริ๊ง!!

หรืออีกเพียง20เมตร เสียงอ๊อดโรงเรียนพลันดังขึ้น บันและเพื่อนจึงต้องรีบวิ่ง แต่ก็ไม่ทันจนได้จึงทำให้เขาต้องรอจนอาจารย์มาเช็คพวกเขาถึงจะเข้าไปในโรงเรียนได้  ระหว่างที่บันมองหาว่ามีเพื่อนคนอื่นอีกไหม สายตาก็ต้องหยุดที่ผู้หญิงผมสีน้ำเงินคนหนึ่งเข้า บันจึงเดินเข้าไปหาเธอ

"ไง!เฟรช มาสายเหมือนกันหรอ"

ผู้หญิงคนนั้นหันมามองพลางยิ้มให้บัน

"อืม วันนี้เราตื่นสายอ่ะนะ ช่วยไม่ได้นี่ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก เราก็เลยปรับตัวไม่ทันนะ"

"อ้าว!แล้วเธอไม่ถามหรอ ว่าทำมัยฉันถึงมาสาย"

"ก็มันเป็นเรื่องปกติของเธออยู่แล้วไม่ใช่หรอ บัน"

บันทำท่าเขินๆ ช่วยไม่ได้ที่เขาจะมีอาการอย่างนั้น เพราะที่เธอพูดมาล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น

บันเป็นคนที่มาช้าตลอด เรียนก็ไม่เก่ง กีฬาก็ไม่ได้เรื่อง แถมยังชอบหลับในห้องเรียนอีก พูดง่ายๆคือ ไม่มีอะไรดีเลย ต่างจากเฟรชริบรับ เธอทั้งเรียนเก่ง กีฬาก็เยี่ยมแถมยังสวยอีกต่างหาก ทำให้บันแอบชอบเธอมาโดยตลอดโดยที่เธอไม่รู้ตัว

พอรอไปได้สักพักใหญ่เสียงที่ทุกคนไม่อยากฟังก็มาถึง

"อ้าว!!พวกมาสายทั้งหลายมายืนเรียงแถวรวมกันที่ตรงนี้"

ชายหนุ่มร่างใหญ่เดินออกมาจากประตูมาทางกลุ่มของบัน

"อ้าว!!ลงชื่อซะ จะได้จบๆไป"

บันจึงพูดกับเฟรช

"จารย์จินเนี่ยไม่เคยเปลี่ยนเลยเนาะ น่ากลัวยังไงก็ยังเป็นหยั่งงั้น"

"ฉันเห็นด้วยกับเธอเลยแหละ ถึงฉันจะไม่เจอบ่อยเหมือนเธอก็เถอะ

บันไม่รู้จะยิ้มหรือร้องให้ดีเมื่อได้ยินคำพูดของเฟรช  เขาจึงหันไปเรียกเพื่อนอีกคนของเรา

"ริว!มานี่หน่อย"

"อืม  นึกว่าคุยกันเพลินจนลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้ว"

"เอาเถอะน่า"

บันพูดพลางตบลงบ่นบ่าของริวเป็นการปลอบใจ

แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี