ศึกถล่มจอมมารแห่งพิภพ

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งการกำเนิด

          ในการก่อนโลกมนุษย์ถูกปกครองโดยเทพเจ้า     การดำรงอยู่ของแต่ล่ะอาณาจักรย่อมเป็นไปตามเทพที่ชนเผ่านั้นๆนับถือ   ทั้งเผ่าที่มีการปกครองที่สงบสุข  เนื่องด้วยเทพที่ชนเหล่านั้นนับถือ  คือ เทพแห่งความดีงาม  และอีกทางหนึ่งคือ  การปกครองมีแต่ความทุกข์ของชนในเผ่า  เนื่องด้วยเทพที่เคารพนับถือนั้นไร้ซึ่งศีลธรรม หรือที่เรียกว่าปีศาจ  ดังนั้นโลกใบนี้จึงแบ่งออกเป็นสองฝ่าย  คือ  ฝ่ายเทพแห่งความดีงาม  และ  ฝ่ายปิศาจที่มีแต่ความชั่วช้า อำมหิต  

            กาลหนึ่งเทพได้เห็นการทารุณของการปกครองของปิศาจเดวอน  จึงอดไม่ได้ที่จะเข้าไปช่วยเหลือ  โดยการสร้างเวทย์มนตร์ขาวปกคลุมเมืองนั้นไว้  

            เมื่อเรื่องทราบถึงจอมปิศาจ  จึงกลับออกจากดินแดนมิคสัญญี   มายังเมืองที่ถูกขามนามว่า  "ดินแดนมิคสัญญีบนพื้นโลก"  หรือ  "เมืองเอรานิส"  ลูกน้องอีกสองตน นามว่า  เบลลิก  และ  เอสโล่

            "นี่หรือ  ที่เจ้าว่า"   จอมปิศาจเดวอนกล่าวถามผู้ติดตามทั้งสอง

            "เป็นเช่นนี้แหละครับนายท่าน"   เบลลิกตอบขึ้น

            'เป็นเวทย์มนตร์ขาวที่แข็งแกร่งมาก  เป็นผู้ใดกันแน่ที่ร่ายเวทย์แบบนี้ได้'   จอมปิศาจเดวอนคิดขึ้นในใจ

            "มิแน่ผู้ที่ร่ายเวทย์นี้ขึ้นอาจจะเป็น  มหาเทพแห่งโอลิมปัสเซอุส" เดวอนกล่าวกับผู้ติดตามทั้งสอง

            เมื่อได้ยินพระนามของมหาเทพผู้ติดตามทั้งสองถึงกับหน้าถอดสี

            "ถึงจะเป็นจอมปิศาจเยี่ยงข้าก็มิสามารถทำลายเวทย์มนตร์นี้ได้"เดวอนกล่าว

            "งั้นเราจักทำเช่นไรดีขอรับนายท่าน"เอสโล่กล่าวถาม

            "...."

            "เราจักต้องไปพบเซอุสเสียแล้ว"เดวอนกล่าวหลังจากเงียบไปได้สักพัก

หลังจากที่กล่าวจบเดวอนสะบัดปีกสีดำขนาดมฬิมา  บินมุ่งหน้าไปยังหุบเขาโอลิมปัส

เมื่อมาถึงเขาโอลิมปัส  จึงหยุดลงชั่วขณะกล่าวถามเทพองค์หนึ่ง

            "เจ้า! หยุดก่อน"เดวอนกล่าว

เทพองค์นั้นหยุดโดยกะทันหัน  จึงมองไปยังเจ้าของเสียงที่กล่าววาจาขึ้น  แล้วกล่าวขึ้น

            "เจ้าปิศาจ! เจ้าเป็นผู้ใด"

เดวอนพยายามข่มอารมณ์โทสะไว้  แล้วจึงกล่าวขึ้น

            "จ้ามิจำเป็นต้องรู้  ข้าอยากจะถามถึงวิหารของเซอุส....."

เมื่อเทพองค์นั้นได้ยินพระนามของมหาเทพ  จึงขุ่นคิด

        'เจ้าปิศาจนี้มีเรื่องอันใดกับมหาเทพ  มิได้เราต้องถามให้รู้ความ'เทพองค์นั้นคิด

            "เจ้ามีเหตุผลใดจึงอยากเข้าพบองค์มหาเทพ"เทพองค์นั้นถามขึ้น

            "เจ้ามิจำเป็นต้องรู้  จงรีบบอกข้ามา"เดวอนกล่าวขึ้นโดยมิคิดอะไรเลย

            "เรามิบอกหากเจ้ามิบอกเรา  ว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม"เทพหนุ่มกล่าวขึ้น

            "เจ้ามีนามว่าอะไร"นี่เป็นคำถามถัดมาของเดวอน

            "เรามีนามว่า เอลดิน"เทพหนุ่มตอบ

            "เราจักจำชื่อเจ้าไว้"เดวอนกล่าว

            "ดาร์คเฟส"

 ขณะที่เดวอนกล่าวพื้นที่บริเวณโดยรอบก็พลันเปลี่ยนเป็นสีดำ

            "ดาร์คไลท์"

   เมื่อกล่าวจบเกิดลำแสงสีดำขึ้นหลายสิบเส้นพุ่งไปยังเทพเอลดิน มิทราบว่าเกิดอะไรขึ้นเทพเอลดินหายไปในชั่วพริบตา

            "นี่คือโทษทัณฑ์ของเจ้า"เดวอนกล่าวขณะพื้นที่บริเวณโดยรอบกลับเป็นอย่างเดิม เดวอนจึงเล่งไปต่อ เหตุการณ์แบบนี้จึงเกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้ง

   เมื่อความทราบถึงมหาเทพจึงทรงพิโรธมากจึงเสด็จออกไปพบจอมปิศาจเพื่อจะได้สังหารมันเสีย

   เมื่อทั้งสองมาพบกันความโกรธของทั้งคู่แสดงออกเป็นออร่ารอบกาย

            "ไยท่านจึงสร้างเวทย์กำบังเมืองของข้าไว้"เดวอนกล่าวขึ้นก่อน

            "อ๋อ! ที่แท้เจ้าคือจอมปิศาจเดวอนนี่เอง เราทำไปก็เพื่อเหล่ามนุษย์ที่ถูกทารุณ"มหาเทพกล่าวขึ้น

            "แต่นั่นมันเป็นเมืองของข้าท่านไม่มีสิทธ์ยุ่ง"เดวอนกล่าว

            "แต่จะอย่างไรก็ช่าง เจ้าไม่ควรสังหารเทพเล่นเยี่ยงผักปลาเช่นนี้"มหาเทพกล่าว

            "ฮ่า ฮ่า  น่าขันนัก ก็มันดันไม่ตอบคำถามข้า แล้วยังแสดงท่าทีไม่ดีแก่ข้า  ข้าจึงมอบโทษทัณฑ์ที่มันสมควรจะได้รับ  นั่นก็คือความตาย"เดวอนกล่าว

     นั่นเป็นคำพูดที่ทำให้มหาเทพเกิดโทสะได้เป็นอย่างดี  แต่ก็พยายามเก็บอาการนั้นไว้

            "นั่นมันไม่สมควรถึงความตาย"มหาเทพกล่าวด้วยความเยือกเย็น

"แต่มัน...."เดวอนกล่าวยังไม่ทันจบมหาเทพก็กล่าวดักคอก่อน

"งั้นก็จงให้เรื่องจบลงแค่นี้  เดี๋ยวข้าจะคลายมนตร์สะกดให้"

พอได้คำตอบที่ตนต้องการแล้ว  เดวอนจึงบินกลับไปยังเมืองเอรานิส  เมื่อมหาเทพร่ายคาถาเสร็จแล้วจึงหันหลังกลับไปทิศของปราสาทตนแล้วจึงหายตัวกลับไปในทันใด

            ด้วยความห่วงใยมนุษย์  เทพีแห่งปัญญาจึงได้ส่งบุรุษเทพองค์หนึ่งลงไปเกิดยังเมืองอารานิส  ไปเกิดเป็นลูกของชาวนาผู้หนึ่ง  ก่อนลงไปเกิดเทพีแห่งปัญญาได้มอบพลังแห่งปัญญาให้  เทพีแห่งสงครามได้มอบพลังที่ไม่มีผู้ใดหยั่งถึง  และได้มอบดาบอัคคีไว้ให้ 

            "เราจักมอบดาบอัคคีให้เจ้าก็ต่อเมื่อเจ้ามีอายุครบ20ปีเท่านั้น"เทพีแห่งสงครามกล่าวต่อเทพเรมินอส

ด้วยเหตุนี้เรมินอสจึงลงไปเกิดยังเมืองเอรานิส ไปเกิดเป็นลูกของชาวนาผู้ยากจน

            "โอมา  เมื่อเจ้าจักคลอดบุตรแล้ว"ชายคนหนึ่งเรียกชื่อคนทำนาผู้นั้นแล้วบอกกล่าวเรื่องราวให้คนที่ชื่อโอมาฟัง

            "เป็นจึงหรือโมซา"ชายชื่อโอมา กล่าวถามคนผู้นั้นเพื่อความมั่นใจว่าหูตนมิฝาด

            "ถ้าไม่เชื่อเจ้าก็ลองไปดูที่บ้านของเจ้าซิ"โมซากล่าว

            ทั้งสองรีบวิ่งไปยังบ้านพักของโอมา  เมื่อมาถึงก็พบว่าเป็นจริงอย%