คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : --LET's BE CLEAR!! 05--
--- LET’S BE CLEAR!! 05 ---
ใคร.. ใครว่า เชว ซีวอนกำลังเครียด กำลังกลุ้มใจ ไม่จริงซักหน่อย เขาอยากจะเถียงนัก เขาเพียงแค่กำลังสงสัยเท่านั้นเอง.....
สงสัยว่า มันง่ายขนาดไหนกันเชียว ในการที่จู่ๆใครซักคนจะหายไปจากชีวิต โดยที่ไม่มีแม้แต่ คำบอกลา
แต่ซีวอนคงสงสัยมากไปหน่อย หน้าหล่อๆ เลยดูถมึงทึง บูดเบี้ยว ต่างจากภาพลักษณ์คุณชายผู้อ่อนโยนอย่างที่เคยเป็น.... ซึ่งนั่นก็ทำให้ แฟนสาวอย่างซอนมีหงุดหงิดใจเล็กน้อย จนอดประชดประชันออกมาไม่ได้
“...ถ้าคุณเบื่อ จะกลับก็ได้นะคะ”
“...”
“....ซีวอนคะ!!”
“อะ.. เอ ว่าไงนะ ซอนมี?”
“นี่ คุณเป็นอะไร มากับฉันมันน่าเบื่อขนาดนี้เลยรึไงกันนะ!” ซอนมีตวาดขึ้นมาเสียงไม่ดังนัก ใบหน้าสวยบึ้งตึง แม้เธอรู้ว่าไม่ควรแสดงอาการแบบนี้ในที่สาธารณะ โดยเฉพาะในร้านอาหารหรูหราที่มีแต่เหล่าไฮโซ ลูกหลานคนดังมากมายเช่นนี้ แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อคนรักของเธอนั่งเหม่อไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง พอเรียกทีก็ขานรับที แล้วก็กลับไปเป็นแบบเดิม พาลทำให้เธอเบื่ออาหารที่อยู่ตรงหน้านี้ไปด้วย
“คิดมากนะที่รัก ใครจะเบื่อคุณลง สวยออกขนาดนี้” แม้ในใจจะตะโกนร่ำร้อง ว่าเบื่อขนาดไหน แต่ซีวอนก็เลือกที่จะทำปากหวานเอาใจแฟนสาวที่นั่งหน้าบูดให้หายอารมณ์เสีย มันก็จริงอยู่ที่ว่าซอนมีสวย แต่ตอนนี้ เชว ซีวอน อยากเห็นใบหน้าของใครบางคน ที่คอยกวนอารมณ์ของเขาตลอดเดือนที่ผ่านมามากกว่า.. ใครบางคนที่จู่ๆก็หายไป..
ซอนมีถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่ได้หลงไปกับคำพูดปากหวาน รู้ดีคนตรงหน้าแค่พูดกลบเกลื่อน เธอรู้จักซีวอนดี จนทำให้รู้ว่าตั้งแต่เธอกลับมา แฟนของเธอเปลี่ยนไปขนาดไหน เกิดอะไรขึ้นในระหว่าที่เธอไม่อยู่กันแน่นะ...
.....................................
วันอาทิตย์
บ้านตระกูล เชว ดูจะ คึกคักเป็นพิเศษ โดยเฉพาะ คุณนายเชว ที่เตรียมตัวต้อนรับว่าที่ลูกเขยอย่างเต็มที่ สั่งเด็กในบ้าน จัดตกแต่งข้าวของจนวุ่นวายไปหมด คงยกเว้นก็แต่ เชว ซีวอน ลูกชายคนเดียวของบ้าน ที่ตอนนี้ นั่งทำหน้าเบื่อโลก อยู่บนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขก
เขายังนึกไม่ออก ว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้ จู่ๆฮีชอลก็หายไปแบบนี้...
รึจะเบื่อกันแล้ว…
ชายหนุ่ม คิ้วขมวดขึ้นมาทันที นึกโกรธอยู่ในใจ.. แล้วทำไมไม่มาพูดกันดีๆ ถ้าฮีชอลคิดจะไปจริงๆ เค้าก็คงรั้งอะไรไว้ไม่ได้อยู่แล้ว.. แต่เล่นหายเงียบไปแบบนี้ จะรู้บ้างรึเปล่า ว่าคนเค้าเป็นห่วง
แต่ว่าจะยังไงก็ตาม ต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ซีวอนหมายมั่นไว้ในใจ ถ้าภายในวันนี้เค้ายังติดต่อฮีชอลไม่ได้ คืนนี้เขาจะลองไปสำรวจที่ๆ เจอกันเป็นครั้งแรกดู...
“ซีวอน”
“หือ.. ครับพี่” ชายหนุ่มตอบรับคำเรียกของพี่สาว ก่อนจะเงยหน้ามามอง แล้วก็อดทำหน้าประหลาดใจไม่ได้
วันนี้ หญิงสาว ดูสวยหวานในชุดเดรสสีโอรส ผมเป็นลอนน้อยๆ ที่ทำไว้รับกับใบหน้าเรียว ขับให้วงหน้าของหล่อนดูอ่อนโยนกว่าที่เคยเป็น สวย.. พี่สวยของเขาสวยมาก แต่มัน... แปลก
ที่ว่า แปลก นี่ก็ไม่ใช่ เมื่อก่อนไม่สวย ซูจิน สวยมาแต่ไหร่แต่ไรแล้ว เพียงแต่ไม่ได้สวยใน แนวนี้ เท่านั้นเอง
ว่ากันตามจริงแล้ว กับซูจิน คำว่า สาวเปรี้ยว สาวเท่ห์ สาวเก่ง ไม่ว่าจะคำไหนมันก็เหมาะกับพี่สาวเขาทั้งนั้น แต่ สาวหวาน แบบนี้ ไม่ใช่เลยสักนิด แม้ว่าซีวอนจะแปลกใจ แต่การที่ได้มาเห็นพี่สาวในมุมมองที่โครตจะแปลกไปแบบนี้ มันก็ครื้นเครงได้ไม่น้อย
“พี่แต่งตัวแบบนี้ เป็นด้วยเหรอ” เมื่อตั้งตัวได้ ปากก็เริ่มทำงานกัดพี่สาวตัวเองทันที
“ทำไมยะ” หญิงสาวค้อนให้น้องชายที่มองเธอไม่เลิก “แต่งตัวแบบนี้ แล้วมันแปลกตรงไหน”
“ก็แปลก ตรงที่มันไม่ใช่ตัวพี่ไง”
“เปลี่ยนแนวบ้างไม่ได้รึไง... แล้วอีกอย่าง วันนี้มันวันสำคัญ..”
แม้จะทำตัวให้ร่าเริงแค่ไหน แต่แค่น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปเพียงนิดเดียว ก็ทำให้ซีวอนจับความรู้สึกของพี่สาวตัวเองได้... วันสำคัญ แล้วทำไมน้ำเสียงห่อเหี่ยวแบบนี้เล่า
“...พี่เต็มใจรึเปล่า กับการดูตัวครั้งนี้หนะ”
“.....ไม่ต้องรู้หรอกว่าพี่เต็มใจรึเปล่า” ชั่วพริบตาที่ซีวอนเห็นแววตาของหญิงสาวเศร้าสร้อย แต่ไม่ทันไรรอยยิ้มกว้างก็ถูกสร้างขึ้นมา “รู้ไว้แต่ว่า.... มันสำคัญกับพี่มาก ก็พอ”
ซีวอนได้แต่ทำหน้าประหลาดใจอยู่แบบนั้นกับคำตอบ ไม่ทันได้ขยับปากจะพูดอะไรต่อ เสียงคุณนายเชว ก็แว่วมาให้ได้ยิน
ซีวอนเลิกสนใจพี่สาว หันมาหมายจะทำความรู้จักกับแขกคนใหม่ของบ้าน
แล้วก็ต้อง ยืนตะลึงพรึงเพริด เหมือนถูกสาปไปในบัดดล เมื่อเห็นใบหน้า คนที่เขาคิดว่าจะมาเป็นพี่เขยในอนาคต ชัดๆ
ใบหน้าของคนที่คอยกวนอารมณ์เขามาตลอดหนึ่งเดือน ในยามที่อยู่ด้วยกัน
ใบหน้าของคนที่ปั่นป่วนหัวใจเขามาตลอดสองอาทิตย์ ในยามที่ห่างกัน
และตอนนี้ ใบหน้านั้นดูเหมือน กำลังตกใจแทบสิ้นสติ ไม่ต่างจากเขา ใบหน้าของ..
คิม ฮีชอล!!!!
บอกที ว่านี่เป็นแค่อาการประสาทหลอน!
……………………..
ไม่ผิดแน่ๆ!! เขาเอะใจตั้งแต่ตอนเดินเข้ามาแล้ว ร่างสูงใหญ่ที่ดูคุ้นตานักหนา นั่งอยู่โซฟากลางห้อง ได้แต่ก็ปลอบใจตัวเอง ว่าคงไม่ใช่... จนกระทั่ง ร่างนั้น หันมาให้ดูกันชัดๆ เต็มๆตา!
ให้ตายเหอะ!! เรื่องบังเอิญขนาดนี้ มันมีอยู่ในโลกด้วยรึไงวะ!!!
ตอนนี้ คิม ฮีชอล มือเท้าเย็นไปหมด ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะเจอคนๆนี้ ที่นี่ ไม่นึกไม่ฝันว่าเรื่องมันจะกลายมาเป็นแบบนี้ ถ้าให้ส่องกระจก หน้าตาตอนนี้ของเขา คงซีดเซียวไม่เหลือชิ้นดีแน่ๆ
ความรู้สึกในตอนนี้ก็เหมือนกัน มันตีกัน ยุ่งเหยิงวุ่นวายจนไม่รู้อะไรเป็นอะไร มันทั้ง ประหลาดใจ ตกใจ แปลกใจ และที่เด่นชัดที่สุดคงจะเป็น กลัว
และโชคดี ก่อนที่ฮีชอลจะช็อก ไปมากกว่านี้ คุณนาย เชว เอ่ยแนะนำ ให้ทั้ง สามคน ได้รู้จักกัน
“นี่ คิม ฮีชอล ลูกชาย คุณฮีซุกเพื่อนแม่เอง” คุณนายเอ่ย กับลูกทั้งสองสีหน้าและน้ำเสียง ชื่นชมอย่างปิดไม่มิด ตีความได้เป็นนัยๆ ว่า ลูกชายเพื่อนแม่ คนนี้ คงจะได้มาเกี่ยวดองกับครอบครัว เชว อย่างแน่นอนที่สุด
“นี่ ซูจิน ไงจ๊ะ คนที่คุณแม่ฝากรูปไปให้หนูดูไงคะ จำน้องได้ไหม” คุณนายหันมาแนะนำลูกสาวให้ฮีชอลอย่างยิ้มแย้ม ไม่รู้ทำไม เธอรู้สึก เอ็นดู ฮีชอลขนาดนี้ ทั้งๆที่เจอกันไม่บ่อยด้วยซ้ำ
ฮีชอล กระพริบตา ไล่ความมึนงงและตกใจ ออกไป หันมาสนใจคนที่ถูกแนะนำให้รู้จัก
“จำได้ซิครับ.. แต่ว่า น้องซูจินนี่ ตัวจริงสวยกว่าในรูปเยอะเลยนะครับ” เมื่อปรับตัวได้เล็กน้อย ร่างโปร่งก็เผยยิ้ม พร้อมคำพูดหวาน ไปให้อีกฝ่าย อย่างจริงใจ ทำเอาคุณนายเชว รู้สึก ปลื้มใจและเอ็นดูมากกว่าเดิม
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ” ซูจิน ยิ้มให้เช่นกัน นึกสนใจ กับคนตรงหน้ามากขึ้น ร่างโปร่งของเขาสูงกว่าเธอไม่มากเท่าไหร่ ใบหน้าได้รูป จมูโด่ง ดวงตาโต กับปากอิ่มนั่น ทำให้หล่อนนึกคำชมคนตรงหน้าไม่ออก ไม่รู้ควรจะชมว่า หล่อ หรือว่า สวย ดี ไม่ว่าจะมองแบบไหน ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น เอาเป็นว่า ผู้ชายคนนี้ มีเสน่ห์กับทุกเพศ แล้วกัน
“แล้วนี่ ซีวอนจ่ะ ลูกชายคนเดียวของแม่”
คราวนี้ ฮีชอล กลืนน้ำลายดังเอือก ปั้นหน้าไม่ถูก เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอีกคน จะขยับปากพูดทักทาย ก็เหมือนกับว่า จะไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาซะอย่างนั้น จนกระทั่งได้ยินเสียงของอีกฝ่าย
“ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับ พี่ฮีชอล!”
TBC>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
มาแบบไม่มีข้อแก้ตัว หายไปนานนนนนนน มาพร้อมตอนใหม่ที่แสนจะ สั้น ฮ่าๆๆ อย่าได้โกรธเค้าเลยนะ เค้าสัญญา ต่อไปจะมาบ่อยๆๆ
ยังหวังว่า คนอ่านจะยังไม่หายไปไหน (มันยังกล้าหวังค่ะ 5555)
ตอนต่อไปเจอกันเร็วๆนี้ค่ะ สัญญา จากใจ *v*
ความคิดเห็น