คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO ♡
" My Addict "
Intro
“ติ๊ด”
“เข้างานสายบ่อยๆ ระวังโดนหักเงินเดือนนะจ๊ะ”
.
.
.
.
ผมส่ายหัวให้กับเสียงที่แสนจะติ๊งต๊องของเครื่องเช็คเวลาเข้าทำงานของบริษัท
และแน่นอน ..... วันนี้ผม “บยอน แบคฮยอน” เจ้าเก่า มาทำงานสาย (อีกแล้ว = = ‘)
ขณะนี้เวลา 8.00 โมงเช้า หน้าประตูทางเข้าบริษัท ไม่มีใครยืนอยู่เลย ...... นอกจากผม
ก็แหงล่ะ คนอื่นเค้าเข้าออฟฟิซกันตั้งแต่ 7.00 นิสัยนอนขี้เซาของผมมันเลิกไม่หายซักทีสินะ น่าโมโหที่สุด
ผมเดินเข้ามาตามทางเดิน กำลังจะเดินมุ่งหน้าไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง ที่อยู่ในแผนก “ปรับปรุงนิสัย” ของบริษัท “กู๊ด บีเฮฟเวอร์” ชื่อแผนกของผม ดูท่าจะแปลกไปซักนิด ก็ผมทำงานเกี่ยวกับ การปรับเปลี่ยนหรือเทรนด์พฤติกรรมบุคคลให้ดีขึ้น บริษัทของผมเป็นบริษัทด้านเทรนด์บุคลิกภาพบุคคล แบบครบวงจร และที่พิเศษที่สุดก็คือ เป็นบริษัทแรก และบริษัทเดียวในเกาหลี ก็นั่นน่ะสิ บริษัทแบบนี้ คงไม่มีใครคิดจะเปิดมันหรอก เพราะว่าการเทรนด์นิสัยคนเนี่ย มันยากยิ่งกว่า เทรนด์นิสัยน้องหมา น้องแมวซะอีก ผมคิดนะ
ตอนนี้ผมเดินมาหยุดที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ภายในออฟฟิซ พนักงานทุกคนกำลังจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ สีหน้าของทุกคนดูจริงจังกับงานแบบสุดๆ แผนกของผม มีแต่พวกบ้างานทั้งนั้นเลย รวมถึงผมด้วย ผมหย่อนตัวลงนั่งกับเก้าอี้ทำงาน แต่ยังไม่ทันได้นั่ง ผมก็ต้องชะงัก มีเสียงเรียกชื่อของผม
“ย่า! แบคกี้ นายมาทำงานสายอีกแล้วนะ” ผมหันไปทางต้นเสียง คนที่เรียกผมไม่ใช่ใครที่ไหน หัวหน้าแผนกตาโตของผมเอง “โด คยองซู”
“แหะๆ วันนี้รถติดนิดหน่อยน่ะคยองซู เลยมาช้า” ผมอ้างเหตุผลที่ดูไม่เข้าท่าอีกแล้ว ถ้าจะบอกว่าเมื่อคืนนอนดูซีรี่จนดึกคงจะดูไม่ดี
“เหตุผลนี้ทั้งปีสินายนี่ นิสัยนอนติ่นสาย นอนขี้เซาของนาย นี่จะแก้ไม่ได้เลยใช่หรือเปล่า”
คยองซูเท้าคางกับโต๊ะแล้วถามผม
อือ คาดว่าคงแก้ยาก ก็คนมันง่วงนี่นา
ผมยู่ปาก เมื่อโดนคยองซูพูดถึง นิสัยนอนขี้เซา ของผม ใช่..... ผมไม่เคยแก้ได้เลย เป็นแบบนี้ทุกที
“แบคกี้ วันนี้ฉันจะพานายไปพบคนคนนึง เค้ามีเรื่องอยากให้เราช่วย นายงานเข้าอีกแล้วนะ”
งานเข้าอีกแล้วเหรอ ........ = =
“โห งานเก่าพึ่งจบไปไม่ถึงไหน งานใหม่ก็มาอีกแล้วเหรอ ให้ตายเหอะ” ผมบ่นอุบอิบ
ก็งานเทรนด์เด็กสุดมึนพึ่งเสร็จไปอาทิตย์ก่อนเองนี่ ผมยังไม่ได้พักผ่อนเลย จะเป็นโรคประสาทอยู่แล้ว ก็งานเทรนด์คนนี่มันไม่ง่ายเลยนะ โดยเฉพาะการเทรนด์นิสัยคนอีกแบบ ให้กลายเป็นคนอีกแบบเนี่ย นิสัยคนมันไม่ได้แก้กันง่ายๆเลยนะเฟ้ย ก็ดูสิ ขนาดนิสัยนอนขี้เซา ตื่นสาย ของผมเองเนี่ยผมยังแก้ไม่ได้เลย แก้นิสัยคนอื่นได้ แต่นิสัยของตัวเองแท้ๆยังแก้ไม่ได้ แปลกดีเหมือนกัน ......
“นี่ ฉันยกเคสนี้ให้นาย เพราะฉันรู้อยู่แล้วล่ะ ว่านายน่ะทำได้แน่ๆ ฉันเชื่อในฝีมือนายนะ แบคกี้”
“โอเค ฉันจะทำให้เต็มที่แล้วกัน”
“อื้ม ดีมากเพื่อนรักของฉัน งั้นเรารีบไปกันเถอะ ฉันโทรนัดเค้าไว้แล้ว เดี๋ยวเค้าจะรอนาน”
“อื้อ โอเค ไปกัน”
แล้วเคสนี้ จะเป็นเหมือนเคสก่อนๆไหมนะ.......
ถึงจะเจอมาแล้วหลายเคส แต่ละเคสมันก็ไม่ง่ายสำหรับผมอยู่ดี แต่ผมรู้สึกสังหรณ์ใจกับเคสนี้แปลกๆ .......
.
.
.
.
ใช้เวลาไม่นานผมกับคยองซูก็มาถึงสถานที่นัดหมาย ผมและคยองซูเดินเข้าไปใน coffee shop เล็กๆ บรรยากาศที่นี่สบายมากๆ ผมเปิดประตูเข้าไปในร้าน
“กรุ๊งกริ๊ง” “Coffee Village Welcome”เสียงกระดิ่งหน้าประตูของร้านดังขึ้นพร้อมเสียงทักทายอัตโนมัติจากเครื่อง ผมยิ้มออกมา ร้านนี้น่ารักจังเลย
ในร้านหอมกลิ่นกาแฟอ่อนๆ เปิดเพลงช้าๆ คลอเบาๆ ร้านนี้ตกแต่งด้วยสไตล์วินเทจ รับกับบรรยากาศได้เป็นอย่างดี ผมชอบจริงๆ ร้านนี้ไม่เคยมาเลย วันหลังต้องมานั่งบ่อยๆซะแล้ว
ผมมองไปที่เคาน์เตอร์ที่อยู่ด้านในสุดของร้าน เห็นพนักงานผู้ชายคนหนึ่ง โอ้ คนอะไรดูดีชะมัด สูงโปร่ง จมูกของเขาโด่งเป็นสัน รับกับปากได้รูปนั่น ได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ ขนาดผู้ชายด้วยกันอย่างแค่มองแว๊บเดียวยังรู้สึกหลงเลยอ่ะ แล้วถ้าเป็นผู้หญิงล่ะ จะขนาดไหน ผมยืนอึ้งอยู่ซักครู่ จนเหลือบไปเห็น คยองซูที่เข้าไปนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆเคาน์เตอร์อยู่ก่อนแล้ว กำลังกวักมือหงึกๆ เรียกผม ผมตื่นจากภวังค์ทันที
“แบคกี้ยืนเหม่ออะไรอยู่ตั้งนาน มานี่ มานั่งตรงนี้” ผมเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ข้างๆคยองซู
“แบคกี้ เราสั่งอะไรมาดื่มกันก่อนเถอะ ฉันเอาคาปูชิโน่ นายล่ะ”
“งั้น ฉันเอาโกโก้ดีกว่า เดี๋ยวฉันเดินไปสั่งให้เอง”
ผมเดินมาที่เคาน์เตอร์เพื่อจะมาสั่งเครื่องดื่ม
“ขอคาปูชิโน่กับโกโก้ร้อนครับ” ผมสั่งออเดอร์กับพนักงาน
“ครับ กรุณารอซักครู่นะครับ” พนักงานผู้ชายอีกคน รับออเดอร์ด้วยรอยยิ้มบาง แต่มีเสน่ห์มากๆ ผมมองไปเห็นป้ายชื่อบนอกข้างซ้ายของเขา “Lay”
ร้านนี้รับแต่พนักงานหน้าตาดีๆรึเปล่านะ คนนี้หน้าตาคนละแบบกับคนแรกที่ผมเห็น หน้าตาเค้าจะออกหวานนิดๆ เหมือนผู้หญิงเลยแฮะ ผมคิดในใจ สำเนียงเขาแปร่งๆ ดูท่าทางเขาจะไม่ใช่คนเกาหลี
“ครับ” ผมพยักหน้าน้อยๆไป 1 ที พร้อมกับยิ้มแฉ่งให้เขาไป แบคฮยอน ทำไมนายเป็นคนแบบนี้ เห็นคนหล่อที่ไร ปากเจ้ากรรมก็ยิ้มแฉ่งอัตโนมัติทันทีเลยนะ รู้จักเขาหรือไง ????
ผมรีบหันขวับแล้วเตรียมจะเดินกลับโต๊ะ ผมเดินมาประมาณสองสามก้าวแล้วหยุด และผมเหลือบหันกลับไปที่เคาน์เตอร์ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหันกลับไปทำไม พนักงานคนนั้น กำลังมองมาที่ผม เขาทำปากจู๋ แล้วเลิกคิ้วทั้งสองข้างขึ้น เหมือนกำลังสงสัยว่าผมจะสั่งอะไรเพิ่มหรือเปล่า
ผมเลยตอบเขาไป “เปล่าครับ ไม่มีอะไร”
พนักงานคนนั้น ยิ้ม และหัวเราะเบาๆให้กับผม “ครับ งั้นรอซักครู่นะครับ”
เขาหันหลังกลับไปข้างหลังเคาน์เตอร์ แล้วมุ่งความสนใจไปยังเครื่องทำกาแฟ ผมเดินกลับไปที่โต๊ะ อ่าว นี่พนักงานตัวสูงคนนั้นที่ผมเห็นตอนแรกนี่ มานั่งกับคยองซูทำไมนะ หรือว่าจะรู้จักกัน ผมนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆคยองซู พนักงานตัวสูงคนนั้นหันหน้ามาทางผม และยิ้มเห็นฟันให้ โอ้ ฟันของเขาเรียงตัวสวยมากเลย อื้มม เหงือกเขาเยอะเหมือนกันนะเนี่ย แต่ก็เป็นรอยยิ้มที่น่ารัก มีเสน่ห์มาก รวมๆก็คือ “หล่อ” (ความรู้สึกของไรท์เองแหละ - ////// - ทำไมต้องเอาความรู้สึกตัวเองมาบรรยายวะ ??) ผมยิ้มเล็กๆตอบเขาไป
“แบคกี้ นี่พี่คริส คนที่บอกว่าจะให้มาพบ”
อ้อ ที่แท้ เขาก็เป็นคนที่นัดไว้นี่เอง
“สวัสดีครับ ผมชื่อแบคฮยอน ยินดีที่ได้พบคุณนะครับ”
ผมกล่าวแนะนำตัว พร้อมโค้งตัวเล็กน้อยให้กับเขาเพื่อแสดงความเคารพ ดูท่าทางเขาคงอายุมากกว่าพวกผม เพราะว่าคยองซูเรียกเขาว่าพี่
“สวัสดีครับ พี่ชื่อพี่คริสนะครับ เป็นเจ้าของที่นี่เอง ยินดีมากที่ได้พบน้องแบคกี้เหมือนกันครับ”
พี่คริสยิ้มบางๆให้กับผม ยังไม่พอ เข้ายังขยิบตาข้างขวาให้ผมอีก ผมเห็นอย่างนั้นก็ใจเต้นเล็กน้อย ให้ตายเหอะ ยิ่งดูใก้ลๆก็ยิ่งดูดี แถมยังเรียกผมด้วยชื่อเล่นด้วย (ปกติแบคกี้นี่จะเป็นชื่อที่บ้านกับเพื่อนจะเรียก)
“อื้มพี่คริส ลองเล่าเรื่องคนที่จะให้แบคกี้ไปเทรนด์ซิ เป็นยังไงบ้าง”
คยองซูเท้าคางกับโต๊ะ แล้วมองไปทางพี่คริส ผมก็เช่นกัน ผมมองไปที่พี่เขา ตั้งสมาธิเพื่อเตรียมตัวฟังสิ่งที่พี่เค้าจะพูด
“อื้ม น้องดีโอ น้องแบคกี้ครับ คนคนนั้นคือน้องชายของพี่คริสเอง ชื่อ “ชานยอล” ชานยอลจะเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบ เย็นชา ไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับใคร แต่เค้าก็มีเพื่อนสนิทนะ มีอยู่ 1 คน นิสัยคล้ายๆกันนั่นแหละ คือเงียบ เย็นชา พี่กับพี่เลย์แฟนของพี่ พยายามจะพาชานยอลออกไปดูหนัง ฟังเพลง ออกไปเที่ยวนอกบ้าน เผื่อชานยอลเป็นคนร่าเริงสดใสขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้ผลเลย ชานยอลก็ยังเย็นชาและก็เงียบอยู่เหมือนเดิม นี่พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ ก็เลยอยากให้น้องดีโอกับน้องแบคกี้ช่วย”
พี่คริสอธิบายให้ผมกับคยองซู สีหน้าของพี่เขาตอนนี้ดูกังวลและเป็นห่วงน้องชายที่ชื่อ “ชานยอล” อะไรนั่น เอามากๆ พี่เขายิ้มเจื่อนๆให้กับผมและคยองซู
“อ๋อ พี่พนักงานคนนั้นที่ชื่อเลย์ เป็นแฟนพี่คริสเหรอครับเนี่ย” ผมถามพี่คริสแบบยิ้มๆ
“ครับ เป็นแฟนที่น่ารักของพี่คริสเอง” พี่คริสตอบผมแล้วก็ยิ้มแฉ่งออกมาอีกครั้ง
“ปากหวานจังนะครับคนนี้”
เป็นพี่เลย์ที่เดินมากับถาดพร้อมกับคาปูชิโน่และโกโก้ที่ผมสั่งไปตอนแรก พี่คริสโอบเอวพี่เลย์ให้นั่งลงข้างๆ และพูดออกมาว่า
“แหม ก็คุณน่ารักจริงๆนี่นา เนอะน้องดีโอน้องแบคกี้”
“ครับ น่ารักมากๆ” ดีโอพูด
“พี่เลย์น่ารักมากๆครับ ผมชอบรอยยิ้มของพี่” ผมยิ้มให้พี่เลย์ และพี่เค้าก็ยิ้มตอบผมด้วยเช่นกัน
“ขอบคุณมากๆจ้า น้องแบคกับน้องดีโอก็น่ารักเหมือนกันน้า”
พี่เลย์ชมผมกับคยองซู ผมกับคยองซูเลยพร้อมใจกันเกาหัวอย่างเขินๆ
“เลย์ครับ พี่คริสเล่าเรื่องชานยอลให้น้องๆฟังแล้วนะครับ ไม่ต้องห่วง น้องแบคฮยอนจะเป็นคนช่วยพวกเราเอง”
“จริงเหรอ น้องแบคฮยอนตกลงช่วยพี่เลย์กับพี่คริสแล้วนะครับ”
“ครับพี่เลย์พี่คริส แล้วผมจะทำให้เต็มที่ที่สุดครับ”
ผมตอบออกไปแบบนั้น ผมตกลงที่จะช่วยพี่คริสกับพี่เลย์เรื่องน้องชายจอมเย็นชาของพี่คริส….. “ชานยอล”
“ดีครับ งั้นอีกสองวันเริ่มงาน มาที่บ้านพี่ได้เลยนะครับ”
“ครับ ตกลง”
ผมตอบพี่คริสไป
ผมชักเริ่มจะไม่แน่ใจแล้วสิว่าจะเปลี่ยนนิสัยน้องชายจอมเย็นชาของพี่คริสได้ไหม เฮ้อ ....... แล้วไอ่ต่อมลางสังหรณ์ของผมก็เริ่มทำงานอีกแล้วสิ มันเริ่มบอกผมให้รู้สึกตัวอีกครั้งว่า “คราวนี้แกได้เจอ “ของจริง” เข้าแล้วล่ะแบคฮยอน
แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!
จบซักทีกับอินโทร ขอบอกเลยว่า ไรท์เตอร์เต็มที่กับเรื่องนี้มากๆ เพราะเป็นเรื่องแรกเลยค่ะ ดูจากการบรรยายลักษณะของพี่คริสในเรื่องนี้ ใช่ค่ะ แอดเป็นเมนพี่คริส = .. = ดูว่าแอดจะเวิ่นเว้อไปซักหน่อย เรื่องนี้พี่คริสจะเป็นผู้ชายที่อบอุ่น สุภาพ รักครอบครัวมากๆ แล้วภรรยาคนสวยของพี่คริส พี่เลย์ จะเป็นคนที่ใจเย็น นุ่มนวล มุ้งมิ้ง เอาเป็นว่าสองคนนี้รักกันมากกก อยู่บ้านเดียวกันกับพี่คริสกับชานยอลค่ะ แบคกะโด้เป็นเพื่อนรักกันค่ะ หยอยกะไคเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วเจอกันตอนที่ 1 นะคะ ไรท์จะเขียนออกมาให้ดีที่สุด สัญญาจะไม่ให้รอนานนะคะ ช่วยสนับสนุนฟิคเรื่องแรกของไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่า
♥ VOTE+COMMENT เป็นกำลังใจ ^ ^
โหวต >> 
Add FAV. >> 
รัก
SmoothKris ♥
ขอบคุณธีมสวยๆจาก :)Shalunla
ความคิดเห็น