คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“เรียวสึเกะ ไปไหนมา” เสียงสาววัยกลางคนเรียกเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะกลับมา ด้วยเสียงอันดังทำให้เด็กหนุ่มสะดุ้งด้วยความตกใจ
“อะ...เออ ผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาครับ แม่” เด็กหนุ่มพูดโดยไม่กล้าที่จะสบตาผู้เป็นแม่
“ทั้งๆที่วันพรุ่งนี้จะเปิดเทอมแล้วแท้ๆ แกยังจะไปเที่ยวอีกเหรอ” ผู้เป็นแม่พูดด้วยความโมโห
“โธ่ แม่ก็เพราะจะเทอมแล้วไงผมถึงต้องไปเที่ยว” เด็กหนุ่มเถียงผู้เป็นแม่
“ก็เพราะอย่างนี้ไง ฉันถึงต้องให้แกไปอยู่โรงเรียนประจำ แกจะได้เลิกออกนอกลู่นอกทางซะที” ผู้เป็นแม่โต้กลับ
“แม่อ่ะ แค่ไปเที่ยวแค่เนี้ย” เด็กหนุ่มก็ยังคงไม่ยอมแพ้
“อย่ามาบ่น ไปเตรียมเสื้อผ้าแล้วรีบเข้านอนซะ” ผู้เป็นแม่เริ่มขึ้นเสียง
“ครับๆๆ” เด็กจึงตอบส่งๆไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
[Yamachan Talk]
“กริ๊ง~ กริ๊ง~” เสียงอะไรฟ่ะ หนวกหูชะมัดคนจะหลับจะนอน
“โครม~” เอ๋...เสียงมันแปลกๆอยู่นะ
“เรียวสึเกะ ~” เสียงนี่มัน
“โอ๊ย ~ เจ๊บนะแม่ ปล่อยหูผมได้แล้วผมตื่นแล้วครับแม่” ผมรีบพูดเพื่อให้ คุณแม่จอมโหดของผมปล่อยให้หูของผมได้เป็นอิสระเสียที
“ไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ แล้วรีบไปโรงเรียนซะ” แม่ออกคำสั่งด้วยเสียงอันน่ากลัว
“ครับๆๆ” ผมก็ตอบส่งๆไปเหมือนเคย แล้วรีบไปทำตามคำสั่งของแม่โดยทันที
ณ โรงเรียน
เอาล่ะถึงแล้วโรงเรียนประจำชายล้วนอันสุดเซ็งของผม ก่อนที่จะพาไปพบกับเรื่องวุ่นๆ ผมว่าผมแนะนำตัวก่อนดีกว่า ผมชื่อว่ายามาดะ เรียวสึเกะครับ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมขึ้นม.ปลายปี1 ของผม ผมกำลังจะเป็นเด็กม.ปลายแล้วนะแต่ติดอยู่ที่ว่าเป็นโรงเรียนประจำนี่สิ แถมยังเป็นโรงเรียนชายล้วนอีกด้วย บรึ๋ย~ รู้สึกหนาวๆขึ้นมา รึว่า พอผมหันไปข้างหลัง ก็พบว่ามีสายตาของผู้ชายหลายคนมองมาทางที่ผม เฮ้อ~ อีกแล้วเหรอเนี้ย พวกผู้ชายพวกนี้คิดว่าผมเป็นเกย์รึไง ผมก็แค่น่าสวยกว่าผู้หญิงเองนะ(ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยอ่ะ:writer)
พอผมไปถึงบอร์ดประกาศห้องก็พบว่า ห้อง F ไม่นะผลสอบของผมมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
“อ่ะ เจอแล้วเราอยู่ห้อง F เหมือนกับไดจังและฮิกกี้เลย” เอ๊ะ เสียงใครอ่ะ ผมเลยหันไปดู เขาเป็นเด็กตัวเล็กๆน่าตาน่ารักมากๆเลยล่ะ
“ห้องเดียวกันจริงแต่อยู่คนละชั้นกันนะ ชี่น่ะปี1 พี่น่ะปี3 ส่วนไดจังอ่ะปี2” เสียงของผู้ชายที่ผมคิดว่าชื่อฮิกกี้ตอบ
“ผมรู้แล้วล่ะฮะ ก็แหม อย่างน้อยระดับสมองเรามันก็ระดับเดียวกันไงฮะ” น่ารักจริงแต่ปากหนักชะมัด
“โห~ เจ็บนะเนี้ย ขึ้นปี2 แล้วฉันก็ยังต้องอยู่ห้องF อยู่เลย เพราะหมอนั้นแท้ๆเลย” ไดจังพูด ว่าแต่แล้วหมอนั้นที่ว่านี่มันใครกันล่ะ
“ฉันเองก็เหมือน นี่รู้ไหมว่าหมอนั้นมีพวกเพิ่มมาด้วย แถมปีนี้ยังได้ขึ้นเป็นประธานนักเรียนแล้วด้วย” ฮิกกี้พูด
“โห~ งี้ก็แย่อ่ะดิ ว่าแต่พวกที่มาเพิ่มนี่มันใครกันอ่ะ” ชี่ถามด้วยความสงสัย
“โน้นไง” ฮิกกี้พูดพร้อมหันไปทาง ผู้ชาย3คน นั่นก็ปี1เหมือนกับเราไม่ใช่เหรอทำไมถึงสูงกันจังนะ
“คนที่สูงที่สุดชื่อนาคาจิม่า ยูโตะ หมอนี่อ่ะนะ ได้ข่าวมาว่าเป็นคุณชาย ที่รวยมากแถมยังป๊อปในหมู่สาวๆอีกด้วยล่ะ ส่วนคนที่สูงน้อยกว่าหน่อยชื่อโอคาโมโตะ เคโตะ หมอนี่เป็นนักเรียนนอกล่ะ แล้วก็คนที่ตัวเล็กที่สุดนั่นชื่อโมริโมโตะ ริวทาไร่ เป็นลูกคุณหนูสุดๆ แถมยังสอบเทียบชั้นมาเรียนที่นี่ได้อีกด้วย หัวดีชะมัด” ฮิกกี้นี่รู้เยอะจัง
“ถ้างั้นเจ้าพวกนี้ก็คงจะอยู่ห้องA สินะฮะ” ชี่พูดขึ้น
“อืม” ฮิกกี้ตอบ
“ฮิกเจ้าพวกนี้คือพวกที่จะมาเป็นผู้คุมกฏของโรงเรียนเรางั้นเหรอ” ไดจังเริ่มมองเจ้าพวกนั้นด้วยสายตาอาฆาต
“อืม ใช่แล้วล่ะ” ฮิกตอบรับ
“ติ๊ง~ ต่อง~” เสียงออดดัง รีบไปดีกว่าแฮะ
ณ ห้องเรียน
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก จึงเปิดโอกาสให้นักเรียนได้ทำความรู้จักกัน เป็นเวลา 1 ชั่วโมง
แน่นอนว่าผมต้องนั่งแถวหลังสุดและติดริมหน้าต่าง แล้วที่สำคัญที่สุดคือคนที่นั่งข้างๆผมจะต้องเป็นชี่
“หวัดดี นายชื่ออะไรเหรอ ฉันชื่อยามาดะ เรียวสึเกะนะยินดีที่ได้รู้จัก” ว่าแล้วก็ต้องมาทำความรู้จักกันซะหน่อย
“เช่นกัน ฉันชื่อจิเน็น ยูริ เรียกฉันว่าชี่ก็ได้นะ แล้วก็ฉันขอเรียกนายว่ายามะจังได้รึเปล่า”
“ได้สิ” ผมยิ้มตอบ ว่าแล้วเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า
“เอ่อ นี่ชี่เมื่อเช้าฉันเห็นชี่คุยกับรุ่นพี่2คน เค้าเป็นใครกันเหรอ” ถามตรงไปไหมนะ
“อ๋อ ไดจังกับฮิกกี้น่ะเหรอ พวกเค้าเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าฉันน่ะ เราสนิทกันมากเลยล่ะ”
“แล้วคุยเรื่องอะไรกันเหรอ” สงสัยผมคงจะถามตรงไปรึเปล่า ชี่เริ่มทำหน้าแปลกๆ แล้วพูดขึ้นว่า
“อ่ะ ยามะจังแอบฟังเค้าคุยกับไดจังและฮิกกี้เหรอ” สะดุ้งเลยอ่ะ แอบหลอกด่าว่าเค้าเป็นพวกสอดรู้สอดเห็นเฉยเลยอ่ะ
“ก็ บังเอิญน่ะ มันบังเอิญ” แก้ตัวไม่ถูกเลย
“อยากรู้จริงอ่ะ” ชี่เริ่มยิ้มแบบเจ้าเล่ห์นิดๆ เห็นน่ารักอย่างนี้แต่ก็แอบร้ายนะเรา ผมจึงตอบตรงๆไปเลยว่า
“อืม อยากรู้สิ”
“ก็นะ ฮิกกี้อ่ะเค้าเคยมีเรื่องกับประธานนักเรียนของโรงเรียนเรามาก่อน ตั้งแต่สมัยอนุบาลแล้วล่ะ พวกเราก็เลยคิดว่าจะร่วมมือกันปั่นหัวหมอนั่นเพื่อแก้แค้นให้ฮิกกี้ โดยเราทั้ง3 ก็คงต้องยอมดักดานอยู่ห้องF แล้วยามะอ่ะสนใจจะมาร่วมมือกับพวกเราไหม” ชี่เล่าจบปุ๊ปก็หันมาถามปั๊ป เอาไงต่อดีอ่ะ
“แล้วฮิกกี้เคยไปมีอะไรกับประธานนักเรียนเหรอ” ผมเริ่มอยากรู้สาเหตุ
“ไว้หลังเลิกเรียนฉันจะพานายไปเจอฮิกกี้กับไดจังแล้วกันนะ” ชี่รีบตัดบททันที่เห็นอาจารย์เข้า
หลังเลิกเรียน
ผมคิดว่าผมคงต้องร่วมมือกับพวกชี่แล้วล่ะ ก็ผมได้นอนอยู่ห้องเดียวกับพวกเค้านี่นา ถ้าพวกเค้าไปไหนผมก็ควรจะไปด้วย แล้วตอนนี้ผมก็อยู่ในห้องนอนของพวกเราแล้วล่ะ หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เราก็มาคุยกัน
“ฉันรู้มาจากชี่แล้วล่ะว่านายสนใจอยากเข้าร่วมกับเรา” ผมไปบอกตอนไหนกันว่าอยากเข้าร่วมด้วย น่ะฮะฮิกกี้
“ฉันชื่ออาริโอกะ ไดกิ เรียกฉันว่าไดจังก็ได้นะ” ไดจังเริ่มแนะนำตัว
“ฉันยาโอโตเมะ ฮิคารุ จะเรียกว่า ฮิกหรือฮิกกี้ก็ได้นะ” และนี่คือหัวหน้าของเราล่ะ
“ผม...”
“ไม่ต้องแล้วล่ะยามะจังชี่เล่าเรื่องนายให้ฉันฟังหมดแล้ว” ตอนไหนอ่ะ
“ตอนที่นายอาบน้ำอยู่ไง” ไดจังตอบราวกับรู้ใจผม ส่วนชี่ก็ยิ้มให้ซะงั้น
“แล้วตกลงฮิกกี้ เคยไปมีเรื่องอะไรกับประธานเหรอ” ผมเริ่มเปิดประเด็น
“หมอนั่นน่ะเหรอ ไม่อยากจะเล่า เล่าแล้วก็แค้น ตอนสมัยอนุบาลอ่ะนะ ไอ้หมอนั้นมันเอาเรื่องที่ฉันฉี่รดที่นอนไปประจานบอกกับเพื่อนๆในห้องอ่ะดิน่าอายชะมัด แล้วก็ตอนประถมน่ะนะ เที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าฉันเป็นเกย์ แถมยังมาแย่งขนมปังไปจากถาดข้าวกลางวันของฉันด้วย บลา บลา บลา...” ผมเริ่มง่วงแล้วล่ะ มีแต่ปัญหาของเด็กอนุบาลทั้งนั้นเลย แต่ชั่งมันเถอะยังไงซะก็ต้องร่วมมืออยู่ดีก็มาอยู่ด้วยกันแล้วนี่นา
และแล้ว หนังตาของผมมันก็เริ่มหย่อนไปเรื่อยๆจนในที่สุดผมก็
“อ้าว ยามะหลับซะแล้วเหรอ ยังเล่าไม่จบเลยนะ เฮ้ยไดจัง ชี่ พวกนายเองก็หลับไปแล้วเหรอ รอฉันด้วยดิ”
ความคิดเห็น