Hurry ร..เร็วๆหน่อย [yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : รางวัลที่หายไป

ผู้ชายเปลือยท่อนบน ผู้หญิงแต่งตัวแรงยังกับสก๊อย ย้อมผม เจาะตามตัวและใบหน้า คนจำพวกนี้นับร้อยคนมารวมตัวกัน ณ ตึกร้างแห่งนี้ได้สักพักใหญ่แล้ว กลุ่มวัยรุ่นพวกนี้ทำพื้นที่ส่วนนี้ให้เป็นของตัวเอง



ชั้นใต้ดินถูกทำเป็นผับแบบง่ายๆ มีทั้งห้องมั่วสุมเสพยา ฟลอร์เต้นรำ หรือจะห้องส่วนตัวสำหรับกิจกรรมอย่างว่า



ส่วนชั้นบน...เป็นสังเวียนมวย



จะเรียกมวยซะทีเดียวมันก็ไม่ถูกเต็มๆหรอกนะ เพราะกติกาของที่นี่คือ...ไม่มี ขอแค่เอาชนะอีกฝ่ายได้โดยไม่ทำให้เขาตายก็ถือว่าได้รางวัลไป



แล้วทำไมเด็กดีอย่างผมต้องมายืนอยู่ที่นี่ด้วยเนี่ย!!!!



"ไอ้แซม!!! กูว่าเรากลายเป็นเป้าสายตาแล้วว่ะ ในนี้ไม่มีผู้ชายคนไหนใส่เสื้อสักคน"ผมชักเป็นกังวลกับสายตาของคนหน้าตาประหลาดรอบข้าง ไม่เจาะลิ้น เจาะจมูกหรือคิ้ว ก็ย้อมผมซะไม่เป็นผู้เป็นคน



"เค้าไม่ได้มองเมิงเพราะเหตุผลนั่นหรอกน่า แต่ถ้ากลัวนักก็ถอดเสื้อดิ"



ตอบได้ดีมากเพื่อน ใครมันจะมากล้ามาโชว์หน้าท้องขาวๆตอนนี้วะ 



อาฮะ ขอแนะนำตัวแปปนึงนะครับ ผมชื่อเนย อายุ 17 ปี ตอนนี้ผมพาเพื่อนผมไอ้แซม มาตามหาน้องสาวมันที่เป็นสก๊อยเกิร์ลซึ่งน่าจะอยู่แถวๆนี้แหละ



"รีบหาอีส้มเหอะ กูอยากออกไปจากที่นี่แล้ว"



"เฮ้ยเนย มวยกำลังจะเริ่มแล้วว่ะ"



จบคำพูดของไอ้แซม ก็เกิดเสียงคล้ายๆระเบิดขึ้นที่เวที เอ่อ..ผมว่าน่าจะเป็นพุที่เค้าไว้จุดตามคอนเสิร์ตอะไรแบบนี้มากกว่า - -* ตามมาด้วยเสียงเฮของชายหญิงรอบเวที ผมกับแซมก็เป็น 2 ในนั้น หมายถึงที่อยู่รอบเวทีน่ะไม่ใช่ไปโห่กับเขานะ



"หลบไปจากตรงนี้ดีกว่าไอ้แซม"ผมสะกิดเรียกแซม 



"เฮ้ยๆๆ เห็นแล้วอีส้มมันนั่งตักผู้ชายตรงนั้นไง"แซมชี้ไปที่ระเบียงด้านบนเหนือเวทีมวย งั้นรีบไปกันเลยดีกว่า จะได้ออกไปจากตรงนี้สักที



แซมกับผมพยายามแทรกตัวผ่านกลุ่มคนอย่างยากลำบาก โอ๊ย มีแต่ตัวใหญ่ๆเหม็นๆ >.<



ผ่ายดำ(เขามีแต่น้ำเงินกับแดงไม่ใช่หรอ - -*) ขอต้อนรับ มิสเตอร์!!!!ซูฉี(ลากเสียงยาวๆ)



อะไรกันนักหนาวะ โฆษกก็ลากเสียงยาวชิบหายเลย หนวกหู >.<



คนที่ชื่อมิสเตอร์ซูชิเดินขึ้นบนเวที ท่าทางจะยากมากนะนั่นตัวอ้วนเป็นตันขนาดนั้นอ่ะ พี่มาแข่งมวยหรือแข่งซูโม่ครับ



ส่วนทางฝ่ายแดง!!! ขอเชิญ หนุ่มหล่อขวัญใจสาวสก๊อย ฟีเวอร์!!!!



"ง่ะ ไอ้เนย เมิงดูบนเวที!!!"แซมชี้ไปที่เวทีพร้อมกับใบหน้าช็อคสุดขีด



เย้ย!!! นั่นมันซิค ห้อง 6 โรงเรียนเราหนิ แม่ง!!!



"เห็นอย่างที่กูเห็นไหมไอ้เนย!!!"



"เห็น ขาวมาก - -*"



"ไอ้เชี่ย ไม่ใช่เรื่องนั้น!!!"




"เออๆ กูเห็นแล้ว ช่างเขาเหอะ ไม่แปลกหรอก อยู่โรงเรียนมันนักเลงขนาดไหนเมิงก็รู้ ช่างมัน"



ผมผลักไสเพื่อนตัวดีให้เดินต่อไป ไปเอาอีส้มน้องเมิงกลับบ้าน แค่นั้นพอ!!



ทางด้านคณะกรรมการ...



"คุณต้อย ผมมีเรื่องจะบอก"ผู้จัดการมวยยกนี้แอบกระซิบกรรมการ"คือ...ผมทำของรางวัลหายครับ"



"เย้ย เมิงทำหายได้ไงวะแค่ของรางวัลน่ะ โตจนหมาเลียหัวไม่ถึงแล้ว"



"ฮือๆๆ ก็รางวัลผมมันเป็นคนน่ะสิ มันหนีไปแล้ว มันได้เงินแล้วก็หนีไปเลย"




"โง่เหมือนควาย เมิงไปให้เงินมันก่อนทำไม!!"กรรมการสุดโหดถีบนายผู้จัดการลงไปกองกับพื้น"ไปหาของรางวัลมาภายใน 5 วินาทีไม่
งั้นเมิงโดนลูกน้องกูรุมสกรำแน่!!!"




น่าสงสารผู้จัดการค่ายมวยเหมือนกันนะ - -* ท่ามกลางฝูงโคถึกอย่างนี้จะมีรางวัลขาวๆหมวยๆอย่างที่ชักดาบเขาไปรึเปล่า...